Morgunblaðið - 05.09.1956, Blaðsíða 6

6
MORCVNBLÁÐIÐ
Miðvikudagur 5. sept. 1956
Hefur farið 19 rannsóknarleiðangra
inn í „svörtustu" Afríku
Hollenzkur mannfræðingur heim-
sækir ísland í boði Loftlciða
ADÖGUNUM var hér á ferð
í boði Loftleiða Hollending-
ur nokkur, Dr. Paul Julien frá
Wassenaar í Hollandi. Dr. Julien
er mannfræðingur og mjög þekkt
or á því sviði — bæði fyrir rann-
•óknir sínar og ritsmíðar.
Hefur hann aðallega lagt stund
á rannsóknir á Afríkunegrum, en
sergrein hans er blóðrannsókmr
á grundvelli mannfræðinnar. Hef
ur hann farið 19 rannsóknarleið-
angra inn í myrkviði Mið- og
Vestur-Aíríku — og einkum
sótzt eftir því að rannsaka blóð
hinna svonefndu Pigma, en sá
Mikil samúð með íslend-
ingum í handritamálinu
B
>JARNI M. Gíslason rithöfund-
ur, hefur nýlega verið á
þriggja mánaða fyrirlestraferð
um Noreg og Finnland og geta
sænsk og finnsk blöð ailýtarlega
um þá ferð.
Bjarni hefur einkum haldið
fyrirlestra um íslenzk efni. Er
svo að sjá á norskum og sænsk-
um blöðum að sjónarmið fslend-
inga í handritamálinu mæti mikl
um skilningi í þeim löndum, en
blöðin höfðu viðtöl við Bjarna
um það mál.
Þegar eitt blaðið spurði Bjarna
um hvernig hann teldi að almenn
Ingur í Noregi og Finnlandi liti
á handritamálið svaraði hann:
Ánægjuleg
skemmtiferð
HAFNARFIRÐI. — Sl. fimmtu-
dag buðu bílstjórar Nýju bíl-
stöðvarinnar og bifreiðastöðvar
Sæbergs, öldruðu fólki í skemmti
ferð suður á Keflavíkurflugvöll,
út á Reykjanes og víðar. Var
ferðin hin ánægjulegasta, enda
lögðust allir á eitt til þess að
ferð gamla fólksins gæti orðið
því til sem mestrar ánægju. —
Alls voru í förinni um 200 manns.
Fyrst var.ekið til Keflavíkur-
flugvallar og mannvirki skoðuð
þar undir handleiðslu Björns
Ingvarssonar lögreglustjóx-a, en
síðan bauð varnarliðið upp á veit
ingar. Að því búnu var haldið út
á Reykjanes og staðurinn skoð-
aður. Þaðan var ekið tíl Sand-
gerðis og síðan til Hafnarfjarðar.
Fólkið hafði hina mestu ánægju
af að koma á þessa staði, enda
var veður ágætt allan daginn og
allt gert til þess að fólkinu liði
sem bezt.
Er aldraða fólkið og bifreiða-
stjórarnir þakklátir Birni Ingvars
syni lögreglustjóra og varnarlið-
inu fyrir góðar veitingar, fyrir-
greiðslu og rausn við komuna á
völlinn. Einnig er félögum úr
Hafnarfjarðardeild F. í. B. þakk-
að hversu fúsir þeir voru að lána
endurgjaldslaust bíla sína í ferð-
ina. Sömuleiðis eru bornar fram
þakkir til vegagerðar ríkisins,
sem lét hefla veginn vegna þess-
írar ferðar.
Svo sem kunnugt er, hafa bíl-
stjórar fyrrnefndra stöðva boðið
öldruðu fólki í Firðinum nokkur
sl. sumur í eins dags skemmtiferð
öllum þátttakendum til hinnar
mestu ánægju. Eiga þeir miklar
þakkir skilið fyrir hugulsemi
sína við gamla fólkið, sem hefir
svo mikla ánægju af þessum
skemmtiferðum. — G. E.
Lítil síldveiði í
Húnaflóa
GJÖGRI, Strandasýslu, 3. sept.
