Morgunblaðið - 06.08.1949, Side 8
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 6. ágúst 1949.
— Meðal annara orða
í'rh. af bls. 8.
VERJANDINN SAGÐI
HANN GEÐVEIKAN
FYFE lýsti því yfir, að Haigh
væri sekur, en geðveikur. Sagði,
að hann hefði alist upp á of-
stækisfullu trúarheimili. Þegar
hann var ungur drengur hafði
hann farið að dreyma krossfest-
inguna og sá blóðið renna úr
sár^m Krists. Síðan fannst hon-
um, sem krossarnir breyttust í
trje og menn fóru að lesa eitt-
hvað úr trjánum. Fyrst virtist
það vera regn eða daggardrop-
ar, en svo sá hann það greini-
lega, að það var blóð. Og síðar
hafði Haigh mikinn blóðþorsta.
Þetta fannst Fyfe sönnun þess,
að maðurinn væri ekki heill and
lega.
• •
EN ÞAÐ VAR EKKI
TEKIÐ TIL GREINA.
SHAWCROSS mótmælti þessu,
kvað undirbúninginn að sýru-
eyðingu líkamanna sýna, að
Haigh hefði undirbúið morðin
með köldu blóði, hann hafði
keypt brennisteinssýruna löngu
áður. Þá hafði hann selt loðfeld
frú Durand-Deacon og á ýms-
an annan hátt náð undir sig
fjármunum hinna myrtu.
Rjettarhöldin stóðu yfir í tvo
daga, en það tók kviðdóminn
ekki nema 14 mínútur að kveða
upp dóminn. Haigh var álitinn
sekur og skyldi hengjast.
CIIIIIIIIIVIIIilllllllllllllltlltlMIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIBIfllllllMII
| fbúð óskast I
| 5—6 herbergja íbúð ósk- f
i ast til leigu nú þegar eða |
1 1 okt. Get útvegað mjög i
| góða 3ja herbergja íbúð I
| í staðinn. 'Tilboð sendist I
i Mbl., fyrir 9. þm., merkt: i
I „1525—756“
lltlflllllllllllMfllllMlltlllllllMIIIIIMMIIMIMIIMMIIIIIIIIIII
1111111111111111111111III11111111111IIIII111111111111111111111MMIMM
Ný
Rafha-eldavjel
| til sölu helst í skiftum fyrir j
I strauvjel. Tilboð sendist i
j afgr. Mbl., fyrir mánu- j
j dag merkt; 754“
Enn lítið um sílri Sigurbergur Elíasson
verfcstjóri timtugur
SIGLUFIRÐI, 5, ágú:.t: —
I gærkveldi var sildat vart
austur af Rauðunúpum, og vit-
að er um 14 skip, serr náðu
sæmilegum köstum.
Þessi skip fengu mestan afla:
Ingvar Guðjónsson 600 mál,
Fram 300, Helga og Björn
Jónsson 250 hvort og Erlingur
200.
Síldin var ekki uppi nema
stutta stund og náðu fæstir til
að kasta nema einu sinni.
1 dag er austan strekking-
ur og ekki fiskiveður.
Frjest hefir að vitlendingarn •
ir hafi fengið sæmiloga veiði 1
reknet siðastl. nótt.
— Guojón.
- Balkanlönd
Framh. af bls. 7.
við nasismann og til eflingar
leynistarfseminni.
Segja þeir, að þessi tengsl
hafi brostið skömmu eftir stríð
ið og hinir þjóðernissinnuðu
leiðtogar andstöðunnar hafi
verið einangraðir. Hjá því gat
þó ekki farið að þessi tengsl
setti mark sitt á kommúnista,
sem beittu þeim í sína þágu.
Telja þeir, að þetta sje ein
ástæða þess, hve „Títóisminn"
breiðist út með höfuðpaurum
kommúnistaflokka þessara
landa. Þetta veitir og skýringú
á, hvers vegna kenningu Kom-
inform um óskeikulleik Rúss-
lands er svo mikill háski bú-
inn af ,,Títóismanum“.
En það er trúa manna, að
tilraun Moskvuvaldsins til yf-
irráða og valdráns muni ekki
brjóta á bak aftur hina ríku
þjóðerniskend Balkanlandanna,
sem varð austurríska, tyrkneska
og rómverska keisaradæminu
að fótakefli auk þess sem hún
var snar þáttur í andstöðunni
gegn yfirdrotnun nasista. Er
það jafnvel Skoðun þeirra, að
fyrir Rússaveldi kunni að fara
á svipaðan hátt og fyrrnefnd-
um ríkjum, ei þeir snúi ekki
af þeirri braut sinni, að sveigja
þjóðir þessar til hlýðni við
sig.
