Morgunblaðið - 01.09.1955, Qupperneq 6

MORGVNBLAÐIB
Fimmtudagur 1. sept 1955
Mesta athydi vekur:
•J 4J
Hin mörgu jafntefli og slæleg
frammistada Najdorfs
Fréttabréí frá Freysteini Þor-
bergssyni, fréttaritara Mbl. á
skákmótinu í Gautaborg.
Gautaborg, 26. ágúst:
Alþjóða sveitakeppnin er
nú hafin fyrir alvöru. Þrátt
fyrir stöðugt blíðviðri streyma
áhorfendur til Konsthallen,
þar sem keppnin fer fram. —
Lokið er nú 7 umferðum. Það
sem einkum hefur vakið at-
hygli og umræður manna á
meðal, eru hin mörgu jafntefli
t og hin slælcga frammistaða
argentínska stórmeistarans,
M. Najdorfs, til þessa. Jafn-
teflisdauðann má e. t. v. að
nokkru rekja til hins óvenju-
lega fyrirkomulags, að kepp-
endur eiga að hafa teflt við
landa sína eigi síðar en í 10.
umferð.
IV. umferð, 19. ágúst.
Aðal eftirvæntingarefni áhorf
fenda í þetta sinn var skák hins
unga Júgóslava, Fuderers og hins
ennþá yngri Panno frá Argen-
tínu, sem efstir voru ásamt
Ilivitsky eftir 3. umferð. Einnig
var mönnum forvitni á að sjá,
hvort Bronstein tækist að halda
áfram sigurgöngu sinni. Hann
átti að þessu sinni í höggi við
Ungverjann Szabo, en sá er þétt
ur á velli og þéttur í skák. Það
kom hins vegar á daginn, að
skákin Keres—Spasskij átti eft-
ir að vekja mesta hrifningu á-
horfenda. Að henni lokinni var
sem lófatakinu ætlaði aldrei að
linna. Þegar í upphafi virtust
keppendur leggja sig alla fram.
Keres hóf fleygsókn á miðborð-
inu, sem hafði í för með sér veil-
ur í stöðu andstæðingsins, síð-
an kóngssókn, en varð lengi lítt
ágengt gegn traustri vörn hins
nýkrýnda heimsmeistara ungl-
inga. Þar kom þó að lokum, að
Spasskij lenti í tímaþröng. Eft-
irvænting áhorfenda jókst um
allan helming, þegar farið var að
leika hraðskák. Skyndilega varð
dauðaþögn í salnum, og strax á
eftir dundi lófatakið yfir. Keres
hafði fórnað drottningunni og
Spasskij gefist upp.
Fuderer fékk snemma rýmra
tafl á móti Panno, og litli,
skemmtilegi Júgóslavinn, sem
leikur svo vel á píanó og á and-
stæðinga sína við skákborðið,
virtist ákveðinn í að knésetja
föla drenginn frá Argentínu. í
miðtaflinu fórnaði hann skyndi-
lega hrók fyrir tvö peð og sókn.
Með hæfilegum gagnfórnum
tókst Panno þó að verjast áhlaup
inu, og flækjan leystist smám
saman upp í tvísýnt endatafl.
þar sem Fuderer hafði þrjú peð
á móti manni. Hin friðsamlegu
jafnteflisúrslit voru að þessu
sinni ánægjuleg.
Sigurröð Bronsteins var stöðv-
uð af Szabó, sem gerði nú jafn-
tefli við 4. Rússann í röð. Ann-
að stórmeistarajafntefli var sam
ið í skákinni Petrosjan—Geller
eftir aðeins 14 leiki. — Ilivitsky
tefldi örugglega að vanda og
náði skjótlega jöfnu tafli á svart
gegn Donner, en sá sér þann kost
vænstan að taka jafntefli, þar eð
mikil uppskipti höfðu orðið á
mönnum. Skákirnar Stáhlberg—
Medina, Sliiva—Pachmann, Un-
zicker—Rabar, Bisguier—Filip
og Guimard—Pilnik urðu einnig
jafnteflisdauðanum að bráð, þótt
víða yrði þar allharðar svipting-
ar. Úrslitin: 9 jafntefli af 10
skákum eru harla óvenjuleg og
naumast til ánægju fyrir áhorf-
endur. — Najdorf sat hjá.