— Síðast liðna viku hefur lítil
síld borizt til Djúpuvíkur. Hefur
verið hvasst á miðunum sem hef-
ur mjög dregið úr veiðinni. I
dag barst dálítið af síld þangað.
Engin síld líefur veiðzt í lag-
net í Reykjarfirði undanfarna
daga. — Regína.
„— Af samtölum, sem ég
hef átt við fólk er augljóst, að
menn hafa mikla samúð með
íslendingum í handritamálinu.
Margir sögðu, að þeir gætu
ekki skilið afstöðu Dana í
þessu máli. Ég gerði þá at-
hugasemd, að það sem dönsk
blöð skrifuðu um málið gæfi
ekki rétta mynd því alþýða
manna í Danmörku virtist
skilja málstað íslands og væri
honum hlynnt. Á það ekki sízt
við um fólk, sem hefur orðið
fyrir áhrifum frá lýðskólun-
um.“
Bjarni getur þess í umræddu
viðtali að hann hafi í Finnlandi
lifað ógleymanlegan atburð. Þar
hafi hann verið staddur á hóteli
hinn 17. júní og hafi sér þá alls
óvænt borizt blóm frá gistihús-
eigandanum og frá blöðum og
stofnunum. Þetta segist Bjarni
ekki muni gleyma Finnum.
Bjarni hefur verið ötull tals-
maður þess víða um Norður-
lönd, að Danir skili fslandi
handritunum aftur og á hann
skilið þakkir fyrir framgöngu
síjxa í því máli.
þjóðflokkur er talinn sérstæð-
astur allra Afríkuþjóðflokka.
Fréttamaður Mbl. hitti Dr.
Julien að máli í lok vikunnar,
sem leið, en hann hafði þá verið
hér nokkra daga og ferðazt
nokkuð um nágrennið með full-
trúa Loítleiða, Sigurði Magnús-
syni.
Talið beindist einkum að rann-
sóknum doktorsins, en þær eru
taldar mjög merkar — og er hann
eini hvíti maðurinn, sem séð hef-
ur alla ættflokka Pigmanna.
Kvað doktorinn þætti mann-
fræðirannsóknanna vera mjög
margvíslega, en blóðrannsóknirn-
ar skipta þar mestu máli. Sagðist
hann hafa dvalizt í öllum hlut-
um Afríku, en rannsóknir hefði
hann mest stundað í þeim héruð-
um, sem liggja við miðjarðar-
línuna. Ferðalög þessi eru erfið,
eins og nærri má geta, enda
ex’U svæði þessi að mestu ó-
könnuð. — Yfirleitt hefur
hann haft fjölmennan hóp
burðarkarla — og með menn
sína hefur Hollendingurinn þurft
að ryðja sér braut gegnum ill-
fær skóglendi og vegleysur — oft
á tíðum um héruð, sem byggð
hafa verið þjóðflokkum — ekki
alltof vinveittum ókunnugum.
En þrátt fyrir -alla erfiðleika
hefur Dr. Julien haft unun af
starfi sínu — og ekki verið fyrr
kominn úr leiðangri en hann byrj
aði að skipuleggja nýjan.
í Ethiopiu kvaðst Dr. Julien
hafa rekizt á íslending í trúboðs-
stöð, mjög langt inni í landi. —
Þetta var Felix Ólafsson, sem við
könnumst öll við, en trúboðsstöð
hans sagði doktorinn vera á mörk
um hins kannaða og óþekkta
lands. Er nú liðið um það bil ár
síðan Hollendingurinn hitti Felix.
Eins og fyrr segir hefur Dr.
