Alþýðublaðið - 09.04.1958, Qupperneq 11

Miðvikudagur 9. apríl 1958
AlþýíublaSjí
II
f DAG er miðvikudagurinn 10.
apríl 1958.
Slysavarðstofa Keykjavíkur í
Heilsuverndarstöðinni er opin
allan sólarhringinn. Læknavörð
ur LR (fyrir vitjanir) er á sama
stað frá kl. 18—8, Sími 15030.
Hæturvörður er í Ingólfs apó-
teki, sími 11330. Lyfjabúðin Ið-
unn, Reykjavíkur apótek, Lauga
vegs apótek og Ingólfs apótek
fylgja öll lokunartíma sölubúða.
Garös-apótek og Holts-apótek,
Ap'ótek Austurbsejar og Vesiur-
bæ-jar apótek eru opin til kl. 7
daglega nema á laugardögum til
kl. 4. Holts-apótek og Garðs apó
tek eru opin á sunnudögum milli
kl. 1 og 4.
Hafnarfjarðar apótek er opið
alla virka daga kl. 9—21. Laug-
ardaga kl.* 9—16 og 19—21.
Helgidaga kl. 13—16 og 19—21.
Næturlæknir er Kristján Jóhann.
esson.
Kópavogs apótek, Álfhólsvegi
9, er opið daglega kl. 9—20,
nema laugardaga kl. 9—16 og
helgidaga kl. 13-16. Sími 23100.
Bæjarbókasafn íto-ykjavíkur,
Þingholtsstræti 29 A, slmi
1 23 08. Útlán opið virka daga
kl. 2—10, laugardaga 1—4, Les-
Btofa opin kl. 10—12 og 1—10,
laugardaga kl. 10—12 og 1—4
Lokað á sunnudögum yfir sum-
armánuðina. Útibú: Hólmgarði
34 opið mánudaga, miðvikudaga
og föstudaga kl. 5—7; Hofsvalla
götu 16 opið hvern virkan dag
nema laugardaga kl. 6—7; Efsta
Bundi 36 opið mánudaga, mið-
vikudaga og föstudaga kl. 5.30—
7.30.
FLUGFERÐIR
Loftleiðir h.f.:
Hekla kom til Reykjavíkur kl.
07.00 í morgun frá New York.
Fór til Glasgow Stafangurs og
Kaupmannahafnar og Hamborg-
ar kl. 08.30. Saga er væntanleg
til Reykjavíkur kl. 18.30 frá
Hamborg, London og Glasgow.
Fer til New York kl. 20.00.
SKIPAFRETTIR
Eimskipafélag íslands h.f.:
Dettifoss kom -til'Réykjavíkur
4.4. frá Kaupmannahöfn. Fjall-
foss kom til Bremen 6.4, íer
þaðan til Hamborgar, Rotter-
dam, Antwerpen og Hull. Goða-
foss fer frá New York 10.4. til
Reykjavíkur. Gullfoss er í Kaup
mannahöfn. Lagarfoss fór frá
Rotterdam 4.4. kom til London
5.4. fer þaðan til Ventspils. —
Reykjafoss fer frá Reykjavík 10.
4. til Patreksfjarðar, Flateyrar,
Sugandafjarðar, ísafjarðar, —
Siglufjarðar, Hjalteyrar, Akur-
LEIGUBÍLAR
Bifrtíiðastöð Steindórs
Sími 1-15-80
Bifreiðastöð Reykjavíkur
Sími 1-17-20
\
SENDIBÍLAR
Sendibílastöðin Þröstur
Sími 2-21-75

eyrar, Húsavíkur, Raufarhafnar,
Norðfjarðar, Reyðarfjarðar og
Reykjavíkur. Tröllafoss fór frá
Reykjavík 1.4. til New York, —.
Tungufoss koni til Hamborgarz
4.4. fer þaðan um 10.4. til Reykja
víkur.
Skipaútgerð ríkisins:
Hekla er í Reykjavík. E'sja íer
frá Reykjavík í dag austur um
land í hringferð. Herðubreið fór
frá Reykjavík í gærkvöldi aust-
ur um land til Raufarhafnar. —
Skjaldbreið er á Breiðafjarðar-
höfnum. Þyrill er væntanlegur
til Akureyrar í dag. Skaftfelling-
ur fór frá Reykjavík í gær til
Vestmannaeyja.
