Morgunblaðið - 01.10.1955, Qupperneq 7
Laugardagur 1. okt. 1955
UORGVTiBLAÐlB
? }
R. Newton Mayall og kona hans.
Spiaííat uú
Mann sem kann að
fer&ast og konu sem
sko&ar stjömumar
Frifspir Vilhjáims-
son - minning
26 ágúst 1893.
Dáinn í Reykjavik
8. september 1955.
HVAÐ hugsum við, er eið kveðj-
um kæran vin? Sækja ekki á okk-
ur ýmsar minningar frá liðnum
samverustundum? Þannig hefir
að minnsta kosti farið fyrir mér,
er ég hefi setið eftir og fundíð
og skynjað, að vinurinn er horf-
inn.
j Minningarnar, sem ég á eftir
■ vin minn Friðgeir Vilhjálmsson,
eru allar á einn veg, allar hug- j
Ijúfar og fela í sér gleði.
j Þannig hygg ég, að ílestum ef
ekki öllum muni vera farið, sem
(af honum höfðu einhver kynni.
Það var eins og að umhverfis
hann væri gleði. Hann gat verið
gamansamur í orðum, en það var
ekki allt, hann kunni líka að
hlæja og brosa svo barnslega,
að auðséð Var, að það var engin
uppgerð. Ég held að sá eiginleiki
hans ásamt heiðarleka hans og
trúmennsku hafi orkað svo á
yngri sem eldri, að þeir gátu tal-
Pilnik-skákmótið hefst 2. október og hefir verið dregið um röff
keppenda á mótinu. — Á mótinu keppa 9 íslenzkir skákmenn,
þ, á. m. Ingi R. Jóhannesson, Baldur Möller og Guðmundur Pálma-
son. — Mótinu lýkur 25. október.
Ný
ixppfpötifiið á
Þúsundsr mynda af Marz urðu árangurínn
af Norð ur-Áfrík u íeiðangri dr. Siiphers
HÉR NÝLEGA leit maður einn
upp á ritstjórn Mbl. Það
kom upp úr kafinu, að þetta
var bandarískur verkfræðingur,
sem einnig hefir, auk verkfræði-
starfa, ritað greinar og sögur
um vísindaleg efni í bandarísk
blöð og tímarit. R. Newton May-
all nefnist hann og stjórnar hann
verkfræðingafyrirtæki í Boston,
sem aðallega fæst við gatna-
gerð.
Hingað til lands kom Mayall
ásamt konu sinni frá írlandi, en
þar sat hún alþjóðafund stjarn-
fræðinga. Hún er formaður í
félagi bandarískra áhugastjarn-
fræðinga.
Margt hafði Mayall að segja
frá írlandi. Það þótti honum gott
land og batnandi. Nefndi hann
sérstaklega hrifningu sína yfir
því hve írar væru nú smám sam-
an að taka tæknina í þjónustu
sína, byggja orku- og iðjuver
stór og mikil, sem færa myndu
hinni fátæku þjóð farsæld og
aukna atvinnu.
Munur þótti honum á írlandi
og Englandi og það ekki lítill.
Væru írar miklu framfarasinn-
aðra fólk og skildu betur kall
hins nýja tíma. Bretar þóttu hon-
um hund-íhaldssamir, aftur úr í
tækni og ósýnt um að tileinka
sér rafmagnsþægindi nútímans,
sem í augum Ameríkumannsins
ganga guðdómnum næst.
Nefndi hann sem dæmi, að
Bretar þverskölluðust við að
foreikka hina gömlu þjóðvegi
sína, svo bandarískir bílar ættu
þar hægt um vik, en írar væru
þegar á góðum vegi með slíkar
umbætur.
ísland þótti honum harla gott
Jand. Ekki bjóst hann samt við
því, að skemmtiferðamenn
myndu finna hér mikið sér til
dundurs eða gleðiauka. Þeir
væru leiðindaverur, sjúkir í fín
hótel og alls kyns lífsins unað.
Hinn raunsanni ferðalangur liti
hinsvegar ekki á ytri aðbúnaðinn
á öldurhúsum eða þær skemmt-
anir, sem manninn mættu gleðja.
