Morgunblaðið - 05.02.1955, Síða 8
8
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 5. febrúar 1955
Útg.: H.f. Árvakur, Reykjavík.
Framkv.stj.: Sigfús Jónsson.
Ritstjóri: Valtýr Stefánsson (ábyrgðarm.)
Stjórnmálaritstjóri: Sigurður Bjarnason frá Vlgur.
Lesbók: Árni Óla, sími 3045.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn, auglýsingar og afgreiðsla:
Austurstræti 8. — Sími 1600.
Áskriftargjald kr. 20.00 á mánuði innanlands.
í lausasölu 1 krónu eintakið.
Barnaskólinn ah Varmalandi
Rýtingarnir í ermunum
ÞEGAR gengið var til bæjar-
stjórnarkosninga í fyrravet-
ur, buðust minnihlutaflokkarnir
Kommúnistar, Framsóknarflokk-
urinn, Alþýðuflokkurinn og hin
ungborna Þjóðvörn til að stjórna
Reykjavíkurbæ með þvi, sem þeir
nefndu „vinstri samvinnu“. Þessi
samvinna hafði þó hvergi sýnt sig
í verki, en eftir bæjarstjórnar-
kosningarnar átti undrið að ske.
Þessir fjórir flokkar reyndu allt
til að telja bæjarbúum trú um að
þeir gætu, eftir kosningarnar,
staðið saman eins og einn maður
í fyrsta sinni og síðan stjómað
höfuðborginni, henni til gagns
og sóma, í fjögur ár.
Reykvíkingar lásu blöð „vinstri
samvinnunnar" og hlustuðu á
ræður forystumannanna. — Þar
vottaði hvergi fyrir nokkurri ein
drægni um nokkurn skapaðan
hlut, hvorki stefnu né menn. Bæj-
arbúar sáu svo skýrt sem verða
mátti, að afhending borgarinnar
í slíkar hendur mundi valda
henni miklum skaða, ef til vill
óbætanlegu tjóni. Reykvíkingar
vissu, að þeir gátu áfram átt
kost á ábyrgri stjórn eins flokks,
Sjálfstæðismanna, undir forystu
vakandi og vinsæls borgarstjóra.
Úrslit kosninganna báru það lika
með sér, að Reykvíkingar treystu
Sjálfstæðismönnum en van-
treystu hinu hástemmda orða-
fálmi um „vinstri samvinnu", sem
aldrei hafði verið til og mundi
ekki heldur geta orðiö að veru-
leika.
Eftir bæjarstjórnarkosningarn-
ar hefur það líka sýnt sig, að
minnihlutaflokkarnir í bæjar-
stjórn hafa ekki getað komið sér
saman um neina sameiginlega
stefnu. Þar situr allt við það sama
og áður. Tillögur hrúgast upp á
bæjarstjórnarfundum frá þessum
flokkum, en þær vísa \ allar áttir,
þar er ekkert heilt eða samstætt.
Þetta er auðvitað ekkert annað
en það, sem vitað var að koma
mundi eftir kosningarnar. Það
var fyrirfram vitað, að þessir
f jórir flokkar mundu eiga samleið
um fátt, nema þá helzt neikvæða
en þráláta mótstöðu gegn Sjálf-
stæðisflokknum. Um jákvætt sam
starf „til vinstri" gat aldrei orðið
að ræða.
