Morgunblaðið - 23.09.1953, Blaðsíða 8

Morgunblaðið - 23.09.1953, Blaðsíða 8
f MORGUTSBLAÐIÐ Miðv'ikudagur 23. sept. 1953 Útg.: H.f. Árvakur, Reykjavík. Framkv.stj.: Sigfús Jónsson. Ritstjóri: Valtýr Stefánsson (ábyrgSarm.) Stjórnmálaritstjóri: Sigurður Bjarnason frá Vigur. Lesbók: Árni Óla, sími 3045. Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson. Ritstjórn, auglýsingar og afgreiðsla: Austurstræti 8. — Sími 1600. Áskriftargjald kr. 20.00 á mánuði innanlands. í lausasölu 1 krónu eintakið. ; UR DAGLEGA LIFINU Jákvæðar aðgerðir í stað innantóms gaspurs í HVERT skipti, sem bæjar- stjórnarkosningar nálgast byrja blöð minnihlutaflokkanna hér í Reykjavík að birta myndir af herskálum og húskumböldum. Jafnframt skamma þau Sjálf- stæðisflokkinn blóðugum skömm um fyrir það, að fólk skuli neyð- ast til þess að búa í slíku hús- næði. Allir íslendingar eru áreiðan- lega sammála um, að harma. þá ömurlegu staðreynd að fjöldi fólks hér á landi skuli ennþá búa í lélegu og heilsuspillandi húsnæði. Hitt er eindæma heimskulegt af hinum svokölluðu „vinstri flokkum" hér í Reykja- vík, að ætla sér að telja þjóð- inni trú um, að Sjálfstæðismenn beri fyrst og fremst ábyrgð á því. Sannleikurinn er sá, að eng- inn einstakur stjórnmálaflokkur hefur gert eins mikið til þess að bæta ástandið í húsnæðismál- unum og einmitt Sjálfstæðis- flokkurinn. Blöð hans hafa e. t. v. gert minna að því að birta mynd- ir af húsaskriflum, sem fólk hef- ur neyðst til þess að búa í. En slíkar myndir væri hægt að taka víðar en í Reykjavík, ekki sízt í þeim kaupstöðum, sem komm- únistar og kratar hafa stjórnað undanfarin ár. Sjálfstæðismenn hafa hins- vegar unnið kappsamlega að því að útrýma heilsuspillandi húsnæði. í bæjarstjórn Reykjavíkur og á Alþingi hafa þeir flutt frumvörp og tillög- ur um stórfelldar aðgerðir til umbóta í húsnæðismálunum. Og þeir hafa framkvæmt þess- ar tillögur. Á grundvelli þeirra eignast nú fleira og fleira fólk þak yfir höfuðið, björt og vistleg húsakynni í stað lélegra og heilsuspillandi kumbalda, sem það áður bjó í. Því miður hefur ekki verið hægt að byggja nægilega ört til þess, að allt það fólk, sem býr í herskálum skúrum og lélegum kjallaraíbúðum fengi bætt úr húsnæðisvandræðum sínum í einu. Til þess hefur ekki verið til nægilegt fjármagn. Það er með umbæturnar í húsnæðismál- unum eins og margt annað í þessu fámenna og févana þjóð- félagi. Þjóðin hefur ekki haft bolmagn til þess að framkvæma þær nægilega ört. En undir forystu Sjálfstæðis- manna hefur undanfarið verið hafin markvís barátta fyrir stór- felldum umbótum í húsnæðis- málum. Bæjarstjórn Reykjavík- ur hefur beitt sér fyrir fjöl- þættum aðgerðum til stuðnings við einstaklinga og félagasamtök þeirra í baráttunni fyrir bættum húsakynnum. Á Alþingi hafa Sjálfstæðismenn stuðlað að því, að auknu fjármagni hefur venð veitt til framkvæmda á þessu sviði. Munurinn á afstöðu Sjálf- stæðismanna og kommúnista og krata til húsnæðismálanna er sú, að hinir síðarnefndu vakna aðeins fyrir kosningar til þess að birta myndir af herskálum og öðru lélegu og heilsuspillandi húsnæði. Blöð þeirra nota neyð og vandræði fólksins, sem í þessu húsnæði býr til þess að velta sér upp úr því. En þeir benda ekki á nein jákvæð úrræði til þess að bæta úr vandræðunum. Sjálfstæðismenn vinna hins- vegar að raunhæfum umbót- um á þessu