Morgunblaðið - 04.06.1939, Blaðsíða 8

I
r 8
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 4. júní 1939..
o DD. ^
|Wt
Yið studentapróf í Svíþjóð í vor
varð 17 ára stúlka svo óheppin, að
hún fekk skarlatsótt á miðju prófi,
en samt lauk hún prófinu. Með
sjerstöku levfi kensluyfirvaldanna
var komið fyrir hátalara og sendi-
stöð í sjúkraherbergi hennar og í
skólanum og hún var prófuð á
þann hátt. Hún stóðst prófið með
1. einkun.
★
Eftirfarandi auglýsing stóð í
blaði í Bérlín nýlega: „Við aug-
lýsum hjer með eftir eiginmanni
handa móður okkar. Hún er ung-
leg og 'skapgóð. Maðurinn má
gjarna vera vel efnum búinn“!
★
Danir nota að meðaltali l1/? par
af skóm árlega. í Berlín, Hollandi
og Sviss er meðaltalið tvö pör, en
í Englandi^og Ameríku 3 pör.
★
Faðirinn; .Jeg hefi talað við að-
alkennara þinn, Eiríkur, og hann
segir að þú sjert langmesti torsinn
af öllum, 22 strákum í bekknum.
Eiríkur: Það gæti verið verra.
pabbi.
Faðirinn: Það get jeg ekki skil-
ið. —
Eiríkur: Jú, það gætu verið
fleiri ^trákar í bekknum.
★
Sænsk blöð ræða mikið um þess-
ar mundir að Greta Garbo sje á leið
til Svíþjóðar og þar mun hún og
Leopold Stokowski hittast- á ný.
Blöðin segja frá því að Greta Gar-
bo hafi alt í einu hætt við tvær
kvikmyudir í biií, sem hún er að
leika í. Myndir þessar eru „Nin-
otchka“ og „Marie Curie“. Stok-
owski er nú staddur í Svíþjóð og
stjórnaði hljómleikum í Stokk-
hólmi núna um mánaðamótin. Tal
ið er að Greta Garbo og Stokwski
dvelji í alt surnar á herragarð-
inum Hárby, sem er eign leikkon-
unnar.
fsMutjts/fapue
BIFREIÐAR TIL SÖLU.
Fólksflutningabifreiðar 5 og 7
manna, og Chevrolet vörubíll
model 1933. Stefán Jóhannsson,
Sigurður gaml^ háseti þótti ekk' Frakkastíg 24. Sími 2640.
ert gáfnaljós. Eitt sinn ltom liann KÁLPLÖNTUR
að máli við bátsmanninn og skýrði ágætar tegundir. — Plöntusal-
honum frá að sig langaði til að an Elli- og; hjúkrunarheimilið
fá frí í einn eða tvo daga. i Grund
— Já, sagði bátsmaðnrinn, þú --
BESTI FISKSÍMINN
er 52 7 5.
ISLENSK FRlMERKI
kaupir hæsta verði Gísli Sig-
urbjörnsson, Austurstræti 12
11. hæð).
RITZ KAFFIBÆTISDUFT
og Blöndahls kaffi fæst ávalt í
Þorsteinsbúð, Grundarstíg 12,
>g Hringbraut 61. Munið blönd-
unina: 1 skeið RITZ og 3 skeið-
ir kaffi.
SLYSAVARNAFJELAGIÐ,
skrifstofa Hafnarhúsinu við
Geirsgötu. Seld minningarkort,
tekið móti gjöfum. áheitum, árs
illögum o. fl.
i. o. G. T.
ST. FRAMTÍÐIN Nr. 173.
Fundur í kvöld kl. 814. Kosnir
fulltrúar á stórstúkuþing. Mælt
með U.St. Skýrsla Hagnefndar.
verður að fá leyfi skipstjórans og
vitanlega verð iv þú að gefa upp
einhverja ástæðu.