Julien ritað margt um ferðir sín- ' sum hver.
ar og rannsóknir og m.á. hafa j
komið út eftir hann þrjár bækur Þarna hefur verið úthlutað
í Hollandi um þessi efni. Ein i lóðum fyrir 3 hinna svokölluðu
Hér eru þeir Dr. Julien og Sigurður Magnússon, fulltrúi Loftleiða,
að skoða uppdrátt af Afríku — og er doktorinn að sýna Sigurði
hvaða landssvæði hann hefur einkum ferðazt um.
bókanna, sem á ensku nefnist' honum i fjóra leiðangra, hefði
„Campfires along the Equador“, sagt fyrir skemmstu við hann:
hefur t.d. verið metsölubók þar! „Þú ferð aftur góði minn — það
í landi og hefur hún verið þýdd er ég viss um. Þú ferð alltaf
á fjölda tungumála.
★ ★ ★
Er hann var spurður að því
að lokum hvort hann hyggði á
Afríkuför einu sinni enn — svar-
aði hann, að svo væri ekki. Þetta
segöi hann þó alltaf þegar hann
væri nýkominn að sunnan — og
konan hans, sem farið hefur með
aftur“. — Dr. Julien brosti og
sagði: „Það getur vel verið að
ég fari aftur“.
Að lokum bað hann blaðið að
færa Loftleiðum sínar beztu þakk
ir fyrir hið höfðinglega boð, er
hann hafði þegið — og kvað hann
það hafa orðið sér óvænt ánægja
að fá að heimsækja Sögueyjuna.
ÚP
daglega lífinu
Vill læra á mandólín.
UNGUR tónlistarunnandi, sem
kveður sig lengi hafa dreymt
um að spila á eitthvert hljóðfæri
skrifaði mér fyrir nokkru og bar
sig illa. Hann hefur ekki haft
efni né ástæður til að kaupa sér
píanó eða önnur dýr og umfangs-
mikil hljóðfæri, en nú loksins
hefur hann keypt sér mandólín
og hugði nú gott til glóðarinnar
að iðka sinn mandólin-leik. En
hann kann reyndar ekki að spila
á það enn og — það sem verra er,
hann hefur ekki getað fundið
neinn, sem kennir á mandólin.
— „Er virkilega enginn hér í höf-
uðborginni, sem kennir á þetta
hljóðfæri?" — spyr hann — „eða
gætir þú gefið mér upplýsingar
um þetta, Velvakandi góður?“
Ég hringdi í dr. Pál okkar ísólfs
son, sem allt veit í þessum efn-
um og hann gaf mér upplýsingar,
sem ég vona að hinum unga
manni komi að gagni. Dr. Páll
benti mér á Sigurð Briem (Lauf-
ásvegi 6), sem hann lcvað um all-
langt skeið hafa veitt kennslu
bæði í mandólin- og gitarleik.
Hann vissi ekki um aðra, en þó
kynnu þeir að vera fleiri, sem
slíka kennslu önnuðust.
Glannaskapur við
giuggaþvott.
SVO kemur hér annar ungur
maður, sem er mjög áhyggju-
fullur: „Ég bý nálægt miðbæn-
um — segir hann — er mikið
heima á kvöldin, hlusta á útvai-p,
les talsvert — skrepp stöku sinn-
um á Borgina. En það, sem smátt
og smátt er að koma mér úr
jafnvægi er ung og falleg kona,
sem býr í nágrenni við mig. —
Sennilega vinxiur hún úti á dag-
4- 4,
A ' !
'ÍL / s ■ \ /

n
inn, því að ég sé hana fága allt
og hreinsa hjá sér á kvöldin. —
(Það eru ekki hansatjöld hjá
henni).
Ég hefi séð hana nokkrum sinn-
um þvo gluggana sína að utan
— og guð veit, að þvílíkan glanna
skap hefi ég aldrei séð. Mér væri
sama, þótt hún hefði starfað við
cirkus alla sína ævi — mér virð-
ist engu mega muna í þessum
líkamsæfingum hennar fyrir utan
íbúðarglugga hennar uppi á
fimmtu hæð. Ég sé ekki betur
en hún sé þar iðulega á mörkum
lífs og dauða.
