Vísir - 22.11.1954, Blaðsíða 6

6
VTsHí
Mánudaginn 22. nóvember 1954.
TI8SB
O A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Páisson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstræti S.
Otgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VtSIR H.F.
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.L
Komið verði upp heimili
fyrir drykkfelldar stúlkur.
Frá aðalfundi Bandalags kvenna.
Fordæmt ætti a& hræða.
Þ
kau tíðindi hafa nú gerzt, sem mörgum þóttu líkleg
Hannibal og fáeinir aðrir alþýðuflokksmenn hafa gengið á
mála hjá kommúnistum á Alþýðusambandsþinginu, og má því
gera rað fyrir, að ekki leiki nemn vafi a þvi lengur, í hverra; ^ .. , . ,v
Aðalfundur Bandalags kvenna
var haldinn í Reykjavík dag-
ana 15—17 h.m. Margar sam-
þykktir og áskoranir voru
gerðar á fundinum.
Meðal þeirra er samþykkt
um áfengismál, sem er í mörg-
um liðum. Skoðað var m. a. á
ríkisstjórnina að koma upp
heimili fyrir drykkfeldar stúlk-
ur, hliðstæðu heimili í Gunn-
arsholti.
í dýrtíðarmálum vill fundur-
inn árétta samþykktir undan-
farinna aðalfunda í dýrtíðar-
ag málum og eru þær 6 að tölu.
i Þá var samþykkt og studd
tillaga Sambands norðlenzkra!
og telur það óréttlátt að per-
sónufrádráttur vegna barna
hefur hvað eftir annað verið
lækkaður hlutfallslega. Einnig
var samþykkt tillaga þar sem
komið verði á sérsköttum giftra
kvenna. Fundurinn mótmælir
því, vanmati á vinnu konu á
heimili o. fl.
Margt fleira markvert var
tekið fyrir á fundinum, sem
yrði of langt mál, ef allt yrði
talið.
Athugasemdir.
höndum stjórn þeirra samtaka muni verða á næsta kjörtímabili.
l h
þá að
Segja menn nú, að-Hannibal sé „kominn heim“, þar sem hann j
Herra ritstjóri Vísis.
í 'tilefni af fréttaklausu í
verð ýmissa matvörubirgða blaði ýðar síðastliðinn laugar-
j fremur en láta þær safnast dag vildi ég beiðast þess, að
fyrir og skemmast. I þér léðuð eftirfarandi athuga-
Fundurinn felur þar til kjör- ' semd'Uín rúm í blaði yðar.
inni nefnd kvenna að vinna að J Það hefur ekki verið ákveðið
Það er ekki ný bóla að nokkur hluti Alþýðuflokksins segi, bættri samvinnu milli heimila af stúdentaráði eða á stúdenta-
skilið við hann og gangi til samvinnu við kommúnsta. Þegar j og skóla, og er þar meðal ann- | fundi, að ég flytti erindi í Há-
það gerðist síðast, er Héðinn Valdimarsson og fleiri gengu til j ars sú tllaga að sælgætisverzl- skóla íslands 1. desember, utair
samvinnu við kommúnista, var það á þeim forsemdum, að anir verði ekki reistar í grennd aðeins að fara þess á leit við
þar yrði jafnrétti og jafmæði látið ráða í öllum efnum. Öllúmjvið skólana og einnig að for- mig, að ég flytti þar erindi.
hefur fengið hæli í náðarfaðmi kommúnista, og er
minnsta kosti einn drauma hans orðinn að veruleika.
er nú kunnugt, h ;ernig því „samstarfi“ lauk. Héðinn Valdimars-
son hafðist ekki lengi við í hinum nýja félagsskap, því að hann
hafði kveðið upp hinn pólitíska dauðadóm sjálfs sín, með því
að taka höndum saman við kommúnista. Hann varð ýmsum
gamalla fylgismanna sinna harmdauði, en ekki kommúnistum,
því þeir höfðu gengið til „samvinnunnar“ með það fyrir aug-
um, að hún yrði honum að aldudtila á sviði stjórnmálanna, en 'hefja þegar starfrækslu tóm-
þeir héldu eftir reitum þeim, er hann færði þeim í búið. ! stundaheimila, sem víðast í
I bænum, þar seíh unglingar
Þetta dæmi um afdrif aiþýðuflokksmanns, er gerði sér í geti unað við leiki og störf j
eldrar séu hvattir til að nesta I Enda þótt ég sé þakklátur
börn sín í skólana, en fá þeim stúdentafulltrúum fjögurra
ekki fé í hendur, til þess að
kaupa skólamat.