— Nú, það xfir nú verra, því
ekki get jeg sagt, að jeg liafi neina
sjerstaka ástæðu til að bið.ja uin
frí.
i — Segðu að tengdamanna þín
sje dauð, laxmaður, sagði báts-
maðurinn.
MEÐALAGLÖS
Fersólglös, Soyuglös, og Tom-
atglös keypt daglega. Sparið
milliliðina og komið beint til
okkar ef þið viljið fá hæsta
verð fyrir glösin. Laugavegs
Apótek.
BÍLALEGUR
kúlulegur í bíla end-
ast best. Birgðir nýkomnar. —
Þegar Sigurður gamli kom upp s|CF- umboðið á íslandi,
í brú til skipstjórans, bar hann Sænska Frystihúsinu.
upp erindið við hann, sem spurði ------------------------
tií hvers hann æCaði að nota fríið. ÞORSKALYS!
_ Já, _ sko — það_______er L*u«avesrs Apóteks viðurkeuda
nefnilega, — hún tengdamamma Þonikalý8Í
er dauð, stamaði Siggi gamli. i
— Tengdamóðir þín• ertu gift-
&íC&ynnvngwi
VENUS-GÓLFGLJÁI
afburðagóður og fljótvlrkur. —
Áralt í næstu búð.
VENUS SKÓGLJÁI
mýkir leðriS og gljáir skóna af
burða vel.

Ársæll Jónasson
Kafara- og
B j örgunarf yrirtæki
Verbúð 2. Sími 273»
Símnefni: Sauvetage^.
GERI VIÐ
saumavjelar, skrár og allskonar
heimilisvjelar. H. Sandholt,,
Klapparstíg 11. Sími 2635.
HREINGERNING
ur ?
—*Nei, skipstjóri.
— Trúlofaður?
— Nei, skipstjóri.
í sterilum ílátum
kostar aöeins 90 aura heilflask
an. Sent um allan bæ. Sími
1616.
DÖMUFRAKKAR
ávalt fyrirliggjandi. Guðm. Guð
mundsson, klæðskeri, Kirkju-
— En hvar í ósköpunum hefir hvoli. Sími 2796.
þú þá fengið þessa tengdamömmu?
— Hjá bátsmanninum, skip-
stjóri. j
KALDHREINSAÐ
þorskalýsi sent um allan bæ. —
Björn Jónsson, Vesturgötu 28.
Sími 8594.
— Hjonabandið er ems og ____________________________________
smurðsbrauðsveisla. Maður tekur KLÆÐASKÁPAR
það sem manni líst best á og verð- tvísettir, fyrirliggjandi. — Hú»-
ur svo að borga fyrir alt á eftir. gagnaverksm. ®cr ^erslun Guðm.
★ j Grlmssonar, Laugaveg 60.
Frú Guðrún: Jeg er orðin sár-
BETANÍA.
Almenn samkoma í kvöld kl.j
81/2. Ræðumaður síra Garðar , . _
Svavarsson. Allir hjartanlega er 1 S***1- Faí?menn að verki..
velkomnir Munið hinn eina rjetta: Guðna*
---------------------------G. Sigurdson, málara, Mánagötu«
19. — Sími 2729.
HJALPRÆÐISHERINN.
Samkomur í dag: kl. 11 og 8\'->.
Flokksforingjarnir o. fl. Vel-
komin! NB. Kl. 1 skemtiför
sunnudagaskólang.
ZION,
Bergstaðastræti 12 B. — Sam-
koma í kvöld k). 8. Hafnarfirði,
Linnetsstíg 2: Samkoma kl. 4
síðdegis. Allir velkomnir.
leið að lieyra þið sífelt taia um
bílinn þinn, húsgögnin þíu, börnin
þín o. s. frv. — Ge.tur þú ekki
lært að segja okkar. Að liverju
ertu að leita þarna í skápnum?
— Buxunum okkar.
LEGUBEKKIRNIR
eru bestir á Vatnsstíg 3. Hús-
gagnaverslun Reykjavíkur.
