Morgunblaðið - 16.11.1943, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
ÞiiSjudagur 16. nóv. 1943
KXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
| Bitreiðastjorar
0 Getum bætt við í afgreiðslu nokkrum bifreið-
^ um strax.
| Bifreiðastöð Reykjavíkur
g Sími 1720.
oooooooooooooooooooooooooooooooo
Kventöskur
mikið úrval. — Ennfremur nokkur pör
Skautaskór, lítil númer.
LEGUMALMAR
. fyrir Dieselvjelar- og Glóðarhausvjelar
J '■ -- •' ;■ / ;• •''• -•,.- •
fyrirliggjandi.
GÍSLI HALLDÓRSSON ?
M5TUISTI. 14-IVK.- JlMI 4
Skipstjóra og vjelstjóra
vantar á landróðrabát frá Sandgerði- Uppl. •
gefur Sveinn Jónsson sími 4366 og 3834.
Reglusamur umsjónarmaður
óskast við samkomuhús hjer í bænum. Æskilegt er a,ð
viðkomandi sje vanur veitingum. Fyrirspurnir um frek-
ari upplýsingar sendist í pósthólf 84 fyrir fimtudags-
kvöld n. k. merkt „Umsjónarmaður“.
AUGLtSING ER GULLS ÍGILDI
— Grein Ólafs Thors
Framhald af bls. 7
hans. Að öðru leyti hefi jeg
spurt um álit þess manns,
sem um þetta er dómbær-
astur, hr. Jakobs (Jíslason-
ar, og ber jeg tihhans fult
traust um að hann hafi bæði
vilja og vit til að raða
fram úr málinu. Álít jeg, að
til hans eigi Suðuruesjahúar
að sækja ráðin, og spái að
það muni vel reynast.
RjetT þykir mjer að geta
þess, að enda þótt rafmagns
stjóri Reykjavíkur, hr.Stein
grímur Jónsson hafi frá
öndverðu sýnt máli þessu
mestu velvild, og einnig nú
heitið að stvðja að því, að
Reykjavík ráðist í fram-
kvæmdina, ef Suðurnesjabú
ar óska þess, hefir hann jafn
an tekið það fram, að um
það sje hann alls ekki ein-
ráður. Sjálfur get jeg á
þessu stigi málsins, heldur
ekkert fullvrt um að stjórn-
arvöld Reykjavíkur taki
það að sjer, þótt til þeirra
yrði leitað.
Jeg lýk þessari orðsend-
ingu með því, að skora á
Suðurnesjabúa að taka nú
saman höndum, herða róð-
urinn og fylgja tafarlaust
fram unnum sigri í málinu,
en hafa að engu þann á-
greining, sem rjett í bili
,varð um málið út af með-
ferð þingsins á því.
Ólafur Thors.
Miiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiitiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiinimi
= 5. bindi Nýals
| Sannýall I
5 Ný bók eftir dr. Helga S
= Pjeturss er ávalt mikill bók- =
= mentaviðburður á íslandi. 5
S Dr. Helgi er löngu víðkunn- =
= ur vísindamaður og viður- =
= kendur sem einhver allra —
S snjallasti rithöfundur þjóð- p
= arinnar. Boðskapur hans á =
H erindi til allra hugsandi =
5 manna. Lesið Sannýal nú =
= þegar. - Fæst hjá bóksölum. =
s ~
Bókaútgáfa
5 Guðjóns Ó. Guðjónssonar. =
= =
miiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiTf
BEST AÐ AUGLÝSA I
MORGUNBLAÐINU.
Evatd Hemmert verslunarstjóri
anarmi
©
EVALD JAKOB HEMMERT
er fæddur í Gentofte, Kaup-
mannahöfn, 25. nóvemberdag
1866. Foreldrar hans voru hjón-
in Andreas Hemmert skipstjóri
og skipaeigandi og Friðrika f.
Möller frá Akureyri. Móðir henn
ar var Margrjet Jónsdóttir frá
Grenjaðarstað. Runnu þarna sam
an íslenskar og danskar ættir,
stórmerkar og mikilsvirtar. —
Æskuheimilið í Kaupmannahöfn
var stórt'og efnað. E. H. var kom
inn í latínuskóla með það fyrir
augum að lesa síðarmeir lög-
fræði. Þá misti faðir hans skip
sín, hvert af öðru, óvátrygð. —
Vegna þessa mikla fjárhags-
tjóns hætti E. H. námi og flutt-
ist 18ÍJ4 til F. Möllers afa síns
á Akureyri. Þar var hann versl-
unarmaður í nokkur ár og síð-
an á Blönduósi hjá Sæmundsen
Verslunarstjóra, en árið 1891
varð hann verslunarstjóri á
Skagaströnd, og þar dvaldi hann
til ársins 1922, að hann varð
verslunarstjóri á Blönduósi nokk
ur ár. Evald Hemmert giftist Jó-
hönnu dóttur síra Arnljóts Ól-
áfssonar alþingismann, hinni fríð
ustu og merkustu konu. — Frú
Jóhanna Hemmert lifir mann
sinn. Þau hjónin eignuðust tvær
dætur, Hólmfríði og Margrjeti
konu Eysteins Bjarnasonar kaup
manns á Sauðárkróki og hjá
þeim hjónum dvaldi E. Hemm-
ert síðustu stundir æfi sinnar
og dó á síðastl. sumri.
Evald Hemmert var hinn ágæt-
asti maður. Gáfaður, menntað-
ur og listhneigður. Hann var vin
sæll og velmetinn verslunar-
stjóri. Hann fór vel og hófsam-
leg að öllum hlutum, mönnum
og málefnum. Grandvar maður
var hann og vildi ekki vamm sitt
vita, hvorki í orðum eða gjörð-
um. Þá var Hemmert verslunar-
stjóri gamall maður er jeg kynt
ist honum. Hann dvaldi á heim-
ili dóttur sinnar á Sauðárkróki.
Dagsverki hans var að ljúka.
Hann naut umhyggju fjölskyldu
sinnar á æfikveldinu. Prúður
og hljóður gekk hann um, þessi
virðulegi gamli maður og vildi
ekki láta á sjer bera. Svo mun
hann gert hafa alla sína æfi.
Ekki vildi hann sýnast en hann
reyndist því betur og stundaði
rjettlæti og göfgi svo sem hon-
um entust kraftar til.
Jeg vildi með þessum fáu lín-
um leyfa mjer að þakka hinum
látna heiðursmanni fyrir við-
kynnin, þótt þau væru ekki
löng.
Föðurland hans var í sárum.
Frásagnir um þungrar raunir
Dana frjettust á hverjum degi.
Kraftar hans voru þrotnir, svo
að hann orkaði engu að bjarga.
Var því ekki uridarlegt þótt
hann liti á sig sem skipsbrots-
mann er straumar örlaganna
hefðu skolað upp á fjarlæga
strönd, aðeins til þess að deyja.'
Þetta var þó víðsfjarri. Hemm-
ert vann1 hjer mikið og gott æfi-
starf, sem var til sæmdar fyrir
hans fornu menningarþjóð og
nytja fyrir fósturlandið, þar sem
hann sleit kröftum sínum. En á
gamals aldri hefði hann sjálfur
vafalaust viljað talra undir með
íslenska skáldinu í Vestur-
„Jeg á orðið einhvern veginn
ekkert föðurland“.
En nú er Hemmert fluttur
þangað sem víðsýnið •— eða
þögnin — sljettar yfir allar mis-
fellur og raunir dagsins.
Evald Hemmert var jarðaður
í Sauðérkrókskirkjugarði. Garð-
urinn er á hæðunum fyrir ofan
þorpið. Þar er fagurt útsýni til
lands og sjávar. Viður og fríður
fjallhringur til annarar hliðar
en á hina blátær fjörðurinn með
sólroðnu eyjunum hömrum
girtu, í þögulli tign og ró. —
Það Hafði rignt jarðbrfarar-
daginn. Daggardropar, þungir
eins og tár glitruðu sem perlu-
festar á stráunum. Þannig
kvaddi ísland þennan mæta fóst
urson sinn.
Hinn látni heiðursmaður var
lagður til hinstu hvíldar, sveip-
aður silkifána síns þjáða föður-
lands. Sigurður Þórðarson.
Gæfa fylgir
trúlofunarhringunum
frá SIGURÞÓR,
Hafnarstræti 4.
X - 9
/OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
Eftir Robert Storm
ooooooooooooooooooooooooooo)
Gilda: lVféi'dd'uð 'þjér yðuf?. —‘ X;9: Það- éf-alt í • lági; iúéð ‘mig.‘Komát’ Litíi'córþbfál tmdan, Gilda? Hatin fór'þeésa léið.'Hann feíu'r'sig elnhversstaðar.•