Morgunblaðið - 05.01.1956, Blaðsíða 14

14
MORGVNBLAÐIB
Fimmtudagur 5. janúar 1950

ANNA KRISTÍN
EFTIR LALLI KNUTSEN
Pramhaldssagan 41
alveg dauður úr öllum æðum.
Hvað þá með Gynter höfuðs-
mann? Er hann ekki fullgóður?
— Á vissan hátt. En mér þykir
vinátta hans full dýrkeypt.
Hann gekk þungum skrefum
út, og ég starði á eftir honum.
Hverju sætti það að Ebbe var
íallinn i ónáð? Og hvenær hafði
ívar komizt að raun um að kunn-
íngsskapurinn við Gynter var
dýr? Ef til vill væri ívar ver
stæður en ástæða var til að ætla?
Ove Berning varð áfram á
Mæri. Hann lá lengi í rúminu,
því að upp úr hrakningunum
fékk hann brjósthimnubólgu. Ég
sat hjá honum tímunum saman.
Mér fannst enginn annar þurfa
mín við. Sesselja sá um að hús-
störfin væru af hendi leyst og
Katja hjúkraði systur minni.
Úr því systir mín kærði sig
ekki um mig, var mér sama hvar
ég var. Ove var erfiður sjúkling-
ur og eftir að hann hresstist rif-
umst við oft.
Einn daginn sendi Anna
Kristín eftir mér og sagði: — Er
þér kunnugt um að Ebbe skrif-
aði ívari í vetur og bað um hönd
þína? ívar svaraði neitandi án
þess að ráðgast um það við þig.
— Já, mig grunaði það, sagði ég
kæruleysislega. Anna Kristín
settist upp í rúminu. Hún var
rnögur og föl í andliti. — Ætl-
arðu að segja mér að þú viljir
ekki Ebbe fyrir eiginmann?
spurði hún. — Það er ég ekki viss
um, svaraði ég. — Ertu frá þér.
Ef ég hefði verið í þínum spor-
um, hefði ég óðara játast hon-
um. — Það veit ég. Og ég veit
líka að min hefði aldrei verið
beðið ef þú hefðir verið ósift.
Segjum nú svo að ég giftist Ebbe
og svo yrðir þú allt í einu ekkja,
hvað þá? — Þú veizt ekkert hvað
þú ert að segja, sagði hún oe lagð
ist út af. — En ég hugsa að ívari
þvki gott að þú tekur honum
ekki.
Ebbe er of greindur fyrir ívar.
Hann vill heldur gifta þie bess-
um slána, sem þú hefur tekið að
þér meðan ég var veik. Mér er
sagt að hann oe fvar eigi prýði-
lega saman oe drekki fast. — Það
er betra en að Gvnter væri hér.
Hún horfði rannsekandi á mi«:
— Það skvldi þó aldrei vera að
hann eiai sök á bví að Ebbe var
vísað frá? Ée hlakka til að sjá
hann. fwar hælir honum á hvert
reini. Ég fer á fætur í kvöld.
— Já, gerðu það, saeði ée hues-
andi. — Þú ert búin að liggja
nógu lengi.
f fvrsta sinn á ævi minni ósk-
aði ég að við Anna Kristín vær-
um langt hvor frá annari. Ég var
hrædd við áhrif þau. sem hin
faera systir mín hefði á Ove.
Mér fannst hann vera min eien
og bað var ée, sem hafði hrifið
hann úr dauðans greipum með
hj'’’brun minni og umhyggju.
Um kvöldið drukku þeir mik-
ið bann og ívar. Þeear ée kom
inn til þeirra seint um kvöldið var
fvar sofnaður fram á borðið. en
Ove Berning var vel vakandi og
í bezta skapi. Hann stóð upp,
lj’fti gk’sinu og sagði: — Það var
gott að þér komuð, jómfrú, ég
beið einmitt eftir yður. — Það
er merkilegt að þér skuluð geta
staðið unnréttur eftir að hafa
dnikkið ívar undir borð, saeði ég
ergileea. — Það er af því að heil-
inn á mér fvllir út í allt höfuðið
og ý;nið kemst þar ekki fvrir.
Höújðsmaðurinn hefur minni
hei’al , oe meira pláss fvrir vín.
— Þér eruð kurteis við húsbónd-
ann, pað verð ég að segja. — Ver-
ið þér aÚ ekki reið við mig, jóm-
frú. Við vitum það bæði að yður
lízt vel á mig.
