Vísir - 13.02.1957, Blaðsíða 3

Miðvikudaginn 13. febrúar 1957
tíX'i'M V
VÍSIR
‘ FRAMFARIR OG TÆKNI
Efni sem ver fisk
skemmdum.
til
til
að varna
að vernda
slicmmdum í
skcmmdum í
Þessi mynd er af líkani flugvélar, er knúin verður sólarorku með
silicone rafhlöðum. Speglarnir og raflilöðurnar eru ofan á
vængjum flugvclarinnar og sjást á myndinni sem hringlaga
fletir.
hæsnakjöti í Bandaríkjunum,
verður innan skamms notað til
að vcrja fisk skemmdum í
heitu Ioftslagi.
Gríska stjórnin er að láta
gera tilraunir með þetta efni.
Þrátt fyrir mikla eftirspurn á
fiski í Grikklandi hefur ekki
tekist að auka fiskframleiðsl-
una vegna þess að mikiil hluti
af aflanum fer forgörðum
vegna skemmda.
Vegna þessa hafa tilraunir til
að auka útgerð í Grikklandi
strandað og heildarfiskaflinn
yfir árið er ekki nema 40 til 55
Verður óþrjótandi
orka hafsins beizluð?
Sænskir vísindamenn gera tílraunir með
vetnisorku.
Hvað verður þegar þeir orku-
gjafar, sem eru undirstaðan
undir vélamcnningu í nútíð og
framtíð þeirra? Áður en langt
um Iíður vcrða olíubrunnarnir
tómir, kolin eydd og jafnvel úr-
aníuin til þurrðar gengið?
Þetta er eitt hið mesta vanda-
mál komandi kynslóða, en vís-
indamennirnir hafa eygt nýja
vcn um að geta hagnýtt óþrjót-
andi orkugjafa, — hafið sjálft.
Fregnir hafa nýlega borizt
um tilraunir tveggja sænskra
kjarneð'isfræðinga á hinum
nýja aflgjafa, hafinu. Tilraun-
irnar eru ekki nýjár af nálinni
og freghir hafa borizt um, að
bandarískir og rússneskir vís-
indamenn vinni að samskonar
tilraunum, sem eru í því fólgn-
ar, að fá þunga vetniskjarna til
að renna saman og mynda þann
ig orku, sem yrði jafn óþrótan-
leg og sjórinn á jörcunni.
Thorkild Bjerge, meðlimur
dönsku kjarnorkunefndarinnar,
segir um þessar tilarunir: Hag-
nýting þessarar orku myndi
verða alveg sérstæð og myndi
jafnvel gera tilraunir með hag-
nýtingu kjarnorkunnar og ann-
arra orkugjafa óþarfa, því að
þá hefðum við orkugjafa, sem
aldrei gengi til þurðar. Menn
freistast til að álykta að það,
sem hægt er að gera í tilrauna-
stofum, sé einnig hægt að gera
í hagnýtum tilgangi og á þessu
verða menn að byggja vonir
sínar, en samt verð-a menn að
sætta sig við þá tiihugsun, að
þetta verður ekki í náinni fram-
tíð.
| Aðferðin hcfir lengi verið
þekkt. Hún er sú sama og við
tilbúning vetnissprengjunnar.
Kjarnorka, eins og við þekkjum
hana, á ekkert skylt við o^k-
•una í vetnissprengjunni. Það
eru tvaér gagnstæðar verkanir.
í kjarnorkunni er talað um
sundrun. en orkan í vetnis-
i sprengjunni myndast við sam-
runa léttra kjarna vjð ofsaleg-
an hita, sem framleiddur er
með kjarnasprengingu.
Tilraunir með vetni sem
orkugjafa í þágu almennings-
heilla, byggist fyrst og fremst
á, að vetni er óþrjótandi, en það
er úranuíum ekki og svo er
engin hætta á ferðum með
geislanir frá veninssprengju.
En þegar menn gera sér það
Ijóst, að þegar virkja þarf orku,
sem myndast við 100 milljón
gráðu hita, eru mörg erfið við-
fangsefni, sem leysa þarf.
