Morgunblaðið - 04.10.1955, Blaðsíða 14

14
MORGVNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 4. okt. 1955 ^
Ekki með vopnum vegið
EFTIR SIMENON
xz___________________________
Framhaldssagan 6
fertugs eða fimmtugs .. Greifa-
frúin var einmitt á þeim aldri,
þegar greifinn dó og sonurinn
hóf nám í París.,.. “
„Og hérna í hö]linni?“
„Hver skrifarinn á fætur öðr-
um, sem dvöldu svo misjafnlega
lengi í hlutverki elskhugans ..
Þér hafið nú séð þann síðasta..“
„Og fjárhagur og afkoma?" I
„Greifasetrið er veðsett. Af
fjórum jörðum er búið að selja
þrjár. Öðru hvoru koma svo forn
gripasalar til hallarinnar, til þess
að vita, hvort nokkuð fémætt sé
eftir“. j
„Og sonurinn?“ I
„Ég þekki hann mjög lítið .. i
það er sagt að'hann sé fjárhættu- !
spilari".
„Beztu þakkir fvrir allar upp-
lýsingarnar, læknir". ,
Maigret lagði af stað út úr
herberginu og dr. Bouchardon
fylgdist með honum:
„Okkar á milli sagt, þá langar
mig mjög mikið til að vita, hvaða
tilviljun það var, sem olli því,
að þér fóruð til kirkjunnar hérna
einmitt þennan sérstaka morg- ]
un“. I
„Já, það kann að virðast dá-
lítið skrítin hending".
„Ég hef það einhvernveginn á
tilfinningunni, að ég muni ein-
hverntíma og einhversstaðar hafa
séð yður áður, en ég get alls ekki
munað eftir því“. |
„Það er alls ekki ómögulegt. að
við höfum einhverntíma sést áð- |
ur“.
Og Maigret greikkaði sporið
eftir ganginum. Hann var dálítið
hugsunarlaus og hvatvís, vegna
þess að hann var illa sofinn og
úrillur af þeim sökum.
Hann sá Jean ganga niður stig-
ann, klæddan gráum fötum, en
ennþá með morgunskóna á fót-
unum. i
Skyndilega ók vagn með ofsa-
hraða inn í hallargarðinn. Þetta
var lítill kappakstursvagn, gulur
á litinn, langur, mjór og óþægi-
legur. Varla hafði hann fullkom-
lega stansað, þegar út úr honum
stökk ungur maður í skinnjakka,
hljóp inn í forsal hallarinnar,
þreif af sér hjálminn oð hrópaði:
„Er enginn lifandi maður hér?
Halló, eru allir sofandi ennþá..?“
Svo kom hann auga á Maigret
og virti hann forvitnislega fyrir
sér: „Hvað er yður á höndum?“ ,
„Uss .... Ég þarf að tala við
yður“. I
Jean stóð við hlið umsjónar-
mannsins, fölur og kvíðafullur. J
Þegar greifinn gekk fram hjá hon j
um, benti hann stríðnislega á
skrifarann og hló glettnisfullur:
„Ertu ennþá hérna, þitt svarta
svín“. |
Hann virtist ekki hafa neitt
sérstakt á móti honum, aðeins j
fyrirlíta hann djúpt. j
„Ég vona að ekkert alvarlegt
hafi komið fyrir?"
„Móðir yðar andaðist í morg-
un, meðan hún hlýddi á messu í
kirkjunni."
„Það var annars ekkert. Hvar
er hún?“
Þegar inn í svefnherbergið
kom, lyfti hann lakinu ekki meira
en það, að hann sá aðeins and-
litið á látnu konunni og hann rak
ekki upp nein harmakvein, felldi
ekki nein tár, eða tjáði söknuð
sinn með áhrifamiklum svipbreyt
ingum.
| Hann tautaði aðeins þrjú orð,
svo lágt að þau urðu varla heyrð:
„Vesalings gamla konan ....“
Jean taldi sig skvldan að fara
með þeim inn, en hann var tæp-
lega kominn í dyrnar, þegar greif
inn veitti honum athygli:
I „Snáfaðu héðan út“, hreytti
hann geðvonskulega út úr sér.
Hann var bersýnilega mjög
órór og áhyggjufullur, gekk fram
og aftur um herbergisgólfið og
beindi orðum sínum til læknisins:
„Úr hverju dó hún, Bouchardon?"
„Hjartabilun, Monsieur Maurice.
En umsjónarmaðurinn veit e.t.v.
meira um þetta mála en ég“.
Ungi maðurinn snéri sér með
miklum ákafa að Maigret um-
sjónarmanni:
„Eruð þér frá lögreglunni?
„Hvernig væri að ræðast við í
næði, nokkrar mínútur. Ég vildi
gjarnan ganga snöggvast eitthvað
út .... Þér verðið áfram hérna I
hjá líkinu, læknir" '
„En ég ætlaði að fara á fugla-
veiðar, eins og þér vitið vél“
„Þér gerið það bara einhvern
annan dag“.
