Morgunblaðið - 04.05.1957, Blaðsíða 8

8
MORGVrtBIAfíir
Laugardagur 4. marz 1957
wgnttlrifafrifr
tTtg.: H.f. Arvakur, Reykjavik
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Aðalritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Bjami Benediktsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Einar Asmundsson.
Lesbók: Ami Óla, sími 3045.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og aígreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 1600.
Áskriftargjald kr. 30.00 á mánuði innanlands.
í lausasólu kr. 1.50 eintakið.
Framtak
Flugfélags íslands
MEÐ komu hinna tveggja nýju
flugvéla Flugfélags íslands til
landsins 2. maí, hefur enn á ný
verið stigið stórt skref í íslenzk-
um flugmálum. Með komu vél-
anna færist ísland enn nær um-
heiminum en áður. í stað þess að
hinar fyrri Skymaster-vélar flugu
milli Khafnar og Reykjavíkur á
7 klukkustundum, fljúga Faxarn-
ir nýju sömu leið á aðeins um það
bil 4% klst. „Hrímfaxi“, önnur
nýja vélin, fór í fyrsta áætlunar-
flugið í gær og var aðeins 2 klst.
og 26 minútur frá Reykjavík til
Glasgow í Skotlandi. Með hinum
aukna flughraða fylgja líka auk-
in þægindi. Þó flogið sé langt
ofar skýjum er þrýstingur jafn
í farþegarúmi og titrings frá
hreyflum gætir mjög lítið og
hávaða einnig. Gluggar eru
stærri og útsýn betri en áður var.
Með því að fá svo hraðfleygar
vélar stefnir Flugfélag ísiands að
því, að geta haft ferðir milli ís-
lands og útlanda fleiri en áður,
enda er ferðafjöldinn í viku
hverri nú orðinn mikill. Þannig
færist landið nær umheimínum
á tvennan hátt við komu hinna
nýju „Faxa“, flugtiminn styttist
yfir hafið og ferðunum fjölgar.
Gistihúsaskorturinn
horfir til stórvandræða
Hið nýja framtak Flugfélags
íslands í flugmálunum leiðir hug
ann að öðru efni, en náskyldu.
Það er skortur gistihúsa í land-
inu. Við eigum nú ákjósanleg-
ustu farkosti til að flytja erlenda
ferðamenn til íslands. Og landið
svíkur engan, sem hingað kemur,
jafnvel þótt veðráttan getí verið
erfið. Um möguleikann á að
gera landið að ferðamannalandi
og afla þannig gjaldeyristekna
og auka fjölbreytni í atvinnulíf-
inu, hefir mikið verið skrifað og
ekki þörf á að endurtaka það hér.
En enginn, sem á þetta hefur
drepið hefur efazt um gildi fs-
lands sem ferðamannalands. Það
sem á skortir eru skilyrði til að
taka á móti ferðamönnum. Ef slík
skilyrði væru fyrir hendi mundu
flugfélögin geta sópað hingað er-
lendu ferðafólki. Skrifstofumflug
félaganna erlendis berast ótal
fyrirspurnir um ferðir hingað, en
mikill fjöldi hverfur frá vegna
þess að ekki er hægt að tryggja
hér gistirúm. Gistihúsaskorturinn
er orðinn alvarlegt vandamál,
sem ekki hefur verið gefinn nóg-
ur gaumur. Það má virðast undar
legt að á þessari miklu öld bygg-
inga, sem staðið hefur undanfar-
ið, skuli ekkert nýtízku- gistihús
hafa verið reist í sjálfum höfuð-
staðnum. Það er vitaskuld aug-
ljóst mál að sá markaður, sem
fæst af ferðum innlendra manna
er ekki nægur til að halda uppi
nýju og enn auknu framtaki í
flugmálunum. Þar verður að
stækka grundvöllinn með því að
skapa skilyrði fyrir meiri ferða-
mannastraumi til landsins. Þetta
er þjóðnytjamál, sem alltof mikið
tómlæti hefur ríkt uxn.
