Vísir - 08.03.1957, Qupperneq 9

Föstudaginn 8. marz 1957
VlSIF
Vantrúaður...
Frh. al 4. síðu:
undir tré í nokkurri fjarlægð,
meðan liann kæmist að sam-
lcomulagi við varðmanniim.
Jvlesta hættan væri nefnilega
fólgin í því, að vörðurinn legði
éinhverja spurningu fyrir mig
fyrir kurteisissakir og eg neydd
ást til að svai\ en þá gat ekki
iijá því farið, að allt kæmist
upp. Annars var Mohameð
samifærður um að engan, sem
við hittum á leiðinni, befði
grunð, að brögð væri í tafli.
Klukkustundu áður en við
slógum tjöldum um kveldið,
Ifteðan við vorum á reið eftir
iarvegi Wad N’fiss, gekk eg
undir prófraun, sem eg stóðst
imeð prýði. Við komum auga á
tuttugu manna hóp spölkorn á
undan okkur. Þeir sátu á gras-
toala við götuna og virtust bíða
komu okkar. Við héldum auð-
vitað strax, að þetta væri f jalla-
búar, sem hefði komizt að svik-
um mínum og ætluðu nú að
ráðast á okkur. En það kom
ékki til mála að snúa aftur og
við gátum heldur ekki borið
saman ráð okkar vegna ferða-
mannahópsins, sem var á eítir
okkur, svo að ekki var um ann-
að að rseða en að taka þvi sem
að höndum bæri. Datt mér í
hug sem snöggvast að missa
vasaklút minn, til þess að gefa
Mohameð tækifæri til að fara
af baki og ganga til mín, svo að
eg gæti spurt hann ráða. Þeg-
ar við nálguðumst mennina sá
eg að þeir voru óvopnaðir og
flestir ungir, innan við tvítugt.
Swani sagði okkur, að þetta
væri „tolba“, það er hópur
flökkustúdenta og vissi eg þá,
hvernig eg æíti að hegða mér.
Úm íeið og við riðum út í ána
flykktust stúdentarnir að hesti
mínum, óðu upp fyrir hné í
beljandi ánni og gripu í
skikkjufald minn, sem þeir
kysstu um leið og þeir blessuðu
sherifinn frá Fez hástöfum og
báðu Sidi bel Abbas, dýrling
allra ferðamanna, að halda
vérndarliendi sinni yfir mér. Eg
vissí hvað til míns friðar heyrði,
að eg yrði að láta fé nokkart af
hendi rakna við piltana og
blessaði þá- jafnframt á beztú
árabiskunriþ sem eg átti til, en
til allrar h’amingju var árnið-
urinn svo mikill og gusugangur
hestanna og stúdentanna, að eg
hefði veí getað talað eitthvert
állt anriað tungmál, án þess að
þeir hefði skomizt að því. Eg gaf
Swani merki og útbýtti hann
nokkurum þesetum -meðal
strákária. Sumir þeirra kysstu
á hné mér, en eg beygði mig
óg snart með' hægri hendi höf-
uð þess^ sem MrtiSt vera einna
þrifalegásíuf, og hélt síðari á-
fram og reyndi að verjast biosi.
Þegar Mohameð-el-Hosin og
Swani sáu_ að' hætían var liðin
hjá og að fei'ðamennirnir á eftir
ókkur höfðu riurriið staðáþ fóru
þeir að hlæja svo innilega að
þá tók í síðurnar. Eg býst við,
að Lutaif háfi þakkað fofsjón-,
inni að sið mariria í Libanon, óg
Áli léit á mig með slíkum svip,
áð eg ei- nokkurn veg-inn sánn-
færður um, að hann hefir talið.
mig verá jafn hélgan mann og
eg vonaði_ að útlit mitt gæfi
vísbénding um.
Þetta átvik liressti okkur
auðvitáð mikið, því að þótt
>E-riiir eru samtaís 322 og
hver fær 32.000$ á ári.
