Morgunblaðið - 21.10.1954, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIB
Fimmtudagur 21. okt. 1954 j
Framhaldssagan 72
lians hafði hún einnig ráðið, að
hann var enn jafn óstaðfastur og
þegar hún sá hann síðast fyrir
fjórum árum. Nú lét hann vís-
indin víkja fyrir píanónámi. —
Mundi áhugi hans á tónlistinni
haldast? Það var engu hægt að
spá um slíkt, þegar Riehard átti
í hlut.
Hún leit yfir hin bréfin. Það
voru að mestu leyti reikningar
— flestir til Lloyds. Hann var
kærulaus með reikninga; hann
keypti hlutina, lét skrifa þá og
hugsaði ekki meira um þá. Þeir
lágu venjulega í einhverri skrif-
borðsskúffu hans vikum saman,
unz hún fann þá og sendi þá
greiðsluna þegar.
Meðal póstsins var verðlisti frá
Harpers Bazar. Hún tók utan af
honum og fletti honum. Hún
fletti hratt en staðnæmdist við
mynd af hvítum jersey-kvöld-
kjól. Þennan ætla- ég að skoða
á morgun, hugsaði hún með
sjálfri sér. Og þarna var eitt bréf
til hennar. Það voru tilmæli frá
formanninum í klúbb hennar um
að hún tæki sæti í nefnd þeirri
er sæi um skemmtunina á jóla-
dagskvöld. Það ætlaði hún að
taka að sér, auðvitað. Og aftur
teygði hún sig eftir verðlistan-
um. Hvíti kjóllinn var fallegur
og sérkennilegur; verðið var
mjög hátt, en þegar maður var
nú kominn í skemmtinefnd....
Hún hafði vonast eftir að sjá
bréf með frímerkisstimpli frá
Cambrdige — en það kom ekki.
Það var óvenjulegt; Judy var vön
að skrifa reglulega. En hún hafði
breytzt við að giftast Arthur
Kendall. Judy var enn gædd öll-
um sínum miklu og góðu hæfi-
leikum, en samt hafði hún breytzt
á einhvern hátt. Nicole hafði
aldrei skiiið hvers vegna Judy
hafði gifzt Arthur — þau, sem
voru svo ólík. Aldrei hafði Nic-
ole búizt við að svo alvarlega
þenkjandi maður og Arfhur Ken-
dall var muni hreppa Judy, þessa
glaðværu stúlku. En nú voru þau
búin að búa í þrjú ár. Ennþá var
Judy ákaflega ánægð með sinn
hámenntaða eiginmann. Hann
var háskólakennari í Cambridge
.— einn hinna yngstu, skrifaði
Judy stolt. Judy hafði aukalega
sótt bókmenntanámskeið og
liafði í huga að leggja einnig
stund á sögu. „Það er sjálfsvörn",
sagði Judy í bréfi sínu. „Arthur
talaði alltaf um hluti og málefni
og ég skildi ekki nema eitt orð
af hverjum tíu, svo að einasta
bjargráð mitt var að fara að
læra dálítið meira“. — Nicole
brosti með sjálfri sér, er hún
hugsaði um Judy í Cambridge,
alltaf mitt í hópi þessara há-
skólaspekinga, sem maður henn-
ar hlaut að umgangast mest. —
Hvað hafði komið fyrir Judy —
þessa glöðu stúlku, sem hún hafði
dvalið með á Fenton-Woods?
Skyldi hún aldrei hugsa með
söknuði til hestanna sinna, síns
dásamlega sveitaheimilis og hins
rólega svéitalífs? Skyldi Arthur
Kendall bæta henni upp allt það,
sem hún varð að sjá á bak? Það
hlaut að vera svo.
Og ekkert bréf kom frá Alan,
bróður Judy. Þó var hann vanur
að skrifa reglulega í hverjum
mánuði. Bréfin hans voru eigin-
lega alltaf eins — um lífið í sveit-
inni og börnin hans. Hann og
Joan bjuggu að Fenton-Woods
hjá Andrew og Margaret, foreldr
um hans. Þar undu þau vel og
áttu nú tvö börn — stráka, Roddy
og. Brian. Nicole hafði fengið
myndir af þeim, en samt langaði
hana til að sjá strákana.
