Morgunblaðið - 01.04.1955, Blaðsíða 16

Yeðurúfiif í dag:
SA eða A kaldi síðan stinings-
kaldi. Dálítil rigning síðd.
76. tbl. — Föstudagur 1. apríl 1955
Ídag
* minnast Rvíkingar verzlunarfrels
isins og draga fána að hún.
Á strandstað Jóns Baldvinssonar á Reykjanesi. — Myndin til hægri sýnir aðstæður á strandstaðnum. — Út í skipið úr fjöru eru um 60 metrar, en af bjargbrúninni
íyrir ofan togarann og niður á hvalbak hans, en þá leið voru skipbrotsmenn dregnir í land, í björgunarstól, er um 100 metrar. — Myndin til vinstri er tekin ofan af
bjargbrúninni er ólag ríður yfir flak togarans. C+viyndirnar tók Ijósmyndari Mbl., Ólafur K. Magnússon)
//
Undan þessu bjargi verður engu skipi bjargað
Togarinn Jón Baldvinsson fórst í
nótt - Ahöfn 42 niönnnm bjargai
Togorinn iór n fnilri ferð
upp í stórgrýtisnrð á Reykjœrsi
//
ENN VAR unnið mikið björguriarafrek í gærmorgun, er hóp-
ur vaskra Grindvíkinga bjargaði áhöfn Reykjavíkurtogar-
ans Jóns Baldvinssonar, er strandaði undir bröttum hömrum
kippkorn fyrir austan gamla vitann á Reykjanesi. Sigldi tog-
arinn þar í Iand með fullri ferð um klukkan 4 í fyrrinótt. Tog-
arinn var á saltfiskveiðum og voru á honum 29 íslendingar og
13 Færeyingar. — Sjópróf í máli þessu hefst í dag, en ástæðan
til strandsins er ókunn. Veður var stillt en allþétt þoka. Björg-
un togarans er með öllu vonlaus.
Fregnin um strand nýsköp-
Unartogarans Jóns Baldvinsson-
ar flaug um bæinn árla í gær-
morgun. Fólk varð þrumulostið
yfir þessum illu tíðindum, og
minntist þess, að fyrir um tveim
inánuðum síðan fórst fyrsti ný-
aöpunartogarinn Egill rauði. En
þungu fargi var af mönnum létt,
er fregnir bárust um að björgun-
arstarfið hefði gengið framúr-
skarandi vel.
HRADID FÖRINNI!
Tíðindamenn Mbl. fóru á
slrandstaðinn í gær og áttu þeir
stutt samtdl við Sigurð Þorleifs-
son formann Slysvarnafélagsins
i Grindavík, um björgunina. —
Skrifstofustjóri SVFÍ, Henrý
Háldánarson ræsti mig um kl.
4 og sagðj mér af strandi tog-
arans. Lét hann þess getið, að
s kipbrotsrr.cn n hefðu lagt áherzlu
á að björgunarsveitin hraðaði
för sinni sem mest hún mætti,
vegna mikilla ólaga, sem riðu
yfir skipið Sigurður náði fljót-
lega saman 18 mönnum úr björg-
imarsveitinni og byrjað var að
undirbúa bílana, sem flytja
skyldi menn og áhöld. En vegur-
inn, sem er likari troðningum
út á Reykianesið, er svo mjór
að taka varð ytra afturhjólið
undan hveóum vörubílanna.
JJNDIR 49—50 METRA HÁU
BERGI
í þetta umstang fór eðlilega
nokkur tími, sagði Sigurður, en
«œ kl. 7 var björgunarsveitin
lomin fram á bergið, sem tog-
arinn hafði strandað undir.
Heitir það Hrafnkelsstaðaberg og
er á þessum stað um 40—50 m.
hátt. Á berginu hittu björgunar-
menn Sigurjón Ólafsson vita-
vörð á Reýkjanesi, sem komið
hafði á sír&ndstaðinn um kl. 5.