Þá segir Bjergen ennfremur:
Jafnvel þótt hinir tveir sænsku
prófessorar, Kai Siegbahn og
Per Olin, sem báðir eru þekkt-
ir, sem mjög alvarlega þenkj-
andi visindamenn_ hafi látið i
ljós nokkra bjartsýni í þessu
efni, er hún að öllum líktndum
að nokkru leyti byggð á skap-
gerð þeirra og að nokkru leyt.
á vel heppnuðum tilraunum
sem þó vart geta verið meira en
lítil visbending um að þeir séu
á réttri leið að markinu.
Tilkynnt hefir verið í Sví-
þjóð, að tilranastofnunum þar
hefði tekizt að búa til tæki_ sem
geta framleitt ofsalegan hita,
nokkurskonar augnabliks eld-
ingu_ sem framleiðir það mik-
! inn hita, að vetnisatóm úr
þungu vatni renna saman og
j eysa þar með úr læðingi feikna
orku. Rússneskur prófessor,
^ sem séð hefir tilraunir þesar,
segir að tih'aunii- landa sinna
beinist í sömu átt.
En um friðsamlega hagnýt-
ingu vetnisorku verður ekki
að ræða fyrst um sinn þótt tak-
ast megi að búa til vetnis-
sprengju.
þúsund lestir, en gæti verið
margfalt meiri.
Sardínuveiðar hafa mikla
þjóðhagslega þýðingu fyrir
Grikki, en svo fer fram að veiðin
fer fram í heitustu mánuðum
ársins og er það ekki óalgengt
að henda verði 45% af aflanum,
sem ekki þolir hitann og
skemmist.
Efnj þetta kaliast Acronize.
Flugvél knúin
sólarorku.
Undraverður árangur hefir
náðst með hagnýtingu sólar-
ljóssins sem orkugjafa. Nýlega
hefir í Kaliforníu verið smíðað
fluglíkan með hreyflum, sem
ganga fyrir sólarorku.
Leslie Hoffman, forstjóri fyr-
ir Hofman Electronics Corpora-
tion, skýrði nýlega frá tilraun-
um í þessu sambandi og kvað
það mögulegt, að flugvélar fram
ííðarinnar yrðu knúnar sólar-
orku. Yrðu þá notaðir rafmagns
hreyflar_ en rafmagnið yrði
framleitt með sólarorku.
Þetta fluglíkan getur ekki
flogið, en orkan, sem fæst úr
silicon sólarrafhlöðunni, er
nægileg til þess. að fluglíkanið
getur brunað á jafnsléttu.
Tilraunir með sólar-rafhlöðu
taka örum framförum eins og
sjá má af því, að á tveimur
mánuðum tókst að auka nota-
gildi silicon sólar-rafhlöðunnar
úr tveimur í tólf af hundraði.
Að hafa tæki á húsþaki, sem
íramleiða rafmagn til jósa og
hita fyrir hús, er ekki lengur
draumur heldur veruleiki, sem
þegar er hagnýttur með góðum
árangri.
★ Hugli Barr, norður-írskur
bóndi, vann nýlega lieims-
meistaratitil í plæginga-
keppni^ sem fram fór ná-
lægt Shillingford við Ox-
ford. Varð hann heims-
meistari þriðja árið í röð'.
Hugh hefur kcppt á fimmt-
án aíþjóða plægingamótum
og sigrað með alburðum í
22 keppnum. Hann á 169
eru búgarð í Aghadcwey,
Londonderrv-grcifadæmi.
Birgðamálaráðhcrra Bretlands skýrði frá því í ræðu í neðri
málstofunni fyrir skcmmstu, að Brcíar flyttu út meira af flug-
vélum, flugvélahreyflum og varahlutum ýmsum í flugvélar, en
nokkurt land á mcginlandinu flytur út á mánuði. Myndin er af
Proteus-skúfulvverfli úr Bristol-Britannia farþegaflugvélum,
cn bær eru fjögurra hreyfla. — Fyrrncfndur útflutningur Breta
á þessu ári mun sennilega nema 105 milljónuni stpd., þar af
700—800 flugvélar.
