Morgunblaðið - 01.07.1954, Blaðsíða 14

Morgunblaðið - 01.07.1954, Blaðsíða 14
14 MORGUNBLAÐIÐ Fimmtudagur 1. júli 1954 1 Skugginn og tindurinn SKÁLDSAGA EFTIR RICHARD MASON Framhaldssagan 72 í því stórð: „Veit, að þú fyrirgefur mér aldrei og þú getur ekki skilið, hve mjög ég sakna þín, en Louis er j^ijög veikur og þarf nauðsynlega á hjálp minni að haida. Verð því kyrr í Argentínu. Fyrirgefðu elsku Douglas". Ekkert nafn stóð undir. Það var leiðinlegt, hugsaði Douglas, að hún skyldi ekki hafa skrifað undir: „þín elskandi, hjartahreina Judy“. Það hefði bætt það upp að hún sagði honum að hún liefðí fleygt heimilisfangi Louis. Hann fór í leigubíl aftur heim í skólann. Hann hafði verið hálí- tíma að taka þá ákvörðun. í hálf tíma hafði hann gengið fram og ittftur um Harfbour Street. Hon- um hafði dottið í hug að vera kyrr í Kinston og drekka sig full- an og fara á hóruhús, en ekki vegna þess, að hann langaði til þess, heidur eingöngu vegna þess íið það virtist vera síður í kring umstæðum sem þessum. Hann gat ekki fundið neina huggun í þvi, að leyta gleymskunnar í drykkju skap. Heldur ekki gat hann hugs- ttð sér' að ganga heim í bæinn. Hinn úrskosturinn var sá, að fara xneð Burroughs út í húsið á f.tröndinni, sem hann hafði leigt, en það var næstum eins og að bera salt í opið sár. Honum fannst það ekki bein- Jínis tilhlökkunarefni að fara aftur heim í skólann samdægurs, eftir alla þá fyrirhöfn sem hann hafði haft af því að fá fríið. En 'að sumum leyti var hann bara íeginn að komast þangað sem fyrst, til að gera út um skeyta- xnálið við Pawley og konu hans. Hann efaðist alls ekkert um það .að frú Pawley hafði haldið eftir skeytinu til hans af illvilja einum. I>að var frú Pawley að kenna ; ð hann hafði lifað í samhangandi angist og eftirvæntningu í heila viku. Það var frú Pawley að kenna að hann hafði fengið sumarbústaðinn og bílinn. Það var frú Pawley sem átti sökina á þessum þungbæru stundum, K5m hann hafði liðið úti á flug- vellinum. Það var frú Pawley að Irenna, að hann hafði gert sjálfan Big að fífli, þegar Judy var fjög- xir þúsund mílur í burtu í fanginu á Louis. Hann vissi ekki hVort Pawley var samsekur henni, eða ckki, en reiði hans var svo mikil, að nú sá hann ekkert nema gall- a.na bæði á hjónunum og skólan- iu,m þeirra. Og þegar hann var Jtominn heim, var hann orðinn Jivíglóandi af réttlátri reiði. Douglas fór úr bílnum við hliðið og borgaði bílstjóranum Jjögur pund eins og um hafði verið samið. Ökumaðurinn taldi seðlana, eins og hann undraðist að þeir væru ekki fleiri og leit síðan áskandi á Dougias eins og til að spyrja hvort það væri raun verulega meiningin að borga hon- um enga drykkjupeninga. Dou- •glas sagði honum að fara til fjandans, tók tösku sína og fór beina leið til Pawley. Pawley sat einni úti á svölun- um yfir einhverjum blöðum. — Þegar hann kom auga á Douglas setti hann upp furðu sannfær- andi undrunarsvip. „Nei, komið þér sælir, Lock- wood. Þetta er sannarlega undau- legt. Það er ekki meira en hálf- tími síðan að konan mín sagði, •að hún væri viss um að þér kæm- -uð aftur áður en helgin væri liðin.