Morgunblaðið - 18.04.1944, Blaðsíða 5

I>riðjudagur 18. apríl 1944,
MORGUNBLAÐIÐ
5
inningarorð
Síra Jón Árnason
HELSTU æfiatriði sjera Jóns
Arnasonar eru þessi: Hann var
fæddur 4. júní 1864. Foreldrar
hans voru Árni Jónsson, bóndi
á Þverá í Hallárdal, og kona
hans Svanlaug Björnsdóttir.
Hann lærði undir skóla hjá
sjera Hjörleifi Einarssyni á
Undirfelli, tók stúdentspróf
1887 og útskrifaðist af presta-
skólanum 1889. Síðan var hann
eitt ár sýsluskrifari hjá J. John
sen, sýslumanni á Eskifirði, og
einn vetur heimiliskennari hjá
V. Claessen, síðar landsfjehirði.
Árið 1897 var hann vígður til
Otrardalsprestakalls og 20 júlí
s. á. kvæntist hann Jóhönnu
Pálsdóttur, bónda frá Stapadal
í Arnarfirði. Þau eignuðust 8
börn og eru þessi á lífi: Sigríð-
ur gift Sigríði Magnússyni próf,
fyrv. yfirlækni á Vífilsstöðum,
Ragnheiður, bankaritari, Anna
gift Gunnari Bjarnasyni, verk-
fræðingi, Svanlaug, gift Gísla
Pálssyni lækni, Árni heildsaii,
kvæntur Stefaníu Stefánsd., og
Maríus kaupmaður, kvæntur
OSoffíu Wedholm. Þau hjónin
bjuggu í Otrardal til þess kirkj-
an var flutt til Bíldudals (1906)
en fluttust þá einnig þangað.
Þjónaði hann þá einnig Selár-
dalssókn. Árið 1927 sagði hann
af sjer prestsskap, sökum heilsu
brests, og fluttist þá til Reykja-
víkur. Hann dó 12. apríl þ. á.
tét
Jeg kyntist sjera J. Á. á
Undirfelli, frostaveturinn mikla
1881—82. Við vorum þar þá
ekki færri en 6 piltar að læra
undir skóla hjá sjera Hjörleifi
Einarásyni, og stóð J. Á. fram-
arlega í þessum drengjahóp.
Hann var laglegur og glaðleg-
ur ungur piltur, bjartur yfir-
litum, góðmannlegur og svip-
hreinn. Þá var hann og ólíkt
meira ,,forframaður“ og ver-
aldarvanur en við hinir, því
að hann hafði verið eitt eða tvö
sumur við v.erslun á Skaga-
strönd, og þótti okkur þetta
drjúgur vegsauki. Auk þess
skrifaði hann ágætlega, og var
leikinn í venjulegum reikningi.
Við nánari kynni gat það ekki
dulist neinum, að ha'nn var
óvenjulega laus við strákapör
og barnabrek okkar hinna.
Hann stundaði námið samvisku
samlega, talaði vel um alla og
lagði ait út á betri veg. Öllum
þótti vænt um hann, en ekki
var ætíð laust við, að strákarn-
ir notuðu sjer stundum hrekk-
leysi hans og góðvild, þótt alt
væri það græskulaust.
í Latínuskólanum vorum við
rambekkingar í 5 ár. J. Á.
breyttist ekki mikið á þessum
frum. Hann las kappsamlega
og var laus við alla óreglu, þótt
slarksamt vseri þá í- skólanum.
Hann var hýers manns hug-
ljúfi. og lengi umsjónarmaður
bekkjárins. Þótti mörgum betra
að hafa ,,umsjón“ hans en ann-
ara, sem kynnu að reynast
harðhentari og misjafnlega
velviljaðir.
Eftir stúdentsprófið skildust
leiðir okkar, og jeg hafði aldrei
tækifæri til þess að kynnast
honum sem presti, en jeg geng
að því vísu að hann hafi verið
víkur, bar fundum okkar sam-
an á ný. Honum var þá mikið
brugðið. Hafði hann fengið svo
mikið máttleysi í báðar fætur,
að hann átti mjög erfitt með
gang, en gat þó staulast ein-
samall stutta leið. Vafalaust
hefir þetta heilsuleysi orðið
honum þung raun, því að það
var eins og fjörið og glaðlegi
svipurinn væri að miklu leyti
horfinn. Og ekki bætti það úr,
að smám saman ágerðist mátt-
leysið og kraftarnir rýrnuðu,
einkum síðustu árin, svo að
hann gat ekki komist hjálpar-;
laust úr sæti sínu.
Það var mikið lán í óláni fyr-
vinsæll og vel metinn, samajir sjera Jóni, að kona hans og
valmennið og hann ætíð var. börn báru hann á höndum sjer,
Biskupinn fermir og skírir
islensk börn í Mew York
aimari
NEW YORK, 10. apríl. — Wagner háskólinn í New York —
en það er lútherskur háskóli, — sæmdi í gær herra Sigurgeir
Sigurðsson. biskupinn af íslandi, heiðursnafnbótinni doktor i
guðfræði (Doctor of Divinity). Athöfnin fór fram í St. Pjeturs
lúthersku kirkjunni í New York, og afhenti dr. Frederick Knuble
rektor háskólans, biskupnum heiðursskírteinið. Viðstaddir voru
fleiri íslendingar, en nokkru sinni hafa verið saman komnir á
einum stað í New York.