Og hvorki Ross, yngsti bróðir
Judy, né Charles, höfðu snúið
við henni bakinu. Charles skrif-
aði í hverri viku — — „ég hef
ekkert annað að gera“, sagði
hann. Þessi tvö bréf tók hún út
úr bunkanum. Hitt var til
Lloyds. Hún settist í þægilegan
j stól og opnaði bréfið frá Ross.
Ross skrifaði frá Harrow. —
Þetta var síðasta árið hans þar
og þó hafði hann aldrei minnst
á það hvað hann ætlaði svo að
taka sér fyrir. Hún las bréf hans
hægt. Eins og öll hans bréf, var
það skemmtilega fallegt. Eins og
allir skólastrákar, byrjaði hann
að segja henni síðustu íþrótta-
I fréttirnar. Hann var krikketmað-
' ur. Síðan talaði hann um skóla-
starfið og vék svo að öðrum, sem
hún gat aldrei flokkgreint. Það
var að mestu lýsingar á því, sem
fyrir augu hans hafði borið. Það
gat verið allt milli himins og
jarðar, og hann virtist grípa til
þess einungis til þess að fá hana
í huganum með sér um stund til
Englands. Henni fannst sem hún
væri með honum í prófstofunni,
er hann lýsti fyrir henni baráttu
sinni þar og hún skildi svo bar-
áttu hans við latneska leskafla
o. s. frv. Hann gat varla vitað hve
mikið hann gerði fyrir Nicole og
Lloyd með þessum bréfum ’sín-
um. Þessi bréf unga drengsins
frá Fenton-Woods voru Nicole sá
fjársjóður, sem hún geymdi sem
helgar minjar. Ross skrifaði af
hjartans sannfæringu og ákaf-
lega skemmtilega. Hann bætti
Nicole upp það sem hún saknaði
mest. Hann dró upp fyrir henni
lifandi mynd af öllu, sem fram
fór að Fenton-Woods. Hún sá í
anda, er hún hafði lesið bréfin
hans, er grastopparnir komu upp
, undan snjónum og þegar vor-
verkin voru unnin. Hún sá í anda
trén laufgast og blómin springa
út undir bláum himni. Hún sá
vetrarríkið fyrir sér, þegar snjór
huldi allt, jafnvel húsið að miklu
leyti líka, og stormar æddu yfir
gfúnd. „Það er skemmtilegasti
tími ársins", skrifaði Ross.
Er hún hafði lesið bréfið frá
Ross tók hún upp bréf frá
Charles og brosti með sjálfri sér
yfir því hve andstætt það var
bréfi Ross. Charles kvaðst sakna
hennar mjög — og hún vissi að
það var satt. Hann lifði nú mjög
rólegu lífi; hann var hættur að
vera með í þessum átveizlum
stjórnmálamannanna og hafði þá
í fáu að sýsla. Iris hafði aldrei
fyrirgefið honum, að hann hafði
dregið taum Nicolg og sú afstaða
hans var ætíð þrætuepli á milli
þeirra hjónanna. Þetta bréf hafði
hann skrifað í klúbbnum sínum
— eins og flest hinna. Iris hafði
fengið lungnabólgu, en hafði náð
sér aftur; þau ætluðú til Suður-
Frakklands á næstunni, skrifaði
hann. Það var Charles líkt að !
hafa ekki skrifað fyrr að Iris
væri veik. Hann vildi aldrei segja
Nicole neitt það er gæti valdið
henni áhyggjum. Og nú ætluðu
þau til S-Frakklands. Henni varð
hugsað um það. Næst er hann
skrifaði mundi hann líklega sitja
við borð á sólbakaðri strönd eða
á svölum einhvers gistihússins.
Um leið og hann mundi þá skrifa,
yrði honum litið upp og þá
mundi blátt Miðjarðarhafið bylgj
ast fyrir framan hann. Það var
undarlegt, hve blátt það var allt-
af. Hann mundi hafa hvítar vill-
urnar fyrir augum sér og olífu-
trén á ströndinni. Hún lygndi aft-
ur augunum og henni varð hugs-
að um það gullna sumar, sem
hún átti á Ítalíu. Hún hafði notið
þess, eins og Charles mundi nú
gera. En samtímis hafði hana
langað heim. Það var undarlegt
til þess að hugsa að þá hafði
Elgin-torg nr. 10 átt að verða j
heimili hennar; hún hafði varla :
þekkt þýðingu heimilislífs fyrr
en hún kom þangað nálega tví- 1
tug að aldri. Svo lauk þeim þætti
í lífi hennar. Llovd hafði haft
Jóhann handfasti
ENSK SAGA
40.