Segja þeir sem er, að söguna
beri oft að sama brunni.
HANN Bergur er fimmtugur. ■—
Hver skyldi halda það, sem sjer
hann og talar við hann daglega?
En kirkjubækurnar ljúga ekki
að sagt er, og þess vegna verð-
um við að trúa því að hann hafi
hálfa öld að baki sjer.
En hvað eru fimmtíu ár fyrir
mann, sem hefur annað eins lífs-
fjör til að bera og Sigurbergur
verkstjóri? Hreint ekki neitt. —
Maðurinn stendur upp á sitt
besta hvað sem árunum líður.
Sigurbergur hefur síðastliðin
15 ár unnið hjá Reykjavíkurbæ.
Fyrst sem bílstjóri, og nú á seinni
árum sem verkstjóri. Allir þeir,
sem kynni hafa haft af Bergi í
því starfi, samverkamenn og aðr-
ir, þekkja hvað samviskusamur
og duglegur hann er. Og þó að
eitthvað blási á móti, er hann
alltaf jafn ljettlyndur og gaman-
samur, og hefur á takteinum nóg
af fyndnum tilsvörum og „brönd-
urum“, sem koma þeim í gott
skap, sem í kringum hann eru.
Jeg veit að það verða ma:gir,
sem taka þjettingsfast í hendina
á honum í dag, og árna honum
og hans ágætii konu frú Valdísi
Bjarnadóttur og heimili þeirra,
allra heilla með daginn og fram-
tíðina. Samstarfsmaður.
Kommar njósna um
frjellamann í Prag
GENF — Neue Zúricher
Zeitung, eitt af merkustu dag-
blöðum Evrópu, tilkynnti fyrir
skömmu, að það hefði kvatt
heim frjettaritara sinn í Prag,
dr. Hans Tutsch.
Afráðið var að krdla dr.
Tutscch heim, eftir að hann
■ komst að því, að hljóðnema
, hafði verið komið fyrir í hótel-
herbergi hans.
Þegar ákveðið var að serda dr.
;Tutsch til Prag, fjekk Neue
Zúricher Zeitung skriflegar og
munnlegar yfirlýsingar um
það i tjekkneska utanríkisráðu-
neytinu, að hann mund. fá að
starfa í friði.
Fór ót uni þúfur.
LONDON — Sarningaurrieitanir
Breta og Ungverja urn ví ruskipti
hafa nú farið út um þúfur.
Auðunn Ingvarsson
Altræður:
í DAG — 6. ágúst — á Auðunn
Ingvarsson í Dalseli u. Eyjafiöll-
um áttræðisafmæli.
Auðunn er borinn Eyfellingur,
og' sveitinni sinni fögru og tign-
arlegu undir Eyjafjöllum hefur
hann helgað krafta sína og d^ð-
ríkt starf það sem af er löngum
ævidegi. — Hann er fæddur í
Neðra-Dal 6. ág. 1869, kominn af
góðum stofni í báðar ættir. Voru
foreldrar hans Ingvar Halldórs-
son og Ingibjörg Samúelsdóttir,
hjón í Neðra-Dal.
Það bar snemma á því, að Auð-
unni var í blóð borið dugur og
athafnaþrá, að ganga á brattann
og sækja fram til sigurs. Sá er
líka rauði þráðurinn í lífi hans
öllu og starfi. Auðunn hóf búskap ,
á föðurleifð fyrri konu sinnar, j
Guði únar Sigurðardóttur, á Selja '
landi, en í 48 ár — eða frá 1901 (
— hefur hann jöfnum höndúm j
verið mikilvirkur bóndi og kaup- ,
maður í Dalseli. í umfangsmikl-,
um störfum naut hann mikilhæfr-
ar konu sinnar, Guðlaugar Haf-
liðadóttur, sem ásarht honum
gerði garðinn frægan. Og bö:n-
unum sínum 10, sem upp komust
og öll eru á lífi, er hann hjart-
anlega þakklátur fyrir umhyggju
þeirra allra og rækt við æsku-
heimilið, sem telja verður hma
fegurstu fyrirmynd.