Ég ætlaði að svara einhverju,
en þá heyrði ég gengið um stofu-
hurðina, sem ég sneri baki í, og
Ove Berning muldraði: — Hvert
í logandi! Er þetta Venus Ana-
dyomene?
Ég þurfti ekki að snúa mér við.
Ég vissi að þetta var Anna
Kristín. Ég sá það á augnaráði
hans, undrunarsvipnum og að-
dáunarbrosinu. — Svo það eruð
þér sem hafið rænt systur minni
frá mér síðastliðnar vikur, sagði
Anna Kristín glaðlega. Hann
gekk á móti henni, tók hönd
hennar og kyssti hana með lotn-
ingu. — Fyrirgefið mér, belle
, dame sans merci! Ef ég hefði
vitað að þér biðuð hennar, hefði
ég sjálfur fylgt henni til yðar.
Án þess að vita hvað ég gerði
sló ég hann rokna löðrung og
hljóp síðan út úr stofunni. Hjart-
anlegur hlátur hans og mjúk
seiðandi rödd hennar fylgdu mér
upp stigann.
24. kafli.
Það var ómögulegt að vera
lengi reið við Ove. Hann var svo
glaðsinna að öllum þótti vænt
um hann, sem kynntust honum.
Hann átti mikla frásagnagleði og
kom okkur ótal sinnum til að
skellihlæja að sögum sínum.
Hann drakk töluvert og spilaði
við ívar, en hann kom honum
aldrei í illt skap, eins og Gynter
var svo gjarn á. Önnu Kristínu
líkaði prýðilega við hann. Mér
þótti innilega vænt um að hafa
hann á heimilinu, því að það var
eins og skuggarnir sem hvíldu
yfir Mæri, dreifðust og fjarlægð-
ust þann tíma, sem hann hafði
dvalið hjá okkur. Þó leið mér
ekki vel.
Katja var enn á Mæri og milli
hennar og Sesselju stóð eilíft
stríð um svstur rmna. Því reyndu
þær þó að leyna eftir mætti. Ove
Berning varð þó var við þetta og
einn daginn sagði hann við mig.
— Ég kenni í brjósti um frú Mog-
ensson. — Kennið þér í brjósti
um hana? svaraði ég. Hvað eigið
þér við með því? Er það kannske
sama sem að þér elskið hana?
' Hann leit undrandi á mig. Svo
I fór hann að hlæja, og hló hátt og
lengi. — Hamingjan góða hjálpi
: þér! sagði hann loks þegar hlátr-
inum linnti. Mig skal ekki undra
þó að þú hafir ekki verið hýr við
mig í seinni tíð, ef þessar hugs-
anir hafa fest rætur hjá þér. Nei,
það eruð þér, en ekki hún, sem
ég vil fá. — Og hvað getið þér
boðið tilvonandi eiginkonu? sagði
ég þurlega, en satt að segja hafði
mér hlýnað um hjartaræturnar
við svar hans. — Sjálfan mig,
sagði hann brosandi. Ég er galla-
j gripur, jómfrú, en leiðinlegur er
ég ekki, svo að ég held að hjóna-
band okkar komi til með að hafa
sínar björtu hliðar. — Uss, ég
geri ekkert með það sem þér seg-
ið, sagði ég létt í spuna. En hvað
áttuð þér við með því sem þér
sögðuð um systur mína? — Ef
tveir gráðugir úlfar berðust um
lítið hvítt lamb munduð þér þá
ekki aumkva lambið? — Samlík-
ingin á ekki vel við, sagði ég.
Hvíta lambið er ekki til.
Hann horfði íhugandi á mig.
— Sjáum til, þér eruð að vitkast.
Þá skildist mér allt í einu að ég
var að ljósta upp um systur mína
við bráðókunnugan mann og í
stað þess að ásaka sjálfa mig,
sneri ég reiði minni gegn honum.
— Hvernig dirfist þér að baktala
systur mína við mig, auðnuleys-
inginn yðar, hrópaði ég æst. Ég
vil ekki sjá yður. Reynið að
bypja yður út. Hann gekk stein-
þegjandi út, en ég hljóp beina
leið upp í herbergið mitt, fleygði
mér upp í rúm og grét.