Maurice de Saint-Fiacre fór
með Maigret út úr herberginu og
starði viðutan niður á gólfið, fyr-
ir framan fæturna á sér. Þegar
þeir komu út á aðalveginn, sem
lá heim til hallarinnar, var mess-
unni að Ijúka og söfnuðurinn,
mikið fjölmennari, en við guðs-
þjónustuna á undan, var að koma
út og myndaði hópa á torginu.
Margir voru þegar gengnir inn
í grafreitinn og sáust höfuð þeirra
yfir múrvegginn.
Kuldinn varð viturri eftir því
sem leið á daginn, vegna norðan-
stormsins, sem þyrlaði bliknuðu
og skorpnu laufinu um torgið
þvert og endilangt og lét blöðin
svífa í hringi, eins og fugla, yfir
Notre-Dam tjörninni.
Maigret setti tóbak í pípuna.
Raunverulega var það þess vegna
sem hann hafði farið út með
greifann. Læknirinn hafði revtk,
jafnvel í herbergi látnu konunn-
ar og Maigret var vanur að
reykja, hvar sem hann var
staddur.
En ekki í höliinni. Hún var |
a! veg sérstakur staður sem í i
æsku hans hafði táknað allt það, ■
sem ekki varð komizt að eða ]
náigast. |
„í dag kallaði greifinn mig inn j
í bókasafnið til sín og bað mig ]
um að ljúka svolitlu verki með
sér“, var faðir hans vanur að
segja með nokkru stærilæti.
Og Maigret, sem í þá daga var
heidur vanræktur og umhirðu-
laus drenghnokki, stóð lotningar-
fullur álengdar og horfði á barn-
fóstruna, þegar hún gekk um
skemmtigarðinn með Maurice de
Saint-Fiacre í barnavagni, sem
,hún ýtti á undan sér.
„Hagnaðist nokkur á dauða
móður yðar?“
„Ég skil yður ekki. Læknirmn
er nýbúinn að segja að ... “
„Hann var orðinn áhyggjufull-
ur og baðaði út höndunum með
miklum ákafa. Síðan þreif hann
blaðið, sem Maigret rétti að hon-
um, sem skýrði frá hinum fyrir-
hugaða glæp.
„Hvað merkir þetta? Bouchar-
don talaði um hjartabilun?“
„Hjartabilun, eða réttar sagt,
dauðsfall af völdum hjartabilun-
ar, sem einhver sá fyrir, hálfum
mánuði áður“.
Þeir nálguðust nú kirkjuna,
gengu mjög hægt og djúpt sokkn-
ir niður í hugsanir sínar.
„í hvaða erindagerðum komuð
þér til hallarinnar í morgun?“
KAUPMENN! — KAUPFÉLÖG!
Gætið þess að afgreiða alltaf rétt rafkerti í bílana.
BOSCH-kerti W 225 T 1 í Borgward og Volkswagen
BOSCH-kerti W 175 T 1 í Mercedes-Benz 170 Sb,
170 S-V og 180.
BOSCH-kerti W 225 T 7 í Mercedes-Benz 220 A
og 300
BOSCH-kerti W H5 T 1 í Opel, allar gerðir
Bifreiðaeigendur. Bestur árangur næst með réttum
L.eciton er dásaml. sáp-
an, sem til er. Froðan
fíngerð, mjúk og ilmar
yndislega. — Hreinsar
prýðilega, er óvenju
drjúg. Ég nota aðeina
Leciton sápuna, sem
heldur hörundinu ungu
mjúku og hraustlegu.
HEILDSÖLUBIRGÐIR:
I. Brynjólfsson & Kvaran
(20 rakhliðar) í Málmhylkjum Kr. 13,25.
Hér eru 10 rakblöð
með heimsins beittustu egg
10 blá Gillette blöð
Maurice de Saint-Fiacre var
þrítugur að aldri, jafn gamall og '
Jean. Þeir voru auk þess mjög
líkir á hæð, en greifinn var
herðibreiður og nokkuð feitlag-
inn. Fas hans og framkoma virt-
ust fyrst og fremst einkennast af
dugnaði og fjöri. Augun voru
glettnisleg og björt. |
Honum virtist bregða mjög v'ð {
orð Maigrets: „Hvað segið þér?“ I
„Komið þér með mér eitthvað '
afsíðis". I
„Hamingjan góða Og ég sem
ætlaði að.... “
„Ætluðuð hvað?“
kertum. — Heildsölubirgðir fyrirliggjandi.
Bræðurnir Ormsson h. f.
Vesturgötu 3 — Sími 1467
* í
KEMISK HREINSUN
GUFUPRESSUN

HAFNARSTRÆTI 5
LAUFÁSVEGI 19
Skriistofustúlka
Ein af elztu heildverzlunum bæjarins vill ráða skrif-
stofustúlku. Góð vélritunarkunnátta nauðsynleg og
enskukunnátta æskileg. Eiginhandartilboð, þar sem til-
greindur er aldur, kunnátta og fyrri störf, leggist á afgr.
blaðsins fyrir 7. okt. Tilboð sé merkt: „Skrifstofustúlka
7. okt.
1324'
i