Einnig skorar fundurinn á
Bæjarstjórn Reykjavíkur að
hugarlund, að hægt væri að starfa með kommúnistum, hefði frástundum sínum
átt að fá Hannibal Valdimarsson til að hugsa sig um tvisvar
og jafnvel oftar, áður en hann stigi hið sama skref. Hann hefur
þó ekki lært af þessu, og mun margur segja, að það sé eðlilegt,
því að maðurinn hafi í í'auninni ævinlega átt frekar heima í
hópi kommúnista en þeim flokki, sem haim hefur fyllt til
skamms tíma. Sé á- það litið, þarf það það engum að vera
undrunarefni, þótt hann haldi nú „heim“ fáliðaður, er hann
gat ekki fengið allan Alþýðuflokkinn með sér, eins og hann
reynúi, meðan hann var þar í formannssæti.
Hannibal Valdimarsson kvað upp dauðadóm sinn í stjórn-
málum á síðasta vetri, er hann hvatti flokksmenn sína til að
svíkja flokkinn og ganga í lið með kommúnistum í Kópavogi.
Það, sem á eftir fór, var eðlileg afleiðing áskorunarinnar, sem
hann beindi þá til flokksmanna sinna. Næsta Alþýðuflokks-
þing dæmdi hann óhæfan til að hafa á hendi forustu flokksins,
og veitti honuin lausn í náð. En kommúnistaást hans varð að
sjálfsögðu ekki upprætt með þessu og nú hefur hún fengið að
njóta sín í annað sinn, er hann gengur á mála hjá þeim mönn-
um, er hatrammlegast hafa barizt gegn flókki þeim, sem hann
hefur fyllt hingað til — að nafninu til að minnsta kosti, þótt
gerðirnar hafi verið á annan veg.
Með bandalagi sínu við kommúnista, gerir Hannibal Valdi-
marsson sér vonir um að geta lifnað við á nýjan leik, og orðið
atkvæðamaður í íslenzkum stjórnmálum. Hann setur traust sitt
•á þá menn, sein hann hefur lengi unnáð hugástum — kommún-
Þá lýsir fundurinn andúð
sinni á þeim fjölda glæpa- og
æsingarita, sem koma á bóka-
markaðinn í stríðum straumv^.
og telur utgafu slikra rita þjóð-
inni til vansæmdar og tjóns.
Fundurinn lýsir óánægju
stjói'nmálaflokka fyrir það
traust, sem þeir hafa sýnt mér
með samþykkt sinni, hefi ég
ekki gefið kost á mér sem
ræðumanni. Þetta er ekki
vegna þess að ég hafi breytt um
skoðun í herstöðvamálinu —
að mínu viti er það augljóst
mál, að hætta af hersetu hrað-
vex með hvei'ju ári sem sú her-
seta varir — heldur vegna þess
eins, að ég tel mig ekki þann
ræðuskörung, að ég geti gert
pessu máli málanna viðunandi
skil í hálftíma ræðu í hátíðasal.
Þeim stúdentum, er greiddu
sinni yfir því að útvarpsráð atkvæði gegn mér, þakka ég
hefur lagt niður útvarpsþáttinn | Þann heiður sem þeir sýndu
„Vettvangur kvenna“ án þess mer með Því að draga mig í
að ræða það mál við Kvenrétt- ; ^tlk með prófessor Jóni Helga-
indafélag íslands, sem staðið
hefur að efnisöflun þessa þátt-
ar undanfarið.
