Morgunblaðið - 12.02.1952, Side 11
triSjudagur 12. febrúar 1952
MORGVNBLAÐIÐ
11
Valgeir Vaigeirsson Hermann Gnðmunds
— Kveðja frá skóia- son iælur aS for-
bróður
SÚ vertíð sem nú er nýlega byrj-
uð hjá sjómannastéttinni, hefir
márkað djúp og þung spor sem
seint verða bætt. Margir vaskir
synir þjóðarinnar úr hópi sjó-
mannastéttarinnar hafa fallið í
valinn og gist hina votu gröf.
Barátta þeirra er hörð við æðis-
gengni náttúruaflanna, og margir
fórna miklu í lífinu fyrir göfug-
an og fagran málstað, hugsjón
sína og ástfólginn vin. Engir bó
meir en sjómennirnir sem pefa líf
sitt heilögu stríði fy’rir ástvini
sína og fósturjörð.
Þegar ég heyrði það hörmulega
slys er véibáturinn Grindvíking-
ur fórst þ. 18. jan. s.l. rétt við
landsteinana, setti mig hljóðan.
Einn þeirra vösku manna sem þar
fórst var Valgeir Valgeirsson frá
Norðurfirði í Strandasýslu. Þann
hugprúða og góða dreng þekkti
ég vel.
Kynning okkar var veturinn
1941—1942 er við vorum báðir við
nám á Bændaskólanum á Hvann
eyri í Borgarfirði. Maður þurfti
ekki marga daga til þess að kynn-
ast Valgeir sál., svo heiisteyptur
og góður drengur var hann í þess
orðs fyllstu merkingu. Dagleg
framkoma hans bar órækan vott
um það, hvern mann hann hafði
að geyma. Heilstevptur og prúður
<lrengur, sem öllum vildi rétta
hjálparhönd o« öllum vildi gjöra
gott, voru eðliseinkenni hans.
Hann var elztur okkar, sem vor-
um við nám þennan vetur á
Hvanneyri, enda leyndi það sér
ekki að hann var mest þroskaður
og lífsreyndastur, því frábært
þrek hafði hann við dagleg störf.
Ég hygg að bað hafi ekki margir
Vaskari menn, unnið við verklegt
nám á Hvanneyri. Skilningur
hans á lífinu var ótvíræður, eins
og þrek hans og þroski bar öruggt
vitn'i um, því einmitt þennan vet-
Ur missti hann móður sína. Þá
sorg bar hann með karlmennsku
þótt hann tregaði móður sína
mjög.
Við skólabræður hans svrgjum
hann nú, hann mun vera sá fyrsti
af okkur sem fellur í valinn.
Minningin um hann mun ætíð lifa
í hugum okkar, minningin um
félaga okkar, sem við bárum allir
mikla virðingu fyrir og mátti
margt fallegt af læra, því í eðlis-
fari hans voru þeir göfugustu
mannkostir sem einn rnaður get-
ur tileinkað sér.
Blessuð sé minning þxn, kæri
Skólabróðir.
Borg í Miklaholtshreppi
7. febrúar 1952.
Páll Pálsson.
1
eliir 12 ár
Sexlugur:
Egger! Gflfer, skáfe-
meistari
V í Ð F Ö R L
VERKAMANNAFELAGIÐ Hlíf í
Hafnarfirði hélt aðalfund sinn
s. 1. sunnudag og gaf formaður
jfélagsins skýrslu um störf þess
j á s. 1. ári. Þá voru reikningar
.lesnir upp og samþykktir.
Fráfarandi formaður, Hermann
Guðmundsson, lýsti kjöri stjórn-
ar, en samkomulag varð í upp-
’ stillingarnefnd og kom því að-
eins fram einn listi til stjórnar-
kjörs og var hann sjálfkjörinn.
Stjórnin er þannig skipuð: For-
maður er Ólafur Jónsson, vara-
form. Jens Runólfsson, íútari Sig-
urður Þórðarson, gjalakeri Þor-
steinn Auðunsson, varagjald-
keri Bjarni Erlendsson, vararit-
'ari Pétur Kristbergsson og fjár-
málaritari Sigurður Einarsson.
