Morgunblaðið - 13.07.1955, Blaðsíða 6

I
«
MORGUNBLAD19
Miðvikudagur 13. júlí 1955
Tvísýn landskeppni í frjálsíþróttnm
milli Hollendinga og Islendinga
Hargt bendir þó til þess að islendingar
í beri sigur úr býtum
LANDSKEPPNI Hollendinga og- íslenflinga í frjálsum
íþróttum verður 20. og 21. júlí n.k. á íþróttavellinum í Reykja-
Vík. Er þetta fimmta landskeppni íslendinga í frjálsum íþróttum,
en sem kunnugt er, hafa frjálsíþróttamenn okkar staðið sig mjög
Vel í keppni við aðrar þjóðir. Hafa þeir þrisvar borið sigur úr
býtum í landskeppni. — Landskeppnin við Hollendinga verður
áreiðanlega mjög tvísýn og spennandi, eins og sjá má af afreka-
Bkránum hér á eftir. Er ómögulegt að segja, hvernig hún fer, en
ekki er út í bláinn að gera ráð fyrir íslenzkum sigri.
22— 23 ÁRA MEÐALALDUR
Við eigum nú marga góða og
efnilega frjálsíþróttamenn, sem
mikils má af vænta í framtið-
inni, og verður gaman að sjá,
hvernig þeir standa sig á móti
Hollendingunum. Til gamans má
geta þess, að meðalaldur ís-
lenzku landsliðskeppendanna er
23— 24 ár. Tveir eru undir 21 árs
aldri, Svavar Markússon og Sig-
urður Lárusson, sem aðeins er
19 ára gamall.
í landskeppninni við Hollend-
inga verður í fyrsta skipti keppt
í öllum landsliðsgreinum hér á
vellinum, þ. e. 18 einstaklings-
greinum og 2 boðhlaupum.
★ ★
Að lokum má svo geta þess, að
sérstök framkvæmdanefnd sér
um þessa landskeppni, en þar
sem íslenzkir íþróttamenn bjóða
Hollendingunum til þessarar
keppni, þurfa þeir á miklu fé að
halda. í nefndinni eiga sæti: Er-
lendur Ó. Pétursson form., Björn
Vilmundarson, Örn Clausen, Jens
Guðbjörnsson og Bragi Krist-
jánsson. — Formaður Frjáls-
íþróttasambands íslands er
Brynjólfur Ingólfsson.
Hér fara á eftir afrekaskrár
hollenzka og íslenzka landsliðs-
ins:
100 m hlaup: A. H. van Harde-
veld 10,8 sek., H. Rulander
10,8 sek.
200 m hlaup: Hardeveld 21,8 sek.,
Rulander 22,0 sek.
400 m hlaup: H. de Kroon 49,4
sek., Chr. Smildiger 49,5 sek.
800 m hlaup: de Kroon 1:53,9 mín.
B. C. Verweij 1:56,0 mín.
1500 m hlaup: W. Roovers 3:57,5
mín., H. Bohle 3:58,8 mín.
5000 m hlaup: J. Fekkes, H.
Viset (ókunnugt um árangur).
10000 m hlaup: H. v. d. Veerdonk
(ók.), P. Verra 32:22,6 mín,
3 km hindrunarhlaup: Veerdonk
9:37,6 mín., J. V. Vergeer 9:45,6.
110 m grindahlaup: P. Nederhand
15,2 sek., J. E. Parlevliet 15,2
sek.
400 m grindahlaup: J. E. Parle-
vliet 53,7 sek., F. F. M. Buijs
56,1 sek.
4x100 m boðhlaup: Rulander,
Hardeveld, D. Tempelaer, F.
Moerman.
4x400 m boðhlaup: de Kroon,
Smildiger, Moerman, Ph. de
Kan.
Hástökk: A. van Ooesten 1,78 m,
P. Nederhand 1,65 m.
Langstökk: H. Visser 7,47 m, F.
Moerman 6,72 m.