“ Hann gaut augnum spyrj- andi til hans, um leið og hann kom upp tröppurnar. „Mér sýn- ist þér vera eitthvað úr jafnvægi. Ég vona að ekkert sé að“. „Tekur konan yðar við skeyt- um sem eru send hingað upp eftir frá símstöðinni?“, spurði Douglas. „Ja“, sagði hann undrandi. — „Hún gerir það venjulega. Póst- sendillinn hefur fyrirskipanir um að koma með öll skeyti hingað“. „Ég fékk skeyti á þriðjudaginn“ sagði Douglas. „Konan yðar af- henti mér það ekki“. „Pawley tók gleraugun af sér, þurrkaði af þeim, en horfði á Douglas. „Þér eruð vænti ég ekki að gefa í skyn að konan mín hafi hald- ið eftir skeyti, sem var með utanáskrift íil yðar?“ „Jú“, sagði Douglas. „Það er einmitt það, sem ég er að gefa í skyn“. „Eruð þér ekki nokkuð fljót- fær“. „Ég vil fá að vita, hvers vegna ég fékk ekki betta skeyti". Pawley setti aftur á sig gler- augun. „Einhver misskilningur hlýtur að hafa átt sér stað“, sagði hann. „Konan mín hefur .enga ástæðu tií að blanda sér í einkamál | yðar“. „Aðeins eina ástæðu", sagði Douglas „og það er illkvittni. „Svona, svona, Locwood", sagði Pawley. „Við skulum ekki láta þetta verða að rifrildi“. „Sem einn af kennaraliðinu finnst mér það móðgandi", sagði Locwood, „að konan yðar hefur ekki virt mig viðlits í margar vikur. Mér finnst það jafnvel ennþá meira móðgandi, þegar skeytum til mín er haldið eftir og jafnvel ekki skilað". „Það má rannsaka það mál nánar“. „Ég vildi gjarnan fá að rann- saka það samstundis". Frú Pawley birtist einmitt í dyrunum. Hún hafði auðsjáanlega heyrt raddir þeirra. Pawtey sneri sér að henni og sagði tilgerðar lega: „Það er gott að þú komst, Joan. Það hefur orðið einhver mis- skilningur með skeyti herra Lock wood átti að fá. Það á að hafa komið á þriðjudaginn var“. Frú Pawley sagði með þjósti: „Já, ég skrifaði undir mót- tökuna. Er nokkuð athugavert við það?“ „Ég hef ekki fengið það“. „Ég sendi það niður eftir til yðar“. „Þangað kom það aldrei.“ Pawley þóttist nú geta tekið að sér hlutverkið, sem milligöngu maður í málinu. „Ef konan mín hefur sent yður það, þá hlýtur það að hafa farist fyrir heima hjá yður. Við getum ekki áfellst hana fyrir það“. „Ég áfellist hana fyrir að hafa alls ekki sent það“, sagði Douglas. „Ég áfellist hana fyrir að hafa opnað það. Eða hvernig gat hún annars vitað það að ég mundi koma heim áður en helgin væri liðin“. Frú Pawley fölnaði. Eftir augna bliks þögn sneri hún sér að manni sínum og sagði með yfirlætislegri röddu: „Ég ætla ekki að sætta mig við það, að starfsmaður þinn móðgi mig á svona freklegan hátt. Ég læt þig um það, að jafna þetta við herra Lockwood". Hún snerist á hæli og fór út. „Ég er hrædduí um að ég verði að vera sammála konunni minni, Lockwood“, sagði Pawley. — „Þessi tilsvör yðar áttu hreint engan rétt á sér. Ég mundi taka þessu alvarlegri tökum