LÆTUR AF FORMENNSKU
EFTIR 12 ÁR
t
Hermann Guðmundsson, sem
hefur verið formaður Hlífar í
12 ár, skoraðist eindregið und-
an endurkosningu. Um leið og
hann lét af störfum til hins ný-
kjörna formanns minntist hann
nokkrum orðum, á það, sem gerzt
hafði í félaginu á s. 1. 12 ára tíma
bili, þakkaði félagsmönnum gott
samstarf og árnaði félaginu allra
heilla í framtíðinní.
IIERMANNI ÞOKKUB VEL
UNNIN STÖRF
! Ólafur Jónsson, hinn nýkjörni
formaður, þakkaði Hermanni
Guðmundssyni vel unnin störf í
þágu Hlífar og gat þess jafn-1
framt, að það tímabil, sem Her- j
mann hefði verið formaður, hefði
verið það viðburðarríkasta í sögu
Hlífar. Árangurinn, sem náðst
hefði á þessu tímabili sannaði
' bezt, hve vel hefði verið unnið.
Bað hann síðan fi^ndarmenn að
þakka Hermanni með því að
hrópa ferfalt húrra fyrir hon- .
um. I
j Ritari félagsins, Sigurður Þórð
arson, þakkaði Hermanni einn-
ig fyrir hið mikla starf hans í
þágu Hlífar.
| Hermann Guðmundsson þakk-
| aði hlýleg orð í sinn garð og bað
fundarmenn að hrópa húrra fyr-
ir Hlíf.
I Aðalfundarstörfum að öðru
leyti en frá hefur verið skýrt
I var frestað.
PARKEB og SHEAFFERS
Verð frá kr. 79.00. — Ókeypis áletrun.
GLERAUGNAVERZLUNIN INGÓLFSSTRÆTI 2
Sími 6456
í DAG er Eggert Gilfer skák-
meistari sextugur, og hefur hann
nú um fjörutíu ára skeið skemmt
Islendingum með skáklist og
hljómlist.
Tvímælalaust er Eggert Gilfer
kunnastur ailra íslenzxra skák-
meistara erlendis. Fjöldi af hin-
um snjöllustu skákum hans hefur
verið birtur í skákbókum og skák
tímaritum víða um heim.
Strax þegar Islendingar sáu sér
fært að byrja að taka þátt í skák-
mótum erlendis, var Eggert Gilf-
er sjáifkjörinn til að keppa af
þeii-ra hendi. Hann hefur marg
oft keppt á skákþingum erlendis,
bæði Norðurlanaa skáKþingum og
aiþjóða sKákþmgum, og jafnan
vakið þar mxkia eítirtekt með sín
um frumlegu og snjöllu skákum.
Það er ekki txigangur mmn að
skrifa hér neina frásógn af skák-
.afrekum Eggerts Giifer. I aímæiis
riti Taflfeiags Reykjavíkur 50
ára, sem geíió var út árið 1950,
eru prentaðar margar úrvals
skákir eftir Eggert Gilíer, er hann
hefur teflt fynr hönd Islendinga
á alþjóða skákþingum erlendis.
Skáksaga Eggerts Gilfer er að
nokkru skráð í þeirri bók; og heí-
ur skákmeistari Norðurlanda,
Baldur Mölier, tileinkað Eggerti
Gilfer þann hluta bókarinnar, er
hamx hefur skrifað, og fjaliar um
íslenzka skákmenn á alþjóðamot-
um.
Allir, sem kynnst hafa Eggerti
Gilfer pérsónulega, vita að hann
er einstakt ljúfmenni, sem ávallt
er boðinn og búinn til að Ijá
hverju góðu máli lið. Þeir, sem
bezt þekkja til þróunar íslenzkra
skákmála, vita vel að þakka má
það Eggerti Gilfer öllum öðrum
fremur, hve oft hefur tekizt að
stofna til utanfara íslenzkra skák
manna á skákmót. Má óhætt mll-
yrða, að án hans ljúfmannlegu
samvinnu, hefðu að minnsta kosti
sumar utanfarirnar farist fyrir.
