Morgunblaðið - 10.10.1957, Blaðsíða 3

Fimmtudagur 10. okt. 1957
MORCVTSBl AÐIÐ
3
Nýjn smurostainir seljnst jnin-
skjótt og þeir koma í verzlnnir
Mjólkurbú Flóamanna gelur hvergi nærri fulL
nægt effirspurninni
HINAR nýju tegundir smurosta,
sem Mjólkurbú Flóamanna hefur
hafið framleiðslu á fyrir um það
bil tveim vikum, hafa á þessum
skamma tíma náð harla miklum
vinsældum húsmæðra og raunar
allra hér í Reykjavík. Ostarnir
standast ekkert við í verzlunun-
um, seljast á svipstundu er þeir
koma þangað.
Engin sérstök tegund vinsælust
Verzlunarmaður hja Silla &
Valda í Aðalstræti sagði blaðinu
1 gær, að engin sérstök íegund
ostanna virtist vera vinsælust.
Allar tegundirnar sex væru jafn
mikið keyptar. Er hér um að
ræða rækjuost, hangikjötsost,
tómatost, grænan alpaost og
sterka og milda teg. af smurosti.
Fólk gerir yfirleitt engan grein-
armun enn sem komið er á teg-
undunum, sagði verzlunarmaður-
inn. Blaðið hringdi í nokkrar
verzlanir aðrar, og höfðu þær ná-
kvæmlega sömu sögu að segja.
3—400 kíió daglega
Gretar Símonarson mjólkurbú-
stjóri á Selfossi skýrði blaðinu
frá því í gærdag, að búið sendi
daglega 3—400 kíló af ostum þess-
um til Reykjavíkur. Búið gæti
hvergi nærri fullnægt eftirspurn-
inni en vonir stæðu til að það
yrði hægt innan tíðar. Umboðs-
menn fyrir ostana eru fjórir í
] Reykjavík og dreifa þeim jafnótt
og þeir berast.
Vinsælir ostar
Ostarnir eru þannig búnir til,
að venjulegur mjólkurostur er
bræddur upp og síðan bragðbætt-
ur með ýmsum hætti. Hefur
þetta tekizt svo ágætiega sem
raun ber vitni um. Ekki kvað
Gretar að hafizt yrði handa um
framleiðslu fleiri ostategunda
fyrr en hægt væri að fullnægja
eftirspurn á þeim sem þegar eru
komnir á markaðinn.
Heppnir
\
UNGI maðurinn á myndinni hér
að ofan er Bjarni Hermundarson
togarasjómaður í Hafnarfirði.
Hann var svo einstaklega hepp-
sjómenn
inn á dögunum að vinna fjögurra
herbergja íbúð í happdrætti DAS,
að Álfheimum 38 hér í bæ. —
Bjarni hefur verið sjómaður frá
því á unglingsárumá Komst hann
í mannraunir þá er hann var á
vélskipinu Eddu frá Hafnarfirði,
er hún fórst í fárviðri á Grundar-
firði fyrir nokkrum árum. Svipti-
vindur hvolfdi skipinu, Bjarna
tókst að bjarga sér á sundi frá
skipinu, og synti á eftir nóta-
bátnum, sem var að leggja frá
hinu sökkvandi skipi, en stormur
var og náttmyrkur. Á bátnum
voru þeir sem komust af. Þannig
varð góð sundkunnátta til þess
að bjarga lífi Bjarna.
í síðasta drætti var lánið ekki
heldur laust við þá á hinu nýja
varð - og björgunarskipi Albert.
— Jón Jónsson skipsherra fékk
heimilistæki í DAS-happdrættinu
en Guðmundur Karlsson II. stýri
maður fékk nýjan Pontiac-bíl
og er hann hér undir stýri bílsins
og með honum kona hans og
sonur.
A 11 i a n c e
hefur vet
ALLIANCE FRANCAISE er nú
um það bil að hefja vetryrstarf-
semi sína. Félagið mun að vanda
halda uppi námskeiðum í frönsku
og verða kennarar þeir sömu og
undanfarið ár, ungfrú Madeleine
Gagnaire sendikennari við Há-
skólann og Magnús G. Jónsson.
Er kennsla í þann veginn að
hefjast.
★
Fyrsti skemmtifundur vetrar-
ins verður haldinn í kvöld
(fimmtud. 10. okt.) í Tjarnar-
Francaíse
rarstarfið
kaffi. Þar mu* ungfrú Gagnaire
flytja stutt erindi um ýmsar
fornfrægar byggingar í Frakk-
landi, hallir og minnismerki og
nýjar aðferðir til að yngja upp
sögu þeirra og fornan Ijóma. Þar
heíir ljósa- og radiotækni nú-
tímans orðið að giði' liði Einnig
\eits sýndar stuttai kvikmyndir
með skýringum.