sviði. Þetta veit þjóðin, ekki síst Reykvíkingar, að er sannleikur- inn sjálfur. Alþýðublaðið er svo seinhepp- ið í gær að minnast á þriðja kafla laganna um opinbera að- stoð við byggingar í kaupstöð- um og kauptúnum. En sá kafli laganna fjallaði um útrýmingu heilsuspillandi húsnæðis. Þau lög voru sett þegar Sjálf- stæðisflokkurinn hafði stjórnar- forystu í nýsköpunarstjórninni og þriðji kafli þeirra var fram- kvæmdur meðan sú stjórn fór með völd. En aðeins tvö bæjarfélög á landinu hagnýttu sér þann stuðn- ing ríkisins, sem veittur var með þessum lagaákvæðum til útrým- ingar heilsuspillandi húsnæði. Það voru Reykjavík og ísafjörð- ur. Á báðum þessum stöðum höfðu Sjálfstæðismenn forystu um byggingaframkvæmdir í skjóli þeirra. En hvað gerðist svo þegar „fyrsta stjórn Alþýðuflokks- ins“ var mynduð? Þessum lagaákvæðum var frestað. ísafjörður og Reykjavík, sem undirbúið höfðu frekari fram- kvæmdir á grundvelli þeirra og meira að segja fengið lof- orð fyrir stuðningi til áfram- haldandi umbóta í húsnæðis- málunum fengu ekki að halda áfram. Félagsmálaráðherrann, sem var formaður Alþýðu- flokksins, sagði: Hingað og ekki lengra. Hættið að út- rýma heilsuspillandi húsnæði á grundvelli þessara lagaá- kvæða. Við höfum ekki meira fé til slíkra framkvæmda. Svo kemur Alþýðublaðið nú og þykist vera að springa af áhuga fyrir umbótum á þessu sviði og fer meira að segja að lýsa ást sinni á fyrrgreindum lagaákvæð- um!!! I Hvílík hræsni, óskammfeilni og yfirdrepsskapur. | Það voru svo Sjálfstæðismenn, sem fengu því fram komið í fráfarandi ríkisstjórn, að sett voru ákvæði um lánadeild smá- íbúða og útveguðu fé til starf- semi hennar til hagsbóta fyrir | mikinn fjölda fólks, sem annað- hvort var húsnæðislaust eða bjó, í ófullkomnu húsnæði. j Nei, húsnæðisvandræðunum í þessu landi verður ekki útrýmt með innantómu gaspri fyrir kosningar eða birtingu mynda af erfiðleikum þess fólks, sem við verst húsnæði býr. Þegar hin nýja ríkisstjórn var mynduð fyrir skömmu varð samkomulag um það milli flokka hennar, að haldið skyldi áfram stuðningi við íbúðarbyggingar í kauptún- um og kauptúnum, og fram- tíðarlausn fundin til varan- legra umbóta í húsnæðismál- um. Sjálfstæðismenn munu leggja allt kapp á að þessi stuðningur verði sem mestur og að útrýming heilsuspill- andi húsnæðis gangi sem fljót- ast, bæði hér í Reykjavík og annarsstaðar á landinu, þar sem húsnæðisvandræðin * þjarma að mörgu fólki. ★ ÞAÐ ER næsta furðulegt hvert umtalsefni tveggja manna er hittast í heimahúsi eða á götu úti getur orðið. Stundum fjallar tal þeirra um vinnuna, skyldur þeirra við þjóðfélagið, eða öflun matar handa sjálfum sér og sínum, skyldu þeirra við sjálfa sig. En stundum fjallar tal .þeirra um málefni sem teljast * mega utan hins mikla ramma um skyldur og nauðþurftir og þá j er talað um veigaminni atriði lífsins — en það eru einmitt at- riðin, sem gera lífið ýmist súrt j eða sætt. Eitt þessara aukaatriða, sem þó á ýmsum tímum getur orðið aðalatriði, eru fætur vorir og meðferð þeirra. ★ ★ ★ FÆTURNIR eru stolt okkar j mannanna, segir danskur læknir. Það eru þeirra vegna að við erum æðustu skepnur jarð- arinnar. Við getum gengið á aft- urfótunum — ekki stuttan tíma eins og birnir — heldur allan lið- i langan daginn, af því að fætur okkar eru sérstaklega lagaðir til slíks. Þó að fæturnir frá sjónar- miði