Þrístökk: A. de .Tong 14,01 m, A.
van Oosten (ók.)
Stangarstökk: M. J. van Es 3,70
m, C. Lamoree 3,45 m.
Kúluvarp: J. Fikkert 13,44 m, E.
Kamerbeek 13,55 m.
Spjótkast: J. Fikkert 63,90 m, E.
Kamerbeek 60,65 m.
Sleggjukast: T. v. d. Maat 49,25
m, E. Kamerbeek 42,30 m.
Kringlukast: L. Rebel 47,78 m, J.
Fikkert 44,56 m.
Fyrirliði H. de Kroon.
100 m hlaup: Ásmundur Bjarna-
son KR 10,8, Sigmundur Júlíus
son KR 10,8 (vir.dur); varam.
Guðm. Vilhjálmsson ÍR 11,0
(vindur).
200 m hlaup: Ásmundur Bjarna-
son KR 22,2, Sigmundur Júlíus
son KR 23,0; varam. Pétur Fr.
Sigurðsson KR 23,4.
400 m hlaup: Þórir Þorsteinsson
Á 50,8, Hörður Haraldsson Á
52,1; varam. Dagbjartur Stígs-
son Á 52,5.
800 m hlaup: Þórir Þorsteinsson
Á 1:57,2, Svavar Markússon KR
1:57,7; varam. Dagbj. Stígss. Á.
1500 m hlaup: Svavar Markússon
KR 4:02,4, Sigurður Guðnason
ÍR 4:13,8; varam. Stefán Árna-
son UMSE 4:15,8.
5000 m hlaup: Sigurður Guðna-
son ÍR 15:37,6, Kristján Jó-
hannsson ÍR 15:40,2; varam.
Haukur Engilbertsson UMSE
15:49,4.
10000 m hlaup Kristján Jóhanns-
son ÍR, Hafsteinn Sveinsson
Umf. S, varam. Sveinn Jóns-
son UMSE.
3000 m hindrunarhlaup: Einar
Gunnlaugsson, Þór Ak., Stefán
Árnason UMSE; varam. Haf-
steinn Sveinsson Umf. Self.
110 m griridarhlaup: Ingi Þor-
steinsson KR 15,3, Pétur Rögn-
valdsson KR 15.5; varam. Ein-
ar Frímannsson KR 16,2.
400 m grindarhlaup: Ingi Þor-
steinsson KR, Tómas Lárusson
KR 59,5; varam. Ingimar Jóns-
son ÍR 60,5.
Hástökk: Gísli Guðmundsson Á
1,80, Sigurður Lárusson Á 1,80.
Langstökk: Friðleifur Stefánsson
KS 6,88, Einar Frímannsson
KR; varam. Vilhjálmur Ein-
arsson UÍA.
Stangarstökk: Valbjörn Þorláks-
' son KR 3,85, Heiðar Georgsson
ÍR 3,70; varam. Bj. Linnet ÍR.
Þrístökk: Vilhjálmur Einarsson
UÍA, Friðleifur Stefánsson KS;
varam. Helgi Björnsson ÍR.
Kúluvarp: Guðm. Hermannsson
KR 15,05, Skúli Thorarensen
ÍR 14,90; varam. Ágúst Ás-
grímsson ÍM 14,13.
Kringlukast: Hallgrímur Jónsson
Á 48,90, Þorsteinn Löve KR
47,73; varam. Friðrik Guð-
mundsson KR.
Spjótkast: Jóel Sigurðsson ÍR
62,33, Adolf Óskarss. ÍR 57,10;
varam. Ingvi Br. Jakobsson
Umf. K.
Sleggjukastr Þórður B. Sigurðs-
son KR 51,51, Einar Ingimund-
arson Umf. K; varam. Þorvarð
ur Arinbjarnarson Umf. K.