Nú leið að páskum. Ég hafði
góðan tima til að hugsa ráð mitt,
því að Sesselja hafði tekið að sér
hluta af mínum skyldustörfum.
Ove Berning var enn á Mæri og
skemmti okkur með glaðværð
sinni og gáska.
Það var farið að vora og hlvna
í veðri og við Anna Kristín létum
oft söðla hesta okkar og riðum
um nágrennið. Eitt sinn er við
komum ríðandi upp Mærisásana
og beygðum inn á túnið, sá ég að
Ove gekk inn í kirkjuna. — Þetta
er í fvrsta sinn, sem ég sé prest-
inn í Þrándarnesi ganga í Mæris-
kirkju sagði ég. Hvað ætli nú
standi til? — Þú verður að
Dansleikur
í Sjálfstæðishúsinu í kvöld kl. 9.
Aðgöngumiðar eru seldir í Lúllabúð, Hveri'isgötu 61
Sælgætistuminum, Vesturgötu 2
og í Sjálfstæðishúsinu eftir kl. 8.
FRAMARAR, rjölmennið og taki.ð með ykkur gesti
Knattspyrnufélagið Fram
Herbergi óskast
Maður í opinberri stöðu, nálægt fertugu, óskar að taka
á leigu herbergi frá næstu mánaðamótum. Æskilegt væri
að kvöldverður og þjónusta að nokkru gæti fylgt. Tilboð
merkt: „Sími — 926“, óskast send Mbl sem fyrst.
TILKYNIMIIMG
Viðtalstími minn er hér eftir kl. 3—A. — Sími 2263
eða eftir samkomulagi. — Lækningastofan er á Óðins-
götu 1, suðurdyr.
Sveinn Gunnarsson, læknir.
HESTAMANNAFÉLAGIÐ FÁKUR
Aramótaiagnaður
félagsins verður haldinn í Tjarnarcafé föstudaginn 6. þ.m.
Hefst klukkan 9.
SKEMMTINEFNDIN
Unglinga
vantar til að bera blaðið til kaupenda
r
1
Kringlumýri — Seltjarnames II’— Miðbæ
Tómasarhaga — Scrlaskjól
JPHotgmtbhtfttð
Skrifstofustúlka
Heildverzlun óskar eftir skrifstofustúlku sem fyrst. —-
Vélritunar og enskukunnátta nauðsynleg. — Umsækjend-
ur sendi nöfn sín fyrir 3. n. m. á afgreiðslu blaðsins
merkt: „1000—855“. ,
STATION WAGON
Dodge, model 1951, til sölu. — Bifieiðin er í ágætu
ástandi. Hentug fyrir verzlunar- eða iðnfyrirtækL Uppl.
í Suðurgötu 22, uppi, eftir kl. 2 í dag.
Húsgagnasmiðir
Húsgagnasmiður eða maður vanur verkstæðisvinnu,
óskast. — Mikil eftirvinna eða ákvæðisvinna.
EMIL HJARTARSON
Hraunteig 23 — Sími 81640
Vélgæzla og viðgcrðir
Landsspítalann vantar nú þegar starfsmann tii vél-
gæzlu, viðgerða o. fl.
Laun samkvæmt XI. flokki launataga. hámarksgrunn-
laun kr. 2.375,00 á mánuði.
Fullkomin reglusemi nauðsynleg. fVekari upplýsmgar
um stöðu þessa veitir umsjónarmaður spitalans kl. 10—12
eða 3—6 í síma 1667. Umsóknir sendist til skrifstofu
ríkisspítalanna fyrir 10. janúar 1956.
SKRIFSTOFA RÍKISSPÍTALANNA
Málaskólinn MÍMIR
Tungumálakennsla fyrir unga sem gamla. — Þér lærið
að tala hið erlenda tungumál, þjálfist í notkun þess og
venjist því að hlusta á það, án mikillar fyrirhafnar.
Ný námskeið hefjast um miðjan mánuðinn
ENSKA — ÞÝZKA — DANSKA — FRANSKA —
SPÆNSKA — ÍTALSKA
Kennarar: Einar Pálsson, Ute Jakobshagen, Erik Sönd-
erhclm, Franco Belli, Sigfús Andrésson.
Innritun daglega frá kl. 5—8 síðdegi3.
MÁLASKÓLINN MÍMIR,
Sólvallagötu 3 — Sími 1311 (þrettán ellefu).