Ég þakka Eggerti Gilfer fyrxr
hin ágætu kynni er ég hefi haít
af honum um meira en þrjátíu
ára skeið, og ómetanlega sam-
vinnu þau tuttugu ár, er við unn-
um saman að íslenzk’um skák-
málum. íslenzkir skákmenn árna
honum í dag allra heilla á sextugs
afmælinu, þakka honum af alhug
fyrir allt það, sem hann hefur
gert íslenzkri skáklist til efling-
ar, og vona að fá að njóta hans
síungu skáklistar um mörg ókom-
in ár.
Eíís Ó. Guðmixndsson.
tímarit um guðfi'seði og kirkju-
mál. — Ritstjóri séra Sigurbjörn
Einarsson, prófessor. |
HEFTI þetta er hið síðasta af
hinum fjórum heftum, sem koma
út af Víðförla. í hinu síðasta
hefti eru tvö hefti samstæð, en
þetta er desemberhefti.
Hefið á undan þessu var fyrir I
septembermánuð. Mér finnst rétt
að minnast Víðförla, með því að
ég hefi stundum í tómstundum
mínum sett saman grems’- um
timarit, ef það gæti oi'ðið rit-1
unum til góðs og ritstjórunum, til
gengis á ritstjórabrautinni.
En blaðaútgáfa er áreiðanlega
erfið nú á þsssu herrans ári 1952
eins og oftsinnis fyrr með því
að fjárhagur manna þrengist eins ,
0? raim v>er vitnj á ýmsum svið-1
un' þjóðlíísins. Nú harðnar í ári,
eins og vér minnumst fyrr hér á
landi.
,,Víðförla“. eins og nafnið bend
ir til, er ætlað’ að fara víðsvegar
eins og hinum forna ti'úboða Þor-
j valdi. Ekki veit ég um kaunenda
tölu Víðförla, en ef trúmálin og
kristnidómur vor manna er ekki
I eintóm nafnkristni eða til að sýn-
ast, hygg ég, að þeim, sem láta sig
þau máli skipta. þyki varið í rit-
ið og lesi bað sér til fróðleiks og
sálubóta. Því ekki mun af veita
á þessum miklu breytinga og upn
lausnartímum í veraldlegum og
andlegum málum. Og „Víðförli"
flvtur „Guðs o’-ð hreint og ómeng
að“ eins og það er að finna í hin-
um spámannlegu og postullegu
ritum, eins og brýnt er fvrir oss
prestsefnum, er vér vígjust í þjón
ust,u kirkiunnar Raunar mimu
allir reta lesið Víðförla og hlotið
af fróðleik og blessun.
Það er vissuleea sanrmæli. að
góð bók er góður vinur. Vér
mennirnir bregðumst oft hver öðr
um og hvor gaenvart öðrum marg
víslega, en fróðleg og vel rituð
bók, hvort sem hún er stór eða
! smá, um andleg eða veraldleg mál
| er vinur, sem ekki bregst oss oa.
sem vér stöðugt getum leitað til
og sótt styrk og fróðleik í.
Séra Sigurbjörn Einarsson er
einkar vel lærður í guðfræði,
enda háskólakennari í þeirri
fræðigrein. og minnist ég frá veru
okkar í háskólanum, að hann
leysti fljótt og greiðlega úr vanda
fjpurningum kennaranna, og virt
ist mér strax auðfuhdið, að þarna
væri fræð'maður, sem myndi
auðga garð ísienzkra guðfræði-
vísinda að fögrum skrautblóm-
Áður en gengið er til hvílu, niá ekki gleyma því að núa
NIVEA-CREMI vandlega um hendur, andlit og háls. —
NIVEA bætir hörundinu upp efni, sem tapast hafa að
deginum, og hefur holl áhrif á það alla nóttina. — Þess-
vegna er það fyrir öllu að vanrækja ekki notkun NIVEA
að kvöldinu. — Notið NIVEA á hörundið, og það heldur
frískleika sínum og þokka.
um í líkingu talað. Fyrir framan
mig ðru 15 hefti af Víðförla, sem
út eru komin, en hann hefir nú á
þessu ári 1952 6. árgang sinn og
má með sanni segja, að árin líði
fljóft; fyrr en varir eru þau lið-
in brott og vér fljúgum burt eins
og spekingurinn komst að orði.
