Morgunblaðið - 01.09.1955, Blaðsíða 8

MORGUNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 1. sept. 1955
or0tm!bJaM!>
H.f. Arvakur, Reykjavlk.
Jftamkv.stj.: Sigfús Jónsson.
ftitstjórl: Valtýr Stefánsson (ábyrgfiarm.)
Stjómmálarlíítjóri: Sigurður Bjarnason (rá ViffWt
Lcsbók: Arni óla, simi 3041.
Auglýaingar: Arnl Garðar Kristinaaoaa.
Ritstjórn, auglýsingar og afgreiSala:
Auaturstræti 8. — Sími 1600.
Askriftargjald kr. 20.00 & mánuði innaalanda.
í lauaasölu 1 kréM atntakiW.
J
i r
ÚR DAGLEGA LÍFINU
Nýr og merkilegur þáttur
í starfsemi útvarpsins
GAMALL harmleikur, sem gerð
ar hafa verið um skáldsögur
og kvikmyndír, Mayerling harm-
leikurinn, hefir nú verið að fullu
upplýstur. Sérfræðingar úr aust-
(urríska þjóðskjalasafninu hafa
staðfest, að skjöl sem nýlega fund
ust í Berlín og skrifuð eru með
hönd Krauss baróns, sem var lög-
reglustjóri í Vínarborg árið 1899,
leym-
; (
Cjömul (e
Lýrófa
Larm ieá

la um
það, að lík greifadótturinnar var
klætt og sett upp í vagn og ekið
með það til næstu borgar, Heilig-
enkreuz, en þar var það grafið
án kirkjulegrar athafnar. Þetta
var gert til þess að villa almenn-
ingi sýn.
Frásögnin um þessa drauga-
iegu vagnferð er skrifuð aí vara-
lögreglustjóranum, Gorup, sem
sat við hlið líksins frá Mayerling
tii Heiligenkreuz. í skjölunum er
inn. Skýrsla þessi er nú í skjala
safni Vínar dagblaðsins „Freie
RÍKISÚTVARPIÐ er nú að eitthvað gott hafa til hennar að Presse“.
hefja nýjan og merkilegan leggja, hvar sem þeir búa. • Skýrslan er 250 bls. er fylgi-
þátt í starfsemi sinni. Eru það Til þess að þetta geti orðið þarf skjöl eru talin með og mest af
hljómleikaferðir til hlustenda út útvarpið að hafa upptökutæki og henni er með hönd Krauss baróns.
um land. Verða fyrstu tónleik- menn, sem kunna með þau að jjr þar sagt í einstökum atriðum
arnir haldnir á ísafirði í næstu fara í öllum landsfjórðungum. frá dauða austurríska erfðaprins-
viku en síðan í öllum stærstu Þar á ekki aðeins að taka upp jns Rudoifs og Maríu Vetsera
séu sönn og ófölsuð. Er hér um|l'M5JM''í' ri,lA,rrri’
að ræða leyniskýrslu lögreglu-
stjórans um Mayerling harmleik- | ]jng. Mayerling er smáþorp um ennfremur símskeyti á leynimáli,
30 km. frá Vínarborg. með !ykli að leynimálinu, þar
Atvikum að dauða prinsins og sem Gorup er skipað að fram-
greifadótturinnar var haldið kvæma þetta verk.
leyndum skv. skipun Franz , ★ ★ ★
Josefs keisara. | A meðal fylgiskjalanna er af-
+ ^ rit af bréfinu, sem móðir Vetsera
Skýrslan staðfestir það, að greifadóttur skrifaði í varnar-
erfðaprinsinn hafi skotið til bana skyni fyrir dóttur sína. Tuttugu
Vetsera greifadóttur með skamm- alrit hofðu verið gerð af þessu
kauptúnum Vestfjarða. Síðan eru hljómlist, leiklist og erindi held- greifadóttur í janúar árið 1899 í byssu og síðan skotið sjálfan sig bréfi og ætlunin hafði verið að
veiðikofa erfðaprinsins í Mayer- ■ með veiðibyssu. Einnig sannast dreifa því í kyrrþei. En Franz
ráðgerðar hljómleikaferðir til
Austfjarða og annara landshluta.
Vilhjálmur Þ. Gíslason útvarps
stjóri skýrði frá þessum fyrirætl-
unum útvarpsins fyrir skömmu.
Kvaðst hann vona „að þetta verði
til þess að styðja skilning og vin-
ur fréttaþætti frá starfi fólksins
til sjávar og sveita.
