Morgunblaðið - 20.11.1955, Page 14
14
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 20. nóv. 1955
ANNA KRISTÍN
EFTIR LALLI KNUTSEN
Framhaldssagan 5
Pabbi starði þungbúinn á Ivar,
sem lagt hafði hönd sína þett á
handlegg minn. — Ég hélt að það
væri eldri dóttir min, sem þér
ætluðuð að fá fyrir konit. —
Fyrirgefið, en æska og fegurð
hafa alltaf djúp áhrif á nug. Hann
hneigði sig kurteísiega fvrir mér
og sagði: Afsakið mágkona, ég
meinti ekkert illt með þe.ssu.
Pabbi fyllti nú bikarana og
sagði: — Anna Kvistin, komdu og
drekktu skál brúðguma þins. —
Anna Kristín stóð upp. Andlits-
drættir hennar voru sem stirn-
aðir, svipurinn hörkulegur og
augun ískyggilega glampandi.
Kún og ívar Mogensson lyftu
bæði bikurunum. Ivar setti bik-
arinn á munn sér og drakk til
hálfs úr honum. Anna Kristín bar
einnig sinn upp að vrunum, en ég
sá að hún drakk ekki. Og allt í
ein umissti hún bikarinn. Hann
féll á gólfið og brotnaði í þúsund
mola. — Ó — hrópaði ég — bik-
arinn! Pabbi leit í augu Önnu
Kristínar. — Þú drekkur brúðar-
skálina þína úr öðru glasi, ú'r því
að þér fórst svo klaufalega með
þetta.
Nú tók ívar Mogsensson til
máls: — Allar ungar stúlkur eru
taugaóstyrkar þegar á að fara
að opinbera trúlofun þeirra. Ég
verð að biðja yður að fyrirgefa
henni, herra. Og ég má til með
að fá að gefa yður bikar í stað
þess sem brotnaði. Ég á gullbik-
ara. — Nú loksins hafði systir
mín fengið málið. Hún sagði ró-
lega: — Enginn bikar getur kom-
ið í stað þessa, .herra höfuðsmað-
ur. — Nú getur ekkert orðið af
giftingunni, pabbi, sagði ég og
bar ótt á. Þú hefir alltaf sagt að
þegar einhver þessara bikara
brotnar, þá boðar það ættinni
mikla ógæfu. í upphafi voru þeir
sex, þegar ættmenn okkar bjuggu
í Holstein, pabbi. Fjórir bikarar
hafa brotnað og fjórum sinnum
hefir ógæfa dunið yfir ættma. —
Mamma stanzaði orðaflaum minn
með því að gefa mér vel útilátinn
kinnhest. En nú lagði Anna Krist-
ín hönd sína á handlegg pabba.
Augu hennar voru tárvot. — Litla
s.ystir segir satt. Þú mátt ekki
láta ógæfuna koma yfir mig í
þetta sinn, pabbi.
ívar Mogensson stóð á fætur og
gekk reikulum skrefum til henn-
ar. — Megi sú ógæfa þá koma yfir
mig, mín yndislega. Ég skal bera
allar þínar byrðar. Anna Kristín
sneri sér snöggt að honum. Augun
skutu neistum. — Ég vil sjálf
ráða lííi mínu. Faðir minn hefir
engan rétt til að selja mig eins og
skynlausa skepnu. — Taktu minn
bikar, ég drekk úr öðru glasi,
sagði í var. Pabbi leit á hann og
þeir horfðust í augu yfir höfuð
Önnu Kristínar. — Haldið þér,
höfuðsmaður, að ég láti einn brot
inn bikar kollvarpa heilli trú-
lofun. Þér hafið þegar skrifað
undir. Nú er komið að mér og
dóttur minni. — Hann gekk að
skápnum, tók út fjaðrapenna og
blek. Svo breiddi hann út stórt
skjal á borðið. — Hér set ég mína
undirskrift og dóttir.mín setur
sitt nafn þar undir. — Ég læddist
varlega til dyra og skaust út.
Enginn í stofunni virtist sakna
mín. Þögul gekk ég upp stigann.
4. kafli.
Oft þegar ég ligg við hliðina
_*á manninum mínum og get ekki
'::ofið vegna sárra þraúta í líkam-
ianum, gríp ég fálmandi höndum
'-í vaðmálssængurverið mitt og
hugurinn flýgur aftur í tímann.
'Vaðmálið verðurað þvkkur
mjúku silkiteppi og ég sit á rúm-
stokknum í jómfrúherberginu og
tryllingslegu augnaráði hamast
við að láta föt sín ofan í gamlan
vaðsekk.