Dalsel var í þjóðbraut til
skamms tíma, og hinn sjálfsagði
viðkomustaður flestra eða allra,
er um veginn fóru. Með hve míkl
um höfðingsbrag, alúð og f.yrir-
greiðslu Auðunn í Dalseli og kona
hans mættu sínum mörgu gestum,
vita þeir best, sem reynt hafa.
Það er ekki ofmælt, að í Dalseli
hafi gestrisnin setið í hásæti, og
gerir enn, og góðhugur, sem
greitt hefur ferð svo margra og
gert sporið ljettara. Margir eru
þeir orðnir, sem eiga meðal
sinna bestu minninga minningar
úm það heimili, og geyma í þakk-
látum huga það, sem þar var að
mæta. Jeg er einn þeirra. Og þá
að sjálfsögðu einn úr hópnum
stóra, sem tjáir Auðunni í Dal-
seli þakklæti sitt svo innilega
og biður honum blessunar í bráð
og lengd.
Auðunn í Dalseli hefur lyft
stærri tökum en margir samtíð-
armanna hans. Með hagsýni og
JL
stórhug til athafna hefur hann
brotið leið gegnum lífið og mætt
því misjafna einbeittur og sterk-
ur. Og meðal sveitunga sinna
hefur hann notið virðingar og
trausts, enda valinn til leiðsögu
og forystu í ýmsum efnum fyrir
sveit sína og hjerað. En svo stór
og aíkastamikill sem Auðunn
hefur verið á sviði athafnanna,
er hann þó stærstur í hugum vina
sinna sem mannkostamaður, hljóð
næmur og opinn fyrir því, sem
byggir upp lífið, og hverjum
manni gjöfulli vinum sínum á
það, sem gleður og bætir. V>ð-
kvæmur gagnvart öllum — og
öllu, sem erfitt á og bágt, og fús-
astur manna til að bæta úr ann-
ara neyð. Slíkra manna er gotí að
minnast. „Þar sem góðir menn
fara, eru Guðs vegir.“
Auðunn í Dalseli getur nú á
tímamótum ævi sinnar glaðst yf-
ir mörgum sigrum, en ef jeg
þekki vin minn rjett, þá veiður
gleði hans sönn og mest, er hann
minnist þess að hafa miðlað vin-
um sínum og samferðamönnum af
sjóði hjartans, þeim sjóði, er möl-
ur og ryð fær eigi grandað.
Jón M. Guðj.
PARÍS, 5. ágúst; — Yfirmenn
herráðs Bandaríkjanna ræddu
í dag við franska herráðsmcnn. .
— Stóð fundur þeirra yfir i •
þrjár klukkustundir. Skömmu
síðar ræddu bandarísku for-
ingjarnir svo við Montgomery
hershöfðingja, sem staddur er
í París.
Aðeins 3 söludagar eftir í 8. flokki
Happdrættiö
^mitllMIIIIIIIMMMIIIMIIIIIIIMII IIMMIMMMIMMMMMMMMIMMMMMM11111111IIMMIIIMMIIMMMMMMMIMMMMMMMMIMMMM MMIIIMIIMMIMMMMIIIIII «111 MM MIMMMIIM M IMIIIIIIM MIM MllMMIIM M MMIM MMMMMMMIIIIIIIIIIIMIIIIMMIIIIIIIIIIIIIIIIII í
j Markúfl ák £ £ 4 Eftii Ed Ðodé |
fiplllllntlUIIHHIimillHHHMIIIIIIHIHHIMIIIIMIHIHMMIMIMMMIMIMMI :• II11111111111IIIIIIMIMMMMMMMMMMMIMMIIMMMIIIIMIIMMIII lllMMIlT
Það fór eins og maður var
hræddur um. Hraði eimreiðar-
inhar of gríðarlegur. í sveigj-
unni missti hún stöðu á tein- Vígbjörn fjellu niður í gljúfrin.
urtum og sveiflaðist út af. Þaðj — Hjálp, hjálp, kallar Víg-
var skelfilegt fall. Markús og björn.
En Markús snýr sjer við í
loftinu og gætir þess að koma
• rjett niður.
EINARSSON & ZOÉGA
N. s. „FOLÖir1
fermir í Amsterdam og Ant-
werpen þann 15.—16. þm., í
Hull þann 18. þm.
| MAGNÚS THORLACIUS, |
hæstarjettarlögmaður \
| málflutningsskrifstofa I
| Aðalstræti 9, sími 1875 |
: (heima 4489). |
•ittiitiiliiriiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiitiiMiiiiiiiiiiiiimm»