Morgunblaðið - 25.08.1956, Qupperneq 12

12
MORGVNBLAÐIÐ
Laugardagur 25. ágúst 1956
LOUIS COCHRAN:
SONUR HAMANS
Framhaldsagan 13
„Verið þér sælar, írú Smith Þetta
hefur sannarlega verið mér
skemmtileg kvöldstund og ég
vona að ég fái að sjá yður mjög
fijótlega aftur.“
„Verið þér sælir, hr. Malone.
Þaö gleður mig alltaf stórlega að
hitta yður.“
Lije glotíi að hinni hjákátlegu
gamanscmi þeirra:
„Vertu blessaður, Dinlc, Við
sjáumst aftur á morgun." Rödd
hans leyndi því ekki, að hann
áleit brottfararstund gestsins
komna og rúmlega það. — „C-óða
nótt“.
„Verið þið svo bæði blessuð og
sael“. — Dink rak höíuðið mjög
gætilega út um opnar dyrnar. —
„Bah. Það er þá ekki rieitt sér-
staklega hlýtt og notalegt úti
núna.“
Dyrnar opnuoust upp á gátt og
skullu svo aftur með háum smelli,
um leið og nístings kaldur vind-
gustur smaug inn í litlu stofuna.
Móðirin hryllti sig og laut örlitið
niður að syni sínum, með hand-
leggina um háls hans og hökuna
hvílandi við óstýrilátt hvirfilhár
hans.
„Dink er prýðileguf náungi, er
hann það ekki, Lije?“ spurði hún
svo, örlítið dapurlega.
„Jú, Dink er ágætur."
Með vel miðuðu höggi sló
hann til hálf fullrar flöskunnar,
sem stóð á gólfinu fyrir framan
hann, og sendi hana í loftköstum
yfir að veggnum gegnt honmn.
„Mamma“. — Hann talaði hægt
og mælti orðin í löngunarfullum
bænarróm, eins og lítill drengur.
„Þessi náungi, lögfraeðíngurinn,
sagði mér, að vöruskip væri vænt
anlegt hingað til bæjarins, mjög
bráðlega. Væri þér ekki sama,
þótt ég færi með því?“
En í stað þess að svara, lagði
móðirin höfuðið svefnlega á öxl
sonar síns og eftir örfáar mínútur
sagði hinn djúpi og reglulegi and-
ardráttur hennar sína sögu, svo
að ekki varð um villzt. . . Og Lije
sat langa stund og starði inn í
dvínandi glæðurnar, áður en
hann bjó um rnóður sína cg kom
henni í rúmið.
3. KAFLI.
Næsta dag hélt Lije, eins og
venjulega, til skógarins og hélt á-
fram að ryðja hina væntanlegu
ræktunarjörð sína, ákveðnari en
nokkru sinni fyrr að framkvæma
hið erfiða ætlunarverk sitt.
Frá því í fyrstu dögun og allt
fram til svarta myrkurs stritaði
hann og hvatti og dreif áfram
svörtu hjálparmennina sína tvo,
með orðum og athöfnum. Og að
kvöldi fimmtudagsins höfðu þeir
þrír höggvið og rutt breiða braut,
sem vagnarnir gátu dregið lrin
felldu tré eftir, alla leiðina niður
á fljótsbakkann. Svo var hægt að
flytja þau þaðan á gufuskipum,
LTVARP!
Laugardagur 25. ágúst:
Fastir liðir eins og venjulega.
12,50 Úskalög sjúklinga. — 19,30
Tónleikar: Erich Kunz syngur
Vínarlög (plötur). 20,30 Eins*;ng-
ur: Licia Alfcanese syngur óperu-
ariur eftir Puccini og Verdi (pl.).
20,40 Upplestur: Anna Stína IJór
arinsdóttir leikkona les smásögu.
21,00 Tónleikar (plötur). 21,30
Leikrit: „Brúðurin", gamanleikur
eftir Gertrude Jennings. Leikstj.
og þýðandi: Hildur Kaiman. •—
22,10 Danslög (plötur). — 24,00
Dagskrárlok.
eða binda þau saman í fleka og
fleyta þeim, til Yazoo City eða
Vicksburg, þar sem mátti selja
þau, a. m. k. fyrir eitthvert lítið
verð. Það var þó betra en að
brenna þau, eins og flestir bænd-
urnir gerðu Og þegar hann gæti
farið að starfrækja timburmyln-
una sína, þá . . . .
En á föstudag hætti Lije, ásamt
öðrum verkamönnum, um nónbil
og klæddi sig í búðarfötin sin,
sem nú voru orðin honum full
þröng um mjaðmir og herðar. og
sameinaðist hinum æsta mann-
fjölda, sem hópaðist saman við
landgöngubryggjuna, til þess að
fagna komu vöruflutningaskips-
ins.