ef ekki væri svona álitið skólatímabilsins. Eins og ég hef minnst á við yður áður, þá eru allir orðnir þreyttir og hættir við að gera og segja vanhugsaða hluti. Ég mun þess vegna taka léttar á þessu. Þegar skólinn hefst að nýju, þykist ég mega treysta því að þið hafið jafn að ykkur eftir þetta ósamkomu- lag“. Amerískc.r Amerískai' DRAGTIR TELPUKÁPUR Fraiískar sportdragtir Telpustuttjakkar Sumarkjólar Telpukjólar Blússur og pils Ungbarnafatnaður í FJÖLBREYTTU ÚRVALI Verzlunin Eros h.í Hafnarstræti 4 — Sími 3350 Vosidi kóogurinn Danskt ævintýri. EINU SINNI var konungur nokkur, illur og ofdrambsfullur, sem hugsaði ekki um nokkurn hlut annan en að vinna undir sig öll lönd á jarðríki með ógn og yfirgangi og gera menn svo skelkaða, að þeir óttuðust nafn hans tómt. Hann fór æðandi um allt með báli og brandi. Hermenn hans tróðu niður kornið á ökrunum og brenndu upp bænda- bæina, svo að loginn sleikti laufið af trjánum og ávextirnir löfðu steiktir niður af sviðnum greinunum. Mörg fátæk móðir faldi sig með nakið barn á brjósti bak við rjúkandi múrvegg, og liðsmennirnir leituðu að henni, og þegar þeir fundu hana og barnið, kættust þeir djöfullegri kæti. Árar vítis hefðu ekki getað verið verri. En svona fannst konunginum það eiga að vera. Veldi hans fór dagvaxandi, allir óttuðust nafn hans, og heppnin var með honum í öllu, sem hann tók sér fyrir hend- ur. Hann flutti heim með sér ógrynni fjár úr herteknu borg- unum, og í aðsetursborg hans hrúguðust saman svo mikil auðæfi, að slíks voru ekki dæmi neins staðar í víðri veröld. Nú lét hann reisa skrautlegar hallir, kirkjur og önnur stórhýsi, og öllum, sem sáu þessa dýrð, varð að orði: „Hvílíkur konungur, mikill konungur og voldugur!“ Þeir hugsuðu ekki um alla þá eymd og hörmung, sem hann hafði leitt yfir löndin. Þeir heyrðu ekki harmakveinið og and- vörpin, sem ómuðu frá borgunum, sem hann hafði brennt til kaldra kola. Konungurinn horfði á gull sitt og skrauthýsi og hugsaði með sjálfum sér eins og múgurinn: HRING-ÖFIVBNIV LilVIVSCHIFF er fyrir kökur, kjöt, græn- meti og fisk—Hann bakar, steikir og sýður.—Er sem sagt smá eldavél. Tvær gerðir. Verð kr. 270,00 og 290,00 VÉLA- OG RAFTÆKJAVERZLUNIN Bankastræti — Sími 2852 =1 • 4 STRAIjJARN þýzk og ensk, ýmsar gerðir. Sömuleiðis ferðastraujárn. Véla- og Raftækjaverzlunin Bankastræti 10 — Sími 2852 FYRIRLIGGJANDI Tabu DÖMUBItDI K\r. J^orua íclóion CJo Þingholtsstræti 11 — Sími 81400 ■i • 4 Hvít teygja á 3ja metra spjöldum, fyrirliggjandi. KCr. Jf^ot valdóóon ds? Co. lóóon Þingholtsstræti 11 — Sími 81400 Síaup — Sala — Skipli Vil (selja eða) skipta á 3 herbergja íbúð í Norðurmýri og einbýlishúsi á hitaveitusvæði eða í úthverfi. Til greina koma einnig skipti á 4—5 herbergja íbúð í sérstæðu húsi á hitaveitusvæði. — Uppl. í síma 80505. ALliMIINÍILM ÞILPLOTLR í 6, 7 og 8 feta lengdum fyrirliggjandi. Einnig tilheyrandi saumur. LAUGAVEG 166

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.