Biðskákirnar Pilnik—Najdorf
Og Medina—Filip úr 3. umferð
enduðu báðar með jafntefli. .f
Staða efstu manna eftir 4. um-
ferð: Panno, Ilivitsky og Fuderer
3 v., Bronstein 2Vz (1), Geller
ZVz. - |
Efíir 7 umferðir á skákméfinu í Gaufaborg
V. umferð, 22. ágúst.
i Donner tefldi kóngsindverska
vörn á móti Bronstein, en Bron
stein á, eins og kunnugt er,
manna mestan þátt í því, að þessi
vörn er nú mjög í tízku. Sá, sem
smíðar vopnið, þekkir bezta
skjöldinn, enda varð Donner ekk-
ert ágengt og náði aldrei jöfnu
tafli. Stöðuyfirburðir Bronsteins
jukust með hverjum leik, og eft-
ir aðeins 25 leiki hafði Donner
fengið nóg og gafst upp. Sam-
tímis varpaði hann öndinni létt-
I ara, því að nú hafði hann teflt
I við 5 Rússa í röð og átti aðeins
einn eftir í síðustu umferð.
Skákin Bisguier—Stáhlberg
varð flókin og skemmtileg. —
Bisguier sótti lengi á, og Stáhl-
berg varð að opna kóngsvæng-
inn til þess að létta á stöðunni.
En hann varðist vel og hóf að
lokum hættulega gagnárás. — í
í tímahraki sást honum yfir skjót
■ an vinning, lét sér nægja að vinna
skiptamun og þar með skákina
| að lokum. — Hér koma svo stór-
meistara-jafnteflinn, en þau
urðu 4 að þessu sinni: Geller—
Keres 18 leikir, Ilivitsky—Pet-
rosjan 14 leikir, Pachmann—
Szabó 16 leikir og Panno—Filip
17 leikir. — Rabar og Sliwa börð
ust af hörku, en Sliwa hafði nú
! endurbætt vörn þá, sem hann
hafði áður beitt gegn Geller og
Bronstein. Svo fór, að Rabar
j varð að sætta sig við tap eftir
I að hafa náð jafntefli í 4 fyrstu
umferðunum.
Medina átti erfiða skák við
; Unzicker, tapaði peði í flækju
miðtaflsins, en lét engan bilbug
á sér finna í endataflinu og hvarf
að lokum með hálfan vinning af
orrustuvellinum. — Fuderer fór
eins og svo oft áður sínar eigin
leiðir gegn Pilnik. Að þessu
sinni voru peðsleikirnir ískyggi-
lega margir, áður en mönnunum
var fylkt. Svo fór, að strax eftir
fyrstu orrustuna náði Pilnik yf-
irhöndinni. Seinna vann hann
! peð og þrátt fyrir harðvítuga
, vörn andstæðingsins einnig skák-
ina að lokum. Þar með hafði hinn
ungi Júgóslavi hrapað úr for-
ystuhópnum að sinni.