Óheilindin í vinstri samvinn-
unni komu, til dæmis, skýrt í ljós
við kosningar á bæjarstjórnar-
fundi í fyrrakvöld, eins og skýrt
var frá í blaðinu í gær. Minni-
hlutaflokkarnir stóðu tvístraðir,
eins og áður. Fulltrúi Framsókn-
armanna greiddi aldrei atkvæði
og klauf sig þar með, eins greini-
lega og verða mátti, út úr allri
samvinnu. Alþýðuflokkurinn
kldfnaði og missti fulltrúa sína
í bæjarráði cg byggingarnefnd,
sem eru þýðingarmiklar stofnan-
ir í bæjarfélaginu. Þar sveik
Alfreð Gíslason sinn eigin flokk
og felldi beinlínis með atkvæði
sínu þann mann, sem flokksbróð-
ir hans hafði stungið upp á til
kosningar í byggingarnefnd. —
Alfred Gísiason mun hafa átt þess
koSt að tryggja sæti Alþýðu-
flokksins í bæjarráði með sam-
komulagi við fulltrúa Framsókn-
ar. Þessu hafnaði Alfred, en í
stað þess gerðu kommúnistar
hann að varamanni í bæjarráði.
Þarna fórnaði þessi Alþýðuflokks
maður öruggu sæti handa flokki
sinum í býðingarmestu stofnun
bæjaríélagr.ins, utan bæjarstjórn
arinnar sjálfrar, en varð sjálfur
varamaður af náð kommúnista.
Alþýðublaðið getur þess í gær, að
Alfreð hafi brotið þær samþykkt-
ir, sem flokkur hans gerði áður
en á fundinn kom, enda liggur
í augum uppi að slík framkoma
er flokki hans til hins mesta nið-
urdreps. Sjálfstæðisflokkurinn
má auðvitað láta sig einu gilda
þó minnihlutaflokkarnir klofni,
drepi sjálfa sig niður eða sitji
með hendur í skauti og hafist
ekkert að. Hér eigast þeir einir
við, sem Sjálfstæðisfl. hirð-
ir ekki um þó vegi hver annan.
En á þetta er bent hér til þess að
sýna hve óheilindin innan
„vinstri“ flokkanna eru djúptæk.
Þar er ekki um samvinnu að
ræða heldur aðeins ýmist svikráð
innbyrðis eða afskiptaleysi, sem
kemur fram í hjásetu við allar
kosningar.
Kommúnistar skjóta nú Þjóð-
varnarmönnum nokkur framfyrir
sig og það gera þeir af því þeir
telja sig geta treyst Þjóðvarnar-
mönnum fullkomlega. Þjóðvarn-
armenn eru sú Ijósglæta, sem
kommúnistar eygja og vonast til
leiði þá út úr því myrkri ein-
angrunarinnar, sem annars hefði
beðið þeirra. Kommúnistar telja
sig hafa fundið þarna mjög hent-
ug verkfæri, sem engin hætta sé
á að þeir týni. Spurningin er gvo
hvort kommúnistar hafa reiknað
það dæmi rétt, en það sýnist svo
að þeir telji sig örugga um fylg-
isspekt Þjóðvarnar. Þó er það
svo, að daglega hamast Þjóðvilj-
inn gegn Þjóðvarnarmönnum og
bregður þeim um hinar verstu
sakir. Það er því glöggt, að sú
„vinstri samvinna“, sem kemur
fram í san.stöðu þessara tveggja
flokka við kosningarnar í fyrra-'
kvöld, er á engum heilindum
byggð. Kommúnistar gera sér
vonir um að geta gleypt Þjóðvarn
armenn, en Þióðvörn hinsvegar
vonast til að geta klofið atkvæði
handa sér út úr röðum óánægðra
kommúnistakjósenda. Einnig'
þarna er því ekkert að finna
annað en vélráð og rýtinga
skammt upp i ermunum.
Mendés-France
ÞRJÚ siðastliðin ár hefur verið
unnið að byggingu barnaskóla að
Varmalandi í Borgarfirði fyrir
alla hreppa Mýrarsýslu utan
Borgarness.
Formaður skólanefndar, séra
Bergur Björnsson í Stafholti,
segir svo um mál þetta:
„Mánudaginn 6. des. s.l tók til
starfa hinn nýi heimavistar-
barnaskóli Mýrarsýslu að Varma-
landi. Vígsla skólans mun síðar
fram fara. í skólanum er rúm
fyrir 40 börn, en möguleikar á
að koma þar fyrir 52 börnum.
