Morgunblaðið - 19.12.1946, Blaðsíða 16

VEÐURÚTLITÍÐ: Faxaflói:
Allhvass, sumstaðar hvass EV.
— Skúrir eða slyddujcl.
Fimtudagur 19. desember 1946
RITSTJÓRNARGREIN blaSs
ins í dag fjallar um furðu-
fregnir. — Bls. 8.
Sigfús Sigurhjartarson víttur úr
forsctastól fyrir Þinghneyksfi
ÞAÐ þinghneyksii varð á Al- jþingmaður stóð upp. „Vili eng-
þingi í gær, að Sigfús Sigur- , inn bjarga Sigfúsi frá því, að
hjartarson lýsti því yfir, að for- I verða opinber lygari?“, sagði
Sungu fyrirum 100000 úheyrendur
Fráhærar viðtökur hvarvetna
seti neðri deildar, Barði Guð- forseti.
mupdsson hefði ekki getað vald
ið tungu sinni í forsetastól, sök-
um ölvunar.
Forseti hafði lagt til, að frum-
varpið um aðstoð ríkisins við
opinberar byggingar bæjar- og
sveitafjelaga, sem flutt er af
minni hluta menntamálanefnd-
ar (Sigfúsi Sigurhjartarsyni),
yrði vísað til íjárhagsnefndar,
þar sem mál þetta væri hreint
fjárhagsmál, en það var fellt
með 12:10 atkvfeðum.
I umræðunum, sem urðu út
af þessu, lýsti Sigfús Sigur-
hjartarson því yfir, að Barði
hefði aldrei mætt á fundum
menntamálanefnd’ar.
Barði mótmælti þessu. og
sagði ummæli Sigfúsar
ósannindi.
En enginn
til þess.
þingmaður varð
Sigfús dró þá sarnan seglin og i
sagði að Barði hefði nær aldrei
mætt á fundum nefndarmnar.
Gunnar Thoroddsen mót-
mælti þessum ásökunum Sig-
fúsar. Las hann upp úr gerða-
bók menntamálanefndar, og
kom þar í Ijós, að á fyrstu fjór-
um funduín í vetur höfðu allir
mætt. Voru þessar fundargerðir
allar undirritaðar af Sigfúsi
sjálfum. sem er formaður nefnd
arinnar.
Sleppti þá Sigfús sjer, og
sagði áðurnefnd ummæli um
forseta.
Stóð þá forseti, Barði Guð-
mundsson upp og mælti: „Fyr-
ir þessi ummæli er Sigfús Sig-
urhjartarson víttur“.
ss jciasrjeuin-
ym I pésf sm fyrs
REYKVÍKINGAR og Hafn-
firðingaí' ættu að athuga, að
mauðsynlegt er að allar póst-
sendingar, sem eiga að ber-
ast viðtakanda á aðfangadag
jóla, verði látnar í póst sem
allra fyrst og eigi síðar en á
hádegi á þorláksmessu.
Þau brjef og spjöid, sem
póststofunni bcrast eftir þann
tíma, verða ekki borin út um
hrein bæinn fyr en á annan jóia-j
dag. Því að enginn pósturj
verður borinn t á sjálfan jóla-1
daginn. — Nauðsynlegt er að j
auðkenna jólapóstsendingar
með árituninni: iói.
FLYTIÐ FYRIR PÓST-
AFGREIÐSLUNNI
Öil geturn við fiýtt mjög
fyrir afgreiðslu jólapóstsins
með því að'frímerkja spjöld-
in og brjefin rjett. Það er
nauðsynlegt að frímerkið setj-
ist í hægra horn, vegna
stimpilvjela póststofunnar.