Komu skipsins var venjulega
minnzt mörgum vikum áður og
marglit auglýsingablöð voru fest
upp til lesturs í sérhverju sveita-
þorpi í íimmtíu míliia nágrenni,
en Wonder Palace var alger und-
antekning frá þcirri reglu Lije
haíði heyrt þessa skips getið áð-
ur, en það haíði alarei lúngað til I
lagt leið sína armao, en til borg-
anna meðfram Mississipi. — Nú
gerði það samt krók á hina venju-
legu leið sína, stanzaði í Yazoo
City hoila nótt og var væntanlegt
til Delta City klukkan þrjú e. h.
Á dálitlum hól, nálægt skipa-
bryggjunni, allfjarri hinum
stympandi og hryndandi mann-
fjölda, stóð Lije og beið eftir eim
plpublæstri skipsins, sem gæfi til
kynna komu þess.
Renglulegir menn, flestir
klæddir þykkum vaðmálsfötum,
með há stígvél á fótum, í fylgd
með feitum, subbulegum eigin-
konum og eltir af heilli hersingu
barna, á öllum aldri, myncluðu að
mestu leyti hinn stóra hóp. Innan
um hina eldri voru nokkrar af
gjafvaxta stúlkum staðarins,
blómlegar æskumeyjar. sem
þráðu ástir og ævintýri, með tindr
andi augu og rjóða vanga, undir
barðalausu kvenhöttunum.
Þar sem hann beið þarna, var
eins og ánægjutilíinnir.g írá fólk-
inu í kring, seyílaði inn í hann og
hann kallaði til þreklegs, sina-
sterks og holdskarps unglings,
sem stóð á tali við gamlan svert-
ingja, tuttugu fetum fyrir fram-
an hann:
„Halló, Spike. Spike Turner."
Spike glotti breitt, ruddi sér
braut yfir til hans og hrækti heli-
armikilli tóbaksluggu út úr sér
um leið.
„Gefðu mér upp í mig, Lije“,
sagði hann. „Það er enginn kraft-
ur í þessu, sem ég er að japla á.“
„Á ekki til einn einasta munn-
bita í eigu minni.“ Lije sló út
með báðum höndunum tómum,
orðum sínum til frekari staðfest-
ingar. „Þú þarfnast heldur ekki
£É
vantar unglinga til að bera blaðið til kaupemla.
Talið við afgreiðsluna Strandgötu 29.
Saersiakona
óskast í léttan saumaskap, hálfan eða allan daginn.
Upplýsingar í Efstasundi 98 eftir kl. 7 á kvöldin.
Til sslu
glæsileg 5 herbergja íbúð við Kirkjuteig, milliliðalaust.
Tilboð nierkt: „Uaugardalur — 3961“ sendist Morgunbl.
fyrir 28. þ.m.
Kiiidu ROYAL bifðinnarnir

Innihald pakkans hrært út í % líter af mjóllc. Látið
standa í 15 mínútur.
Þetta er einn bezíi og hontugasti efíirmatur sem völ er á
KARAMELLU — HINDBERJA — VANILLU
/ess
vekjarínn er alitaf
Henlugur herma og í ferðaiagið
ABALSTRATI 7
- RBYKJAVIK
MARKÚS Eftir Ed Dodd
DUS.NG ALL O'JK OBSECVATION,
WARK, THI5 15 THE FIRST
TIME WE'VE SEEN THAT
S6COND GOSILLA AY3THSR/
I'VE SUSPECTED THIS, A\ARK...
SORILLA AAOTHER5 MAY LOSE
THEIR. BASIES IN CAPTIVITY
NOT B5CAUS5 OF FOOD...THEY
NiEED FOREST SECLU3ÍCM/
THEN ZCOS MAV HAVE 70
PLAN SAAALL FOREST-LIKE
ENCLOSURES WHERE GORILJ.AS
CAN HIDE WHEN THEY ARE
BEARING YOUNG/
T3
1) — Þótt við séum búnir að
vera hér lcngi, þá er það í fyrsta
skipti, sem við sjáum þessa
Gorillu-móður.
2) — Hún heíur verið í einangr
un. Við höfum verið hér svo vik-
um skiptir og það er fyrst hávað-
inn af blikkinu, sem hefur knúið
hana fram úr einangruninni.
3) — Mig hefur lengi grunað
þetta. Goriilumæðurnar missa
ungana sína í dýragörðunum,
ekki vegna mataræðisins, heldur
vegna þess að þær verða að geta
einangrað sig í skógarrjóðri.
4) — Það þýðir að dýragarð-
arnir verða að útbúa skógarlund
þar sem þær geta verið í friði.
— Já, það er rétt.