Morgunblaðið - 01.02.1955, Blaðsíða 14
14
MORGUNBLAÐID
Þriðjudagur 1. febrúar 1955
■4
þvottíBvélörnar koEnaiar
Hekia h.f.
Aiisíurstræti 14 — Sími 1687
Næst síðasti dagur
úisosmmíar
er í dag.
Me yjaskemman
Laugavegi 12.
Öílum vcndláfum fs-neytendum
hendism viB á cð
fæst í næstu búð
O. Johnson & Kaaber h.f.
FTIRLEIT
EFTIR ECON HOSTOVSKY
Framh'aldssagan 9
hver og einn, karl eða kona, er
svo ólíkt hvort öðru, bæði að
eðlisfari og stjórnmálalega. —
Þekkiö þér Oldrich Borec, einn
af ritstjórunum við Frjálsa rödd?
Aðeins lítillega? Jæja, hann er
einn helzti aðdáandi Kral, faðir
Josef Dusan prestur við St.
Sebastian kirkjuna er annar. —
Það eru miklir kærleikar með
þeim. Svo er hann aftur á móti
xnikill vinur Ivan Pazderka sót-
ara nokkurs í Zelezna Ruda og
hátt setts kommúnista, hann og
Kral voru saman í framhalds-
skóla. Ég spyr yður, hver mundi
ekki verða aiveg-ruglaður? Borg
aralegur blaðamaður, katólskur
prestur og harðsvíraður kom-
múnisti.
„Það, sem ég vil, er, að láta yð-
ur gefa mér allar þær upplýsing
ar, sern hægt er að fá um Kral,
en þá verðið þér að komast í
kynni við ungfrú Pollinger og fá
út úr henni eins mikið og mögu-
legt er. Ég hef heldur ekkert á
rnóti því, að þér kynnist þessum
Borek, hann er á hverju kvöidi
á Sharpshooters Arms. Þér eruð
sjálfur fyrrverandi blaðamaður,
svo að það er betra fyrir yður
heldur en mína menn. — Bezt
er að finna sendiráðsritara á
næturklúbbunum og blaðamenn-
ina á kránum, það verður tilbreyt
mg fyrir yður frá þessum fund-
um. Hugsið ekkert um útgjöldin,
ég greiddi nokkur þúsund inn á
reíkning yðar í dag og ég þarf
ekki að fá neitt reikningsskil. —
Þetta er alit og sumt í dag, held
eg.“
Matejka reis á fætur, en Eric
var ekki reiðubúinn til að fara,
en sagði nú hægt og yfirvegaði
hvert orð: „Auðvitað geri ég alit,
sem þér viljið, en ég mundi vera
yður mjög þakklátur og það
mundi hafa mikil áhrif á allt mál
ið, ef þér segðuð mér, hvers
vegn^ þér völduð mig til þess að
gefa yður upplýsingar um Kral,
þar sem þér virðist vita allt okk-
ar samband."
Matejka rak upp skelli hlátur
og það var auðheyrt, að hann
var enginn uppgerð. „Þér eruð
skapbrigðismaður, Brunner. —
Aðra stundina þrábiðjið þér mig
um að segja yður ekki, hvers
vegna ég haíi valið yður. Eg valdi
yður ekki aðeins vegna þess, að
þér þekktuð Kral eða vegna þess
að þér eruð í utanrikisráðuneyt-
inu og gátuð þess vegna haft betri
aðgang að ungfrú Pollinger, held
ur vegna þess, að þetta mál get-
ur orðið ástriða fyrir yður, og
flokkurinn þarfnast ástríðufullra
manna. Og þar sem við höfum
ekki núna nógu marga kommún-
ista, sem eru ástríðufullir að eðl-
isfari, þá verðum við að notast
við hálf-kommúnista, sem eru
ástríðufullir.“
Svo að þér lítið á mig sem hálf-
kommúnista?“
„Ég svara yður með spurning-
tmni: „Hvað álítið þér um yður
sjálfan?“
. „Góðviljaðan mann, sem stund-
um verður fyrir barðinu á tor-
tryggnum félögum"
„Skýring yðar er léleg og ó-
marxitísk“, sagði Matejka og
brosti, ef til vill ekki að Eric,
lieldur að þessari útslitnu setn-
ingu um ómarxitíska skýringu.
Eric stóð upp. Skyndilega vildi
hann vera einn og eins langt
burtu frá þessum stað og mögu-
legt var.
En á þessu augnabliki sýndi
Matejka ekki aðeins klærnar
lieldur og tennurnar. „Ein önnur
ástæða, Brunner, hvérs *ve'gna ég
valdi yður. Síðan Kral kom aftur
til Prag hefur konan yðar haft
stefnumót nokkrum sinnum við
hann. Og það er enginn efi, að
við höfum báðir jafnmikinn á-
huga á að komast að, hvort hin
gamla ást þeirra hefur blossað
upp að nýju, eða hvort þau hitt-
ast af annarri ástæðu.
Þr£3ji kaflL
íbúðin, sem Brunner-hjónin
höfðu í úthverfi borgarinnar, var
aðeins tvö herbergi og það var
aðeins annað, sem var íbúðar-
hæft. Hitt notaði eigandi hússins
sem geymslu þax til húsnæðis-
skrifstoían úthlutaði honum ann-
Jóhann
ZSNSK SAGA
96
Þetta var meira en ég fengi afborið.
„Fáið mér herfána,“ sagði ég. „Þá skal ég fara upp á
virkismúrana og reyna með Guðs hjálp að draga hann upp
þar.“
Allir sögðu, að slíkt væri óðs manns æði. Ég yrði skotinn
til bana samstundis.
„Mér er alveg sama“ svaraði ég. „Ég ætla ekki að bíða
þess að verða drepinn hér eins og rotta í gildru, ef nokkurt
minnsta útlit er fyrir að geta sloppið.“ Ég var með fánann
í hendinni þegar einhver, sem var að horfa út um gluggann,
kallaði: „Bíddu við, Jóhann! Ég sé mann vera að synda út
að galeiðunni. Ja, nú er ég meira en hissa! Þetta hlýtur
að vera einhver kristinn maður. sem einhvern veginn hefir
sloppið undan morðingjunum og ætlar nú að segja konung-
inum frá neyð okkar.“
Seinna komumst við að því, að þessi hrausti bjargvættur
okkar var prestur. Við biðum milli vonar og ótta og vorum
að hrinda hver öðrum í ákafanum eftir að geta horft út
um gluggann.
Eftir stutta bið sáum við sannarlega glampa á árar í sól-
skininu og við vissum að Ríkarður konungur var kominn
til að bjarga okkur.
Ég var alveg að springa af ákafa eftir að sjá hinn göfuga
herra minn aftur.
„Við skulum brjótast út og fara til móts við hann“, hróp-
aði ég. Nokkrir hinna gætnari vildu bíða þangað til við
værum alveg viss um að hann hefði sigrazt á Serkjum.
Beztu leigjendurnir sækjast eftir húsnæði með
Homeywell
sjálfvirkum hitastillitækjum
Einarsson & Pálsson h.f.
Laufásvegi 2 — sími 4493.
Afgreiðslustarf
Framreiðslustúlka óskast sem fyrst.
Upplýsingar milli kl. 1—3.
Veifingastofan AIILOiV
Aðalstræti 8.