RJETT IIEIMILISFÖNG
Um síCustu jól komst mik-
ill fjöldi brjefa ekk: til skila,
KARLAKOR REYKJA-
VÍKUR kom flugleiðis frá
Ameríku í gærdag. Hafði
förin gengið í alla staði að
óskum, eins og frjettir þær,
sem borist hafa af kórfjelög-
um og birtar hafa verið hjer
1 í, blaðinu, bera með sjer. —
jRíkir almenn ánægja hjá
meðlimum kórsins og stjórn
endúm hans með förina, og
þeir hafa tækifæri til að fara
aðra söngför vestur um haf,
ef hægt er að koma því við.
Morgunblaðið átti stutt við-
tal við Þórhall Ásgeirsson,
fulltrúa í utanríkisráðuneyt-
inu í gær, en hann var far-
arstjóri kórsins. Sagði hann
svo frá ferðalaginuí í stuttu
máli:
— Karlakþrinn hjelt alls 56
hljómleika fyrir 96,500 áheyr-
endum samanlagt og hafa því
rúmlega 1720 manns sótt hvern
hljcmleik þeirra að meðaljali.
Sungið var næstum. því á
hverjum einasta degi, nema
ríðustn vikuna, í New York,
er kórfjelagar fengu þriggja
daga frí.
Ekið var í ágætis bifreið um
þver og endilöng Bandaríkin,
álls rúmlega 21 þúsund kílóm.
En þrátt fyrir þetta langa ferða
lag eru kórfjelagar alls ekki
þreyítir.
Aðeins eitt óhapp.
Ekkert óhapp kom fyrir á
allri leiðinni. Það er varla hægt
að segja, að nokkur maður hafi
orðið Lasinn, hvað þá meira. —
Stærsta óhappið, sem fyrir kom
var, að einu. sinni sprakk slanga
í hjólbarða á bílnum!
Farið var alla leið suður að
Mexikóflóa og næstum því suð-
ur að landamærum Mexiko og
rásögn Þórhalls Ásgeirssonar
fararsljóra.
jfyr en eftir jói, vegna þess að norður til Winnipeg í Kanada.
i heimilsfang
Jafnframt' krafðist forseti
nánari skýringa á orðum Sig-
fúsar, að hann hefði verið svo
drukkinn í forsetastól, að hann
hafi e kki getað hrært tungu
sína; skoraði á Sigfús að nefna
votta að því.
. Sigfús þagði.
Forseti mælti þá, að fram-
koma Sigfúsar náigaðist
hneyksli. „En til að hjálpa-
"þingmanninum, óska jeg þess“, 1
sagði forseti, „að ef einhver
þingmaður hefur sjeð vín á
mjer hjer í forsetastól, hvað
þá heldur að jeg hafi vorið svo
drukkinn, að jeg hafi ekki vald-
ið íungu minni, þá stanái hann
upp og lýsi því yfir“. Enginn
viðtakcnda
ekki rjett. — Ef einhver
vafá um heimilisfang viðtak- Klettafjöll.
enda ætti sá að skrifa heim- j
ilisfang sitt aftan á . jóla-j
brjefið. Þá er hægt að endúr-
senda brjeíið strax.
var Ekki var farið vestar en Norður
fr í Dakota og því ekki vestur fyrir
6 — dagar fi! jóla
Góðar viðtökur.
Það var alls staðar tekið vel
á m.óti kórnum. Víða hittum við
íslendinga, konur, sem gifst
höfðu hermönnum, og hermenn,
sem kcmið höfðu til íslands, eða
dvalið hjer styrjaldarárin. En
best var að kom.a í bygðir ís-
lenáinga, þar sem móttökurnar
vor alveg einstaklega góðar. —
Flestir voru ísiendingar í Winni
peg, þár sem kórinn hjejt tvær
| söngskeromtanir og í Norður-
Dakota, en ennfremur hittum
við marga Islendinga í Chicago
og í New York. Sendiherra okk
ar í Washington, Thor T.hors,
tók rausnarlega á móti kórnum,
eins og skýrt hefir verið frá í
frjettum hjer heima.
orðið var við það, þar sem hann
kom. Margir undruðust, að svo
lítið land, sem ísland er, skyldi
eiga svo vel þjálfaðan kór og
tónsmíðar.
