Alþýðublaðið - 20.02.1958, Blaðsíða 7

Fimmtúdagur 20. febrúar 1958
& 1 þ ý 5 u b 1 a 3 18
Reykjavík 17: febrúar 1958.
Kæri vinur!
ÉG HELD mér hafi aldrei
orðið á að ræða dægurbaráttu
stjórnmálanna í bréfum mín-
um til þín, en þessar línur
verða undantekning. Þó er til-
efnið ekki fram kominn at-
burður í veniulegum skilningi
heldur fyrírboði eða með öðr-
um orðum draumur. Sjálfur
á ég ekki hlut að þessu máli.
Ég trúi ekki á drauma, enda
dreymir mig aldrei — g’eymi
víst draumum mínum áður en
ég vakna. Hins vegar telja
margir íslendingar draumana
merkilegt fvrirbæri og jafn-
vel rannsóknarefni. Mér
finnst gaman að ýrnsnrn
draumum. sem færðir hafa
verifi í let.nr. Þeir minna mig
á gömlu bióðtrúna. En d'aum
urinn, sem. hér skal gerður
lítillega að umræðu°fni. er
eitt af fyrirbærúm samtíðar-
innar. Kanmski dæmist hann
óþægileg+ otvhogaskot í kuun
an og áhrifamikinn stiórn-
málamann, p-n það er ekki
mín sök. Ég kem aðeins
draumnum á framfæri eins og
hann var sagður mér á dög-
unum.
Drænn um Rjarna
og Adolf Ilitler.
Kunningia minn dreymdi
þennan draum. Hann hefur
fengizt nokkuð við stiómmál,
óskar- vin=tri stefnu simirs á
íslandi og k’u'ðir þeirri óhmlla
þróun aA fifa-ardraumar íhalds-
ins rætist. Maðurinn saffði
mér siálfnr draum sinn. svo
að betta f°r ekki milli mála.
Honum hé++," Biarni Benedikts
son VPT'q ó Tc;_
landi. PTaf'*’ hann bæk’s+öð í
tvíb'ftr’" '-ö11 á berangH njðri
við eíé í 'Rn-.rt-iavik. Ne*H hæð
ín v»r qabiv- pinn míkín fir
gleri. V-rr <=fcmmaðurinn stnrifi
ur á b~-s rVnmmt frá p^co+ri
oin- có -v i * i
ínn í fl«wp?inn.‘ Dagur viríist
að kvöMi kominn, en vor í
lofti. Oö 1-a^ist eins ne- að-
yfír Vtcoir\yj
os' M^rgt nia^Q var
Vrm—iK^rna á K^^inni
og f-"'’-* rfrrnroanni m’rnm
har”- h.Q”SÍns OT, >,ar
. ekJrS 1">n—1 •’ Hð sitt 'R-’rð
hor>'m ct-r-vnt á pim”r>’!ric-
he]---—' frpkk 11”- rrA’f {
a]V’— ---V bafði ri-rf-+”a
1 tilburði ' frammi, æfði «:ff í
harJ„q' x-o j o-i —i —-4
fram-T-i ;i stefnrli f-’l 1,-i a
fu'"1'1 --- — ” rcV -tJC)
brott. öckraði valdboð í sfma
Og '"**■ -*r>S Off t’D’— r-+r>'a
værl A'li -{nri gek1' romti-
boð: "* ”~>qnni mí-"”’ nff
mæ1+í" N-* komur b -”-»-i {
beí’—rbir-. +;i Biarna“ /r'+1aði
Sá, ^~—‘ivin K''””-'o
inna ^ftír vi-ónari s'kvri^^n, pti
ko’” ' ff"—” cndré
svp-+°” K-1 r-v óK <
SÍÖ^ r» •JoKori'a’nc
hc”"™ ff+ff’-ff- Adolf F
gekv ' 'rlorsalinn
rar” ■t:1 — -■‘■c við hí>
um ■ r ’'"ini
■e~r

■ honum ákaf'effa og dansaði s'S
an 1—vitjpr. cr>”-> ”ir
ga-”-11"-ff”” erðínn, ]o+’”” í
be-T>’”-> r>ff tcbinn í a”'i' i' i.
Fa””St v>q sögumannin'irn
hann snúa ^ér að hópnum, sem
honum fylgdi, og skipa: ,,Fáið
mér bvssuna“. Vissi hann
ekki fyrri til en í höndum
hans var forláta riffill, kjör-
gripur að allri smíð og vand-
lega fægður. Bar hann vopnið
upn að vanga sínum og miðaði
á Hitler og Bjarna, þar sem
þeir létu vel hvor að öðrum
inni í glersalnum. Þóttist
hann eiga alls kostar við þá
félaga, enda skotfærið ákjós-
anlegt. En sem hér var kom-
ið sögunni og ekki annað eft-
ir °n blev”a pf íner sögu-
maðurinn sér að förunautun-
um og spurði: „Hvorn á ég að
skjóta fyrst?“ Svar við spurn
ingunni nam hann ekki. en
vaknaði í rúmi .sínu og vissi
þegar. að veruleildnn var allt
amiar en draumurinn.