En nú gerðust voðalegir og svívirðilegir viðburðir. Hug-
prýði og sálarþroski sigurvegaranna snerist nú upp í dýrs-
legt miskunnarleysi og grimmdaræði, því að slíkt er eðli
ófriðarins, að jafnvel góðir og miskunnsamir menn fremja
svívirðileg ódæðisverk á meðan þeir eru í þessum miskunn-
, arlausa manndráps-vígamóði. Sigurvegararnir drápu alla,
j sem þeir náðu til, karla, konur og börn, án nokkurrar vægð-
ar. Þeir eltu hina ofsahræddu, hljóðandi borgarbúa með
grimmdarlegum fagnaðarópum, eins og þegar hundar elta
hrædda héra. Þeir brutust inn í húsin og rannsökuðu sölu-
,búðir. Þeir köstuðu út ávöxtum, hnefafylli eftir hnefafylli,
! og heilum ströngum af dýrmætu fataefni. Þeir tæmdu vín-
tunnur og jusu svo víninu upp með lúkunum til þess að
drekka það, eins og það hefði verið vatn. Þeir brenndu,
rændu og myrtu í djöfullegu drimmdaræði. Hávaðalætin
og óhjóðin voru svo mikil, að þau ætluðu allt að æra. Það
kváðu við brothljóð og hryllileg neyðaróp íbúanna þegar
verið var að brjótast inn í húsin. Um reglu eða aga var.
ekki framar að ræða. I
Hver og einn gerði það sem honum gott þótti. Ég varð
viðskila við konunginn og þegar ég sá aðra af mönnum okk-
ar rogast áfram með fullt fangið af gimsteinum og dýrindis
dúkum og diskum úr gulli og silfri, hljóp ég inn í hús aðals-
manns nokkurs til þess að ná mér í nokkurt herfang eins
og hinir.
Þegar ég kom inn í húsagarðinn sá ég hörmulega sjón.
Hjónin, eigendur hússins, lágu þar bæði dáin á steinstétt-
inni. Þau höfðu auðsjáanlega fleygt sér fram af þakbrún-
KVEIMKÁPUR
Nýkomnar kvenkápur (ur hollenzkum efnum) 975 kr.
stykkið. Vatteraðir kvensloppar. Fallegt úrval. Amerískir
morgunkjólar. Margar gerðir og litir. Verð 148 kr.
Molskinnbuxur drengja. Mörg númer. — Frottéefni í
morgunsloppa. Gardínuefni, með pífum.
Rayongabardine.
Sendum gegn póstkröfu um land allt.
Vefnaðarvöruverzlunm
Týsgötu 1 — Sími 2335.
•1
HITAELEMENT
í fötur, brúsa,
þvottavélar.
500 — 2000 w
RAFORKA
Vesturgötu 2. Sími 80946
Hitaelement.
..............................................
HRtlNSAR OG FAGAR ALLT
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmammmmmammmmmmmmmmammmmmmammmmmmmmmmmammmrna
MEÐAEALVSI - FÓÐURBÆTIR
MEÐALALÝSI, bæði ÞORSKALÝSI og UPSALÝSI
í eftirgreindum umbúðum:
Flöskur, innihald 325 grm., 24 og 48 fl. í kassa.
Dósir, innihald 2,5 kg., 6 dósir í kassa.
Brúsar, innihald 21 kg.
Tunnur, innihald 105 kg.
Turínur, innihald 193 kg.
LÚÐULÝSI í dósum, innihald 2.5 kg.
FÓÐURLÝSI í eftirgreindum umbúðum:
Dósir, innihald 2.5 kg., 6 dósir í kassa.
Brúsar, innihald 21 kg.
Tunnur, innihald 105 kg.
Tunnur, innihald 180 til 195 kg.
Vitamin innihald lýsisins:
Þorskalýsi yfir 1000 A 100 D
Upsalýsi — 2000 A 200 D
Lúðulýsi — 50000 A
Fóðurlýsi — 1000 A 100 D
Sendum gegn póstkröfu til kaupenda úti á landi.
Fyrirspurnum svarað í síma 5212.
Afgreiðsla lýsisins er á Grandaveg 42.
LÝSI H.F.
HAFNARHVOLI, P.O. Box 625.
REYKJAVÍK.