NÝR FISKUR,
sigin grásleppa, nýr rauðmagi.
Fisksalan Björg. — Sími 4402.
FRIGGBÓNIÐ FÍNA,
er bæjarins besta bón.
MINNINGARSPJÖLD
fyrir Minningarsjóð Einars
Helgasonar garðyrkjustjóra,
fást á eftirtöldum stöðum:
Gróðrarstöðinni, Búnaðarfjel
Islands. Þingholtsstræti 33
Laugaveg 50 A. Túngötu 45 og
afgreiðslu Morgunblaðsins. —■
SOKKAVIÐGERÐIN,
Hafnarstræti 19, gerir við kven-
tokka. Fljót afgreiðsla. — Simf*
á799. Sækjurn. sendum.
OTTO B. ARNAR,
löggiltur útvarpsvirki. Hafnar--
stræti 19. Sími 2799. Uppsetnr-
ing og viðgerðir á útvarpstaekj—
um og loftnetum.
2 SUMARÍBÚÐIR
til leigu í nágrenni bæjarins,
Uppl. í síma 4834 eftir kl. 7 i
kvöld.
GÓÐ 2 HERBERGJA
íbúð til leigu í vesturbænum.
I Hafnarfirði á Hverfisgötu 39 Uppl. í síma 2940.
QgáRT.BH G. BOOTH.
0TLAGAR í austrl
sinnum græddi hann stórfje og tapaði öllu aftur. Og
svo var það einn góðan veðurdag, að hann sá skip,
sem var á leið langt í hurtu hjeðan. Þá greip hann
óstjórnleg löngun að komast með því. En hann vant-
aði peninga. Hann fyltist beiskju og spurði sjálfan
sig: Hvor er kjáninn, Kínverjinn eða jeg? Og síðau
hugleiddi hann ráðagerð, síðustu tilraun, til -þess að
afla sjer fjár og vinna sjálfstraust sitt“.
„Alt þetta skil jeg vel“, sagði Yang. ,,En hver var
maðurinn ?“
„Jeg er maðurinn“, svaraði O’Hare.
Yang brosti. „Það hefði jeg átt að vita“, sagði hanu.
„Eins og þjer sjáið, er hugsunarháttur minn mjög
einfaldur. En það eruð þá þjer, sem hafið drepið Mar-
celles, skattheimtumann minn“, bætti hann við og augu
hans urðu eins og litlar rifur. „Það var virðulegt verk.
Þjer liafið gert mörg virðuleg verk mn æfina, OTIare.
Þjer eruð hughraustur og gáfaður maður. Og hjarta
yðar er hafið yfir efnishyggju. Eigum við þá að tala
nánar um Shanghai-peningana ?“
„Þeir eru geymdir á öruggum stað“.
„í Shaughai?"
„Já“.
„Kannske þjer viljið segja mjer hvór“.
„Jeg hefi slæmt minni, en jeg skal reyna“, svaraði
O’Hare og heyrði um leið að vjelbáturinn nálgaðist
óðum. Alt í einu nam hann staðar og fyrir vestan
hevrðist kallað eitthvað á kínversku með hárri röddu.
O’Hare heyrði ekki neitt svar frá skipshöfn skút-
unnar, og nú var kallað aftur, skipað að kasta út
reipi.
Hermaðurinn, sem vantaði annað eyrað, gaf fjelaga
sínum hornauga, þeir litu óðslegir til dyranna, en síðan
heyrðist gengið þunglamalega um þilfarið og þeir stóðu
aftur teinrjettir.
Yang sat og barði í borðið með vinstri löngutöng.
„Mjer þykir það leitt“, lijelt O’Hare áfram. „En það
er skammarlegt hve minni mitt er slæmt. Það neitar
að tala, nema þiggja laun, eins og óþekkur krakki“.
Gulum glampa hrá fyrir j augum Yang-s.