F"tur off öfgar.
Ég reyni ekki að ráða
draum s“m bennan. Hins veg-
p.r' K--^^ UiYihuOClin-
arefni. Adolf Hitler er dauð-
,,v. TT'inn vfif
heiminn og fórst siálfur í ólag
imi. 171 n ei”ræðisb.neigðin lif-
ir. Hún s°ffir iafnv»l til sín
hé” út' á fs’andi. Stiórnmála-
menn h°''iqst enn í dag með
líkum hætt.i og þvzku nazist-
nr”ir ^ffff^an b°ir voru og
hé+u. Trúin á öfffarnar ber
vi+smu”i off dómgreind ofur-
i’ð’. Á ró^urion er látinn
b’””a b-í”ff t.ilganffi. snm vakti
fvrir HiBor og Göbb°ls, að
rtofa o^cict—íSinffi airlrei rétt
oo- -ffiA”T-Uff”na aldr"ei annars
n-nNtob 'p'* 1-isst’ó”riin pr ann-
n'a’1'”rO”t b”’+ o-Sq ST’Ört. ffóö
T\/T'íl1'í144”f'j.r)^y, KqVVÍ-
ast naumast. Stjórnarandstað-
an r°voir að færa allar athafn-
ir valdhafanna á verri veg. hef
V** mrirJ O^VfvAfj g St°^roxrrT
ff-r-"” haffsmunamál albjóðar
pð hitb°i”i off telur sömul
c+-fn,,ntri*i siálf’’ar sín slæp-
-- ■ T - ' fo-vi JTv»dCtnQð
inganna. Afleiðing þessa verð
óK^T^vsd' ^Víd'rúTV>sloft, van-
T- -^ ^ - •”> n ->”i n of'ir|T>v,’v.ó'I1,vin "J''í'’.lg_
fvr;” aiþlnffi batur
off ötffar. T=lend’nffar h1 jóta
ri-q ff—ffrj. bffqsum ósóma.
T’n?{ pr jllt tilh,)gcunar. að
v*iovtri rlv*<r'Trw-»f rl'*°onvvT r»i,oq QCf
v—j1”í”’' ”"’'ið rak
inn. Hann er eiturblóm. pr
”ffv ú” ia”*N,rpffí {ciffvzkra
pfinv«mp1*] íjf rr Kogc*
Vnfr'í^' fyrf Öfrrarvinn r'tVT'í n Kncfj
0rr t^finnÍn^'
Dl’ K^írrrj Tilfinp’ctjnTn, sem
>v'Tnur° á-
+nVr,nl''ffnm dr°nn>i pv and-
vnffjvif-nmf| V'-O tæki
-r.í-ac 0.p , w, pf’n v, -mv^i a^5
rr„r..i~:ir.3o 17«q, Vví ekki,
Piofvi Tio'pp>d'k^c'r,nv> Per-
,0+4- ni”r'—ó TffKntij Qgf
f-fi ý fó+QíOQv Ado^fs cólniflfa
TTí+i''rr* ócf pftocf a^ hatr-
i's« ocr ö^'tnr’nar cjniní ^TVYYnini
r.j",ffv«”AAUwl^r,V)1,rr, oVVov SVO
rr«o'v,rloT*lonc:t p'ó Kr'i'' rovnict
eóv o«T hi'í'^ cinni
Kpr>4-4ni'>~’ir f^K'kt n>.ó »ldrei
Tr,T,-,wr|-í v> rfor KKófq
fOt’Ao Vojrvn ÁffVfj^ ,,tv-i mffi»i bhfð
r> vl nildi ol'*^*Or»V>iv\cfC"plitÍ
WfirovT'i” vQuplpafi^ o<^ ^ann-
„„ v1„:„-+ov ”A+{
læti, sannffirni oe röksamdir.
/>v 1ífcv>mi^oxrT-> oóvKiro-pj*
pr K-ióÓpr. v’11 fn Hfa
mennsk og hamingjusöm í
landi sínu.
íslenzkt rcikningsdæmi
og roynsla annarra.
Öfgarnar hafa steypt mörg-
um þjóðum í glötun, fólki,
sem byggði stærri og auðugri
ríki en ísland, átti sér gamla
og góða menningu, vildi lifa
og starfa í sátt og friði,
dreymdi sjaldan eins og kunn
ingja minn, en vaknaði við
það allt í einu, að sams konar
draumur og hans var orðinn
veruleiki þsss. íslendingar
mega ekki gleyma slíkri
reynslu annarra, þeim ber
skylda til að horfast í augu
við staðrevndir sögunnar og
láta vítin sér að varnaði
verða. Fyrir nokkrum árum.
var góðýinur minn beðinn að
gefa ko«t á =ér til framboðs
við alþingiskosningar. —
Hann snurði miff ráða. Ég eggj
aði iiann að láta til leiðast.