Þeir gleðjast einir með náttúr-
uhni og að þeirra skoðun væri ís-
land ævintýraheimur, trölla-
foyggð forneskjuleg. Mjög kvaðst
hann hafa hrifizt af jarðfræði
T iandsins, jöklum, fossum og fall-
vötnum, og' væri landið gull-
náma þeirra, sem slíkt kynnu að
meta.
Mr. Mayall kvaðst sem verk-
fræðingur sjá geysilega ónýtta
möguleika til framleiðsiu afls og
orku um landið allt, fossafl, sem
breyta mætti með aðstoð tækn-
innar í bleika akra og siegin tún.
Kona hans, Margarat W. May-
all, kvaðst vera mjög hrifin af
þeim mildu möguleikum, sem hér
væru til stjarnfræðilegra rann-
sókna. löngum, dimmum kvöld-
um skammdegisins gæti vart
hugsazt skemmtilegri afþreying
en að athuga stjörnurnar og norð
urljósin — og albjartar nætur
sumarins væru einnig mjög
heppilegar til stjörnuathugana.
Félag bandarískra áhugastjarn-
fræðinga hefir sambönd við á-
hugamenn um allan heim, er
senda til félagsins skýrslur um
athuganir sínar. Þótti frúnni
mjög miður, að enginn íslend-
ingur væri aðili að þessum sam-
tökum. Frú Mayall hefir fengizt
við stjarnfræði í 30 ár. Hún
lauk prófi í stjarneðlisvísindum
frá Harvard-háskóla, og vann
um langt skeið við stjarnfræði-
athugunarstöð háskólans.
SKIPAUTC.CRÐ
RIKISINS
Oss vantar
strax tvo duglega og ábyggilega
drengi til sendiferða. —
SkipaólgerS ríkísine.
Baldiir
Tekið á móti flutningi til Hjalla
ness og Búðardals árdegis í dag.
X BEZT AÐ AUGLÝSA A
T í MORGUMiLAÐim T
Kveniélag Háteigssoknai
heldur fund þriðjudaginn 4. október kl. 8,30
í SjómannaSkólanum.
STJÓRNIN
asiuuji
I
að við hann í trúnaði um öll
vandamál hispurslaust og óþving-
að. Við nánari kynni af honum
kom líka fljótt í ljós, að gleðin
. átti sér djúpar rætur, því að
j inni fyrir logaði eldur trúar, von-
■ ar og kærleika. Hann átti góðan
vin, sem gaf honum frið hið
innra. Hann trúði með barnslegu
trausti á Guð og frelsarann Jesúm
Krist. Það var kóróna Friðgeirs.
Það gjörði honum líka kleift að
leysa vanda svo margra, sem við
hann ræddu í trúnaði. Af þess-
um sökum voru ráð hans holl og
góð.
Vissulega hafði hann oft -feng-
ið að mæta sorg og mótlæti eins
og flestir aðrir á ævileiðinni, en
það varð honum til góðs, vegna
trúarinnar.
Friðgeir sýndi okkur samstarfs
mönnum háns í Laugarnesskóla,
hvernig hægt er að gegna sér-
hverju starfi þannig, að það verði
hverju starfi æðra. Hann gjörði
meira en honum bar. Hann lék
við börnin og var vinur þeirra.
Viðleitni hans til að láta gott af
sér leíða, háttprýði og trú-
mennska veittu honum þann sess,
að börnunum þótti mjög vænt um
hann og báru jafnframt virðingu
fyrir honum, og svo var einnig
um okkur hin éldri.
Eitt var Friðgeiri fremur hjart-
ans mál en nokkuð annað. Það
var að stuðla að uppfvllingu síð-
ustu skipunar Jesú, kristniboðs
skipunarinnar. Kristniboðsfélögin
áttu þar tryggan vin. Ekki vin,
sem reyndi að láta mikið á sér
bera, heldur starfaði af alhug
það, sem hann gat, og var ávallt
fús, fús til að leggja því málefni
allt það lið, er hann gat.
Margir vrðu líka undrandi,
sem fengi að vita, hve mikið
j hann gat gjört fyrir það málefni,
en það veit Guð einn.
