Vísir - 29.06.1957, Blaðsíða 7

Laugardaginn 29. júní 1957
vlsn?
7
Eggert Stefánsson:
Ævinlýri á Jón§ines§unótt
til friðar og segir við mýrispít- Stelkurinn verður þá hamslaue
una: „Þú dr'ítur nú alltaf í þitt og gargar aftur og aftur: Já„
eigið hreiður. Nú skulum við skárri er bað nú dýrðin! —
(samþykkja að þessum fundi Lóuræfillinn hefur náttúrlega
Frá 22. desember höfum við
þotið inn í birtuna. Með degi
hverjum hefur orðið bjartara,
fegun'a og frjósamará. Hugur-
inn hefur lika komizt á kreik
og lifnað við, og nú seinustu
daga orðið hamslaús, þegar
birtan hefur ljómað og skinið
dag og nótt. Og nú virðist verða
eilífð. Sólstöður.
En nú hefur dagurinn rekið
skallann í þekjuna.
Nú verður hann að beygja
Sótsiööur —
yfir landinu, sem diliar manni j kjaftæðið í símanum, sem þér
inn í hitabeltisstemningar suð- ; þvkir nú lúmskt gaman að og
ursms.
Á símastaurnum kvaka tveir
meira en þú lætur. Og snáfaðu
nú og skipulegðu nú varnir um
okkur mæðurnar. sem verðum
setið á túnum manm'æfianna
og er orðin geggjaður eins og
allir verða þar. Ætli hún sé
ekki nýkomin að sunnan??
stelkar saman: kívívík — kíví- jafnvel að líta eftir ykkur
vík — kívívík, segir annar. Vík karlaskömmunum líka.“
— vík svarar hinn. Móðirin er | „Bíddu nú dálítið, góða mín
að segja maka sínum frá því, og láttu ekki móðan mása. Ég
sig, verða stuttur aftur, dragast | að það megi aldrei láta ungana ’ veit ekki betur en svanirnir
saman, bogna, og skríða inn í koma á símastaur, því það sé hafi flúið á náðir mannanna,
sína skel, eins og snigillinn. —jljóta kjaftæðið, sem þeir heyri séu komnir á túnin fyrir austan,
Æðarfugiinn og ég erum sam- ^ í símanum, alveg mannskemm- J undir pilsfalda tvífættu skepn-
máia um það, að veturinn byrji andi fyrir ung börn. Já, já, svar anna vængjalausu. Og það segi
eftir sólstöður í júní, og sumar- ar faðirinn, vik, vik. — Skriíar- J ég' þér kerla mín, að aldrei skal
ið þar á móti I desember, þegar, inn krotar nokkra hringi á ég fljúga svo lágt, að ég leiti á
aftur er snúið við inn í birtuna. | vatnið í gjánni, sem hann ótta-1 náðir þeirra skepna. Kívívík —
Æðarfuglinn hefur verið í sleginn hripar ævisögu sína á. kívívík — Þú ert náttúrlega
„kjól og hvítu“ þar til nú, að — Það er nú ljóta sagan. j búin að gleyma, hvernig fór
hann fer úr skyrtunni, og í Minkurinn hefur flæmt alla fyrir frænku þinni, horuðu
hversdagsfötin aftur, grá og vinina burt og aðeins fáar skrif rjúpunni og kerlingunni. En
,,praktisk“ fyrir útistörfin, við arafjölskyldur eru nú eftir við ekki cg. Og liggja ekki þessar
uppeldisstarfsemi óþekkra1 Þingvallavatn. Skrifarinn krot-' skepniu' i leyni með löng rör,
hringum: sem rýkur úr, og falla þá ekki
verði frestað þangað til mæð-
urnar hafa ungað út. Ef mink-
urinn hefur þá ekki drepið allt.
En þá sparast allt af eðlilegum
orsökum, og fundinn þarf ekki
að halda. Það lækkar útgjöld- Svona er það þá á Jónsmessr-
in! unni. Hvernig verður það sv©
Urn þetta varð mikið þvarg í skammdeginu? hugsar maður„
og allir tóku þátt í því. Lóan Og hringrásin heldur svo voa-
hafði staðið á þúfu og horft ájinni við.
lætin. Þegar þögn varð heyrðist (Jónsmessunótt 1957).
allt í einu í henni angurværri:1 E. S.
dýrðin — dýrðin — dýrðin! —
U
„Enginn spurði um hann
Saga um áfengisböiið á Islandi.