Honum vár efst í huga, að
stiórnmálabaráttan myndi
reynast mannskemmandi og
hann ekki bola sálrænt harð-
rétti hennar. Mér fanhst bá
sú ályktun fjarri sanni. Mað-
ur bessi var fiöleáfaður og
hámenntaður. virðuleaur borg
ari. se-” ekkj mátt' vamm sitt
vita. Ég bóttist geta treyst
honum til drengskapar og
siálfsvirðingar, en það eru
meginkostir sérhvers stiórn-
málamanns. Hann ba”ð sig
fram oa komst á bing. Ég veit
ekki til bess, að hqnn hafi
nokkru sinni fallið í þá
freist.ni. sem honum stóð ógn
af forðum daga. Auðvitað er
hann hvorki alffóður né alvit-
ur. en stiórnmálabaráttan hef
ur alör”i komið honum skað-
samleva úr iafnvapgí. Samt er
hann ib’,joPa skot=nnnn eitur-
örva af hoaastrenff’um misk-
nnnarlancra Öfcraseffffia.
.SvO”a dæmict {.clpn'zk stjórn-
málaharátta. Og bað er varla
C>Tz- Þ + viftWírivivi^ £>An
-ekki eínusínniritstjóranna.
Þetta P” kiósenrlunjim að
kQn”a, féiirínu i landinu, er
S^t.t.iv* .cicr virS snillinfmna. nrur
cvr.rr'z ''Tirn ocf htnr kwnrdna
]1Y>1 r\ rf oömn nnrf_
um og Sránverjar nautaat.
S+.i Órv'yv^P1ri'írlohKoj'vTÍv* friv'i 1 rsl^l^
ort onnn^ r>v\ ct^ttíír f.Öh)‘y* h°S*?
rr,i1rvv"1 'nrtnejenrviic com Qr JC<_
]onýVb K-Jó^íu Jtíl^ri^irTopr S>á
K'-rí c’’ ciry j Jv'>iv*o S1''°cfli.
h>tort beim líkar betur
xrorv,>
Aðvörunin og slysið.
Súmir íslendingar hafa ekk
ért fvrir bví að skina sér í
flokka eða ráðstafa atkvæðum
sínum. Slíkt er hneykslanlegt
ábvrgðarleysi. Allir stjórn-
málaflokkar hafa eitthvað til
síns máls. Ella væru þeir ekki
t’l. Þ”” f””,r ev s’b'nr en svo
ástæðulaust að gera upp á
milli stjórnmálaflökkanna. Sú
stefna. sem einum finnst góð
vegna haesmuna eða aðstöðu,
hlýtur að vera öðrum van-
béV”o”iocr. En éff hef ekkert
íeyfi tilþess aðfordæma heild
sala í Revkiavík fvrir að vera
Siálfstæð’smann. bónda aust-
ur í Árnesbingi fyrir að vera
Framsóknarmann eða skrif-
stofumann norður á Akurevri
fvrir að vera kommúnista.
Þeir hafa sínar ástæður. Ég
kýs mér og mínum ]|þum ann
ars hlutsk’ntis. Mér ber hins
vegar skylda til að berjast fyr
ir skoðunum mínum málefna-
lega, virða mannhelgina, gefa
andstæðihgunum rétt, ef þeir
i vinna til slíks, og ætla þá ekki
verri en þeir eru. Ég er í þeim
stjórnmálaflokki, sem ég
treysti bezt og met mest.. en
. veit samt, að honum. getur
‘ skjátlazt, Mér koma ekki mis-
tök og yfirsjónir á óvart.
Mennirnir eru nú einu sinnl
menn. En ég fyrirlít öfgarnaij,
skapvonzkuna og hatrið. Mig
dreymir ekki eins og kunn-
ingja minn á dögunum. En
mér finnst draumurinn aðvör-
un — og ég vil ekki, að slvsið
hendi íslendinga.
Þinn
Helgi Sæmundsson.
Þetta er baiíétt á sviði konunglcga icikhússins í Kaupmanna-
höfn og þau. sem dansa, eru Flemming Flindt og Margrethe
Schenne. Bæði þykja þau kunna íþróttina vel.
■ /
nyRomm
Tegund Stærð Verð
Bornholm 190x290 1215,00
ýmsir litir.
PN SIQ6EIRSS0N H.F.
Laugavegi 13 — Sími 13-879
HREYFILSBUÐIN
Pípur
HREYFILSBUDIN