Við Skógarmenn stöndum líka
í ómetanlegri þakkarskuld fyrir
starf hans í Vatnaskógi. Þar var
FTiðgeir stöðugt með sína vak-
andi trúmennsku, gætandi að
tsekjum, sem drengirnir höfðu úti
við leiki sína, gjörði við það, sem
WASHINGTON.
UNDANFARIN ár hafa stjarn-
eðlisfræðingar stöðugt unn-
ið að því að rannsaka grænleitar
breiður af mismunandi stærð á
hnettinum Marz. Fvrir skömmu !
uppgötvaðist nýtt blágrænt svæði1
— um 680 þús. ferm á stærð — á
yfirborði hnattarins, og hefir
þessi uppgötvun styrkt vísinda-
menn í þeirri trú, að gróður þríf-
ist á Marz.
★ ★ ★
Félag bandarískra land-
fræðinga skýrði nýlega frá'
þessari uppgötvun. „Þetta cr
einhver merkasti viðburður í
rannsóknum manna á Marz,
síðan hnötturinn var kortlagð-
ur fyrir 125 árum“, sagði tals-
maður félagsins.
Það var vísindamaðurinn dr.
E. C: Slipher, sem gerði þessa
nýju uppgötvun. Hann var fyrir-
liði vísindaleiðangurs til Norður-
W
Kartöfluuppskeran hefur verið
heldur rýr núna í haust, þóít
sums staðar sé spretta í meðai-
í lagi og á nokkrum stöðum ágæt.
1 — Gullauga-kartaflan hér að of-
an er úr garði Ólafs Jónssonar,
Bergstaðastræti 23, en sprettan
hjá Ólafi hefur orðið um 15 föld
í ár. Kartaflan vegur 270 gr.
j -________________________
aflaga fór, grisjaði skóginn og
gætti hans, og var drengjunum
jafnframt ómissandi félagi og
ráðgjafi. Þar, í Vatnaskógi, var j
hann að vinna er hann veiktistj
og var fluttur í sjúkrabifreið til!
Reykjavíkur.
j Ég veit, að við erum mörg, sem
þökkum Guði fyrir þennan góða
vin, er við urðum að kveðja
miklu fyrr en við bjuggumst við.
Guð blessi minningu hans og
stj'rki ástvini hans í sorg þeirra
og söknuði.
Bj. Ól.
A myndinni sézt móta fyrir blá-
grænu spildunum á Marz.
Afríku árið 1954, ,en sá leiðangur
var farinn í þeim tilgangi að
taka myndir þaðan af Marz.
★ ★ ★
S.l. sumar kom Marz' mjög ná-
lægt Jörðinni — og mun einnig
verða svo á sumri komanda. —
Hann hefir ekki komið svo ná-
lægt Jöröinni síðan árið 1941.
Árangurinn af Norður-Afríku
leiðangrinum voru þúsundir af
myndum — dr. Slipher hei'ir í
fórum sínum um 20 þús. myndir.
Uppgötvun þessa stóra blá-
græna svæðið á Marz var
mjög óvænt, er þetta stærsta
blágræna spildan á Marz, sem
menn liafa uppgötvað til
þessa. Dr. Slipher skýrði svo
frá, að á næstnnni verði gerð-
ar tilraunir með gróður við
sömu skilyrði og gert er ráð
fyrir að séu fyrir hendi á
Marz.
Sögðu leiðangursmenn, að
einnig hefðu komið í ljós á mynd
unum daufar rákir, er bentu til
sírauma í „andrúmsloftinu" um-
hverfis Marz.
★ ★ ★
í grein í tímariti félagsins seg-
ir svo: „Með sérstökum litglerj-
um í myndavélunum, sem útiloka
áhrif útfjólubláu geislanna í and-
rúmsloftinu, hefir dr. Slipher
fylgzt með því, hvernig vorið
kemur tií Marz. Það hlýnar á
„suðurpólnum“ á Marz, og grænir
hringir myndast umhvovíis ís-
breiðuna og rauðleit eyðimerkur-
svæði verða blágræn — þetta er
sterkasta sönnunin fyrir því, að
á Marz finnst einhvers konar
líf“.