Robert Standish.
Stutt neðanmálssaga.
6 inánuðii* efíii*.
Framh.
Það, sem eg ætla að segja hér
við borðið, viðkemúr ykkur öll-
um. Þið megið ef þið viljið hrópa
hátt um það. En þið gerið það
ekki. Því að vitiborin sjálfs-
hyggja mun loka vörum ykkar
betur en nokkur loforð . . . . Þú
ert særð að sjá, Mabel. Þú trúir
mér ekki. Sjálfshyggja er sterk-
asta atriðið i heiminum og þú
munt liía það að íallast á það,
þó að þér finnist nú, að það só
hryllilegt.
„Eg hefi nú ákveðið,“ .sagði
Conant ennfremur með virðu-
legri áherzlu, ,.að afhenda auð
minn ósnertan þeim, sem ég
| óska að erfi mig. Enginn hluti
af auð mínum — enginn hluti,
þið skiljið það — á að fara í
erfðafjárskatt. Fyrst þurfti eg
1 að hugsa fyrir minum trúu þjón-
um, sem hafa hjálpað mér til
1 að eignast auðinn. Skömmu fyrir
! jól tók ég út úr bankanum —
j eftir töhtverða fyrirhöfn, get ég
jsagt ykkur —200 þúsund pund
í eins punds seðlum. Eg neitaði
að seðja forvitni bankastjórans
míns. Hann sagði mér þá að
Ihann væri tilnej'ddur að segja
írá þessu. Ég sagði honum, að
; hann skyldi bara segja írá þvi,
j í fjandans nafni. Ég er ekki
hræddur við grunsemd. Það eru
aðeins sannanir, sem eru ein-
hvers virði. — Eg, John Conant,
j ætia að lifa í íimm ár frá degin-
1 um í dag. Það verur fjármála-
1 ráðuneytið, sem verður að sanna
Jað ég hafi dáið , en ég þarf ekki
að sanna neitt. Þessa upphæð,
! 200 þúsund pund, hefi ég per-
sónulega fengið i hendur tveim-
ur fyrrverandi þjónum mínum.
Upphæðin er sú sama og ég
hafði hugsað mér að ánafna
þeim í erfðaskrá minni. En þar
sem enginn nema ég veit hverjir
þessir fyrverandi þjónar mínir
eru, né heldur hver sú upphæð
er, sem þeir fengu hjá mér, verð-
ur það erfitt fyrir innheimtu-
mann skattanna að hafa upp á
þeim, ef svo illa skyldi fara, að
eitthvað færi afvega með það
sem ég hefi hugsað mér. Viti
borin sjálfshyggja mun vafalítið
loka vörum þeirra........
„Yður, minn lagalegi vinur,
hr. Merryweather," sagði John
Conant ennfremur og hitnaði nú
í hamsi. „hefi eg þegar gefið
25 þúsund pund, og hefi ég stað-
fest það í dag. Ég elska yður
ekki eins mikið og upphæðin
ber vitni iim, en ég ætla hara að
minna yður á það að cf svo illa
ber undir að hægt sé að sanna
að ég hafi dáið fyrir 9. janúar
1951, verður erfðafjárskatturinn
á yðar upphæð það mikill, að
það verður lítið eftir af upphæð-
inni. Ég treysti þvi þá. að viti-
borin sjálfshyggja yðar verði
nægileg til þess að leggja hömlur
á lagalega samvisku yðar ef hún
er nokkur ........
Yður, Menzies", sagði Conant
og snéri sér að lækninum, „liefi
ég í dag gefið stóra upphæð —•
hún er 50 þúsund pund . . . Nei,
cg vil ekkert þakidæti. — Ég
elska yður ekki helmingi meira
en Merryweathcr, það \'erð ég
að segja, en ég þarf meira á
yður að halda en honum. En
eins og tekjuskattur er nú, ætti
þessi upphæð að vera yöur svo
sem 200 þúsunda virði. Ég þarf
þvi varla að taka það fram að