Skólinn mun starfa i tveim deild-
um og er það eldri deild, sem nú
er komin til náms. Kennslustofur
eru þrjár, rúmgóðar og glæsileg-
ar. Tvær fullkomnar íbúðir.
Skólastjóri er Ólafur Ingvars-
son frá Strönd, Rangárvöllum,
kennari Bjarni Andrésson frá
Stykkishólmi, ráðskona Jóhanna
Olsen. Það mun vera rúm 20 ár
síðan að fyrst var vakið máls á
því að byggja heimavistarbarna-
skóla fyrir Mýrasýslu á heitum
stað og gerði það Daníel Kristj-
ánsson frá Hreðavatni. Einnig
/ Borgarfirði
ritaði sr. Björn Magnússon síðar
um málið. Ritgerðin birtist í tíma
riti Ungmannasambands Borgar-
fjarðar, Svanir 1. hefti bls. 82.
Liður svo nokkur tími þannig að
ekkert var gert, unz þáv. náms-
stjóri, Bjarni M. Jónsson (vetur-
inn 1941—’42), átti viðtöl við
skólanefndir um sameiningu
skólahverfa og byggingu heima-
vistarskóla fyrir sveitahreppa
Mýrasýslu. Boðaði hann til full-
trúafundar í þessu skyni, þar sem
rætt var um að byggja skólann
fyrir fimm eftirtalda hreppa:
Hvítársíðu-, Þverárhlíðar-, Norð-
urárdals-, Stafholtstungna- og
Borgarhrepp.
Álftaneshreppur og Hraun-
hreppur, á Mýrum vestur, vildu
helzt standa saman um skóla-
byggingu.
Enn liðu mörg ár — eða allt
til vorsins 1951 — að verulegur
skriður komst á málið. Stefán
Vehak andi óLripar:
Betur varið
til slysavarna.
KÆRI Velvakandi!
í sambandi við sjóslys og
björgun manna úr sjávarháska,
sem mikið hefur verið um rætt
að undanförnu langar mig til að
leggja orð í belg.
Fyrir nokkrum dögum átti ég
erindi til sölunefndar setuliðs-
eigna. Rak ég augun í fjallháan
bunka af snjóþrúgum, sýnilega
í hættu
í NÓTT mátti búast við því að
örlagarík atkvæðagreiðsla færi
fram í franska þinginu. Því að
hún átti að fjalla um framtíð
hins merkilega manns í frönskum
stjórnmálum, sem hefur hleypt
ferskum blæ inn í þau og losað
opinbert athafnalíf úr doða þeim
og drunga, sem flokkapólitíkin
hefur fært það í.
Margar athafnir Mendés-
France hafa fengið almenna við-
urkenningu.
Umræðurnar og atkvæða-
greiðslan í nótt, sem úrslit voru
ekki kunn í, þegar þetta er rit- |
að, fjalla formlega um aðgerðir j
Mendés-France í málefnum Norð .
ur-Afríku. Um þessar aðgerðir
hafa verið skiptar skoðanir, en
þó mun sú styrka mótspyrna sem
þær hafa mætt, ekki aðeins vera
málefnalegar, heldur miklu frek
ar, að óvinir Mendés-France, I
kommúnistar og íhaldssamir
þingmenn, sem ekki þoldu fram-1
farabreytingarnar, hafa komið
sér saman um að fella stjórn
hans.
ónotuðum eða mjög lítið notuð-
um. Einnig voru þar skinnbuxur,
loðnar að innan, ætlaðar flug-
mönnum. Voru þær líka sem
nýjar. Gæti ég varla hugsað mér
betri flík fyrir illa leikinn mann
af kulda og vosbúð. Snjóþrúgurn-
ar gætu komið að ómetanlegu
gagni þar sem færð er þung og
illt yfirferðar.