Á miðvikudagskvöld efndi gjarnan kynna sér hvað vitr-
Stórstúka íglands til útvarps- ustu menn segja um eðli og á-
(dagskrár vegna þess að þing hrif áfengis. Hér skal aðeins
(hennar situr á rökstólum hér í getið nokkurra tilvitnanna:
iReykjavík um þessar mundir. Vilmundur Jónsson landíæknir
Þorsteinn J. Sigurðsson, um- segir: „Það er gömul bábilja og
dæmistemplar, flutti þá eftir- kerlingabók, að nokkur sú hóf-
farandi erindi. drykkja sé til, sem er skað-
Þessi þáttur sem hér verð- laus.“ Andrevv Carnegie,
ur fluttur, heitir: „Enginn heimsfrægur amerískur iðju-
spurði um hann“. Þessi saga höldur hefur sagt: „Ofdrykkj-
getur átt við tugi manna, sem an hefur eyðilagt lif fleirí
farist hafa undanfarin ár, af jmanna, en nokkuð annað.“ —
völdum áfengisneyzlu. | Hinn heimsfrægi rússneski rit-
Bindindisbaráttan á erfitt höfundur og stórskáld, Tolstoj,
uppdráttar, þar sem þannig | hefur sagt: „Áfengið gerir ekk-
stendur á sem nú er hér á
landij 'að ríkið hefur á hendi
innflutning og sölu áfengis.
unga, sem nýlega hafa skriðið ar nú með stórum
úr eggjunum. Og það er nóg að „Mesti morðvargur heimsins,! hundruð okkar dauðar til jarð-
g'era, eins og allir vita, sem minkurinn, mun eyðileggja allt ar. Nei, kella mín, fyrr skal ég
gæta krakkanna. I menningarlíf fugla ef ekki er drepast hér á símastaurnum en
Jafnvel þorskurinn veit líka, að gert.“ i eg flý á náðir mannskepnunn-
að það almanak er rétt, seml Karlstelkurinn á símastaurn-' ar. Hún er það vanþakklátasta
segir, að sumarið byrji í desem-1 um garSEr nu í ákafa. Hann hef- dýr, sem ég þekki. Fyllum við
ber. Strax í janúar liggur hannj ur náttúrlega komið með síb-'ekki landið með tónum alla
í milljónatali suður með sjó í anum- Kjafthátturinn þar daga? Og eyðum við ekki mý-
eins konar tilhugalífi, sem'kemur öllu illu af stað. „Vertu inu, sem annars mundi kæfa
mennirnir trufla rneð útgerð ekki að Þessum þvættingi,“ seg þá hér við vatnið? En nú þeg-
sinni, sem svo ekkert ér annað ir konan- „minkurinn kom ekki ar þessi morðvargur leggst á
en fjöidamorð frjósamra kær-jmeð símanum, kjáninn þinn. unga okkar og okkur sjálf, ef
ustupara, sem notið hafa fárra Hann kom auðvitað með þessu, við ekki sitjum á háum staur.
vikna sælu í sjónum, í fjalls- sem umturnar öllu í landinu og Hvar eru nú löngu rörin, sem unum, var lögbönnuð. £>ao j
hlíðum djúpsins við Selvogs- aiitaf er verið að gorta af í sím- rýkur úr? Því koma þeir ekki tókst með lögum að 'loka og
staðar við anum- Minkurinn kom auðvit-' með þúsundir af þeim og hjálpa stöðva áfengisverzlun ein-
okkut'? Ekkert gert!! Svei þeim staklinga, og áfengissölu í
öllum. Aldrei flý ég á náðir veitingahúsum. Án þess að
banka og annars
strendur landsins. | að með framförunum."
En enn þá hefur þorskurinn1 „Eg sný ekki aftur með það,
■ekki fundið, að mikið af hon-|hann kom með símanum, hann
um hverfur. Og þess vegna er’ var pantaður með símanum,
þorskur líklega bara þorskurj fjandinn sá arna, eins og allt
því annars mundi hann vara sig dótið í framfarirnar, sem eyði-
á þessum bönkum, sem svona'ieg§ur friðinn og öryggið í
íniki-1 sjóþþurrð er 1.