Þá mun Jón Sigurbjörnsson
leiK&ri skemmta ineð söng við
undirleik Fritz Weisshappels. Að
lokum verður dansað til kl. 1. 1
K. K. sexfettinn fíu ára -af
mælishljómleikar í kvöld
HIN KUNNA danshljómsveit,
K.K. sextettinn, á tíu ára starfs-
afmæli um þessar mundir og verð
ur afmælisins minnzt með hljóm-
leikum í Austurbæjarbíói i
kvöld, fimmtudag, kl. 11,15. —
Á hljómleikunum munu koma
fram auk sextettsins, söngvararn-
ir Ragnar Bjarnason, sem nú
starfar með hljómsveitinni, og
Sigrún Jónsdóttir, er á að baki
langan starfsferil með K.K.
sextettinum.
Utan lands og innan
K.K. sextettinn hefir víða kom
ið við á undangengnum áratug,
leikið í flestum eða öllum dans-
húsum í Reykjavík, á hljómleik-
um, kabarettum, á hljómptötur
og í útvarp, ferðazt um svo að
segja allt landið oftar en einu
sinni, og síðast en ekki sízt, leikið
á hljómleikum í Kaupmannahöfn
og Osló, einnig 3 mánuði sam-
fleytt á dansstað í Þýzkalandi —
alls staðar við hinar beztu undir-
GÍSLI HALLDÓRSSON verk-
fræðingur hefir gert eftirfar-
andi tillögur um nýyrði varðandi
gervitungl og geimfarir, sem nú
eru mjög í fréttum. Gísli hefir
um margra ára skeið verið með-
limur í brezka geimsiglingafélag-
inu (The British Interplanitary
Society) og í ameríska eldflauga-
félaginu (The American Rocket
Society) og ennfremur starfað
að smíði véla til framleiðslu á
eldflauga eldsneyti í Bandaríkj-
unum.
Gísli hefur tvisvar sinnum
flutt erindaflokk í útvarpið um
geimsiglingar. í fyrra skiptið
1951 og nú síðast 1957. Hefur
hann skrifað bók um þetta efni,
en útgefendur ekki fengizt til
að gefa hana út af ótta við, að
íslenzkir lesendur hafi lítinn
áhuga fyrir slíkum siglingum.
Gísli stingur upp á að nota eft-
irfarandi orð og segir:
Rocket: Eldflaug.
Rocket Motor: Eldflaugar-
hreyfill eða Eldhreyfill.
Two Step Rocket: Tveggja
þrepa eldflaug eða Tvífari.
Three Step Rocket: Þriggja
þrepa eldflaug eða Þrífari.
Eldflaug er ferðast um geim-
inn utan gufuhvolfsins má nefna
Geimfar. Ferðalög manna um
geiminn, á sama hátt Geimfarir.
Geimfar sem gert er til þess
að fljúga allt upp að tunglinu
mætti kalla Tunglfar, en eld-
flaugina sem gerð væri til að
lenda á tunglinu og notuð væri
eins og „julla" til að ferja á
milli Tunglfarsins og tunglsins,
mætti kalla Tunglferju.
Ástæðan til að gefa þessum
eldflaugum mismunandi nöfn er
sú, að þær eru sérhæfðar hver
fyrir sitt hlutverk. Þær eru því
ólíkar að gerð.
Tunglferjur yrðu notaðar til
lendingar, ekki aðeins á okkar
tungli, heldur og á tunglum ann-
arra reikistjarna, þar sem loft
er mjög þunnt.
Tunglferjur þurfa að vera
tektir. Sem stendur leikur hljóm
sveitin í Þórskaffi, svo og í Iðnó
á laugardögum, en þar hefir húsa
kosti nýlega verið á ýmsan hátt
breytt og hann lagfærður fyrir
slíka starfsemi.
Við allra hæfi
Eins og að líkum lætur mun
kenna margra grasa úr heimi
dægurtónlistar á hljómleikunum
á fimmtudaginn — jazz-músík,
dægurlög, rokk og kalypsó verða
þar m.a. á dagskrá, og fer tæp-
lega hjá því að allir fái að heyra
eitthvað við sitt hæfi, enda kunn-
ir hljómlistarmenn annars vegar,
því að sextettinn skipa, auk Krist
jáns hljómsveitarstjóra, þeir
Kristján Magnússon, sem leikur
á píanó, Jón Sigurðsson á kontra-
bassa, Guðmundur Steingrímsson,
trommur, Ólafur Gaukur, gítar og
Árni Scheving á víbrafón. Fast-
ráðinn söngvari með hljómsveit-
inni er, eins og áður segir, Ragn-
ar Bjarnason, en framkvæmda-
stjóri Pétur Guðjónsson.
útbúnar til að lenda, með fótum
eða slíkum útbúnaði. Þær þurfa
því að hafa nokkurn styrkleika
miðað við þetta.
Geimfarið, hins vegar, sem
smíðað er úti í geimnum, getur
verið mjög fíngert, líkast kín-
verskri pappirslukt, sem tæp-
lega þarf að bera neina þyngd,
aðeins hafa viðnám gegn hreyfi-
orku, svo að það leggist ekki
saman, og nægilega styrka elds-
neytisgeima.