Skipadeild S.Í.S.:
Hvassafeil fer í dag fró Rome
áleiðis til Reykjavíkur. Arnar-
fell er í orlákshöfn, fer þaðan í
dag til Reykjavíkur. Jökulfell
fer væntanlega frá New York í
dag áleiðis til Reykjavíkur. Dís-
aríell fer væntanlega frá Horna-
firði í dag til Reykjavíkur. Litla
fell fer væntanlega á morgun
frá Rendsburg áleiðis til Reykja
víkur. IleigafeM er í Stykkis-
hólmi, fer þaðan til Reykjavik-
ur. Ilamrafell fór í gær frá Rvk.
áleiðis til Palermo og Batum. —
Troja átti að fara í gær frá Ála-
borg áleiðis til Keflavíkur. —
Cornelius lestar mjöl á Djúpa-
vogi til Belfast og Dublin.
BLÖÐ O G TÍMARIT
Samtíðin, aprílblaðið er komið
út, mjög fjölbreytt og læsilegt.
Efni: Vikulegur frídagur er hús-
mæðrum nauðsyn (forustu-
grein). Skáldið í kotinu (kvæði)
eftir Ingólf Davíðsson. Dægur-
lagatextar. Kvennaþættir eftir
Freyju. Hvað er ég að segja?
(saga um ást og afbrot). Þá er
viðtal við Eyjólf Kbnráð Jóns-
son um athyglisverða nýjung í
útgáfustarfsemi Almenna bókafé
lagsins. Ástarsaga eftir Rögn-
vald Erlingsson. Vefarinn mikli
(bókarfregn). Bréfaskóli blaðs-
ins í íslenzku. Skákþáttur eftir
Guðm. Arnlaugsson. Bridge eft--
ir Árna M. Jónsson. Verðlavma-
spurningar o. m. fl. Kápumynd
er af Gretu Garbo og Robert
Taylor í Kamelíufrúnni.
Spilakvöld B reiðfirðingafélags
iris verður í Breiðfirðingabúð,
fimmtudaginn 10. apríl og hefst
kl. 8,30.
Húsmæðraiélag Reykjavíkur.
Næsta saumanámskeið félagsins
hefst mánudaginn 14. apríl, kl.
8 e. h. í Borgartúni 7. Upplýsing
ar í sarnum: 11810, 15236 og
12585.
—o—
Happdrætti Háskóla íslands.
Á morgun verður dregið í 4. fl.
Dregnir verða 793 vinningar,
samtals að upphæð kl. 1.035.000,
00. — Hæsti vinningur er kr.
100.000,00,
s
s
V
;..
v
s
s
s
s
c
J. SVlagnús Bjarnason:
Nr.69

EIRIKUR HANSSON
Skáldsaga frá Nýja Skotlandi.

Patrik. Hún hafði aldrei hugsað I mér miðaði fljótt áfrarn. Eftir
út í það. nokkra stund !kom ég að
„Og svo' var trakkean, heill-
in góð“, ,sagði Braddon, „trafek
ean og sömuleiðis medulla ob-
longata -voru alltaf, — voru
alltaf í'ólagi“.
„Hvaða, hvaða!“ sagði frú
Patrik. Hún hafði aldrei íhug-
að þetta áður. ,,Hvaða, hvaða!“
„En hann var alltaf viljugur,
heillin góð“, sagði Braddön
lækríir, „de mortuis nil nisi
bene!“
„Hvaða, hvaða“ sagði frú
Patrik. Hún hafði aldrei borið
á méti því.
Svo allt í einu stóð Geir
gamli hjá hjá mér og horfði
á mig fast og lengi og klógaði
sér ofboðslega bak við eyrað
og gretti sig ámátlega, eins! og
hann vildi segja: „Heyröu.
lagsi, hér er ekki allt með
fellú. Og fjandakorn sem' ég
get skilið í því, að svona
skrambans ári ferðugur strák-
ur geti orðið sjálfdauður“.s
Mig langaði til að hlæja, en
mér!' fannst það einhvernyeg-
inn -ekki vel við eigandi,-þar
sem ég var dauður. Ég minnt
ist ekki að hafa heyrt, að dauð
ir menn hefðu nokkurn tíma
svö-mikið sem brosað. En'mig
langáði ósköpin öll til að mega
hlæjá, — ekki brosa, heldur
hlæja.