4x100 m boðhlaup: Ásmundur
Bjarnason?KR, Sigmundur Júl-
iusson KR, Guðmundur Vil-
Framh. á bls. 12
Á myndinni sést fyrirliði hollenzka landsliðsins, sem heyr lands-
leik við íslendinga 20. og 21. júlí n.k. Hann heitir de. Kroon og
er prýðilegur 400 m og 800 m hlaupari. — Á myndinni heldur hann
á keflinu.
Ragnheiður
RANNVEIG Nikulásdóttir, fyrr-
um húsfreyja að Refsstað í Vopna
firði, andaðist 9. þ. m. á heimili
sonar síns, Gunnars Björnssonar,
Langholtsvegi 186, Rvík.
Hún var fædd 26. nóv. 1875,
dóttir hjónanna frú Hildar Lýðs-
dóttur og Nikulásar Jafetssonar
gestgjafa í Reykjavík.
Rannveig var í bernsku, er
hún missti foreldra sína. Var
henni þá komið í fóstur til Hjarð-
arholts í Dölum til sr Jóns Gutt-
ormssonar prófasts og frú Guð-
laugar Jónsdóttur konu hans.
í Hjarðarholti mun Rannveig
hafa hlotið hið bezta uppeldi og
menntun, enda reyndust prófasts-
hjónin henni með afbrigðum vel,
og dóttir þeirra, Margrét Jóns-
dóttir, varð henni sú trausta vin-
kona, er aldrei brást.
Þær fóstursysturnar báru lika
gæfu til náinna samskipta um
langa ævi, þar sem börn þeirra,
Gunnar og Margrét giftust og
stofnuðu heimili í Reykjavík. En
í höfuðstaðnum dvöldust báðar
gömlu konurnar hin síðari æviár.
Rannveig Nikulásdóttir var
um nokkur ár heimiliskennari
hjá Friðrik Wathne kaupmanni
á Seyðisfirði. En árið 1903 gift-
ist hún Birni Pálssyni gullsmið
að Vakursstöðum í Vopnafirði.
Nokkru síðar fluttu þau að Refs-
stað í sömu sveit og bjuggu þar
samfleytt um tuttugu ára skeið.
Björn Pálsson var ekkjumað-
ur, er hann kvæntist Bannveigu.
Hafði hann áður átt Margrétu,
systur Ragnhildar, konu Páls.
Ólafssonar skálds. Áttu þau
Björn og Margrét tvær ungar
dætur á lífiýer fyrri kona hans
lézt. Þessum ungu stjúpdætrum
sínum var Rannveig ætíð sem
bezta móðir, enda unnu þær
henni mjög, og sú þeirra, sem enn
er á lífi, hefur stöðugt haft bréfa
skipti við gömlu konuna, þótt
heimshöf lægju milli þeirra.
Börn þeirra Björns og Rann-
veigar eru: Gunnar bílasmiður í
Rvík, kvæntur Margrétu Björns-
dóttur. Margrét gift Kára
Tryggvasyni kennara í Hvera-
gerði og Karl gullsmiður í
Rvík, kvæntur Júlíönu Jensdótt-
ur. Fósturdóttur áttu þau er
Guðrún heitir Siguriónsdóttir.
Hún er gift Þorbergi Jónssyni
verzlunarmanni í Rvík.
Hjónin á Refsstað voru ein-
staklega vinsæl í héraðinu. Marg-
ir Vopnfirðingar munu því minn-
ast þeirra sem glæsilegra full-
trúa liðins tíma. Enda er það
kunnugt, að Vopnfirðingurinn
Gunnar skáld Gunnarsson lætur
þeirra víða getið í ritum sínum.
Svo mjög hefur persónuleiki
þeirra orkað á hið stórbrotna
skáld.
Þá er heilsa Björns tók að
bila, fluttu þau hjónin að Víði-
keri í S.-Þing. til Margrétar og
Kára (er þá var búsettur í Bárð-
ardal). Seinna fluttu þau til
Reykjavíkur til Gunnars bíla-
smiðs, en þar andaðist Björn árið
1944.