Frá togaranum hafði Imu verið
skotið upp á bergi, svo undir-
búningur að sjálfu björgunar-
starfinu tók skamma stund.
FLESTIR Á HVALBAK
Skipverjar á Jóni Baldvinssyni
voru þá flestir kcmnir "ram á
hvalbak skipsins, enda náðu óiög-
in ekki þargað, er þau brotnuðu
á reykháf og yfirbyggingu, því
skipið sneri framstafni að 'iandi.
Nokkrir skipsmenn höfðust þó
enn við í brúnni, sem ólög gengu
yfir. En mönnum þessum gekk
vel að komast fram á hvalbak-
inn og sætiu lögum.
BJARGAD Á 1,49 KLST.
Þokuslæðingur var, og utund-
um bar svo þykka bólstra fyrir,
að björgurarmenn á berginu :áu
tæplega mennina á hvalbaknum.
Björgunars+arfið gekk þó vel,
sagði Sigurður enda er formað-
ur sveitatinnar hinn traustasti
maður, Tómas Þorvaldsson. Kl.
20 mín. fyrir 9, var síðasta mann-
inum af 42 manna áhöfn togarans
bjargað. Skipstjórinn, Þórður
Hjörleifssson, fór síðastur frá
borði. (Nöfn skipbrotsmanna, sjá
bls. 2).
GÓDAR MÓTTÖKUR
Á heimd’ Sigurjóns vitavarð-
ar í Reykjanesvita og konu hans
Sigfríðar Kcnráðsdóttur, var :;kip
brotsmönnnum borin hressing, en
þeir voru blautir og nokkrir
höfðu hlotið minniháttar meiðsl,
og var gert að sárum þeirra þar
af lækni, sem fór með björgunar-
sveitinni. Einni mannanna var
nokkuð meiddur á fæti.
Frá Reykjanesvita voru menn-
írnif fluttir til Grindavíkur og
voru allir komnir þangað laust
íyrir hádegi. Þar suæddu þeir
hádegisveró í boði kvennadeildar
SVFÍ þar. Að miðidegisverði
loknum héidu skipbrotsmenn £ör
sinni áfram til Reykjavíkur.
ÞAD SEM BJARGASI j
MÖNNUNUM
Björgunarsveitarmönnum brá
í brún, er þeir kojmi að tog-
aranum cg sáu að fcáðir björg-
unarbácarnir voru horfnir af
skipinu eða brotnað á báta-
palli. Annan bátinn höíðu skip
verjar rcynt að setja út, en til
allrar hamingju munu togara-
menn liafa misst bátann út úr
Skammt frá flakimi lá björgunarbáturinn af Jóni Baldvinssyni,
möibroíinn í stórgrýfinu.
horfinn, „því undan þessu bjargi | skip. Hann var heitinn eftir Jónl
primgnymn, er trollhlerarnir
lömdu síður skipsins, sem þarna
bíður þess eins að liðast í sundur,
jafnvel á svipstundu, ef snýst til
suðaustan hrims.
VONLAUSl UM BJÖRGUN
Um bjö>.run er ekki að ræða.
Annar togarinn í hinum glæsi-
lega togaraflota íslendinga, er
skreyttur inn á Reykjavíkurhöfn
25. j 'm; 1951. Hann var af sömu
gerð og t. C togarinn Pétur Hall-
dórsson. sem einnig er eign Bæj- ;
arút.gerðar Reykjavíkur. Var Jón
Baidvinsson tæpl. 700 lesta skip.
I Er hann strandaði var hann með
á annað hundrað tonn af saltfiski
og nokkuð af fiskirnjöli. j
Alla tlð var togarinn aflasælt
um töfum af völdum verkfalls-
stjórnarinnar. Lögreglan hefir
haft nokkur afskipti af þessum
málum er bílstjórar hafa neitað
að láta fara fram leit í bílunum.
Farartálmanlr verkfallsstjórnar-
innar eru við Hólmsárbrú, Lamb-
hagabrú og á Krísuvíkurvegi, í
hrauninu fyrir sunnan Hafnar-
fjörð.