Hann tók og mikinn þátt í sveit
armálum, sat jafnan í hrepps-
hefnd og var lengst af oddviti.
Við lifum á vantrúaröld, en
það var eins og hún færi fram
hjá sjera Jóni. Hann mun ætíð
hafa haft sína barnatrú, og
kent í fullu samræmi við kenn
ingar kirkjunnar. Hann var
enginn byltingamaður.
Eftir að jeg fluttist til Reykja
þegar hann gerðist hjálpar
þurfi, og ljettu honum lífið svo
sem auðið var.
Og allir, sem kyntust sjera
Jóni, munu samdóma mjer um
það, að betri og hreinhjartaðri
manni höfum við ekki kynst.
Það mátti segja um hann:
„Integer vitae scelerisque
purus“ ------
G. H.
í ávarpi sínu sagði dr. Knuble
m. a.:
,Biskupinn er mætur fulltrúi
Deirrar þjóðar, sem ætíð hefir
haft í heiðri lærdóm og and-
leg verðmæti. För hans hingað
hefir borið mikinn árangur í
?á átt, að auka hið kristilega
bróðurþel milli þjóðar hans og
sjóðar vorrar.
Almennt stúdentamót 17. og 18. júní n.k.
Stofnsett Bandalag
stúdenta
ISI.
ÁKVEÐIÐ hefir verið, að alment mót 'íslenskra stú-
denta hefjist á Þihgvöllum 17. júní n.k. og sje því haldið
áfram hjer í Reykjavík 18. júní. —- A mótinu mun verða
stofnsett Bandalag íslenskra stúdenta.
Fyi'sta almenna íslenska
stúdentamótið var haldið á.
Þingvöllum og í Reykjavík,
1938. Þá var áformað að 1940
skyldi aunað alm. stúdenta-
mótið verða haldið, on það
fórst fyrir vegna hernáms
landsins. í haust var svo haf-
ist lianda um undirbúningí
annars almenns móts íslenskra
stúdenta. Það voru Stúdenta-
fjelag Reykjavíkur og Stú-
dentaráð Háskólans, er höfðu
frumkvæðið tun þett.a. en þess
ir tveir aðilar hafa, kvatt Há-
skólaráð og Kvenstúdentafje-
lag Islands til samstarfs við
sig.
Þessi fjelög hafa síðan kos-
ið menn í undii'búningsnefnd.
Þá nefnd skipa: Frá Háskóla-
ráði: prófessor Ágúst II.
Bjarnason -og Ólafur Björns-
son, dósent, frá Stúdentafje-
lagi Reykjavíkur: Unnsteinn
Beek og Sigurður Ólason, frá
Stúdentaráði: Eiríkur Finn-
bogason og Sigurður Áskels-
son og frá Kvenstúdentafje-
lagi íslands: ungfrú Gkaðrún
Benediktsdóttir og ungfrú Þor
l)j(irg Magnúsdóttir. Loks,
þótti sjálfsagt að formaður
Stúdentaf j elags Reyk j avíkur
Eiríkur Pálsson, og formaður
Stúdentaráðs, Páll S. Pálsson,
ættu sæti í nefndinni.
Undirbúningsnefnd þessi,
hefir þannig skipt með sjer.
höfuðborg landsins. Á horn-
steininn er grafin kveðja frá
þjóðkirkju íslands, og verður
steinninn grej^ptur í vegg kirkj
unnar til minningar um heim-
sókn biskupsins.
Moregsfrjettir
Frá norska blaða-
fulltrúanum:
Flutningur særðra.
SÍMAÐ ER frá Stokkhólmi,
að aldrei hafi verið komið með
Fyrsta íslenska messan
í New York.
Að þessari athöfn lokinni
flutti biskup hina fyrstu ís-
lensku guðsþjónustu, sem'
nokkru sinni hefir verið haldin eins mar§a særða Þýska her’
í New York. Hafði Helgi Briem menn ^fir Sví^óð eins 0§ nu
konsúll annast allan undirbún- n>’lega fil Haparanda. Þessir
mg guðsþjónustunnar. Söng særðu menn fyltu 38' stóra
þar söngflokkur skipaður ísl vaSna og komu þeir allir fra
lensku námsfólki í New York, | Finnlaindi.
en í hohum voru þessir: Þór-
unn Viðar, Drífa Viðar, Ásta
Hélgadóttir, Helga Sigurjóns-
son, Hjálmar Finnsson, Guð-
mundur Árnason, Halldór Pjet
ursson og Rpgnvaldur Sigur-
verkum, að formaður hennar
er prófessor Ágúst II. Bjarna
son, framkvæmdarstjóri Unn
steinn Beek, ritari Guðrún
Benediktsdóttir og gjaldkeri,
Sigurður Áskelsson.