líffræðinnar svipi til hand- anna, eru þeir til þess ætlaðir að vera stoð líkamans og tæki til að ganga á, en höndin, aftur á móti, er griptæki. Þess vegna- ber okk- ur að snyrta fætur okkar. Þeir eiga ekki að sæta verri meðferð en hendurnar. ! ★ ★ ★ ÞAÐ LEIKUR ekki á tveim tungum að það er skófatnað- urinn, sem er orsök flestra fót- meina okkar. Oftast er það svo að þjáningar í fótum má rekja til hégómagirni og yfirdreps- skapar þeirra er þjást. Menn vilja fylgjast með tízkunni, kaupa sér skó samkvæmt henni, skó, sem kreppa að hæl og tá og alls þar á milli. Fóturinn er breiðastur fremst — það eru skórnir sjaldn- ast. Skáldin syngja fótnettum konum lof — og konan þrýstir J fæti sínum niður í þröngan skó til þess að gleðja skáldin. ★ ★ ★ OG ÞEGAR svo er komið er ekki langt að bíða líkþorn- anna, þessi flötu húðþykkildi, með þessum hvíta djúpa skinn- þykkildi, sem er svo helaumt við- komu. Þau koma á tærnar þegar skófatnaðurinn nuggast við hör- undið. Það skeður ekki nema skórnir séu of þröngir eða hjá konum, sem ganga á of háum hælum, því þá þrýstist fóturinn fram í skóinn og tærnar klemm- ast. — Stundum tekst að skera likþornið af með hnífsoddi. En eina ráðið sem dugir er að ganga ekki í of þröngum skóm. ★ ★ ★ ANNAÐ mjög algengt fóta- mein, segir hinn danski lækn ir, stafar af því að menn skera neglur sínar ekki rétt. Það hend- ir oft að of þröngur skór leyfir ekki vöxt naglar á stórutánni. Þrýstist þá nöglin niður á við og skerst inn í hörundið. Þá grípa menn í ofvæni til skæranna, klippa og klippa. En þá gæta menn ekki að klippa neglurnar þvert — það á ekki að klippa niður til hliðanna. Við það getur myndast sár sem kann að bólgna upp og orðið mjög viðkvæmt. ★ ★ ★ MARGT fleira mætti segja um fætur og fótveiki. Það þykir ekki fagurt að hafa illa hirtar hendur — en illa hirtir fætur eru ennþá verri, því séu þeir aumir af vanhirðu hlykkj- umst við áfram á götunni og stynjum við hvert spor. A. St. VeU andi slrifar: ★ ★ ★ * NEISTAR ★ ★ ★ ★ Árið 1878 var rússneski rithöf- undurinn Tourgueniev varafor- seti á alþjóðaráðstefnu rithöf- unda, sem haldin var í París í Chatelet-höllinni. Við þetta tæki færi bar fundum hans saman við Victor Hugo og talið barst að Goethe: — Mér fellur ekki við Goethe, sagði Hugo. — Hvað er svo sem hægt að kalla merkilegt af því, sem hann hefir skrifað? Máske „Wallenstein“ hans? — Meistari, svaraði Tourguen- iev, „Wallenstein" er eftir Schill- er. — Öldungis sama! Goethe hefði dæmalaust vel getað skrif- að hann! ★ „Ég hefi aldrei séð aðra eins liti í náttúrunni“, sagði gagnrýn- andi einn við Van Gogh fyrir framan eina af myndum hans. — Þér hafið það ekki, nei — svaraði Van Gogh ofur rólega. Ég — oft og mörgum sinnum, en. náttúran afklæðir sig ekki fyrir framan hvern sem er. ★ ★ f tilefni af 125 ára afmæli Ib- sens mælti einhver við Francois Mauriac þessi frægu orð skálds- ins: „Maðurinn er sterkastur, þeg ar hann er einn“. — Við skulum ekki fara langt yfir skammt — svaraði Mauriac. í einverunni hugsar maður venju lega ekki öðruvísi en maður sjálfur. Gleðiefni. ÞEGAR ég kom til vinnu á mánudag, beið mín bréf frá drengnum, sem hér var sagt frá á sunnudaginn, að hefði misst dúfnakofann sinn. Bréfið er svona: „Kæri Velvakandi minn. Þakka þér kærlega fyrir. Dúfna- kofinn minn stóð aftur fyrir utan sama gluggann á sunnudags- kvöld. Nú er ég kátur drengur.