Orð Eysteins Jónssonar
Eysteinn Jónsson, fjármálaráð-
herra, flutti athyglisverða ræðu
við komu hinna nýju véla. Hann
talaði um að mikið fjármagn
þyrfti í flugreksturinn og á það
raunar einnig við um aðra at-
vinnuvegi. Eftir að ráðherrann
hafði lýst því að flugstarfsemin
hefði getað komið sér upp nokkr-
um sjóðum, vegna hagstæðra
reglna um afskriftir af fiugvél-
unum, sagði hann:
„Þetta sýnir, að þannig verður
að búa að þessum málum, að
verulegt fjármagn geti safnazt
fyrir hjá þeim aðilum, sern sjá
um þessa starfrækslu, og það er
íull ástæða til þess að segja það
hér í leiðinni að það sama verður
að eiga sér stað um skipin, enda
gildir nú sama regla um afskrift-
ir af skipum og flugvélum".
Þetta er laukrétt. Fjármagn
verður að geta safnazt saman hjá
þeim aðUum, sem standa undir
atvinnulífi landsins, hvort sem
það er tengt lofti, láði eða legi.
En hvernig búum við íslendingar
að atvinnuvegum okkar að þessu
leyti? Er ekki nýi stóreignaslcatt-
urinn eitt dæmi um það hvernig
atvinnuvegirnir eru rúnir fé af
hinu opinbera og mætti þá £ leið-
inni spyrja hvort þessi ráðstöfun,
sem ráðherrann sjálfur stendur
að, muni ekki geta komið hart
niður á flugstarfseminni, eins og
öðrum atvinnuvegum. Það fer
hér eins og svo oft áður að biiið
milli orða og athafna er helzt til
langt.
Nafnkunna landið“
Þegar ferðum seglskipa fór að
fjölga til landsins í byrjun 19.
aldar leit Bjarni Thorarensen,
skáld og amtmaður, á hina nýju
þróun og orti þá hið alþekkta
kvæði sitt „Þú nafnkunna land-
ið“ um eindngrun íslendinga og
erlend áhrif. Amtmaðurinn og
skáldið skilur að hin gamla ein-
angrun er að hverfa, erlend á-
hrif hljóta að flæða yfir landið,
en hann treystir fslendingum til
að standast þá eldraun, sem þessi
umskipti hafa í förmeðsér. Síðan
hefur einangrunin orðið minni og
minni og með komu nýju „Fax-
anna“ í fyrradag minnkaði hún
enn. „Nafnkunna landið“ er nú
komið í hringiðu heimsins og við
verðum að taka afleiðingum þess
á einn og annan veg, bæði at-
vinnulega, stjórnmálalega og sið-
ferðilega. Óttinn við erlend áhrif
er stórum minni en áður, en þó
eimir eftir af honum. En það
vantar margt á að við tökum
fyllilega afleiðingum þess, sem
orðið er og er aðbúnaðurinn að
erlendum gestum, eitt dæmið um
það. Óraunhæfar hugmyndir um
íslenzkt hlutleysi í alþjóðamálum
er annað dæmið. Koma nýju
„Faxanna" vekur margar hugs-
anir um „nafnkunna landið“ og
afstöðu þess í heiminum nú. En
hvað sem um það verður sagt, er
nú tilefni þess að óska Flugfé-
lagi íslands og þjóðinni allri til
hamingju með hið nýja framtak.
UTAN UR HEIMI
Enn verður leifað
að örkinni hans Nóa
^íú 11a menn enn að
fara að leita að Örkinni hans Nóa.
Hópur fornleifafræðinga er í
þann veginn að tygja sig til far-
ar og munu þeir klífa Ararat á
sumri komanda. Eru fornleifa-
fræðingarnir þeirrar skoðunar,
að Örkin sé hulin jökli, sem
þekur tind fjallsins.
F orystu í leiðangri
þessum mun enskur fonnleifa-
fræðingur hafa. Nefnist sá dr.
Sykes — og hefur hann látið
svo um mælt, að Örkin muni
áreiðanlega finnast þarna. —
Franski vísindamaðurinn Fern-
and Navarra, er einn leiðangurs-
manna. Hann hefur áður klifið
Ararat. í þeirri ferð fann hann
á jöklinum „eitthvað“, sem þyk-
ir benda til þess, að nú finnist
örkin góða.
S ýrlenzka stjórnin hef-
ur gefið leyfi sitt til þess að leit-
að verði á fjallinu, en það er á
landamærum Sýrlands og Ráð-
stjórnarríkjanna. Rússar hafa
hins vegar haldið því fram hing-
að til, að slíkir leiðangrar séu
skipaðir fjandmönnum, sem séu
að njósna um hag alþýðunnar í
„alþýðulýðveldunum“. — Sam-
kvæmt því mætti ætla, að Nói
og synir hans hafi verið liðhlaup
ar frá samyrkjubúi og hafi byggt
örkina góðu samkv. leynilegri
fimm ára áætlun. En hvað um
það. Tyrkir hafa boðizt til þess
að ljá leiðangursmönnum her-
flokk til aðstoðar við gröft
á jöklinum, ef fornleifafræðing-
arnir verða einhvers vísir.