Sjónvarp á næsta leiti?
VeU andi óhrifar:
Útvarpsstjóri og útvarpsráð
samlegt samband milli útvarpsins hafa mikinn áhuga fyrir að þetta
og hlustenda þess um flestar takist. En til þess þarf að takast
byggðir landsins“. góð samvinna milli ráðamanna
Óhætt er að fullyrða, að þessi Rikisútvarpsins og fólksins út um
nýbreytni muni mælast vel fyrir land. Allt bendir til þess að sú urlega sögu að segja.
meðal hlustenda. Fólk út um land samvinna takist. Almenningur );Ég á litla dóttur — skrifar
hefur ekki sama tækifæri og höf- . hefur mikinn áhuga fyrir að út- hún, — sem er svo mikill dýra-
uðborgarbúar til þess að sjá og | varpið sé sem bezt, fjölbreyttast vinur, að hún getur vart lifað,
heyra í senn þá listamenn, sem °g skemmtilegast. Kröfurnar til nema hafa eitthvert dýr til að
dagskrár þess aukast stöðugt. annast um. í vor var henni gef-
Sem betur fer er það ekki ofm.ælt jnn lítill hvítur kanínuungi, sem
Josef lét gera þau öll upptæk og
eyðileggja þau.
Af skjölunum verður séð að
lögreglan hafði haft auga með
erfðaprinsinum um langt skeið
áður en hann fyrirfór sér. Skýrt
er frá ýmsum vandræðum, sem
erfðaprinsinn hafði lent í og bent
á til hvers þessi vandræði myndu
koma fram í dagskrá útvarpsins.
Tengslin milli þess og listamann-
anna verða því allt önnur og ó-
traustari. Með ferðalögum hljóm-
listarmanna útvarpsins út um
land mun almenningi þar gefast
tækifæri til þess að hlusta á
hijómlist þess „óniðursoðna“, ef
svo mætti að orði komast. Mun
það áreiðanlega stuðla að aukn-
um tónlistaráhuga og eiga sinn
þátt í að þroska tónlistarmat al-
mennings.
En hér eins og annars stað-
ar er þess full þörf. í stað þess
að stór hluti þjóðarinnar virð-
ist nú hafa mestan áhuga fyrir
danslögum og dægurhljómlist
þarf allur almenningur að
læra að meta sígilda tónlist,
kynnast því bezta, sem hljóm-
iistarlíf heimsins hefur upp á
að bjóða.
Útvarpsefni utan af
landi
Hin íslenzka sinfóníuhljóm-
sveit hefur hér mikið verk að
vinna. Hefur hún þegar haft veru
leg áhrif í rétta átt. Áhuginn
fyrir starfsemi hennar fer þess-
vegna vaxandi Hún hefur skap-
að stóraukna fjölbreytni í hljóm-
listarlíf þjóðarinnar. Án hennar
væri t. d. ókleift að sýna hér
óperur ár hvert á sviði Þjóðleik-
hússins. En þær eiga nú þegar
miklum vinsældum að fagna.
Standa vonir til þess að hægt
verði að halda áfram á þeirri
braut að sýna einn eða tvo söng-
leiki ár hvert
að hún hafi tekið stórkostlegum
framförum á undanförnum árum.
Útvarpið er áhrifaríkasta menn
ingartæki nútímans, einnig hér á
landi. Það nær til svo að segja
hvers einasta heimilis á landinu.
Ekkert byggðarlag, ekkert ein-
stakt býli er svo afskekkt að það
geti ekki notið dagskrár þess. Það
flytur daglega fréttir, hljómlist
og fjölþættan fróðleik út um
byggðir landsins.
Þannig hefur tæknin sigrað
fjarlægðirnar í þessu strjálbýla
landi. Á sviði útvarps og fjar-
skiptitækni gerast stöðugar breyt
ingar og ör þróun. Sjónvarpið ryð
ur sér nú t. d. braut með meiri
hraða ep menn gátu gert sér í
hugarlund fyrir skömmu síðan.
Innan tiltölulega skamms tíma
mun það einnig ná til meginhluta
íslenzku þjóðarinnar.