Svo hvarf Geir og allt hitt
fólkið, þegar minnst varði, en
samt langaðj mig til að hlæja,
— það var eitthvað svo hlægi
legt við það að verða dauður,
en ég gat þó ekki gert mér
grein fyrir því, af hverju það
varÁblægilegt. Ég fann -þara,
að þáð var undur og skeifing
hlsegílegt.
■ n n m m rfrr
.1
Alexandriiie
fer frá Kaupmannahöfn þann
11. apríl til Færeyja og
Reykjavíkur.
Skipaafgreiðsla
Jes Zimsen.
Erlendur Pétursson.
iSvo tók ég eftir því, að
Benjamín litli, sonur Brad-
dori læknis, sat hjá mér og var
að kitla mig undir hökunni, og
nú fór ég að skilja, af hverju
mig langaðj svo mjög til að
hlæja, Ég gat nú ekki stillt
mig léngur, ég hló og orgaði
af hlátri og reis up við olnboga
um leið, og varð þess þá var,
að mig hafðj verið að dreyrna.
Ég hafði sofnað áður en mig
vatni. Og hátt og visið puntstrá
hafðj við bg við komið við háls
inn á mér, hafði beygt gig
fyrir golurini og kitlað mig und
ir hökunni, Þannig gat veikt
og visið puntstrá, sem staðið
hafði frá fyrra ári, gert það að
verkum, að. ég hló ísvefninum,
— hló svo, að ég hefði ekki
getað hlegið nærrj eins dátt
í vökunni, sízt undir þáverandi
kringumstæðum.
Sóli-n var að koma uipp, þeg-
ar ég váknaði. Það var dýrð-
legur morgunn, heiðskír og
hreinn. Fuglasnir sungu á grein
um trjánna, og golan þaut í
skógarliminu. • Allstaðar um-
hverfis var líf og fjör og fugla
söngur. Ég farm nýtt líf
streyma um mig allan, og mér
fannst ég vera svo léttur og
húghraustur, og mjig langaði til
að halda eitthvað langt út í
heiminn, — langt út í fjörið
og glauminn, þar sem ég gæti
notið æskurmar og unaðsemda
lífsins.
Svo lagði ég af stað. Eg
gekk léttilega og rösklega, og
stóru húsi, sem stóð á hól
sfeammt frá veginum. Eg sá, að
það rauk, og gekk ég þangað
heim og drap á dyr, sem ég
þóttist vita að væru eldhús-
dyrnar. Eg kom mér einhvern-
veginn ekki að því að drepa
á framdyrnar, þar sem erindi
mitt var einungis að biðja um
vatn að drekka. En ég bjóst
líka við, að mér mundi verða
gef-ið eitthvað að borða um leið,
enda var ég meðtækilegur fyr-
ir það, því að ég hafði efekert
borðað frá því um hádegi dag-
inn áður.
— Æ, ég veit hver þú ert,
var sagt fyrir innan, um leið
og ég barði á hurðina. Og ég
heyrði, að það var kvenmaður
sem tálaði
Eg drap aftur á dyrnar, og
aftur var sagt fyrir innan:
— Æ, ég veit hver þú ert.
Þú skalt nú ekki fá mig til að
ljúka upp fyrir þér eins og í
gær.
Eg drap á dyrnar í þriðja
sinn.
— Æ, þú getur lokið upp
sjálfur, ærslakálfurinn þinn,
en þú færð mig ekki til þess.
Eg hefi of mikið að gera til
þess, var sagt fyrir innan.
Eg lauk svo upp hurðinni og
sá, að miðaldra kona, lítil
vexti, stóð á miðju gólfi og var
að strokka. Strokkurinn var
afarstór og- miklu víðari
að neðan en ofan. Hann var
svo hár, að korian varð aö
standa á lágum, þrífættum
stól, til að geta beitt sér við
hann. Eg tók strax eftir því,
að þessi litla kona var sérlega
dapureyg, og fékk ég undir eins
einliverj a hugmynd um það,
að hún væri jafnframt mjög
sjóndöpur, enda gekk ég brátt
úr skugga um, að svo var í raun
og veru.
—• Sæl vertu, sagði ég og
s-tóð á þrepskildinum og hélt
á hattinum í hendinnj og
hneigði mig kurteislega.
— Nú, sæll vertu, sagði litla
konan og hamaðist við að
strokka. Heldur þú. að ég viti
ekki hver þú ert, æringmn
þinn?