Væri ekki eðlilegra, að við-
komandi yfirvöld afhentu slysa-
varnadeildum tæki þessi og
flíkur en að reyna að pranga
þessu út, oft fyrir okurverð, eða
þá að láta það liggja þarna eng-
um til gagns? — O.S.“
Átti þar ekki heima.
VELVAKANDI góður!
Ég get varla orða bundizt
eftir að hafa hlustað á barna-
tímann 30. janúar. Sagan, sem
Ingibjörg Stephensen las upp á
ekki heima í barnatímanum, hún
er ljót og ömurleg og er langt
frá því að vera fyrir börn. Við
foreldrarnir viljum fá fallegar
sögur fyrir börnin okkar, en ekki
sögur, sem gera þau hrædd og
myrkfælin.
Eftir vali sagna og tónlistar í
barnatímum Þorsteins Ö. Steph-
ensen held ég, að hann sé langt
frá þvi að vera hinn rétti maður
í það starf. — Faðir“.
Um lyf gegn holdsveiki.
BLAÐINU hafa borizt fyrir-
spurnir frá Kópavogshæli
um ný amerísk lyf við holds-
veiki, sem dr. Albert Schweitzer
hafði minnzt á í blaðaviðtali
fyrr í vetur. Hafi hann sagt að
með þessum lyfum tækist að
iækna holdsveikissjúklinga á
tveimur til þremur árum. Eftir
upplýsingum, sem ég hef aflað
mér frá þeim mönnum hér á
landi, sem gerst þekkja inn á
þetta svið læknavísindanna og
fylgjast með öllum nýjungum
þar að lútandi. Mun hér um mis-
skilning að ræða — sennilega frá
hendi blaðamannsins, sem viðtal-
ið átti við dr. Schweitzer.
En hvað um það, læknavísind-
in hafa gert marga dásamlega
hluti á síðustu áratugum og hví
skyldum við ekki mega vona, að
einn góðan veðurdag verði fund-
ið upp öruggt lyf við holdsveiki
— nú þegar hefur mikið áunnizt
í þá átt.
Dagatöl S.Í.B.S.
IBRÉFI frá Hnífsdælingi, sem
ég fékk fyrir nokkru leggur
hann nokkur orð í belg um
myndskreyttu dagatölin, sem
gerð voru að umræðuefni hér í
dálkunum nokkru eftir áramótin.
„Það er satt“, segir hann, „að
SÍBS hefur látið marga við-
skiptavini sína fá smekkleg daga-
töl í kaupbæti, en því miður virð-
ist prentað svo lítið upplag, að
allir viðskiptavinirnir geta ekki
orðið þess aðnjótandi. Þannig
var það hér i Hnífsdal, umboðs-
maður hapdrættisins fékk ekki
fleiri dagatöl en svo, að aðeins
fáir viðskiptavinir gátu fengið
eitt eintak. Okkur hinum þótti
hálf súrt í broti. — Virðingar-
fyllst. — Hnifsdælingur“.
Jeppaljósin lögleg.
ITILEFNI ummæla „Bílstjóra“
um ólögleg ljós á jeppabílum,
hefur mér borizt þessi athuga-
semd frá Agli Vilhjálmssyni h.f.:
„Á öllum Willys-jeppum, sem
vér flytjum inn, er jafnskjótt
skipt á ljósasamstæðum, þannig,
að sett eru á þá ljós, sem sérstak-
lega eru gerð fyrir vinstri akstur
og með ljósstyrk eins og lög gera
ráð fyrir.
