Alþýðublaðið - 20.02.1958, Blaðsíða 8

8
AlþýSublaSiS
Fimmtudagur 20. febrúar 1958
Leiðir allra, sem ætla a5
kaupa eða selja
B S L
liggja til okkar
Bílasalan
Klapparstíg 37. Sími 19032
Héseigendyr
önnumst allskonar vatns-
og hitalagnir.
Áki Jakobsson
og
Krislján Eiríksson
hæstaréttar- og hérað*
dómslögmenn.
Málflutningur, innheimta,
samningageirðit, fasteigna
og skipasala.
Laugaveg 27. Sími 1-14-53.
Samúðarkort
HitaEagnír s.f.
Símar: 33712 og 12899.
Húsnæðis-
miðlnnin,
Vitastíg 8 A.
Sími 16205.
Slysavarnafélag íslands
kaupa flestir. Fást hjá slysa
varnadeildum um land allt.
f Reykjavík í Hanny ‘ðaverzl
uninni í Bankastr. 6. Verzl.
Gunnþórunnar Halldórsdótt
ur og í skrifstofu félagsins.
Grófin 1. Afgreidd f síma
14897. Heitið á Slysavarnafé
lagið. — Það bregst ekki. —
Sparið auglýsíngar 3g
hlaup. Leitið til okkar, ef
þér hafið húsnæði til j
leigu eða ef yður vantar ;
húsnæði.
PILTAR. .
f F»10 £1010 UHM'SrVHA
0A á éo hrinmh; /
/ttfrtsrr,*// ð't
KAUPUM
prjór atuskur og vað-
malstuskur
hæsta verði.
Alafoss,
S'qngholtstræti 2
SKIHFAXI h.f.
Klapparstíg 30
Sími 1-6484.
Tökum raflagnir og
breytingar á lögnum.
Mótorviðgerðir og við
geðir á öllum heimilis—
tækjum.
IVIinRingarsplölcl
D. A. S.
fási hjá Happdrætti DAS,
Vesturveri sími 1775'? —
Veiðarfæraverzl. Verðanda,
sími 13786 —• Sjómannafé
lagi Reykjavíkur, sími 11915
— Jónasi Bergmann, Háteígs
vegi 52. sími 14784 — Bóka
verzl Fróða, Leifsgötu 4,
sími 12037 — Ólafi Jóhanns
svm Rauðagerði 15 simi
3309« — Nesbúð, Nesvegi 29
----Guðm Andréssyni gull
smið Laugavegi 50. sími
13769 _ f Hafnarfirði f Póst
háslnu sfmi 50267
Utvarps-
viðgerðir
viðfækjasala
RADÍÓ
Veltusundi 1,
Sími 19 800.
FERÐAMENN!
Útvegum gistiherbergi.
Seljum flugfarseðla til
allra landa.
Örugg fyrirgreiðsla.
FERÐASKRIFSTOFA
RÍKISINS.
Kaupið Alþýðublaðið
Þorvaldur Arí Arason, hdl.
LÖGM ANNSSKRIFSTOF A
SkólavörÖuatíg 38
c/o l’áll Jóh. Þorleifsson h.f. - Pósth. 621
Stmar IH16 og 19417 - Símnefni: Aii
Franskir stió
Framhald af 3. síðu.
er aðeins 47 ár, en stjórnmála-
viðhorf beirra er engu að síð-
ur gamaldags.
Nánasti samstarfsmaður hans
í ríkisstjórninni er nokkrum
árum eldri en hann, — fyrir-
rennari hans í embættinu og
flokksbróðir, Maurice Bourgés-
Maunoury er 44 ára og land-
varnaráðherrann, Jacques Cha-
ban-Dalmas, — fyrrverandi
Gaullisti — er 43; hann hefur
um mörg undanfarin ár verið
borgarstjóri í Bordeoux og 1944
var hann skipaður herforingi
aðeins 29 ára að aldri, og var
bá sá yngsti er gegndi því em-
bætti frá því fyrsta keisara-
dærnið leið undir lok.
Þessir þrír menn stóðu hlið
við hlið í forystu mótspyrnu-
hreyfingarinnar og voru oft
nendir „fóstbræðurnir þrír“.
Þeir eru allir áhugamiklir tenn
isleikarar, og oft er haft við orð
að ráðuneytisfundirnir séu ekki
lenfur haldnir í Ellvsseum —
heldur úti á tennisvöllum.
UNGIR RADIKALAR.
Þeir ,.sosíalradikalir“, eða
„radikalsósíalistarnir", sem
fylla fl'okk Gaillards — og hafa
bað einkum til síns sérkennis
að beir eru hvorki radikalir né
sósíalistiskir, — eru yfirleitt íir
hópi hinna yngri manna. Þetta
kemur fyrst og fremst af bví
að flokkurinn hefur úrslitaat-
kvæði um stjórnarmyndanir
auk bess sem flokksmeðlimir
eru bókstaflega ekki bundnir
af neinni stefnu eða stefnuskrá.
