Alþýðublaðið - 29.03.1958, Síða 8

Alþýðublaðið - 29.03.1958, Síða 8
8 A 1 fr ý 8 « b 1« 8 I 8 Laugardagur 29. marz 1958 Sfúlku vantar nú þegar til starfa við pylsugerð og fleira. Nánari upplýsingar hjá Sí a^ísmannaha 1 ííi SÍS Sambandshúsinu Sími 17080. FERMINGARGJAFIK: Rafmagnsrakvélar BRA-UN, PHILIPS og PlFCO (svissneskar). Tilvalin fermingargjöf. ¥éla- og raffækpverzlunin h.f. Bankastrætj 10 Sími 12-8-52 Fæst í öllum Bóka- verzlunum. Verð kr. 30.00 LeiOír allra, sem ætla að kaupa eða selja BÍL Hggja tll ekkar Bílasalan Klapparstíg 37, Sími 19032 Áki Jakobsson o* Kristján Eiríksson hæstaréttar- og héraS* dómslögmenn. Málflutningur, innheimta, samningagerðir, fasteigna og skipasala. Laugaveg 27. Sími 1-14-53. önnumst allskonar vatns- og hitalagnir. Hllalagitir s.f. Símar: 33712 og 12899. HúsnæBis- miðlunin, Vitastíg 8 A. Sími 16205. SpariO suglýsingar og fclaup. Leitið til okkar, ef þér hafiö húsnæði til leigu eða ef yður vantar húsnæðí. KAUPUM prjónatuskur og vað- málstuskur hæsta verði. Álafoss, Mngholtstræti 2. SKINFAXI h.f. Klapparstíg 30 Sfmi 1-6484. Tökum raflagnir og hreytmgar á lögnum. Mðtorviðgerðir og við geðir á öllum heimilis— tækjum. Samúðarkerf Slysavarnafélag Islands kaupa flestir. Fást hjé slysa varnadeildum um land allt. í Reykjavík í Hannyyð’averzl uninni í Bankastr. 6, Verzl. Gunnþórunnar Halldórsdótt ur og í skrifstofu félagsins, Grófin 1. Afgreidd í síma 14897. Heitið á Slysavarnafé lagið. — Það bregst ekM. — i- oC J o H U # 18-2-1 m u * Útvarps- fyrir börn oj unglinga. HELLÁS Laugavegj 28 föfiinningarspjöld D. A. S. Sást hjá Happdrætti DAS, Vesturveri, sími 17757 — Veiðarfæraverzl. Verðanda, efmí 13786 — Sjómannafé lagi Reykjavíkur, sími 11915 — Jónasi Bergmann, Háteigs vegí 52, síthi 14784 — Bóka verzl. Fróða, Leifsgötu 4, BÍmi 12037 — Ólafi Jóhanns *yni, Rauðagerði 15. sími 3309« — Nesbúð. Nesvegi 29 ----Guðm. Andréssyni gull smið. Laugavegi 50, sími 13769 — í Hafnarfirði í Póst húateu, sfmi «0267. viðgerðir viðtækjasaia RADÍÓ Veltusundi 1, Sími 19 800. Þcrvaldur Arl Árason, íidi. LÖGMANNSSKRIFSTOFA . SkótavörSustig 38 c/o f'ált Jóh. Þorlcitsson h.J. - Pásth. 671 Sírrmr 1Í416 og 11417 - Stmnclnt: Ati Þankar um bækur Framhald af 7. síðu. fund hans leitaði og hann taldi góðs þurfi, veitti hann úrlausn, en ekki til að sýnast eða fá lof fyrir. Slíkt var fjarri skapi hans. Fátækur frumbýlingur undir Eyjafjöllum kom til Halidórs í Vík á útmánuðum og bað um matvöru til láns og óvíst um borgun að sinni, Halldór hugs- aði sig um og sagði svo: „Eg sé ekki annað ráð, fyrst bú átt ekkert til að borga mér með, en ég kaupi þessa einu kú þína á gangverði. Þú getur haldið henni, meðan þú elur þér upp aðra kú og goldið mér leigu eft- ir hana þangað til.“ Þessu kejrptu þeir. Nú leið tíminn. Bóndinn ól sér upp aðra kú og á sama tíma hækkuðu kýr í verði. Því fór hann að iðrast kaupsins við Halldór, gerði ferð til hans og reifaði málið, Kveðst hann nú geta selt kúna fyrir mun msira verð en hann fékk í hendur frá Halldóri. Hann svaraði: „ÞaÖ hefur allt hækkað, og víst á ég kúna, en seldu hana samt fyrir það, sem þú getur, og greiddu síðan skuldina við mig.“ Hann þáði þatta fegins hugar og þótí- ist hafa gert góða ferð til Vík- ur. Um aldamótin 1900 fojó í Drangshlíð Böðvar Böðvarssor4 síðar bakari í Hafnarfirði. Hon- um varð íjárvant einhverju sínni og leitaði þá til Halldórs í Vík. Áður örfaði hann kjark sinn með tveim st'aupum af víni og bar erindið upj> við Halldór strax að loknum kveðj um. Halldór svaraði: „Nú sæk- ir þú iila að. Ég er vanur að eiga svolítið af þeningum, en þvf er ekki að heilsa sem síend ur, og ég sjálfur verð að fá lán til ao geta borgað aðkallandi skuld.“ Ekki var Böðvar af baki dottinn fyrir það, heldur sggði: „Já, en fyrst þú þarlt að taka lán, þá taktu bara svolítið meira, svo þú getir lánað mér.“ Halldór brosti við og sagði: „Það er reyndar satt, Böðvar.