Saud konungur í Saudi-Arabíu,
sem oft ter minnst á í fréttum
nú, „veönr í peningum“, og' }>eir
neningar eru frá bandarískuní
oliúféKig’um komnir aðallega,
sem njóta forréttinda í Saudi-
Arabíu, og' greiða vei fyrir.
Saud konungur hefur reynt að
nota féð skynsamlega og mikið
hefur verið gert, en svo er líka
sukk og við allskonar erfiðleika
að stríða, og sannast hér, að
þekking er auði betri.
Saud hefur reynt að takmarka
sóun sona sinna og skyldmenna
með því að setja þá alla á laun.
Konunglegir prinsar eru hvorki
fléir’i né færri en 322 og fá 32.000
dollára árslaun hver, auk bif-
reiðakostnaðar og férðapeniriga
o.fl. — Feisal ríkisarfi var gerð-
ur að forsætisráðhefra 10 manna
stjórnar, sem hefur lítið að gera,
og ársiaun hvers um sig 320.000
dóllarar. Annars eru tekj ur Saud
konungs áætlaðar 30 millj. doll-
ara ái'lega og skyldmennunum
þykir konungur allnaumur við
sig, enda lítið skeytt unl að fara
eftir tilskipun, sem bannar að
flytja fé úr landi. Feisal priris
er að reisa fjölbýlishús í Kairo
fyrir 12 millj. dollara og Talal
prins á þar 14 íjölbýíishús.
Saucl koriungur hefir látið
reisa 36 sjúkrahús með nýtísku |
tækjum þeirra meðal konungs-!
spítalinn í Riyadh. Hann ver
ntjög auknu fé til menntunar
en gamli kongurinn, fyriirrennari
hans, lét 2% af rikistekjunum
rénna til slikra hluta.
• En allur auður Sauds
getur ekki tryggt honuni
tæknilega þekkingn, vegna
þess að mbiintiinarieysið hef-
ur öldum saman hrjáð Jand
hans, og það tekiu1 tíma að
reisa rústum á ný.
9 Flugskólmn iiefur enga
neniendtu’, því að fyrir iiendi
eru ekld ungir niteiin, sem
munu hafa gagn af náinimi.
9 Sjúkrahústæki Jiafa eyði-
lagst fyrir milljónir dollara,
af því að ekki eru til læknar
og aðrir, sem kunna með þau
að fara.
@ í Jiddah, stærstú borg
landsins, með 200.000 ibúa, er
eldítert dagblað, og að eins
eitt fréttablað.
Á tveimur árum hefur Saud
lagt til hliðar 100 milljónir
dollara til að reisa hallii', — ein
nýreist í Jiddah kostaði 28 miilj.
dollra. — 1 Riyadh er verið að
riía höll og reisa aðra fyrir 50
milljónir dollara, sem nær yfir
lieila ferhyrningsmilu, og irinan
veggja hennar á að vera skóli
fyrir prinsa, sjúkrahús, bæna-
hús, sundhöll og dýragarður, —
enda á þarna að vera ailt sem
allar konur og hjákonur Sauds
og sona hans þarfnast, en Saud
er líka rausnarlegur út á við -—
isir
iiif
Þessi unga bandaríska kona,
gekk £ hjónaband fyrir nokkru
og féklc m. a. huefaleikahanzka
í brúðargjöf. Ekki mun hún
hafa fengið bá vegna hess, að
henni væri talin sérstök þörf
á að þjálfa sig í Imefaleik
manni sínum til varnar, en hún
var skrifari hnefaleikarafélags,
og félagið hugði það lielzt
mundu gleðja hana, að fá
hanzkana í brúðargjöf.
5700 farþegar fóru m
Kv.ílugvöli í febróar.
í febrúarmánuði 1957 höfðu
höfðu samtals 134 fatlþegaflug-
vélar viðkomu á Keflavíkur-
flugveili.
Eftirtalin flugféfög höíðu
flestar lendingar: Pan Ameri-
can World Airways 24. vélar.
Flying Tiger Line 22 vélar.
Trans Woi'ld Airlines 16 vélar.