Prestur nokkur af íslenskum
ættum, ljet svo um mælt, við
Þórhall, að hann efaðist um, aS
Dómarnir.
Dþmarnir voru nær ailsstað-
ar á eina lund, það er hægt að
telja á fingrum sjer þær grein- nokkur landkynning Islendinga
þar sem sett var að ein-'hefðl venð þessari betri’ nema
ef vera skyldi Alþingishátíðin
1930.
Eins og- getið er í upphafi,
! stendur kórnum til boða að
j koma aftur í söngför til Banda-
|ríkjanna, en slíkar ferðir, sem
þessi eru dýrar, og engar áætl-
anir munu hafa verið gerðar
ennþá um aðra söngferð vesiur,
hvað sem síðar kann að verða.

h í
s
AÐ loknum frjettalestri kL
gærdag í Oslo-útvarplnu
ar, þar sem sett var að em-
hverju leyti út á kórinn, eða
lögin, sem hann söng.
En það voru ekki allir eins
heppnir eins og við. Víða sáum
við í sömu blöðunum, sem
hældu okkur, skammir um aðra.
T. d. var það í Chicago, að Brai-
lowski fjeltk heilmiklar skamm
ir, eins og liann væri einhver
liðljettungur í listinni, um líkt
leyti og við vorum þar í borg.
Traustir menn.
^Þórhallur hælir mjög ein-
söngvurunum báðum, Guð-
mundi Jónssyni og Stefáni ís-
landi. Þeir fengu alls staðar
hina bestu dóma og studdu að ’ var útvarpað ræðu, sem Ólaf-
vinsældum kórsins. Þá minntist ur Thors, forsætis- og utan-
Þórhallur á söngstjórann, Sig- ríkisráðherra, hafði talað inn
urð Þórðarson, sem á hinar á plötu. Var þetta um 15
mestu þakkir skildar fyrir sitt
starf. En hann kom ekki aðeins
fram sem söngstjóri, heldur cg
sem tónskáld og „Kyrie“ hans
var það lagið, sem mesta at-
hygli vakti af þeim verkefnum,
sem kórinn tók til meðferðar.
Gunnar Pálsson hafði undir-
búið för kórsins og sjeð um
hana að öllu leyti. Ef hans hefði
ekki notið við, er óvíst og jafn
vel ólíklegt, að hægt hefði ver-
ið að koma þessari ferð á.
Stefán íslandi fór s.l. mánu-
dag beina leið til Kaupmanna-
hafnar, því hann á að vera
korninn til Konunglega leik-
hússins fyrir áramót, en Guð-
mundur Jónsson kom með kórn
um heim. Einn kórfjelaga varð
eftir í Bandaríkjunum við leik-
listarnám. Það er Jón Sigur-
bergsson. •
• Mikilsverð iand-
kynning.
Ferð kórsins hefir verið hin
mikilsverðasta landkynning. —
Þórhallur segist hvarvetna hafa
mínútna ræða.
Ráðherrann skýrði frá ut-
aniíkisstefnu íslensku ríkis-
stjórnarinnar og samvinnu í
alþjóðamálum og fleiru.
Rannsóknaflögreg]-
an vill lala vil
vörubílsJjóra
MÁNUDAGSKVÖLD 16.
des. s.l. var vörubifreið ekið
á fólksbifreiðina R-3817. á
gatnamótum Suðurgötu cgj
Hringbrautar. Maður sá er ck
vörubifreiðinni ók burt af
slysstað, án þess að hafa tal
af manni þeim, er ók fólks-
bifreiðinni. Og ekki tókst að
ná númerinu.
Rannsóknarlögreglan hefur
beðið blaðið að koma þeirr
boðum til vörubílstjórans, að
hann komi til viðtals hið allra
fyrsta og láti það ekki bregðs
ast.