Flokkurinn skiptist nefnilega í
briá meginarma og auk bess
fiölmargar klíkur, og meðal
framámanna hans eru málsvar-
ar ósamrýmanlegustu stjórn-
málaskoðana. Um sjötíu af 596
þingsætum eru setin radikölum.
Pérre Mendés-France, sem
fyrir skömmu varð fimmtugur,
er foringi þess amsins, sem einn
getur með réttu talizt lýð-æðis-
leg stiórnarandstaða. Margir
íelja að í þeim armi muni Lip-
kowsky nokkur láta mest til sín
taka í náinni framtíð. en hann
er nú brítueur að aldri.
A meðal bingmanna flokks-
ins eru mareir kornungir menn,
sem hafa mikil áhrif. Þeir eru
að vísu enn lítt bekktir utan
Frakklands. en bmr >unn-
ueastir eru stjórnmáialífinu í
París, telja að þeir muni brátx
standa í fremstu röð. Einn af
beim er Maurice Faurer, 36 ára,
sem verið hefur deildarstjóri
utanríkisroálaráðuneytisins, og
einkum faríð með bau mál sem
snerta ,,Litlu-Evrónu“. Er sagt
->A Vtann hafi hafnað mörgum
tilboðum um ráðherraomb'^'tti,
aðein.s til að peta unnið að fram
CTs"cri bessa máls.
Enn er Michael Soulié, 41
árs að aldri. ritstióri hins á-
hrífarfka blaðs, ..Trihnne de
Saint Étienne". Abéi Thomas,
37 ára gamall, póbtískur einka
ritari Bougés Mounrv. sem
o-ewnf h°fur mörgum ráðherra-
embættum. og Maurice Aicardi.
aem cacfnt, hefur sömn at.öðu
bí.á rJaillard og er ári eldri.
Og loks er bað Edgar Faure.
wm er afimns fiörut.íu og níu
ára að aldri. en hefur hó tvisv-
nr R’nnum verið forsætisráð-
berra.
T .ÖPw.UM FLOKKUM.
Aðrir fiokkar eiga n» nokkr-
nm of’nilc'cmm. ungjjm mörjn-
um á að oktna. I ..Demokratjska
aamban-bnu“, sem rajjnar er
tvcroT'blofið. er b.að hinn dug-
mibli F>-^?icoise Mitteand. sem
hefur forvst.una, en hann er 41
árs og hefur þegar verið ráð-
herra í nokkrnm ríkisstjórnum
og talinn einna líklegastur í
embætti forsætisráðherra á
næstunni. Og í kaþólska flokkn
um er það Piérre Pfimlin, 51
ár, fjármálaráðherra í stjórn
Gaillárds.
Svipaða sögu er hvarvetna
að segja. Ungu mennirnir eru
al.lis staðar að taka forustunk í
sínar hendur. En samt sem áð-
ur eru meginstefnurnar í stjórn
málunum, bæði innan og utan
ríkis, hinar sömu enn. Á því
hlýtur að verða breyting fyrir
hina miklu framleiðsluaukn-
ingu og iðnvæðingu, — og síð-
ast en ekki sízt fyrir hina
miklu þjóðaryngingu og mann-
fjölgun,
Guðlaugur
Gjáhúsa
Framhald af 5. síðu.
beina vængjum hennar undan
vindi, ef ske kynni að hún
hægði nokkuð á sér. Meðan
þessu fór fram, tók Guðlaugur
sér stöðu, hélt sér föstum með
annarri hendi, en hina hafði
hann lausa. Hugðist hann grípa
með henni um einn . vænginn,
ef færi ,gæfist.
Alit í einu rak fólkið, sem
á horfði upp skelfi'ngaróp. Guð
laugur hafði gripið um væng-
inn. Við þetta missti hann fót
anna, sveiflaðist nokkra stund
í lausu lofti, en hvorugri hend
jnni sleppti hann. Það gerði
gæfumuninn, — og vinmyllan
stöðvaðist. Létti mjög yfir á-
hcþfendum, þegar Guðlaugur
hafði leyst þessa þrekraun af
hendi.
HLAUPARINN.
Áður en bílar komu til sög-
unnar notaði yngra fólkið
helzt reiðhiól til þess að ferð-
ast á milli Reykjavíkur og
Hafnarfjarðar. Dag nokkum
lagði einn sniall og kappsamur
hjólreiðamaður, Ásgeir G.
Stefánsson að nafni, á stað til
Reykiavíkur. Er hann var kom
inn rétt upp fyrir bæinn, sér
hann gangandi mann á und-
an sér. Hann þekkti manninn,
sem var á leið til Reykjavíkur,
kastar á hann kveðiu, um leið
og hann hiólar fram hjá hon-
um. Heldur Ásyeir síðan á-
fram með sígandi hraða og
horfir fram á veginn. Skömmu
síðar verður hann þess var. að
maðurinn, sem hann var ný-
búinn að kveðia, er kominn á
hæla honum og hleypur mjög
léttilega. Ásgeir hiólaði alltaf
greitt, oct fylgust þessir kapp-
ar að al‘a V'ð, til Reykjavík-
ur, þótt ótrúlegt megi virðast.