I Ef Rússunum hættir til að
semja jafntefli innbyrðis, þá er
því öfugt farið með Argentínu-
mennina. Najdorf, sem tapaði
fyrir Panno í 2. umferð, virtist
ætla að bæta sér það upp gegn
landa sínum Guimard. — Hinn
síðarnefndi, sem aldrei þessu
vant tefldi nú mjög vel, fékk að
lokum yfirhöndina og Najdorf
lenti í tímaþröng. Þar kom, að
Najdorf átti aðeins nokkrar sek
úndur eftir til þess að ljúka síð-
asta leiknum, áður en skákin yrði
sett í bið. Líkt og mús með kött
á hælunum, s'em skimar eftir und
ankomu, renndi hann augunum
yfir borðið í leit að leik, sem
bjargað gæti hinni ljótu stöðu
hans. Sekundurnar liðu ein af
annarri, loks lyfti Najdorf kóng-
inum hátt á loft, en vissi ekki
hvar hann átti að láta hann nið-
ur á e2. Najdorf hafði bjargað
sér út úr tímaþrönginni, en skák
inni tapaði hann síðar. Uppgjaf-
arathöfnin fór fram á einkar sér-
stæðan hátt. Þegar staðan var
orðin vonlaus, þreif Najdorf
jakka sinn og fór. — Najdorf er
einn af svipmestu skákmönnum
nútímans, en þótt segja megi, að
hann sé öldungurinn á þessu
móti, tekst honum ekki ætíð að
hafa taumhald á skapi sínu. —
Spasskij sat hjá.
Eftir 5. umferð voru þessir efst
ir: Bronstein 3V2 (1), Panno og
Ilivitsky 3V2, Fuderer og Geller
3 vinninga.
VI. umferð, 23. ágúst.
j Þegar tveimur svo frumlegum
j skákmeisturum sem Fuderer og
j Najdorf lendir saman, má við
\ öllu búast. Svo fór brátt, að stað
\ an varð svo flókin, að keppendur
jafnt sem áhorfendur og starfs-
j menn botnuðu ekki neitt í
neinu, gláptu bara á leikina eins
og naut á nývirki. Fljótt á litið
j virtist líka sem hér sætu tveir
byrjendur og æfðu manngang-
\ inn, svo djúpar voru leikflétt-
urnar. Sumir vilja jafnvel halda
því fram, að keppendur hafi
sjálfir ekki ætíð verið með á nót
i unum. Af skákinni er það
' skemmst að segja, að hún fór í
bið. Hér skal engu spáð um úr-
' slitin, en Fuderer hefur á móti
j drottningu Najdorfs. Annars
' settu stuttu jafnteflisskákirnar
ennþá svip sinn á mótið. Petros-
jan og Bronstein sömdu eftir 19
j leiki, Keres og Ilivitsky eftir 16,
| Filip og Pilnik eftir 22 og Szabó
' og Rabar eftir 23 leiki. — Hörð
barátta varð hins vegar í skák-
inni Spasskij—Geller. Þeir rifj-
uðu upp gamla leið í prússnesku
tafli, þar sem Geller fékk nokkra
sókn fyrir peðsfórn. Þrátt fyrir
góðar vinningstilraunir. Geller
hugsaði einu sinni 70 mínútur
um einn leik — tókst honum að-
eins að vinna peðið aftur, og
Spasskij tók jafntefli með þrá-
skák.
i Stáhlberg og Panno háðu harða
stöðubaráttu. Hinn síðarnefndi
I fékk smám saman heldur betra
' tafl, en Svíinn bjargaði hálfum
vinning í endataflinu. Skákirnar
Donner — Pachmann og Unzick-
er — Bisguier enduðu einnig frið-
samlega að lokum. Sliwa tefldi
lengi jafna skák við Medina, en
þegar skákin fór í bið, hafði hann
peð yfir, en litla vinningsmögu-
leika. — Guimard sat yfir. —
Úrslitin: 8 jafntefli og 2 biðskák-
ir eru með fádæmum, enda er
tala jafnteflanna, það sem af er
mótinu, nær 70%. — Staða efstu
manna eftir 6. umferð er: Bron-
stein 4 (1), Panno og ílivitsky 4,
Fuderer og Keres 3 (1).