“ Það var gott, að þú skyldir fá kofann þinn aftur vegna þín og eins hinna, sem voru valdir að hvarfi hans. Rakstur í Lundúnum og Moskvu. SAGT er, að Tító hinn júgó- slafneski sé gamansamur karl. Eftir Lundúnaförina á önd- verðu árinu lýsti hann mismun austurs og vesturs svo: þegar ég dvaldist í Lundúnum, var mér sendur rakari til gistihússins, þar sem ég bjó. Þetta var roskinn maður, sem alið hefir allan starfs aldur sinn í konungshöllinni. Hann rakaði mig ljómandi vel, en þó var hann dálítið skjálfhent- ur, þegar hann bar rakhnífinn á hálsinn. Seinast þegar ég dvaldist í Moskvu, sendu þeir í Kreml mér rakara, sem var orðinn gamall í hettunni hjá rússnesku einvöld- unum. Hann rakaði mig líka Ijóm andi vel, en þegar hann bar hníf- inn á hálsinn, skulfu hendur mínar. Baldvin í biðilsbuxum. ÞAÐ eru fleiri í giftingarhug í konungsfjölskyldum álfunnar * en Margrét konungsdóttir in brezka. Þannig er nú skrafað um það á meginlandinu, að Baldvin Belgíukonungur ætli fljótlega að biðja norska ríkiserfingjann um hönd dóttur hans. Heitir sú út- valda Ástríður Maud Ingibjörg og er 21 árs að aldri. Er þetta allra laglegasta stúlka eftir mynd um að dæma. Sýn Björns ritstjóra. ÞÁ er Björn Jónsson, ritstjóri ísafoldar, var í latínuskólan- um í Reykjavík (stúdent 1869), sá hann eitt sinn um miðjan dag svip móður sinnar við hús frú Ingileifar Melsteds, en þar borð- aði hann. Björn sá svip móður sinnar jafngreinilega og hún stæði lifandi frammi fyrir hon- um, en hún var mjög döpur og tekin að sjá. Á sömu stundu dó móðir hans fyrir vestan. Þá er Björn var barn, dreymdi hann eitt sinn, að þau systkin gengju eftir hjalla í fjalli fjögur saman. Gil varð á leið þeirra og hurfu öll systkini Björns ofan í það, en honum þótti sér takast að ná í eitt þeirra. Skömmu seinna lögðust systkini Björns í barnaveiki, og dóu tvö þeirra, en því batnaði, er hann þóttist hafa náð. Margur hygg- ur auð í annars garðl. Tvímenningskeppni í bridge stendur nú yfír VETRARSTARFSEMI Bridgefé- lags Reykjavíkur er hafin fyrir nokkru, og var fyrsta keppnin milli Reykvíkinga og „utanbæj- armanna", það er þeirra, sena eiga heima utan Hringbrautar og Snorrabrautar. Unnu „utanbæjar mennirnir" með 7 Vz vinning gegn 2V2. Nú stendur yfir tímennings- keppni I.-flokks, og eru átta efstu eftir fyrstu umferð: Ingólf- ur Ólafsson og Stefán Sveinsson 97,5 stig, Árni Guðmundsson og Ólafur Þorsteinsson 96,5, Gunn- ar Vagnsson og Ólafur Guttorms- son 93,5, Einar Guðjohnsen og Magnús Björnsson 89,5, Njáll Ingjaldsson og Júlíus Guðmunds son 89,5, Helgi Jóhannsson og Gunnlaugur Ólafsson 87,5, Björn Björnsson og Guðbj. Stephensen 85 og Guðm. Sigurðsson og Björn Gíslason 84. — Önnur umferð verður spiluð n.k. sunnudag í Skátaheimilinu. Aðalfundur Bridgefélagsins var nýlega haldinn, Stjórnina skipa: Ragnar Jóhannesson, for- maður, Stefán E. Guðjohnsen og Eiríkur Baldvinsson. ísl. met í 4x400 m boShlauoi b í GÆRKVÖLDI setti sveit Ár- manns nýtt íslenzkt met í 4x400 m boðhlaupi. Rann sveitin skeið- ið á 3:23,0 mín., en gamla metið, sem sveit KR setti 1949, var 3:24,8 mím í sveit Ármanns voru Hörður Haraldsson, Hreiðar Jónsson, Þórir Þorsteinsson og Guðmund- úr Lárusson. — Landssveitarmet er til á þessari vegalengd. Er það 3:21,6 mín. __i

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.