British Overseas Airways 15
vélar. Már'itime Central Air-
lines' 13 vélai.. Royál Dutsch
Airlines (KLM) 12 vélar. —
amtals fóru um flugvöllinn
j 5700 farþegar. Vöruflutningur
var samtals 155900 kg. og
póstur 290Ó0 kg.
„Vorið" í Breflandi
Veður jhefir verið svo riiilt í
Bretlandi í vetur, að dauðsföll
hafa verið miklu færri en ella.
Heilbrigðisyfirvöldin telja,
að „vorið“, sem þar hefir verið
í vetur, hafi bjargað Mfi a. m. k.
3000 heilsutæpra öldunga, er
hefðu ekki getað lifað harðan
vetur. í janúar 1956 dóu 4400
manns í London, en 3400 á sama
tíma í ár. Vetrarkvilla hefir
varla orðið vart — en þeir voru
tíðir í fyrra — og til dæmis, dó
aðeins einn maður úr lungna-
bólgu í London í janúar sl.
hann hefur gefið drottningunni í
Iran skartgripi fyrir 900.000 doll-
ara og indverskum bónda gaf
hann 400 dollara til þcss að h'ann
gæti fengið sér tesopa.
Vertnletidingar taka
sterkast í nefið.
Frá fréttaritara Vísis.
Stokklhólini í marz.
j Menn taka víðar í neíið en á
i Islandi, og í Svíþjóð eni Verm-
lcndingar mestir neftóbaks-
karlar,
j Á síðasta ái-i seldust iTárid-
inu um 2.8 þús. lestif af nef-
, tóbaki_ og er með notkun
úr kg. á nef en Vermlending-
ar nota heilt pund á iriárin. Þeir
nota líka sérstaka neftðóbaks-
tegund, sem kennd er við hér-.,
] aðið og- er miklu sterkara en
I aðrar.
Ævíntvr H. C. Andersen 4
Þegar þau voru búin að
dansa nógu lengi varð
prmessan að fara heim,
Tröllkárlinn sagði að hann
ætlaði aS fylgja henni. Þau
flugu af staS í vonda veSr-
inu og ferSafélaginn flaug
á eftir þeim og hamaSist
viS aS herja þau meS hrís-
inu. Tröllinu íannst aS
hann hefði aldrei verið úti
í iafn vcridu hagléli. Fyrir
utan hollina kváddi hann
prinessuna og hvíslaði um
leiS í eyra hennar: „Hugs-
aSu um höfuSiS á mér.“
! En ferðafélagmn heyrði
þetta samt og um leið og
prinsessan smaög irin um
gluggann og tröllið ætiaði
að snúa við greip ferða-
félaginn í svart skeggið á
tröllinu og með sverðinu
hjó hann hið lióta höfuð
af því. Hann bait vasakiút-
inn utan um höíuSið og fór
með það héim á gistihúsið
■ Og fór að sófa, Morguninn
jeftir lét hann Jóhannes fá
vasaklútinn og sagði að
hann mætti ekki leysa
klútinn sundur og ekki gá
í hann íyrr en prinesessan
væri búin að spyrja hann
! um þao, sem hún hefði í
huga. Það var .svo margt
jfólk í stóra salnum í höll-
jinm, að það stóð í hnapp
| eras og þegar búið er að
jbinda saman radísur. -—
Gamli kóngurrnn var í nýj-
um fötum og gullkórónan
og veldissprotinn voru
bæði gljáfægð og svo leit
hann virðulega út, en prins-
essan var föl sem nár. —
„Um hvað er eg aS
hugsaT' spurSi hún Jó-
hanes og hann ieysti sund-
ur vasaklútinn og höfðið af
tröllinu valt út. Hann varð
sjálfur hræddur og fólkinu
hryllti við þessa hroðalegiL
sjón. En prmessan sat eins
og myndastytta og gat ekki
komiS upp einu einasta
orSi. AS lokuin stóS hún
upp og rótti Jóhannesi
hendina, því hann hafSi
hcndina, því hann hafSi
getiS rétt um leiS og hún
sagSi: „Nú ert þú herra
minn og í kvöld höiduni
við brúökaup.“
1