— Nei, ég held að þú í-
myndir þér, að ég sé annar en
ég er, sagði ég. Við höfum
aldrei sézt fyrr.
— Að heyra nú til hans,
sagðj litla konan. En ef þetta
er ekki líkt honum föður háns
þegar hann var lítill, — alltaf
að reyna til1 að leika einhver
smáhrekkjabrögð, en græzku-
laus samt, því e-kkert var illt
til ,.í Dan, — það mátti hann
eiga. Og það var eins og hún
væri að segja þetta við strokk-
inn.
—■ Þú áreiðanlega þekkir
mig ekki, sagðj ég.
— Þekkj ég þig ekki, óláta-
hnokkinn þinn? sagðj iitia
k-onan‘: Jú, ég held ég þekki
þig, þó að ég sjái illa. Eg kann-
ast þó við röddina þó að þú
sért að reyna að breyta henni.
— Eg iget fullvissað þig um
það, að ég hefi aldrei séð þig
fyrr, sagði ég.
— Þú sagðir það sama í
gærmorgun, ólátabelgurinn
þinn, þegar þú narraðir mig til
að ljúka upp fyrir þér dyrun-
um, sagði litla konan.
— En ég hefi aldrei komið
hingað fyrr á ævi minni, sagðí
ég og breytti ofurlítið um,
róm, því að ég hélt að minn.
eiginlegi rómur væri það, sem,
kæmi henni til að halda, að ég
væri einhver viss drengur, semi
hún þekkti þar í nágrenninu.
— Æ, nú brást þér bogalist-
in, sagði litla konan og hló.
Nú gaztu eliki lengur talað í
annarlegum róm, og skræk-
röddin þín brauzt ósjálfrátt
fram. Nei, nei, ég held þó eftin
heyrninni ennþá, þó að sjóniis
sé farin. En ef þetta ei- eklrii
lífet hrekkjabrojgðunum hans
föður hanls. Þeir hefðu átt að
gera leikara úr honum Dan, og
þá hefðu þeir valið rétt. Eta
hvað viltu annars, Jósef litli?
— Eg ætla að biðja þig uirs
að vera svo góða að geía mér
að drekka, sagði ég í mínuns
eigin róm. því að ég fann flj.ótt,
að það var að gera i-llt verra
að reyna að breyta honum.
— Tekur hann til á ný, ó-
þekktaranginn sá arni, sagði
litla konan. Fer hann ekki aft-
ur að breyta um róm, eins ogj
hann' haldi, að ég sjái ekki |
gegnum le i k-aragrímuna lians.
En það fjör í drengnum.
Þarna vakir hann nótt eftir
nótt við kalkbrennsluna, og
samt getur hann verið að gal-
gopast allan liðlangan morgun-
inn, eins og drengir, sem sofa
níu klukkustundir í eiiiuffl
dúr. Ef það er þó ebki líkt
honum Dan, ég man svo langt.
En þú vilt fá að ’ drekka. Þó
það væri, að þú*þyrftir að
drekka. Það er vatn þarna í
skjólunni hjá hitunarvélinni0
og svo skaltu fá nógar áfir,
ef þú bíður, þangað til ég er
búin að strokka.
Eg gekk þangað, sem skjólani
var og tók mér góðan teig af
tæru og svalandi vatni. Eis
rétt í því kom öldruð kona
innan úr húsinu og bauð mér
góðan morgun.
— Hvaða drengur er þetta?
sagði aldraða konan og leit tili
konunnar við strokkinn.
— Æ, það er ólátabelgurinra
hann Jósef Willford, sagði
litla konan. Hann er alltaf að
reyna að lóta mig halda að
hann sé eirihver ókunnugur
ferðadrengur. í gær kom hanra
mér til að ljúka upp dyrunum
fyrir sér, og þóttist þá vera
einhver George Griffin frá
Halifax. Hann var svo sniðug-
ur með að breyta um róm, að
ég þekkti hann ekki fyrr era
5K!PAtlTG€R« RIK1S1N!*
.s
vestur um land til Akureyrar
hinn 12. þ. m. Tekið á móti
flutningii ti-1 Tálknafiarðar. á-
ætlunarhafna við Húnaflóa og
Skagafjörð og Ólafsfjarðar í
dag, Farseðlar seldir á föstu-
daginn.