Morgunblaðið - 30.12.1952, Blaðsíða 14

lí
MORGU NBLAÐÍ&
Þriðjudagur 30. des. 1952 !
lll'XMlinllK •IUUIIII Mtllll 41111
i4>Hii'iiiiiiiiiiiiiiiini]iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii«iif«iiiiiiiiiiiiiii)iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii]iiH»fitni2
ingjan í hendi mér |
Skáldsaga efíir Vvknston Graham
limiffiifiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinjiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiMiiiiiiiiniHmiimiiiiiiiiiiiifiiiii’iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinMitd'
Framhaldssa
gan
. una. „Til þess voru sérstakar áætlunum sínum um að setja upp
• ástæður.....Er hætt að rigna?“ ný Ijós í anddyrið og láta setja
Það var heitt í veitir.gastof- ' Ég hjálpaði henni i regnkáp- tvo glugga í þakið.
unni. K íðunnn frá fólkínu í una. Hún sýndist hverfa alveg í Sarah bað okkur afsökunar og
kring hljómaði þægiiega í eyrum hana. Svo snéri hún sér að mér, fór upp, en ég sat þangað til
okkar. Við heyrðum eina eða til að þakka mér fyrir og brosti klukkan var að verða tvö um nótt
tvær þrumur að utan, en þegar glettnislega, en í stað þess sagði ina. Aðra stundina var ég eins og
við komum út hafði verið helli- hún: „Ó, Oliver, þú mátt ekki í sjöunda himni og hina stundina
horfa svona á mig“. dapur og niðurdreginn, aðra
Þá var skrefið stigið, sém ekki stundina bezti karl, og hina
i mátti stíga. Hún horfði í augu stundina lygari o* undirlægja.
í igning svo að göturnar voru
rennbiautar. Það var þó stytt upp .
svo við settumst upp i bílinn.
Ég setti bílinn í gang', en pa
mér og ég þrýsti hendur hennar.
skeði það, að vatn hafði runnið Ég beygði mig niður og kyssti
i.jiður ú sólskyggnið, svo að um vanga hennar og svo varirnar.
léið og bíllinn fór af stað, skvett, Ég fann að hún ýtti mér frá
ist þetta vatn yfir okkur eins og sér, svo ég sleppti henni strax.
Íoss. I „Sarah..“.
Ég tók upp vasaklútinn minn j
og hreint stykki sem ég átti í
bílnum og lét hana fá til að
|»urrka sér, og bað hana innilega '
afsökunar
niður um háls
nnnni. ( | leið. Þetta var í fyrsta skipti sem þe;r gögðu mér það sem ég reynd
„Eg keyri fyrst heim til mín og ég hafði svo mikið sem snert ar vissi_ yiðskiptavinunum fór
sæki regnkápu og teppi. Það er hana .. að undanskildu því að sifjölgandi. Og einnig þsð að fjár
| við höfðum tekizt í hendur einu mélamenn, sem éq hafði afgreitt
—II— '
Þegar ég hugsaði aftur i tím-
ann þrem mánuðum síðar, fannst
mér ég hefði átt að ivta fyrir-
fram, hvað koma skyldi.
Mér fór stöðugt fram í starfi
Hún var reið og þó ekki reið. mmu Qg áhuginn jókst sífellt. Um
„Segðu ekkert, Oliver .... ekki joijn var ég orðinn meðeigandi í
núna. Ég hefði ekki átt að koma . tryggingarfyrirtæki Abercombie
, Ég keyrði hana heim til Lowis. & Co Það var auðvitað of greitt
á meðan ýatnið rann Ég held að það ætti ekki að vera fariðj en það var 0kki tauti kom-
hálsmálið á skyrtunni neitt undrunarefni. hverr.ig mér andi við Michael og föður hans.
hérna rétt hjá
Þegar við komum heim til mín, sinni eða tvisvar. Ef til vill var
það því að kenna, hvernig við
hittumst fyrst. En mér fannst
hún alltaf vera svo fjarlæg.
Það var aldimmt í húsinu, þeg
ar við komum þaneað. en þó log-
aði lítið Ijós í anddyrinu. Ég fór
út til að opna dvrnar fyrir henni
og um leið sá ég í logann á
si^arettu. Tracey stóð í efstu
var farið að rigna aftur.