Þetta er að gera mig taugabil-
aðan og ber það orðið oft við,
að ég hrekk upp um nætur með
andfælum, — í öllum bæuum,
Lóðum íyrir 340 íbúðir Ut!iluiab
ASÍIxASTA fur.di sínum samþykkti bæjarráð að úthluta lóðum
í Hálogalandshverfi fyrir urn 340 íbúðir. Er þarna um að ræða
lóðir fyrir fjölbýlishús, og munu þau verða allt að 12 hæða há
punkthúsa sem áður hefur verið
getið hér í blaðinu. Eru það 10—
12 hæða há hús og eru 36—48
íbúðir í hverju húsanna. Einnig
verða þarna byggðar 8 blokkir,
fjögurra hæða og verða 24 íbúðir
í hverri blokk. Verða 3 stigahús
í hverri blokk. Þá verða og byggð
þai-na 4 átta hæða hús, með alls
54 íbúðum, þi-emur stigahúsum á
hverri hæð og 16 íbúðir í hverri.
Byggingarhverfi þetta er á næstu
grösum við þann stað milli
Gnoðavogs og Suðurlandsbrautar
þar sem Reykjavíkurbær mun
byggja 4 blokkir með 28 íbúðum
í hverri, og þar sem fyrsta húsið
hefur nýlega risið með skriðmóta-
byggingaraðferðinni.
Hefur nú verið samið um að
annað húsanna verði og byggt
með þeirri aðferð. Þeim lóðum
sem bæjarráð úthlutaði nú mun
einstaklingum og byggingarfyrir-
tækjum ætlað að byggja á.
Þeir, sem munu byggja punkt-
húsin eru Byggingarsamvinnufé-
lagið Framtak og Byggingarsam-
vinnufélag prentara, sem fengið
hefur tvær lóðir.
talaðu um þennan glannaskap,
Velvakandi góður og leiddu
draumadísinni fyrir sjónir, hví-
lík hætta stafar af þessu uppá-
tæki hennar.
Áhyggjufullur ungur maður".
Ekki lofthrædd.
ÞAÐ er auðheyrt á öllu, að unga
manninum er þetta mikið
alvörumál og finnst mér, að þessi
unga kona ætti bæði sjálfrar sín
og hans vegna að gæta meh-i
varúðar við gluggaþvottinn —
sennilega veit hún alls ekki hvað
svimi og lofthræðsla er. — Ungi
maðurinn þekkir ef til vill þann
veikleika mun betur, svo að hon-
um kann að vaxa þetta allt dá-
lítið í augum. En hvað um það
— þessi umhyggja hans fyrir
náunganum er virðingarverð og
væri óskandi að draumadísin
hans loftfima tæki áminningu
hans til greina eftirleiðis.
Eitt af tvennu.
FREGNIR utan úr heimi herma,
að morð hafi farið ískyggi-
lega í vöxt á Montmartre í París
nú upp á síð-
kastið. Þ e 11 a
gaf skattupp-
reisnarseggn-
um Poujade á
sínum tíma til-
efni til að gefa
í ræðu einni
s e m h a n n
f 1 u t ti, þessa
borginmann-
legu yfirlýs-
ingu: — Nú verða Arabarnir að
velja um eitt af tvennu: Annað
hvort verða þeir að fá okkur
Algier í hendur — eða þá Mont-
martre. — Þeim verður ekki liðið
að sitja yfir hvorutveggja til
lengdar.
Drengur á Eyri við
ingólfsfjörð slasasl
GJÖGRI, Strandasýslu, 3. sept. —-
S. 1. laugardagskvöld vildi það
slys til að Eyri við Ingólfsfjörð,
að 8 óra drengur, Sigurður Ingólfs
son, féll af hjóli á annað hjól, á
bryggjunni á Eyri. Skarst hann
mjög mikið á augabrún og enni.
Var þegar brugðið við og hringt
eftir lækni til Djúpavíkur. Var
m.b. örninn sendur með lækninn
af stað þaðan og að Kjörvogi, en
þangað var farið með drenginn
í bíl. Mun hafa liðið rúmur
klukkutími, þar til hann komst
undir læknishendur frá því slys-
ið vildi til, en allan tímann
blæddi mjög mikið úr sárinu. Var
sárið saumað saman og líður
drengnum eftir atvikum vel.
1 —Regína.