þeirra. Vík -— vík —. i astla að vekja deilur um bann-
Meðan stelkurinn lætur dæl- iög, skal þess aðeins getið, að
una ganga á staurnum, hefur eina árið sem bannlögin voru
skrifarinn í gjánni skrifað með, ósködduð, og nutu sín fullkom-
stórum hringum.
1 þessu Jandi. Bezt er að hætta að er atomsprengja á
! koma hingað, ekki einu sinni á iands“.
, ,Minkurinn
fuglalíf ís-
Er-.i í dag eru sólstöður. Enn helgireit þeirra hér á Þingöll-' Með htlum hringum skrifar
þ er himinninn eldhaf á nótt-
'mni og hinn eilífi dagur ríkir
í veldi sínu. Eldstungur sleikja
iandið, er næturkalt sefur.
Og jöklarnir fella hamingju-
tár fyrir bruna vara sólargeisl-
anna. Öll náttúran hefur risið
upp móti sólunni, sem út hefur
rekið grösin, og blómin, jurtir
og skóga úr frumum sínum,
bundnum dularfullt fjötrum
frækorna sinna djúpt í mold-
inni.
AUt rís, upp fyrir eldmóði
sólarorku, sem í dag' er í al-J
g'leymingi. Hvers vegna þess-
ar ■ sólstöður? Því stanzar ekki^
um er hæg't að hafast við fyrir hann skýringu fyr:r fuglana.
minkinum. (Atomsprengja er fúlegg, sem og smátt, gerð áhrifalítil.
bera miklá' stórir fuglar, sem mennirnir Allír skilja hversu erfið
þessum fjanda —
Þeir virðast ekki
virðingu fyrir helgireit sínum smíða — verpa í loftinu. Þeg- baráttan gegn hagsmunum rík-
þessar tvífættu skepnur og ar eggið fellur til jarðar, eyð-. isins er, — sem þó eru vafa-
vængjalausu. Ætii það verði ir Það löndum, sem lífi, öllu —j samir hagsmunir, — þegar öll
ekki Jítill helgiblær yfir staðn- eins co minkarnir. Mennirnir, kurl koma til grafar. Ekkert
um ef við iílí „strikum á þá“ og hjar§a sér með fundahöldum.)
förum allir héðan. Það væri
ert nema ílt.“ Prófessor Jó-
hann Sæmundsson læknir fyrr-
verandi ráðherra, hefur sagt;
Það sýndi sig á fyrstu bar- j ”^ar sem 1111 nautn áfengis er
áttuárum Góðtemplarareglunn- , skaðie§ undir öllum kringum-
ar og ungmennafélaganna, —'stæðum, er það ijóst, að nautm
þá tókst að koma því til leiðar, 1 hess liiur niður °§ ie§Sur loks
að staupasala á áfengi, sem 1 rusi basði andlega og likam-
átti sér stað í allmörgum verzl- j ieSa heilbrigði. Lord Badem
Það i E°weii> hinn heimsfrægi al-
heims skátaforingi hefur sagt;
„Hafið það hugfast, að áfengið
greiðir aldrei fram úr neinum
vandræðum, það aðeins marg-
faldar þau, og gerir þau fiókn-
ari og verri, því meir sem þess
er leitað.“
Þetta segja hinir vitru menit„
— þeir eru hvorki ofstækis-
menn né þekkingarlausir, —
þeir eru sannleikans menn, —
þeirra vitnisburður verður ekki
véfengdur. Og þá kem ég a3
sögunni, sem var upphaf þessa
máls og er bezt að það sé líka
lokaorð:
„Enginn, spurði um hann.“
Drengur fæðist í heiminm,
Kærleiksrík augu ástrikrair
lega, — árið 1915, — voru eng-
in afbrot framin í Reykjavík,
og fangelsið autt með öllu.