í skattamálum telur fundur-
inn núverandi skattalög ákveða
allt og lágan persónufrádrátt
miðað við framfærslukostnað
„Vtnd över Isfend"
eftir Jöran Forsslund.
Nýlega er út komin í Sví-
þjóð bókin „Vind över Island“,
sem ætla má aS verði íslandi
ista — og væntir þess, að þeim muni auðnast það, sem hann og fsIe„dingum hin æskilegasta
mun aldrei geta af eigin rammleik og fyrir eigin kosti, að reisa landkynning
hann upp frá dauðum. Kommúnistum er sitthvað til lista lagt, | Höfundur hennar Jöran
svo sem að varðveita lík foringja sinna, halda þeim til haga Forsslund, er kunnur’ sænskur
og hafa almenningi til sýnis. Hefur þeim þótt gott að geta leyft1 rithöfundur, blaðamaður
syni sem óhæfan til erinda-
flutnings á hátíðisdegj. háskóla-
stúdenta.
Háskólastúdentum í heild
vildi ég óska þess, að þeir gerð-
ust ögn sjálfstæðari gagnvart
hinum pólitísku flokksforustum
í landinu, hvar í flokki sem
þeir standa. Það er eitthvað
, bogið við þá stúdentakynslóð,
sem finnst hún í engu vitrari
þeirri kynslóð, sem ráðandi er
í landinu.
■ Með þökk fyrir birtinguna.
21. nóv. 1954.
Sigurður Þórarinsson.
almúgamönnum að skoða smurlinga þá, er þeir geyma í graf
hýsinu úti fyrir múrum Kremlvirkis í Moskvu. En kommún-
istum hefur ekki enn tékizt að réisa menn upp frá dauðum,
eru raunar leiknari 'í 'að koma mönhum yfir landamæri lífs
og- dauða. 1'
Því hefur verið ákaft fagnað af komxnúnistum, að Hannibal
skyldi skila sér við þær réttir, sem nú standa yfir, og ekki
munu þeir telja eftir sér, að hafa hann nokkuð til sýnis fyrst
um sinn, meðan þeir eru að reyna að innbyrða sem flesta
þeirra, sem eru sama sinnis og hann. En þegar stund gagn-
seminnar verður hjá liðin, mun fara likt fyrir hinum fyrr-
verandi formanni Alþýðuflokksins og ;þeim, sem getið er hé't
að íraman. Hann mun allt í einu fyrir hitta lokaðar dyr, og
mun ekki verða upp lokið, þótt mjög verði á knúið.
og
kvikmyndastjóri, sem oftsinnis
hefur komið hingað til lands
undanfarin ár, og þannig aflað
sér haldgóðrar, þekkingar á
landi og þjóð.
Bók þessi bregður skæru ljósi
yfir sitthvað um land og þjóð,
en höfundur hefur verið eftir-
tektarsamur í bezta lagi og
sýnilega fengið áhuga á ís-
lenzkum málefnum, enda er
bökin vinsamleg og hlýleg. —
Ekki spillir það gildi bókarinn-
ar, að í henni er fjöldi mynda,
sem höfnudur tók sjálfur. —
Forsslund stjórnaði annars töku
Máltækið segir, að ekki yerði fedgum forðað, né ófeigum í
Hel komið, og er ekki ósenniíegt, að það eigi bráðlega eftir að , íslandskvikmyndar á vegum
sannast á fyrrverandi formanni AlþýSufíofeksins. a Nordisk Tonefilm s. 1. sumar.
Gfmbðl sýndur aftter.
Leikfélag Reykjavíkur hefir
ákveðið að sýna gamanleikinn
Gimbil á nýjan leik.
Hafa iarið fram sámningar
við umboðsmenn ensks höfund-
ar, er gert hafði leikrit, sem
Gimbill þótti sniðinn eftir, og
munu nokkrar sýningar verða
fram að jólum. Leikendur verða
hinir sömu og áður að því und-
anskildu, að Knútur Magnús-
son fer með hlutverk það, sem
Guðmundur Pálsson hafði á
hendi. Knútur hefur verið við
tónlistarnám í Vínarborg.