Sjónvarpið mun á sínum
Dapurleg saga. sýna þeim algert tillitsleysi og
YRIR nokkru fékk ég bréf frá stundum harðbrystni og grimmd.
konu, sem kvaðst hafa dap- En áreiðanlega þarf enginn mað- leiða-
ur að ímynda sér að ómannúð-
leg breytni gagnvart dýrunum,
sem eru upp á náð okkar mann- var um ðaSinn saSt frá
anna komin, geri hann að meiri •AAþví að ekkja von Ribbentrops
manni í augum samborgara hans. utanríkisráðherra nazista, hefði
Þvert á móti hlýtur hún að baka !átið skrásetja að nýju kampa-
honum andúð og lítilsvirðingu vínsfirma hins látna eiginmanns
hvers sæmilega innrætts manns. síns. Ekkjan er sjálf forstjóri hins
nýskrásetta firma ásamt dóttur
sinni.
Ekkjan hefir skýrt brezkum
blaðamanni frá því, að hún hafi
Uppskera og garðahnupl
BRÉFI úr Vesturbænum segir:
Nú líður óðum að þeim tíma,
er menn'taka'að'hyggja^að*garða ákveðið að heí'la að n>lu verzlun
uppskeru sinni. Vafalaust verður 1 Rlbbentr°P flrmanu> sem stufm
að var árið 1923, til þess að geta
hjálpað börnum sínum. „Ég á
hún með rýrasta móti hér Sunn-
anlands í ár vegna hins vætu- ... ,
sama tíðarfars. - Það veitir því fimm b°rn (þrla syni og tvær
dætur) , sagði hun, ,;og eitthvað
varð ég að gera.“
★ ★ ★
Sonur hennar Adolf, skírður i
ekkert af að halda utan að því
litla sem fæst og verja það
skakkaföllum, eftir því sem við
verður komið. En því skrifa ég
þessar línur, að ég tel ástæðu hofuðlð a Adolf Hitler, er nylega
til að brýna fyrir almenningi nkomÍnn j1,1 Englands’ tU Þess að
og þá sérstaklega fyrir foreldr-
um, að þeir vandi um við börn
sín fyrir hið illræmda garða-
hnupl og önnur spjöll á garð- minu> en
eignum náungans. Ég þekki konu, hyggíu að breyta bvi >,sagði hinn
sem fyrir nokkrum dögum kom 1(1 ára gamli sveinn' ”Eg er stolt-
inn með fangið fullt af gulróta- ur af nafninu> en eg vona að Þið
: og næpukáli, sem hún hafði tekið latlð mlg ekki gíal(la þess“, hélt
i út í garðskikanum sínum. Undir- hann afram-
.. hún þegar tók miklu ástfóstri vextinum hafði verið hnuplað, Vitað er að ekkja Ribbentrops
mgar * n _ s1a S°S_ u er vjg og annaðist af mikilli um-1 kálið skilið eftir. Hér var aðeins er að reyna að na aftur í umboð
’æg a mlsno a ba® eins °S hyggju. Þegar hún svo fór í sveit um litla garðholu að ræða, svo fyrir brezk vínfirmu, wisky og
es a aðra goða hluti. En það að ]0knu prófi í skólanum, bað að það munaði ekki lítið um ginframleiðendur, sem maður
læra ensku.
„Ég get vel skilið að Englend-
ingar séu ekki hrifnir af nafni
ég hefi alls ekki f
tíma verða áhrifamikið menn-
felur í sér stórkostlega mögu- hún mjg fyrir jikönsu>< litlu
leika til skemmtunar og menn kvaddi hana Qg kygsti að gki]n
ingarauka. Þessvegna verðum
við að fylgjast vel með þeim
tæknilegum nýungum, sem nú
eru að gerast á þessu sviði.
Bylting í Argentínu
aði. — En örlög litlu kanínunnar
urðu heldur dapurleg. Eitt sinn,
er ég þurfti að vera daglangt að
heiman bað ég roskinn mann,
sem býr í sama húsi og ég fyrir
kanínuna á meðan.
ákveðið að afla sér efnis utan
af landi í vaxandi mæli til
flutnings í útvarp. Þannig
Drap kanínuungann.
| l^EGAR ég kom heim um kvöld-
TIL tíðinda dregur nú i Argen- Jt' ið; yar það fyrsta sem ég sá
tínu, hinu Suður-Ameríska lýð- lik Könsu litlu á eldhúsgólfinu.