Sagan að hjarna við
Nú er liðinn rúmur hálfur mán-
uður síðan franska skáldkonaa
(eða stúikan öllu fremur) Farnc-
ois Sagan lenti í bifreiðaslysi og
slasaðist svo mjög, að um tíma
var henni vart hugað líf. Hún tók
þó brátt að braggast — og er
myndin, sem hér birtist af henni
í sjúkrarúminu, sú fyrsta, sem
tekin var af henni eftir slysið.
Þá hafði hún legið rúma viku.
Mun stúlkan vera að ná sér all-
vel, en ekki ber fréttastofum
saman um það, hve hress hún
er orðin. Ein fréttastofa^ hefur
skýrt frá því, að Sagan sé kom-
in heim úr sjúkrahúsinu, en sé
hvergi nærri fullfrísk. Muni hún
þurfa langa hvíld. önnur frétta-
stofa segir, að innan skamms fari
hún af sjúkrahúsinu. En hvort
sem hún liggur þar enn eður ei,
þá vitum við að hún heflur lifað
Örkin hans Nóa.
Veðurfræðingar
reiðast gamni
B,
• andarískir veðurfræð
ingar koma á næstunni saman í
Washington til ráðstefnu um
hagsmunamál stéttarinnar. Eitt
aðalviðfangsefni ráðstefnunnar
er það, til hvaða ráðstafana sé
hægt að grípa, til þess að bæta
flutning veðurfregna í sjónvarps-
stöðvum landsins. Segja veður-
fræðingar að flutningur veður-
fregnanna fari í taugarnar á öllu
andlega heilbrigðu fólki.
Af þessu má marka, að
flutningur veðurfregna er með
sérstæðu móti í bandarískum
sjónvarpsstöðvum. Inn í fréttirn-
ar er vafið alls kyns gamni •—
og sé útlit fyrir rigningu kemur
sjónvarpsmaðurinn í einhverri
stöð ef til vill fram í regnkápu
og með regnhlíf, þegar hann les
veðurspána. Sé útlit fyrir kóln-
andi veður getur fólk búizt við
því að sjá sjónvarpsmanninn
berja sér og blása í kaun — og
hvetja fólk til þess að fara í ull-
arnærbuxur í tæka tíð.
Sumar sjónvarpsstöðvar ganga
þó lengra, því að t.d. í einni
þeirra les búktalari ævinlega veð
urspána. „Konni“ segir þá margt
spaugilegt um veðrið og veður-
fræðingana, margt, sem fellur
þessum lærðu mönnum ekki alls-
kostar vel í geð.
af og er á batavegi.
T eðurfræðingum finnst
sem sé þessi gagnmerka vísinda-
grein vera sett skör lægra en aðr-
ar vísindagreinar með þvílíku
glensi og gamni. Þeir sætta sig
ekki við þetta og hyggjast mót-
mæla. Gárungi einn í New York
sagði á dögunum, að veðurfræð-
ingar yrðu neyddir til þess að
grípa til þvingunaraðgerða gegn

_ %r \r' .
„Nú kólnar hann“. Sjónvarpsstúlka segir veðurspána.
óvlðeigandi framkomu sjónvarps
manna í þeirra garð. Áhrifarík-
asta þvingunin yrði sú að hafa
snjókomu og storm þar til sjón-
varpsmenn beygðu sig fyrir al-
menningi, sem auðvitað mundi
krefjast betra veðurs.
Verður Groce
drottning?
PARÍS — Orðrómur er á kreikl
þess efnis, að Rainier fursti af
Monaco vilji gera furstadæmi sitt
að konungsríki. Samkvæmt sam-
komulagi milli Monaco og Frakk-
lands frá 17. júlí 1918 verður
Rainier að fá samþykki Frakk-
landsforseta til slíkra breytinga
á stjórnarskrá furstadæmisins —
og sagt er, að undanfarið hafi
staðið yfir viðræður milli forset-
ans og fulltrúa Rainier. Ef sam-
þykki forsetans fæst verður
Rainier þar með konungur — og
Grace verður ekki lengur fursta-
ynja, heldur drottning.