„Hvers krefst það?“ spurði hann.
„Wong er yðar intiður“, sagði O’Hare. „Látið hann
fara með vini mína heim á hótelið aftur. Jeg verð kyr
hjá yður, og þegar jeg veit, að þeir eru öruggir, verður
minni rnitt betra og jeg get sagt yður, hvar peningarnir
eru“.
„En ef þeir eru ekki þar? Það gæti hent, að minni
yðar brygðist“.
„Jeg verð hjá yður. Haldið þjer, að jeg væri fús
til þess að vera hjá yður, ef jeg hjeídi, að mig myndi
misminna ?“
„Nei, það er rjett“, sagði Yang. „Alveg rjett. En ef
þið verðið öll hjerna sem gestir mínir, þangað til pen-
ingarnir eru fundnir, er útilokað, að minni yðar bregð-
ist, finst mjer, eftir mínum einfalda, kínverska hugs-
unarhætti“.
O’IIare hristx höfuðið. „Ef svo væri, myndi jeg alls
ekkert muna. Það er skammarlegt, eins og jeg sagði
áðan, og jeg er fús til að deyja af skömm. En maður
getur ekki rifist .við minni sitt. Og þamxig hefir þessu
ávalt verið farið með mig.
„Treystið þjer mjer ekki?“ spurði Yaug.
„Jú. en það er Wong og hei’menxi yðar, sem miimi
mitt óttast“.
Yang sló með kreptum hnefanum ' boi’ðið og hróp-
aði: „Eruð þjer að halda því fram. að lífvöi’ður minn
muni ekki hlýða skipunxxm mínxxm? Óheyrileg ósvífni!
Jeg læt mylja livert einasta beiix í slcrokknum á yður..
Jeg skal .... Nei. Yang áttaði sig og sló í boi’ðið með-
flötum lófa. „Ekki að svo komnu. Fyrst um sinn eruð
þið gestir mínir .... vinir mínir. Og jeg voxxa að þið
haldið áfram að vera vinir mínir. Þjer getið sagt minni;
yðar, O’Hare", sagði hann og hló liæðnislegum kulda-
hlátri, „að það er ekki til það, sem lífvörður minn,
myndi ekki gera að minni skipun“.
„Þjer eruð mikill herforingi“, sagði O’Hare þolinmóð-
lega. „En jeg er mjög lítilfjörlegur. Öðrxx máli er að
gegna með minni mitt“. Hanu varð affur háyggjufullur
á svip og hristi höfuðið. „Jeg man eftir Henrik kou-
ungi Chrísthope. En þjer erxxð.ekki Christophe kon-
ungur“.
Það rumdi í Yang.
„Hver veit nema þjer sjáið eitthvað, áður en lýkur“,.
sagði liaixix.
O’Hare fanst það nxjog líklegt. Hann hafði þegar
sjeð sitt af hvoru. Saíxxtalið sjálft hafði meira að segja,
verið þanixig vaxið, að hann vissi að hann íxiyndi muna
það alla æfi, þó að hann hefði ekki gert nxikið xxr-
minni sínxx við Yang, í þeirri von að geta bjargað
Irene og ungu stúlkunni, þó að það ætti að kosta liami:
lífið.
Þrátt fj-rir alt, fanst honixm einhver ákveðinn þráður
í þessari viðburðarrás. Síðar skildi hann, að alt, sem
skeði, voru samantvinnaðir þræðir í því, sem Yaxxg
kallaði örlög sín. Hann fann, að Yang virti hann fyrir
sjer xneð athygli og rjett sem snöggvast ljet O’Hare-
sjer detta í hug, að Kíixverjinn væri að sýna vald sitt
ýfir hermönnum með því að láta þau hin sleppa.
Þá sagði Irene alt í einu: Yang herforingi. Jeg
er viss um, að OTIare hefir ekki myrt Marcelles, og
að hann hefir ekki hugmynd um hvað oi’ðið er af
peningunum".