VII. umferð, 25. ágúst.
7. umferðin var skemmtilegasta
umferðin fram til þessa. Barizt
var af hörku á öllum vígstöðvum,
þekktir stórmeistarar féllu í val-
inn, og óvenju svipríkar árásar-
og leikfléttuskákir voru þar á
borð bornar fyrir skákunnendur
framtiðarinnar. Svo hatrömm var
skákin Bronstein — Keres, að
jafnvel dyravörður mótsins hvarf
af verði sínum til þess að fylgj-
ast með baráttunni. Bronsteiri
hafði hvítt og lék fyrstu leikina
mjög hratt, hafði aðeins notað 5
mínútur af umhugsunartíma sín-
um, þegar Keres hafði notað tæp-
an klukkutíma. Án verulegs und-
irbúnings tók Bronstein að fórna j
liði sínu, fyrst peðum og síðan j
manni, til þess að opna svörtu
kóngsstöðuna. Áhorfendur stóðu |
á öndinni af undrun og eftirvænt- j
ingu. Tími Keres leið, og staðan
varð æ erfiðari. Fórnir og gagn-
fórnir skiptust á, en þar sem j
kóngur svarts hafði að lokum
misst peðaskjaldborg sína með
öllu, tókst Bronstein að ná mát-
sókn að lokum.
Onnur alrússnesk viðureign var
skákin Ilivitsky — Spasskij.
Iilivitsky stóð lengi betur, en
þegar á leið, rétti Spasskij við
stöðuna, og undir lokin hafði
hann hrók og tvö samstæð frípeð
gegn tveimur mönnum. í mikilli
tímaþröng lék Ilivitsky rangan
leik og varð skyndilega óverjandi
Framh. á bls. 12.
Þetta er markið í leiknum. Ólafur Hannesson (á hlaupum) kom
síðast við knöttinn og beindi honum í markið. — Ljósm. Ól. K. M.
Reykjavíkurúrvafið
vann Bandaríkjamenn 1:0
BANDARIKJAMENNIRNIR
léku sinn þriðja og síðasta
leik hér s.l. mánudagskvöld og
mættu þá úrvali Reykjavíkurfé-
laganna. Þessi leikur var síztur
leikjanna þriggja í heimsókninni,
Bandaríkjamennirnir sýnilega
orðnir þreyttir og Reykjavíkur-
úrvalið með afbrigðum máttlaust
og lítils megandi í mýmörgum
tækifærum. Aftasta vörn Reykja-
víkurliðsins sýndi þó mjög góð-
an leik, þeir Einar, Haukur og
Hreiðar. Völlm-inn var að vísu
nokkuð erfiður eftir bleytuna, en
við höfum nærtækt dæmi um, að
hægt er að sýna góðan leik þrátt
fyrir slæmar aðstæður, og á ég
þar við leik Hacken móti Reykja
víkurúrvalinu nú fyrir stuttu, en
það lið sýndi afbragðs stuttan
samleik í þeim leik, þrátt fyrir
það, þó völlurinn væri þá mun
erfiðari en hann var s.l. mánu-
dagskvöld.
Reykjavíkurliðið átti frum-
kvæðið í leiknum og allt gekk
yfirleitt að óskum fyrir liðið, þar
til komið var að vítateig og þar
innfyrir. Þá byrjuðu fyrst erfið-
leikarnir, markskotin langt til
hliðar eða yfir, en ef þau slysuð-
ust á markið var Malinowsky
jafnan tiltækur og átti ekki í nein
um erfiðleikum með að ná til
knattarins þó haltur gengi hann
til leiksins. Reykvíkingar léku
undan vindi fyrri hálfleikinn og
ef minnisbókin væri látin tala
eingöngu kemur í ljós, að mark-
tækifæri Reykjavíkurliðsins í
fyrri hálfleiknum voru milli 15
og 20. Það bezta fékk Ólafur
Hannesson á 27. mínútu er hann
var kominn einn innfyrir víta-
teig, en beið of lengi með skotið
og bakvörður komst í milli og
spyrnti í horn. Bandaríkjamenn-
irnir komust einnig í allgóð færi,
en þau voru fá. Á 16. mínútu er
Ferris með knöttinn einn fyrir
miðju marki, en vinstri fótar skot