Of langt mál væri að ræða,
hvernig bannlögin voru smátt
getur komið því til leiðar, að ’ móður hcrfa með óumræðilegri
Jaðrakinn stingur þá upp á ríkið láti af slíkri tekjuöflun,
því að nefndir úr öllum hrepp- | nema sterkt almenningsálit, er
um haldi fund og samþykki knýr valdhafana til að leita
þar stríðsyfirlýsingu á mink- annara tekjuleiða, sem auðvelt
inn, og fari að honum allir sam- ! væri að finna.
mátulegt á þá!!“
„Ekki förum við að flýja
héðan,“ segir móðirin. „Þið
gerið ekkert annað en rugla,
karlarnir, látið okkur um allt an — „Sameinaðir sigrum ’ við,
stritið: verpa eggjunum, og sundraðir föllum við,“ segir
liggja á þeim og gæta svo ung- hann.
anna meðan þið bara kíví vík- Mýrispítan hlær þá við, —
allt hér? Verður eilífur dagur,1 ist á staurunum. Hlustaðu nú heldur kuldalega ,og segir:
en engin nótt? En kannske er ú: Hérna um daginn kom karl- „Jaðraki? Hver er þessi jaðr-j
Hvað á þá til bragðs að
taka? Margir vilja ekkert um
bindindi hugsa né heyra. — En
það er að berja höfði við stein-
inn. Til þess er áfengisneyzlan
orðin of almenn, — bæði hjá
þetta bezt svona. Allt er hring- inn) sem ber skjöldinn, sem aiíi? Hvað heldur hann,
rás: morgun. dagur, nótt, vor, hann krotar á myndir eins og hann sé?
sumar, vetur, myrkur. Ef til skrifárinn í gjánni Ég hef séð hann hreiður hér? Getur hann
vill er eilífðin einungis hring- ^anzi snotra mynd af sjálfri mér
að | fullorðnum, körlum og konum
Á hann nokkuð? Á’og unglingum.
rás, sem heldrir svo voninni við,
'trúnni og sjálfu lífinu, í þess-
um eilífa spur.a, og endurtekn-
ángum, þessu , da Capo“ sköp-
unarverksins.
Ferð til Þingvalla er. sannar-
á skildinum Hann setti hana á
með priki Hann sagði við kunn-
in^ja-sinn að nú væri svanirnir
fyrir austan farnir að ganga í
fylkiugú og skipuleggja sig.
Likléga hefja þeir atrennu að
minkinum, o;
Afleiðingar slíkrar almennr-
nokkuð? Hefur hann að éta? ar áfengisneyzlu er margvis-
Hvað þykist hann vera? Þykist legt böl. Heimilisófriður, —
hann vera frelsari íuglanna? öryggisleysi og angist vegna
Er hann framáfugl hér? Odd- J sin og sinna, — að ótöldum
viti? Eða nokkuð? Ég fer ekki þeim sorgaratburðum, sem eiga
í nefnd með honum. Bókið það. sér stað, innan veggja heimil-
Held engan iund með svona anna, og fáir vita um, nema
er þetta fyrsta fugli, Hvaðan kemur hann? Að lögreglan, þegar hún er kölluð
lega einasta virÖLilega athöfn- ' tiiraun til að bjarga s^r, og austgn? Ekki það! Að vestan til að forða stórslysum milli
in, sem liægt er að halda sálu ganga. að þessum fjanda dauð- þá? Ekki heldur! Hvern fjand- (þeirra, sem hafa lofað hver öðr-
sinni til fróunar, þegar degi1 um. Og þú ættir að skammast ann er hann.þá að flækjast hér? um trúnaði og vernd
tekur að halla. Jþin og gera eitthvað líkt í stað- Þekkir hann ekki áttirnar? alla. j
Sól og sumarmistur liggur inn fyrir að hlusta alltaf á Krummi reynir nú að stilla j Sem cðlilegt er, vilja rnenn
gleði á litla drenginn Sinn.
Hann elst upp eins og fífill í
túni. Allt spáir góðu um fram-
tíð hans. Hann stundar skóla
og undirbýr sig undir lífsbar-
áttuna.
Stundir liða fram. Hann fer
á sjóinn. Reynist duglegur en
veikgeðja, og fljótlega kemur £
ljós, að hann vantar styrkleika
til að standast freistingar, er
óumflýjanlega verða á vegt
hinna ungu.
Að því kemúr, að hann verð-
ur háður áfengisneyzlunni með
þeim afleiðingum, að honuni
gengur ver að fá skipsrúm, —
því að hinir fyrri félagar og
kunn'"igjar eiga nú erfitt með
umg'Sngiii og sambýli viðhann.
V 'úir foreldranna um bjarta
frámtíð drengsins síns liafa
brugðist vegna áfengisneyzlu
hans. Smátt og snlátt hefur
ævina sigið á ógæfuhlið fyrir honura.
Framh. á 11. slðu.
L - í