Þú sleppur aldrei, þeir ná þér
á leiðinni, segi ég alvarlega Hún
sneri sér að mér. Augu hennar
sýnast svört í ósandi lampaljós-
inu. — Ég skal ekki giftast hon-
um. Enginn mannlegur máttur
skal fá mig til þess. Fyrr skal ég
deyja. — En hvað ætlarðu að
gera? sagði ég ráðaleysislega og
fann sárt til þess að vera ekki
eldri og reyndari en raun bar
vitni um. Þá tók Anna Kristín
mig í fang sér, kyssti mig á munn-
inn, kinnarnar, augnalokin. —
Elsku bezta systir mín, sagði hún,
mér þykir svo vænt um þig, eins
vænt um þig og þú værir barnið
mitt. En — mér þykir vænst um
mig sjálfa, þess vegna flý ég nú
frá þér, en ég kem aftur til þín
seinna og sæki þig. Þú hlýtur að
skilja að ég get ekki látið neyða
mig upp í hjónarúmið til ívars
Mogenssonar.
Hún hafði lagt handlegginn ut-
an um mig og við sátum eins og
börn á rúmstokknum og létum
okkur dreyma um frámtíðina. —
Við skulum ferðast út í heiminr,
bara við tvær. Hefir þú ekki þráð
að komast burt, eitthvað langt
burt? Það hefi ég gert. Mér hefir
oft fundizt ég eins og fugl, sem
meinað er að nota vængina til
flugs. Og svo ætti ég að verða
eiginkona þessa drykkjurúts?
Hugsaðu þér hann kveld cftir
kveld ,drukkinn, heimskulega
flangsandi — nei það mundi ég
aldrei þola, aldrei. Það mundi
enda með hræðilegri skelfingu.
Dyrnar opnuðust. Sesselja kom
inn til að hjálpa okkur til að
hátta. Eins og vant var sá hún
mig ekki, en gekk til systur minn-
ar, tók perluskreytt hárnetið af
ljósgullnu hárinu sem lék nú ó-
hindrað um herðar og háls. Hún
sagði lágt: — Það fer nú ekki allt
eins illa og maður álítur í byrj-
un. — Snertu mik ekki, Júdas,
hvæsti Anna Kristín. — Hefurðu
ekki heyrt, sagði ég, að Anna
Kristín missti kristalsbikarinn?
SLÐLRIMESJAIVIEIMN
DANSLEIKUR í Njarðvík sunnudaginn
20. nóvember.
KVARTETT SÖNGUR
HAUKUR MO"THENS
Hljómsveit ÓLAFS GAUKS
K.F.K.
Hátíðin byrjaii
ekki fyrr en
kveikt hefir verið
á kertunum
Skrautkerti
Antikkerti
Gotikkerti
Blómakerti
Brúðukerti
Jólakerti
Paraffinkerti
Sterinkerti
Altariskerti
Vatnarósir
INNHEIMTIJSTARF
Piltur eða stúlka óskast til innheimtustarfa
s t r a x .
Vátryggingarskrifstoga
Sigfúsar Sighvatssonar h.f.
Nýja bíó Sími 3171
Afgreiðslustúlka
afgreiðslustúlka óskast.
Fyrirspurnum ekki svarað í síma.
íiUisVRUU,
Einbýlishús
Til^ölu fokhelt einbýlishús á fallegri gignarlóð nálægt
bænum. Lysthafendur leggi nöfn sín ihn á afgreiðslu
blaðsins fyrir þriðjudagskvöld merkt: „Einbýlishús 551“
^ötureöncUm
aUt
OSTERTAG
eldtrausta peninga-
skápa
útvegum við í mörgum
stgprðum frá Þýzkalandi,
með stuttum fyrirvara.
Ólafur Gislason & Co. h.f.
Hafnarstræti 10—12 — Sírhi 81370.
Reynlð að þvo upp með PICCOLO — nýja,
ódýra þvottaleginum — þá styttið þér upp-
þvottatímann um helming. Ef með þarf, er
borðbúnaðurinn fyrst skolaður undir vatna-
krananum, svo er hann settur í heitt PICCO-
LO-vatn, — sem leysir upp fituna á svlp-
stnndu — burstaður, tekinn upp og látið
renna af honum andaríak. Þá er hann orðinn
spegilgljáandi og þarf ekki að þurrka af
honum nema á stöku stað.
Allir hafa efni
d að nota
Piccol
— nýja, ÓDÝRA þvottalöginn.
Heildsölubirgðir:
/. BRYNJÓLFSSON S KVARAN