Að öðrum kosti fengju bifreið-
arnar ekki skoðunarvottorð. —
Þess skal og getið að í verzlun
vorri höfum vér aðeins ljósasam-
stæður fyrir vinstri handar akst-
ur. — Egill Vilhjálmsson h.f.“
Það, sem þú
gefur cðrum,
leggur þú inn
fyrir sjálfan
þig-
Jónsson námsstjóri mætti á
sýslufundi í Borgarnesi 11. maí
1951 og var þar rætt um skólamál
sýslunnar og kosið fræðsluráð
fyrir Mýrasýslu. Námsstjórinn
taldi rétt að sameina alla hreppa
sýslunnar um bvggingu heima-
vistarskóla við Stafholtsveggja-
laug og sýslunefndin skoraði á
nýkjörið fræðsluráð að hef.iast
þegar handa um skólabygg.ing-
una. Að tilhlutan fræðsiumáia-
stjói'a, samkv. bréfi menntamá'a-
ráðuneytisins, boðaði Stefán
Jónsson námsstjóri til fundar að
Varmalandi 21. júní 1951:
Fræðsluráð Mýrasýslu, Jón Stein
grímsson sýslumann í Borgar-
nesi og oddvita allra hreppa sýsl-
unnar, auk formanna skóla-
nefnda. Á fundi þessum var end-
anlega samþykkt að hefja bygg-
ingu skólans og bygginganefnd
kjörin, en hana skipa: Jón Stein-
grimsson sýslum., Andrés Eyjólfs
son alþm. og sr. Bergur Björns-
son. — Vinna hófst haustið 1951,
en hlé varð á um veturinn, unz
tekið var til af fullum krafti
vorið 1952. Síðan hefur verið
unnið óslitið að byggingu skól-
ans undir stjórn yfirsmiðsins,
Kristjáns Björnssonar hrepp-
stjóra á Steinum. Teikningar að
byggingunni gerði Sigvaldi
Thordarson arkitekt. Er það
samróma álit allra, að öllu inn-
anhúss sé mjög smekklega og
haganlega fyrir komið, vinna öll
frábærlega vel af hendi leyst og
skólahúsið glæsilegt. Skólastjór-
inn, Ólafur Ingvarsson, hefur tjáð
mér, að hann telji skólann taka
fram því, sem hann hefur áður
kynnst, og ómetanlegan ávinning
að íbúðir og heimavist eru full-
komlega aðskilin. Einnig tekur
hann fram að starfsskilyrði séu
hin ákjósanlegustu.
Heildarkostnaður við byggingu
skólans mun verða eitthvað yfir
3 milljónir.
Gert er ráð fyrir að sund-
kennsla fari fram á staðnum og
voru búningsklefar við sund-
laugina endurbættir s.l. haust. í
skólanum mun verða mikið sung-
ið undir stjórn Bjarna Andrés-
sonar kennara, þar mun væntan-
lega nám allt verða stundað af
kappi og unnið ósleitilega.
Miklar vonir eru tengdar við
Barnaskóla Mýrasýslu að Varma-
landi, sem á að leiða börnin
okkar til þroska og frama um
ókomin ár. Er það einlæg ósk
okkar allra, að mikilvægt starf
hans megi giftusamlega takast.
Á s.l. hausti voru af sveitar-
stjórnum Mýrasýslu kosnir í
skólanefnd: Anna Brynjólfsdótt-
ir, frú, Gilsbakka, Daníel Kristj-
ánsson, skógarvörður, Hreða-
vatni, Leifur Finnbogason, bóndi
í Hítardal, Vigdís Jónsdóttir, for-
stöðukona Varmalandi. Hinn 30.
nóv. s.l. skipaði svo menntamála-
ráðherra, Bjarni Benediktsson,
sr. Berg Björnsson, Stafholti, for-
mann nefndarinnar.
Vafasamt
NEW YORK 4. febrúar. — Banda-
ríkjastjórn hefur látið í ljósi „efa“
um að gagnleg yrði ráðstefna um
Austurlandamál með svipuðu
sniði og Genfarráðstefnan í apríl
s.l., en tillögu um slíka ráðstefnu
hafa meginlandskínverjar flutt.
Segir Bandaríkjastjórn, að sá
efi verði enn sterkari rökum
styrktur, þegar meginlands-
kínverjar hafa hafnað boði
Öryggisráðsins um að senda
fulltrúa á fund þess.
—Reuter—NTB