hans geigar svo gífurlega, að
knötturinn fór út fyrir hliðar-
línuna til hægri og úr varð inn-
kast. Á 30. mínútu fá þeir ef til
vill bezta tækifærið til að skora,
er aukaspyrna er tekin á Reykja-
víkurliðið af um 30 metra færi
fyrir miðju marki. Bahr, fram-
vörður framkvæmdi spyrnuna
mjög fallega innfyrir til vinstri,
þar skaut Ferris upp kollinum og
skallaði aðeins til hliðar við mark
ið framhjá úthlaupandi Helga
markverði. Reykjavíkurliðið var
sýnilega lítt hrifið af því að nota
jarðarsendingar áfram til sam-
herja sinna, en létu knöttinn um
of stæla fuglinn fljúgandi og
kljúfa loftið. Oft varð því erfitt
um viðtökur knattarins eftir slík-
ar sendingar og varnarleikmenn
andstæðinganna áttu þá mun
hægara um vik að koma við vörn-
um og staðsetja sig. Reykvíking-
ar pressuðu stöðugt og ályktuðu
áhorfendur, að ágengni þeirra
hlyti nú að enda með marki fyrr
eða síðar. Það var þó ekki fyrr en
á 44. mínútu, að markið kom loks
ins og þá með þeim hætti, að
ómögulegt var að koma knettin-
um framhjá markinu, hann hlaut
að lenda réttu megin. Markið
kom þannig, að Hörður Felixson
skaut af vítateig föstu skoti, sem
kom í fót Gunnars Guðmannsson
ar og breytti um stefnu, hrökk
fyrir fætur Ólafs Hannessonar,
sem kominn var yfir til vinstri
rétt við marksúlu og af stuttu
færi sendi hann knöttinn rétta
boðleið í mark.
í hléinu töluðu menn um það
hve mörg mörkin yrðu nú að lok-
um og flestir giskuðu á, að þau
gætu orðið 3—4 fyrir Reykjavík-
urliðið, ef það næði í gang virk-
um og raunhæfum leik. En mörk-
in urðu ekki fleiri. Reykjavíkur-
liðið lék að vísu betur í síðari
hálfleiknum, samleikurinn styttri
og nákvæmari, en hreyfanleiki
liðsins og skiptingar voru ekki
nógar, þannig að liðið fékk ekki
það út úr leik sínum sem efni
stóðu til. Strax á 8. mínútu eiga
Reykvíkingar dauðafæri eftir eitt
fallegasta upphlaupið í leiknum.
Guðmundur Óskarsson sendir
knöttinn fram til hægri til Þor-
björns, sem geys’ist með hann að
markinu, en Malinowsky hljóp
út móti honum og fangaði skot
hans örugglega. Frá 14. mínútu
og fram til þeirrar 24. ná Banda-
ríkjamennirnir sínum bezta kafla
í leiknum. Á 14. mínútu á inn-
herjinn Looby hörkuskot af víta-
teig rétt yíir markás. Á 16. mín.
bjargar Hreiðar í hornspyrnu
með skalla svo til úr höndunum á
Helga markverði. Á 21. mínútu á
Looby enn hörkuskot á markið,
sem Helgi ver vel. Eftir þessa
bandarísku pressu eiga Reykvík-
ingar allskostar við andstæðinga
sína og sköpuðu sér mörg tæki-
færi, sem þeim tókst þó ekki að
nýta, en oft lá þó nærri. Á 29.,
40. og 43. mínútu er Þorbjörn
miðframherji í ágætis færum, en
Malinowsky kemur jafnan til
skjalanna og bjargar.
LIÐIN
í liði Reykvíkinga var vörnin
bezt eins og áður er sagt Einar,
Haukur og Hreiðar. Fyrri hálf-
leikinn voru sendingar framvarð-
anna alltof stórkarlalegar og há-
ar, en síðari hálfleikinn léku þeir
betur, einkum Halldór, sem var
virkasti maður liðsins. Framlínan
var meira og minna mislukkuð,
löt að hreyfa sig, sendingar óná-
kvæmar og sömuleiðis skotin.
Innherjarnir báðir voru alltof
Framh. á bls. 7