„Þú ættir að koma inn og
þurrka fötin þín við arininn",
sagði ég. „Það er kiukkutíma
akstur heim til þín eða meira og
þér verðu.r kalt.“
Ég hef aldrei verið hreikinn af
herbergjunum mínum, en nú
fannst mér þau verri útlits en
nókkru sinni fyrr, þegar hún kom tröppunni.
inn í þau. Allt verður svo upp- | „Er þetta þú. Sarah?“ sagði
litað við hliðina á henni. Það log hann. „Láttu Oliver koma inn og
aði á arninum og ég bætti á. fá sér hressingu. Mig langar til
„Seztu hérna“, sagði ég og dró að tala við hann“.
gtól nær. „Ég skal ná í teppi“. | Við vorum auðvitað búin að ná
Þegar ég kom aftur stóð hún fullu jafnvægi aftur eftir klukku
fyrir framan arininn og hélt pils- tíma ferð. Að minnsta kosti virt-
inu að eldinum. Hárið á henni ist hann ekki verða var við neitt
var dálítið úfið og blautt eftir óvenjulegt í framkomu okkar. Þó
rigninguna. | var þessi fundur okkar mér hin
Hún stóð þar í rauða kjólnum. mesta þrekraun.
Það skrjáfaði í kjóir.um við Ég held að það hafi verið bara
minnstu snertingu. Hún stóð þar fyrirsláttur til að fá mig inn.
í rauðaa kjólnum. Andiit hennar Hann var einn í húsinu með
tryggingarnar við, spurðu um
mig persónulega, þegar þeir
vildu eiga viðskipti við okkur
aftur. Ég vissi þetta og mér þótti
vænt um það.
Nokkrum dögum eftir kvöldið
með Söruh, var ég látinn taka að
mér mál kvikmvndafélags. Leik-
ari sem átti að leika aðalhlutverk
í næstu mynd, varð skyndilega
veikur. Það var margt undarlegt
í málinu sem þurfti rannsóknar
við. Eitt var það að enginn lækn-
ir virtist geta sagt fyrir víst, hvað
væri að honum. Hann hét
Highbury og hafði það orð á sér,
að hann tæki sér oft frídaga í
miðju kafi þegar verið var að
gera nýjar myndir. Ég reyndi að
hafa upp á því hvað hann hafði
hafzt að dagana áður, og í þeim
leiðangrum hitti ég Bill Croft.
—II—
Croft var Ameríkani og vann
við sendiráðið. Hann og High-
var eins og ros og varirnar ems
og blóm.
Sarah sr.éri sér við. ,.Ég vissi
ekki að þú værir gefinn fyrir
skáldskap“, sagði hún.
„Ég er heldur ekki gefinn fyrir
f.káldskap".
„Ég vissi heldur ekkl að þér
þætti gaman að fara með visur“.
„Hundurinr. má bíia tvisvar í
beinið. Svo er heimilt a.ð skjóta
harrn“.
„Ég mundi ekki gera það ....
ekki fyrir lítið sem þgtta“.
Ég tók regnkápuna út úr skápn
ur.i. Hún var allt of stór á hara.
tveim gömlum þjónustum og var bury höfðu sézt mikið saman síð-
því feginn að fá einhvern til að ustu vikurnar.
tala við. Hann sagði mér frá j Hann var viðkunnanlegur ná-
lD
Hrói höttur
snýr aftur
eftir John O. Ericsson
86. 1
- _•* Þegar við erum búnir að handsama Ríkarð og frú Maríu,
”Eg,^el 'g æ i ' ríðum við aftur til Nottingham með fangana. Hrói höttur
m 'rS ’T-acev ve%í’ óró'egur”. m,un ekki hafa minnstu hugmynd um tilræði okkar. Ég geri
Þú getur hHngt til hans“, rað fyrir» að Það Hði ekki á löngu þar tii er hann kemur út
sagði ég. * " úr skóginum.
°Ekki héðan". ' — Agætt, hrópaði Merchandee. Þú hefðir átt að segja þetta
"ncí, það er ef ti' vill ekki við- fyrr. Við skulum ekki missa neinn tíma!
eigandi. En Tracey er frm'slynd- Sýslumaðurinn reisti sig upp af stólnum til hálfs. Þetta
'jur maður, eða e - bað ekki?“ getur maður kallað góða hugmynd. Við skulum nú sýna
„Á hvaða hátt?“ þeim í tvo heimana, sagði hann.
| „Honum virtist stards á sama
Jjótt þú færir þetta r>eð nér.“ I Næsta kvöld fór einn riddari sýslumannsins inn í krána
I ((jú .... það er ágætt sam- Gullplógurinn í Nottingham. Hann hét Robert de Saint
(komulag á mhli okk.ar og við Arnand. Hann staðnæmdist í dyrunum og svipaðist um.