Hér hefur verið stiklað á stóru
um helstu æviatriði Rannveigar
Nikulásdóttur. En með því er
ekki öll sagan sögð. Mestu varð-
ar um ævistarfið, hvernig það er
unnið og hvernig því er skilað 1
hendur framtíðarinnar. Hér
munu allir vera á einu máli. —
Rannveig brást aldrei þeim
skyldum, sem lífið lagði henni
á herðar. Hún var viljasterk
kona og skapheit með afbrigðum.
En með gáfum og víðsýni tókst
henni jafnan að stilla í hóf og
velja þær réttu leiðir, sem okk-
ur gengur stundum svo þung-
lega að rata.
Guðspekin kennir, að höfuð-
syndirnar séu þrjár: Leti (vilja-
leysi), grimmd (kæruleysi) og
heimska (skortur á dómgreind).
Ég, sem þetta rita, er þess full-
viss, að Rannveig N'kulásdóttir
átti sjaldan við þessar „höfuð-
syndir“ að stríða.
Starfsemin var henni í blóð bor
in, og af kærleika og gáfum átti
hún ríka sjóði, sem entust henni
til hinztu stundar.
K. T.
Hácken sigraði Vai, 1:0
SÍÐASTLIÐIÐ mánudagskvöld
lék sænska liðið Hacken ann-
an leik sinn hér og mætti nú
Valsmörinum. í heild var leikur-
inn fremur bragðdaufur, einkum
af hálfu Valsmanna, sem aldrei
náðu sér verulega á strik. Eina
mark leiksins var skorað af
hægri innherja Svíanna strax á
annari mínútu leiksins með
hörkuskoti af stuttu færi og við
það sat. Hvorugu liðinu tókst að
skora þrátt fyrir allgóð tæki-
færi oft á tíðum. Einkum voru
Svíarnir mistækir fvrir framan
markið í síðari hálfleiknum, en
þá fengu þeir hvað eftir annað
prýðisgóð tækifæri.
Strax í byrjun hófu Svíarnir
stuttan, nákvæman/ samleik og
sýndi liðið, að það orð sem af
j því fer um góðan, stuttan sam-
leik, er fullkomlega réttmætt.
I Framverðirnir tveir og miðfram-
| herjinn eru „leikdreifarar" og
i uppbyggjendur liðsins og mest
leggur liðið upp úr því að geta
náð „þríhyrningsspili" í gang og
látið það fljóta áfram. Það
sýndu þeir margoft í leiknum,
einkum í fyrri hálfleik, en þá
gafst þeim mun meira svigrúm
en í þeim síðari, þar sem Vals-
menn voru þá komnir nokkuð
margir í vörn og því erfitt að fá
í gang raunhæft samspil, þegar
svo til allir leikmenn eru saman
komnir á öðrum vallarhelmingn-
um. Sterkustu menn Svíanna
voru framverðirnir þrír, miðfram
herjinn cg vinstri útherjinn, sem
virtist einn skemmtilegasti leik-
maðurinn sem einstaklingur og
fór oft mjög skemmtilega í gegn
á kantinum, þrátt fyrir harð-
skeyttan varnarleík Árna Njáls-
sonar.
Valsliðið olli nokkrum von-
brigðum með leik sínum. Sem
einstaklingar virðist liðið gott,
en samleikurinn er hvergi nærri
nógu skipulegur og raunhæfur
til að skapa liðinu mörk. Fram-
línan er öll skipuð mjög ungum
leikmönnum, sem margir hverjir
hafa sýnt, að þeir lofa góðu, en
það er eins og þá vanti einhvern
reyndan, rólegan og yfirvegandi
skipuleggjara til að stjórna gerð-
um sínum, því allir eru þeir
fljótir á sprettinum og geta skot-
ið í færum, en njóta sín ekki
eins og er. Þó er áberandi hve
annar innherjinn, Hörður Felix-
son er eigingjarn á knöttinn og
seinn til að gefa hann samherj-
um sínum. í þessum leik kom
það nokkrum sinnum fyrir, að
hann „broderaði" í gegn (stund-
Frh. á bls. 12.