veldi- Þar hefur Peron forseti Maðurinn, sem ég hafði beðið
En útvarpið hyggst ekki að- boðlzt tl! að segia af sér Fregnir fyrir hana hafði þá drepið hana,
eins senda hljómlistarmenn Uí lan<h Þ?.SSU hafa Venð ol.;|osar meðan eg var 1 burtu> liklega
sína ut um land. Það hefur að undanfornu> en. svo. Vlrðlst kyrkt hana> Þ- e- engmn averki
sem Peron hafi misst raunhæf s4st á henni. — Mér er svo þungt
völd sín í hendur yfirmönnum fyrir þrjósti út af þessu fúl-
hersins, er hann varð að leita mennskubragði og hryggð litlu
hyggst það hagnýta alla þá 2*'™’ g6gn byltingu ka-.dóttur minnar, að ég fæ ekki
krafta, sem með þjóðinni búa Þolskra manna- [orða bundizt“.
til þess að gera starfsemi sína 1 Nu virðist Peron hinsvegar,
íjölbreytta og skemmtilega. aftur ætla að gerast einráður og Misjafnlega gerðir menn.
Með því örfar það einnig hvers þá með hjálp verkalýðssambands- ANNIG fórust konunni orð.
konar listastarfsemi út um ins> sem aður hefur komið hon- §^ Því miður er slíkur hrotta-
um að notum og hefur nú fyrir- skapur og tilfinningaley.-i ekkert
skipað allsherjaryerkfall. Valda- einsdæmi — og engin nýjung.
afsögn Perons virðist gerð ein- Mennirnir eru í þessu tilliti sem
göngu í þeim tilgangi að æsa öðrum einkar misjafnlega gerðir
stuðningsmenn hans upp og sam- og hafa alltaf verið sumir
eina- geta átt dýr að félögum og vin-
Þannig er stjórnarfarið í þessu um og fest á þeim einlæga tryggð
Suður-Amersíka lýðveldi lævi og elsku. Aðrir hafá ekki af þeim
blandið. annað en ama og leiðindi og
land.
Þannig á þjóðin öll að leggja
til efni í útvarpsdagskrá sína.
Þar á allt það að koma fram
sem bezt er og mest vírði
Á þann hátt eykst ábyrgðartil-
finning fólksins gagnvart dag-
skránni einnig verulega. Hún á
að vera opin öllum þeim, sem
þetta, sem rænt hafði verið. •— hennar hafði viðskipti við fyrir
Hér hafa auðvitað börn verið að strið- Er talið að för Adolfs til
verki, en það eitt afsakar engan Englands standi í sambandi við
veginn slíkt framferði og ber að Þessa viðleitni frúarinnar.
vænta þess, að tekið ”erði hart Fulltrúar tveggja þessara vín-
á sliku, sem hverjum öðrum af- firma hafa látið í 1 jós álit sitt á
brotum. því hvort þeir vilji hefja verzlun
að nýju við Ribbentropfirmað.
Þakkir til Slysavarna-
félagsins.
Annar þeirra skýrir frá því, að
ekkja Ribbentrops hafi leitað til
HEFIR óskað birtingar á eft- sin um viðskipti skömmu eftir
stríðið, en þá hafi málaleitaninni
verið synjað. „En við viljum
mt irfarandi:
„Velvakandi góður;
Mig langar til, þótt nokkuð sé verzia, og ef frúin vill eiga við-
nú um liðið, að láta f ljós ein- skiPti við okkur þá verður hún
dregið þakklæti til Slysavarna- að tala við okkur sjálf“. Fulltrúi
félags íslands fyrir viðleitni þess bins firmans sagði, að enginn
til að vara menn við umferðar- g*ti iáð honum, þótt hann vilji
hættunum um s. 1. verzlunar- ekki hafa nein afskipti af Ribben-
mannahelgi með aðvörunartil- tropp firmanum.
kynningum þeim, sem lesnar voru ★ ★ ★
í útvarpinu þá dagana. Ég er! Adolf von Ribbentrop gat þess
sannfærður um, að þær hafa í samtalinu við brezka blaða-
fengið miklu áorkað til að varna manninn sem minnst var á hér að
slysum og óhöppum í umferð- ofan, að hann ætlaði að verða
inni. Víst voru aðvaranirnar verzlunarmaður og hefja verzlun
alloft endurteknar, en ég held, með vínföng. Hann kveðst hafa
að í þessu efni verði góð vísa góð sambönd við frænda sinn
Otto von Henkell, sem stjórnar
stærsta kampavínsfirmanu i
ekki of oft kveðin —Þ.“
Merkið,
sem
klæðir
landið.
Þýzkalandi.
Adolf segir að móðir sín eigi
enn 10% hlut í Henkell firmanu
og hljóti hún árlegan arð af þess-
um hlutabréfum sem nemur um
240 þús. (ísl.) krónum.