Ekki var hlauparinn mæðnar'
en það, að þeir héldu uppi eðli
’egum samræðum mikið af leið
inni. Nú skyldi margur ætla, að
hér væri á ferðinni Olympíu-
fari eða hlaupasnillingur, sem
þjá’faður er eftir kerfisbundn-
um reglum. Nei, þarna var á
ferðinni sonur dalanna og ís-
lenzku heiðanna, þjálfaður af
nauðsyn í siálfu lífsstarfinu,
smali, nýfluttur til Hafnar-
fjarðar, Guðlaugur frá Gjá-
húSum.
Mér þykir rétt að skjóta því
hérna inn í, úr því að ég fór
að minnast á hiólreiðamenn, að
fleiri voru sniallir og kappsful1
ir en Ásgeir, t. d. Guðmundur
Hróbjartsson, Ólafur Davíðs-
son, Gunnlaugur Stefánsson og
Þorbjörn Klemensscn. Einu
sinni lenti þeim Gunnlaugi og
Þorbirni saman í geysiharðri
keppni, og m'átti varla milli sjá,
hvor þeirra var á undan, þeg-
ar hetjurnar, móðar og más-
andi, náðu Hraunsholtsbeygj-
unni.
Guðmundur Hró og Ásigeir
áttu það stur.dum til að
skreppa austur yfir fiall á hjól-
um sínum seinni part laugar-
dags, borða lax á Kolviðarhól
(þá voru allar rúður þar vel
heilar) á austurleið, koma svo
aftur heim ti.l' Hafnarfjarðar
að sunnudagskveldi. Brást þó
aldrei, að þeir voru mættir til
vinnu í bítiö á mánudags-
morgni. En þetta var nú útúr-
dúr. —
Framhald af 3. síðu.
valdið miklu um áhugaleysi
fólks. Hin. pólitíska dsyfð alþýð
unnar þýðir engan veginn að'
þjóðin sé dauð úr öllum æðum.
Þvert á móti. Aldrei hefir að-
sókn að kvikmyndahúsum og
leikhúsum verið jafnmikil og
nú, skemmtistaðir og kaffihús
eru jafnan yfirfull og bækur
seljast í stærri upplögum en
þekkst hefir. Leyfður hefir vér
ið innflutningur á vestrænum
kvikmyndum og bókum, og nýt
ur hvorttveggja gífurlegra vin
sælda. Einkum les fól’k mikið
hina „úrkynjuðu“ höfunda, —
Hemmingway, Mauriac, Grah-
a;m. Greene og Francoise Sagan,
en hún er sennilega metsölu-
höfundur þar í landi.
Stjórnin gerir allt, sem í
hennar valdi stendur til þess
að brayða út sovétska menn-
ingu í landinu, en án árangurs.
Það er ekki aðeins, að fólkið
hefir kynn'st „einhverju öðru“,
heldur hefir stjórnin neyðst til
að leyfa því að lesa hvað sem
er og sjá þær kvikmyndir, sem
óskað er eftir. Blöðin streitast
við að sýna fram á „úrkynjun
og andsósíalisma“ vestrænna
rita, en hrósa í há'stert menn-
ingarframleiðslu S'ovétríkj-
anna.
Ungverjar eru þrjózkir og
láta ekki sannfærast af áróðri
stjórnarblaðanna. Þeir hafa séð
svo margt og heyrt, að þeir vita
vel að „hin rétta leið“ er ekki
sú, sem Kadar og Munnich hafa
leitt þjóðina út á.
Á-A samfökin
i FramhaM af 6. síðu.
nú helzt hugsað til að byggja
hús í því skyni. Framkvæmdir
allar, ef af því verður, verða á
vegum Bláa Bandsins.
FRAMHALDSDVALAR-
IIEIMILI FYRIR
DRYKKJUMENN.
AA-samtökin hafa einnig, á-
samt Bláa Bandinu, unnið að
bví nú ár að leggja grundvöll
að framhaldsdvalarheimili fyr
ir drykkjumenn. Það hefur
komið greinilega í ljós við bá
starfsemi, sem hafin er til
hjálpar drykkjusjúklingum áf
Bláa Bandinu og AA-samtökun
um, að verulegur hluti drvkkju
sjúklinga þarf miklu lengri vist
á hjúkrunarheimili en fæst með
venjulegri dvöl á Bláa Band-
inu. Það er og ljóst, að frajm
haldsheimilið má ekki fyrst og
fremst vera vinnuhæli, heldur
aðallega hjúkrunar- og lækn-
ingastofnun, þar sem reynt er
með öllum ráðum að lækna
hann sjúkdóm, sem þjáir þetta
fólk — drykkusýkina.