“ Lét hann þau úrræði síðan í té og varð Böðvari það drengskap arbragð rákt í minni. Engum manni hlýddi að af- fiýtja fólk Halldórs í Vík viö hann1. Engjateig átti Suður-Vík fýrir vestan Reynisfjall og lá heyskaparfólk þar við. Það var þvingunarlaust og glaðvært, en sló þó ekki slöku við vinnu stna. Einhver varð til þess að bera Halldóri það, að fólk hans hefði góðar hættur við heyskap inn. Halldór svaraðí og kvað fast að orði: „Það vinnur líka veí.“ . Þorsteinn Asgrímsson . .er maður nefndur, þekktastúr und ir nafninu Þorsteinn ríki, sök- um þess hve hann var drjúguf að afla sér aura og annarra fé- muna. Hann var ráðvandur, góð viljaður 'og saklaus eins og barn, Gamall, uppgefinn og þreyttur á flækingi kom hann til Halldórs í Vík og bauð hon- um próventu sína. Halldór svar aði: „Veit ég það, að eigur þín- ar eru miklu meiri en þú þarft fyrir þig að leggja, en þú átt skjddmenni mörg og fátæk, sém mundi koma það vel að fá eitthvað af þessum réiíum, sem þeim Mka ber og því geri ég þetta alls ekki.“ Þarna var skörulega að orði kveðið og skynsamlega. Lærdóms- og gáfumaðurinn mikli, dr. Ólafur Dan. Daníels- son þekkti Halldór í Vík lengi vel aðeins af afspurn. Þar kom þó, að hann sótti Halldór heim austur í Vík. Heimkominn til R'eykjavákur hitti hann vin sinn. Lárus Bjarnason og sagði: „Nú er ég búinn að koma áústur í Vík og hitta Halldór, og nú sá ég það, .sem ég hafði aldrei heyrt talað um, hvað Halldór er óvenju fallegur maður.“ Lárus kom til Halldórs á efri árum thans og var tekið með virktum að venju. Hann kvaddi þar Halldór í síðasta sir.n, en sá til hans á hestbaki, við brött- för, skammt fyrir innan Vík. Sagði Lárus, að hann hefði ’set- ið hestinn svo teinrétt og fa!- iega, að sér hefði aldrei' gleymzt. „Maður og hestur fóru þar svo fallega saman," svo ég noti orð Lórusar sjálfs. Margt fleira geymdi Lárus frá kynnum sínum við Halidór. í Vík, svo sem bóksöluferðir. með Eyjaf jöllum á vegum hans, en hér skal botninn sleginn í.- Geta skal þó eins atviks,. sem snertir annan mann. I blað söluferð um: Fijótshlíð kom Lár us á bæ einn. Nafn hans var honum fallið úr minni. Gama-11 maður hvítur á hár og skegg, var þar með öðru fólki í bað- stofu. Lárus minntist á Þor- stein Ek-lirigsson og dáðist að milli hans. Þá tók gamli mað- urinn til orða og sagði: „Það. var skaði, að Þorsteinn Erlings son skyldi læra.“ „Hvað béf til þess?“ spurði Lárus. „Það hlóð enginn jafn góða grjótgarða í Fljótshlíð og hann,“ svaraði gamli maðurinn. Til Lárusar Bjarnasonar má heimfæra orð Skarðverjans, ef skráðj Sturlungu, um Sturiu Þórðarsón lögmann: „En hann vissa ég alvitrastan og hóísam- astan.“ Mikill fjöldi íslenzkra msnntamanna á Lárusi braut- argengi að þakka. Munu fáír hérlendir skólamenn haí’a reynzt nemendumi sínum slíkir drengir sem hann. Sjálíur brauzt hann til nams í sárustu fátækt og varð jafnoki háskóla genginna manna í mörgum fræðigreinum. Öeigingirni var frábær dyggð í fari hans. Bogi Ólafsson menntaskólakennari hrósaði aðeins því, sem var hrósvert. Um Lárus Bjarnason sagði hann í mín eyru: „Lárus hugsar meira um aðra en sjálf an sig.“ Vonandi á einhver. lærisveinn Lárusar eftir að halda minningu hans á loft bét ur en hingað til hefur verið gert. Dæmi slíkra manna getur orðið ungum mönnum hóil hvatning, þótt engir þurfi nú að hefjast úr þéim kjörum, sem mörg ungmenni 19. aldar hóf- ust .úr til þroska og manndáðár með þjóð sinni. Lárus dó 9. oktcber 1956. Þótðúr Tömássóri. Framhald af 7. slðu. ekkert skáldaleyfi. Þá verður að vera rökrétt' samhengi milli þess, sem hægri höndin og sú vinstri gera. Þess vegna verða rithöfund- arnir að gera upp við sig hið bráðasta, hvort þeir ætla að berjast fyrir framkvæmd álykt unarinnar frá 28. marz — eða berjast fyrir hlutleysi íslands. Þetta tvennt getur ekki með neinu móti farið saman. Væri ekki reynandi að biðja Einar að spyrja Agitprop, hvern ig losna megi úr þessari klípu? BGr.

x

Alþýðublaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.