Þurfurn vér því ekki að hreykja
oss upp.
Efni þessara tveggja hefta
(3—4) af Víðförla er þann veg
greint framan á kápu ritsins:
Áramót, eftir ritstjórann; Vor-
yrkja, eftir Helga Tryggvason,
cand. theol.; Nútímaviðhorf í guð
fræði, eítir ritstiórann; Á slóð
postulanna, eftir Sigurð Magnús-
son, Skólarnir og bióðin, eftir
ritstiór-ann; Um Skálholtsdóm-
kirkju, eftir Þóri Baldvinsson,
húsameistara, Magnús Már Lárus
son, settan prófessor í guðfræði,
og ritstió,'ann; Vottar .Te'nova,
eftir ritstjórann; Bókáfregnir o.
m. fl.
Væri óskandi að Skálholtsstáð
ur risi úr rústum eins og fleiri
merkir sögustaðir hér á landi, en
prestssetrin eru víða illa farin,
enda hefir áhugi þjóðarinnar
beinst inn á aðrar brautir og
kirkjunni ekki verið nægur sómi
sýndur yfirleitt, en það er annað
mál.
Hirði ég ekki að fiölyrða frek-
ar um Skálholt, en ritst.iórinn er
brennandi af áhuga fyrir því, að
staðurinn rísi úr rústum þeirrar
niðurlægingar, sem hann er í
Er ætlunin að flvtja prestssetrið
í framtíðinni frá Torfastöðum og
að Skálholti.
TTm Víðförla p' ástæðuTaust að
fjölyrða meir. Hann mælir bezt
með sér sjálfur, ef fóík hirðir um
að kauca hann, gerast fastir á-
skrifendur og lesa ritið.
Þetta síðasta hefti. knstar kr.
12.50 í lausasölu, en 30.09 árgsng
urjnn oa munu engir verða „fjár-
minni“ þó hann kaupi ritið, held-
ur auð^ast andlega oa boða ekki
trúmábn oss, að það sé aðalatrið-
ið í lífinu? Hvgg ég það vera
kenninvu Jesú Krists. sem vér
m»nn höfum Htt viliað sinna.
Levfi ég mér nð senda Mórgun
bGðinu be«sar línur o» vænti ég
að bað birti b°tta sniall mitt. sem
er ennínn ritdómur. he’dur að°ins
í X--TÍ f,V-r„í rrS athvgli
á Uíðförla, því það góða skaðar
o]-V i
Hofi ritstjórinn þakkir fyrir
ritað.
R. B.
Húseigendur
Get nú annast sölu húsa og annara fasteigna. — Þeir, ;
sem ur.danfarna mánuði hafa leitað til mín um kaup á á
húsum eða íbúðum og ekki hafa þegar fest kaup, eru •
vinsamlegast beðnir að tala við mig sem fyrst.
MAGNÚS JÓNSSON, héraðsdómslögmaður, j
Austurstræti 5 (5. hæð). Sími 5659.
Viðtalstími kl. 1,30—4. ;
Atvisftfftca
Miðaldra maður, vanur vélgæzlu og vélaviðgerðum,
óskast til iðnfyrirtækis hér í bæ.
Húsnæði gæti fylgt. — Tilboð merkt: Framtíð —
Reglusemi —999, sendist afgr. Mbl. fyrir fimmtu-
dagskvöld.
Verzlunarviðskipti
Búsáhaldaverzlun óskar að komast í samband við inn-
flytjanda, sem hefir góð verzlunarsambönd í nýsilfurs-
vörum og einnig í ýmiskonar búsáhöldum úr plast.ic. —
Tilboð sendist afgr. Mbl. fyrir 15. þ. m., merkt; „Hag-
kvæm viðskipti“.