Form. nefndarinnar. próf.
Ágúst 11. Bjarnason, skýrðil
blaðamönnum frá þessu ái
fundi, sem nefndin hjelt með
þeim í gær.
Þá skýrði prófessorinn frá,
því m. a. yrði verkefni stú-
dentamótsins að stofna banda-
lag allra íslenskra stúdenta.
Til þess að þá.tttakan verði,
sem almennust mun undirbnn-
ingsnefndin snúa sjer til allra
stúdentafjelaga utan Reykja-
vílmr til undirbúnings þessa
máls hvert á, sínurn stað og*
efla með því þátttöku í mót-
inu. Auk þess verða ýms önn-
ur mál rædd á mótinu, m. a.
um norræna samvinnu.
Þá er rjett að taka það
fram, að nefndin mun kapp-
kosta að greiða'fyrir þátttak-
endum utan af landi um dval-
arstað hjer á meðan mótið,
stondur yfir. Ákveðið er að
slíta mótinu með allsherjar
fagnaði.
Undirbúningsnefndin ‘ mnn
hafa samvinnu við Þjóðhátíð-
arnefndina með það fyrir aug
um að mótið rekist í engu á.
hina fyrirhuguðu þjóðhátíð á^
Þingvöllum þann sama dag.
Þjóðverjar í bílahraki.
NÝLEGA hafa Þjóðverjar
gert skrá yfir alla bíla í Nor-
egi. Hafa þeir tekið mikið af
bílum einstakra manna, sem
staðið hafa í skýlum árum sam-
jónsson. María Markan söng 3 ' an vegna gúmmí- og bensín-
einsöngva og Birgir Halldórs- j skorts og farið með þá til
son, ungur íslenskur tenór- geymslustaða hersins. Segja þeir,
söngvari í New York, söng að einu gildi fyrir eigendurna,
einnig einsöng. Steingrímur þó þeir taki þá til geymslu, úr
Arason var meðhjálpari. því eigendurnir geti ekki not-
í lok guðsþjónustunnar fór ^ að þá. Unnið er af kappi að því
fram skírnar- og fermingarat- 'að gera þá ökufæra.
höfn. Skírð voru Pjetur Davíð, Vandræðin Tivpitz.
sonur Maríu Markan og Ge-
orgs Östlund; Þórunn, dóttir
Soffíu Hafstein og Stefáns
Wathne; og Þórarinn, sonur
Eddu Kvaran og Jóns Þórarins,
sonar. Fermd voru Helga og
Ólafur, börn Guðrúnar og Ól-
afs Johnsoh.
Á páskadag sótti biskupinn
emnig messu í Riverside-
kirkju, þar sem hinn heims-
frægi kennimaður, dr. Harry
Emerson Fosdick, er þjónandi
prestur. Gekk biskup við hlið
dr. Fosdicks inn kirkjugólf og
sat í kór á meðan guðsþjón
ustan fór fram.
Hjá La Guardia.
Daginn áður hafði biskupinn
heimsótt borgarstjórann í New
York, Fiorello La Guardia, í
fylgd með þeim Helga Briem
konsýl og dr. Edward Thor-
laks^syni. Borgarstjórinn kynti
hann Newbold Morris, form.
borgarstjórnar. — Síðar komu
frjettaritarar útvarps og blaða
á skrifstofu Mr. Morris til við-
tals við biskupinn. Höfðu þeir
sjerstakan hug á að fræðast um
hitaveitu Reykjavikur.
Gefur hornstein.
Áður en biskupinn fór frá
Washington til New York, gaf
hann hornstein úr granít í Lút-
hersku siðabótarkirkjuna í
FREGN frá Stokkhólmi seg-
ír:
I miðjum mars gerðu breskir
flugmenn árás á þýska orustu-
skipið Tirpitz, er lá í Káfjord í
Altafjord í Finnmörk. Hittu
flugmennirnir skipið 24 sinn-
[ um. svo það verður ósjófært
lengi.
Árás þessi var gerð rjett eft-
ir að viðgerð hafði verið lokið
á skipinu eftir árás kafbátanna
í fyrrahaust. Hafði skipið farið
reynsluferðir innfjarða eftir
viðgerð þessa.
Talið er, að skemdir þær, sem
nú urðu á skipinu, hafi orðið
ennþá meiri en hinar fyrri. Er
fullyrt, að þetta og aðrar hrak-
farir hafi áhrif á hugarfar
þýsku sjóliðanna.
I mannahraki.
SVO MJÖG vantár Þjóð-
verja nú menn í herinn, að þeir
eru farnir að kveðja þýska
menn í herþj.ónustu, sem bú-
settir hafa verið í Noregi ára-
tugum saman og eru enn þýsk-
ir ríkisborgarar. Ennfremur
hafa þeir kvatt í herþjónustu
norska ríkisborgara, sem eru
af þýskum foreldrum, og hafa
mótmæli frá þeirra hendi ekki
borið árangur. Dæmi eru til
þess, að sextugir Þjóðverjar í
Noregi hafa verið kvaddir til
vopna.