Síðan gekk hann að borði einu, þar sem nokkrir menn sátu
mjög niðurlútir yfir ölkönnum. Þeir heilsuðu honum mjög
virðulega, en hann nikkaði aðeins höfði til þeirra. Piltur,
sem sat næst eldinum færði sig til, svo að riddarinn gæti
fengið bezta sætið við borðið.
treystum hvort öðru“.
Ég vildi ekki v'ðurkenna
hvaða áhrif þessi orð hennar
höfðu á mig. Það varð þögn dá-
litla stund.
„Þú veizt að ég elska þig“.
ieagði ég.
| ,,Já .
. „Hve lengi hefur Þ’í vitað
það?“
„Síðan á sunnudaginn, þegar
■ við fórurn í re'ðtúrinn“.
„En hv?ð utn samkomulagið
og traustið gagnvart Tracey?“
| „Ég er hrædd um að þetta eigi
þar ekki heima“, 3agði hún.
TJ„0r:i vegr.a komstu þá með
fnér?“
Hún leit SRÖgiryfst
snéri hún sér við og'b
á rrá2.,Svo
>k upp kápi
Róbert tók beltið af sér og hengdi það upp á krók, en í
því hékk sverðið hans. Síðan henti hann pening á borðið
avo fast, að hann hrökk af því og niður í hálminn á gólfinu.
Hann hió glaðklakkalega þegar vesalings þjónninn beygði
sig niður til þess að leita að peningnum.
— Komdu strax með eitt glas af víni, hundurinn þinn,
kallaði hann. Það er svo kalt hérna, að blóðið frýs næstum
því í æðunum. Það hlýtur að vera eitthvað meira en lítið
bogið við þetta land. Sólin er alveg hætt að skína hér!
Þjónninn flýtti sér ettir víninu. Róbert drakk góða stund
án þess.að segja orð. Af og til spýtti hann inn í eldinn. Pilt-
arnir við borðið héldu áfram að tala saman í hálfum hljóðum.
í einu hor-ríinu sat maður, og var hahn einn Við bofð.
Siúdentar
Munið
Stúdentafélagsins í Sjálfstæðishúsinu í kvöld klukkan 9.
Meðal þeirra sem skemmta eru
Þuríður Pálsdóttir, Kristján Eldjárri,
Lárus Pálsson og Ólafur Halldórsson.
Aðgöngumiðar verða seldir í Sjálfstæðishúsinu í dag kl.
5—6 og við innganginn.
STJÓRNIN
álagstakmifkun
Gamlársdag
Miðvikudag 31. des. kl. 10,45- -12,30 2. hverfi.
— 15,30- -16 3. hverfi.
— 16 - -16,30 4. hverfi.
— 16,30- -17 5. hverfi.
— 17 - -17,30 1. hverfi.
— 17,30- -18 2. hverfi.
Nýársdag 1. jan. Engin.
Föstudag 2. jan. kl. 10,45- -12,30 3. hverfi.
Laugardag 3. jan. — 10,45- -12,30 4. hverfi.
Skömmtunin, sem að ofan er tilgreind fyrir gamlárs
dag, verSur aðeins framkvæmd að svo miklu leyti sem
nauðsynlegt reynist.
SOGSVIRKJUNIN
á áramótaíagnað stúdenta að Ilótel Borg
á gamlárskvöld.
©sóttar pantanir seldar í dag klukkan 16—19
Eldfiúsinnrétfiaigcsr óskast
■
: í hús Byggingasamvinnufélags símamaTina. — Teikninga
■
! sé vitjað í herbergi 208, Landssímahúsinu, 2. jan. kl.
• 17^-19, gegn 50 kr. skilatryggingu.
■
: STJÓRNIN
SÖISIGFÓLM
j óskast í kirkjukór Bústaðasóknar, — Æskilegt að það
■ sé eða verði búsett í sókninni.
Uppl. gefur Jón Þórarinsson, Hólmgarði 35. Sími 7230.
Z Safnaðarncfnd Súsíaðaprcstakalls.