Leiðtogi Bræðralags Moham-
cðstrúarmanna verður leidd-
ur fyrir rétt í Kairo í dag.
I’ottbrota-Hallur sendir Bérg-
máli Akureyrarbre', eins og
hann hefur stundum gert áður.
Þetta er gamanbréf, en hann
segir að dálkur þessi se mtkiö
lesinn á Akureyri og óviðkunn-
anlegt sé, að ekki komi þess
vegna bréf fi'á lesendum þar,
sem fjallar um dægurmálin i
•höfuðstað Norðurlands. Bréfiö
ér á þessa leið: „Nú er vist mál
til komið að ég fari að segja citt-
livað i „Bei'gmáli“. Það er tími
til að gera svolitið að gamni sinu,
þegar snjóa leggur, liér á Norð-
ui'Iandi.
Tími skauta og skíða.
llvi þá það? spyi'ja menn. Er
ekki kuldinn og hvitan líma-
merki sútar og soi'gar, eða sem
jai'ðarför grænku og gróðurs?
Nei, segi ég. Tökum skautana og
skíðin, og hleypum sumri í blóð-
ið meðan rennibrautirnar end-
ast. Já, jafnve niðursoðið sól-
skin í guðaveigum höfum við..
Eg fékk mér rommflösku hér um
daginn og hlákan kom með það
sama, bæði í bi’jóstinu — og alls.
staðar, fannst mér.
Rjúpnalauf á öskuhaugum.
Annars er margt sem dvelur
hugann hér í höfuðstað Norður-
lands, svo að vetur verður að
vori og sól kemur í sál. Hrafn-
tinnan tindrar i veggliúð kirkj-
unnar og músarindlar fljúga út
og inn hjá Möl og Sandi. Kvæði
eru ort og ekki lesin upp, enda
er það skemmtunin bezta. —
Rjúpnalauf sprettur á öskuliaug-
unum, því hann er orðinn gam-
all og afræktur, svo í Glerárgili
sem í verkamannainógröfum. —
Skeggjaðir bilstjórar sjást þar
ekki lengur.
Prestsvalið.
i Við höfuni fengið góðan prest
hér á Akureyri, og bar þó tals-
vert á draugagangi meðan verið
, vai’ að kjósa hann. En sr. Kristj-
t án Róbertsson vérðúr ekki lengi
að sjá fyrir draugnum. Voru
ýmsar sögur á lofti og margf og
mikið skrafað um prestsefnin, og
var margt upp og ofan, en nú er
það allt gleymt og grafið, því
ijrcstíii'inn er kosinn. Jæja, þetta
vcrðiir að nægja að sinni, en vel
gæti svo farið að ég sendi þér
Jíim aftur síðar. Pottbrota-Hall-
ur.“ — Já, ég þakka bréfið að
norðan og hefði ckkcrt á móti
því að meira bærist þaðan.
Enn um brauðin.
Nú verðum við að venda okk-
ar kvæði í kross og ræða vanda-
mál liúsfreyjanna hér syðra.
Fyrir nokkruni dögum voru birt-
ar hér i þessum dálki aðfinnsl-
ur frá P. S. varðandi meðferðina
t á brauðunum í brauðsölubúðun-
uni. Þótti P. S. það sóðaskapur að
hafa þáu ekki vafin í pappír, svo
afgreiðslustúlkur þyrftu ekki að
snérta á þesari matvöru með
iiöndunum. Undir þetta tekur
ein húsmóðir, er hringdi til mín
fyrir lielgina. Sagðist hún liafa
kvartað iim þetta atriði við slúik
ur i brauðabúðinni, sem íhún
vérzíar við, án þess að breyting
yrði á.
I ^ i ■:),
Meira hreinlæti.
i Það þarf meira hreinlæti í
b.rauðsö'lubúðunum, sagði hús-
freyjan. einnig finnst mér, að
stútkurnar ættu að nota tengur
til þess að taka vínarbrauð og
1 sniákökur með, eins og víða
þekkist. Mér býður við því að
sjá afgreiðslustúlkur taka við
þvældum peningaseðlum aðra
| stundina, en taka síðan á bráuð-