Eldflaugin er orð sem tak-
marka ætti við það tæki sem
brýst frá jörðinni út í gegnum
brimgarðinn, sem lofthjúpurinn
utan um hana er. Hún er eins
konar Jarðferja, sem gert er ráð
fyrir að flytji vistir út fyrir
gufuhvolfið, út á hið slétta haf
þar fyrir utan, þar sem geim-
förin vagga sér í hinni óendan-
legu stillu himindjúpsins.
í upphafi geimsiglinga má gera
ráð fyrir að notaðar verði þriggja
og fjögra þrepa eldflaugar, er
varpi af sér síðasta eða næst-
síðasta haminum út úr gufu-
hvolfinu, en þessi hamur verði
síðan látinn sigla t. d. umhverfis
tunglið. Má í slíku tilfelli segja
að eldflaugin sé um leið geimfar.
Þegar fram líða stundir mun
hins vegar tekið til að útbúa sér-
stök geimför, sem betur eru fall-
in til langsiglinga heldur en síð-
asti hamur eldflaugarinnar.
Það væri t. d. hugsanlegt að
gervitungl það sem nú snýst um-
hverfis jörðina innihaldi lítið
geimfar, sem þegar stutt væri á
hnapp, á jörðu niðri, legði á stað
umhverfis tunglið, knúið eld-
hreyfli.
Þessar siglingar um himin-
geiminn, sem nú fara að hefjast,
eru mestu ævintýri sem skeð
hafa í sögu mannkynsins.
Að íslendingar, sem gömul og
ný siglingaþjóð, skuli hafa tak- 1
markaðan áhuga fyrir því ævin-
týri, er næsta ötrúlegt.
Gömul vísa um
þingsetningu
Fyrir um það bil 40 árum var
þessi vísa ort í þann mund er
Alþingi kom saman:
Þó að setjist þing í Vík
og þrátti um sult og frera,
engan bita og enga flík
af engu er hægt að gera.
Núverandi valdhafar á Islandi
hefðu vel mátt hugleiða þetta
vísukorn áður en þeir lofuðu
öllum öllu án þess að nokkur
maður þyrfti nokkuð að sér að
leggja. Þeir hefðu þá vafalaust
komizt hjá því að svíkja eins
mörg loforð og raun ber vitni.
,Vestfirzkza húsfrevían4
og félagsmálaráð-
herrann
Félagsmálaráðherra kommún-
ista ritar í gær langhund mikinn
í „Þjóðviljann“ og „Tímann“ til
réttlætingar útsvarsfrumhlaupi
sínu og tilraun til þess að hindra
nauðsynlegustu framkvæmdir í
Reykjavík. Segir hann frá því í
upphafi greinar þessarar að kona
í Bolungarvík hafi eitt sinn lýst
því yfir, að „það dygði ekki að
stappa“ heldur „yrði að arga“
til þess að þagga niður orða-
gjálfur Hannibals Valdemarsson-
ar.
Félagsmálaráðherranum er
vafalaust kunnugt um það af
langri reynslu og kynnum af
vestfirzku fólki, að fátt fólk er
prúðara og betri hlustendur á
fundum en Vestfirðingar. Er því
auðsætt, að eitthvað meira en
lítið hlýtur að hafa verið bogið
við . málflutning Hannibals í
Bolungarvík fyrst ein af hús-
freyjum staðarins hefur hvatt til
slíkra aðgerða gagnvart honum.
Má mikið vera ef fólk vestur þar
minnist ekki margra funda, þar
sem minna fór fyrir háttvísi
þessa pólitíska spólurokks en
fólksins, sem hlustaði á æsinga-
glamur hans.
Fokið í flest skjól
En nú virðist vissulega vera
fokið í flest skjól fyrir manni
þessum þegar hann á það úrræði
helzt til réttlætingar útsvars-
hneyksli sínu í Reykjavík, að
vestfirzk kona hafi eitt sinn talið
maklegast að svipta hann mál-
frelsi fyrir angurgapalegan mál-
flutning. Mun mörgum finnast
sem risið sé ekki hátt á félags-
málaráðherranefnu kommúnista
þegar þannig er komið vörnum
hans.
Reykvíkingum mun heldur
ekki þykja mikill sómi að því
að eiga hann að fulltrúa á AI-
þingi eftir að hann hafði flúið
af Vestfjörðum rúinn trausti og
pólitisku fylgi.
Kjarni málsins er sá, að þegar
Hannibal Valdemarsson hafði
flúið Vestfirði vegna algers ósig-
urs síns í hinni pólitísku baráttu
þar þá átti hann það eitt úrræða
að hlaupa yfir á snæri kommún-
ista og „arga“ þar unz honum
gafst tækifæri til að selja og
svíkja þar allar fyrri stefnuyfir-
lýsingar sínar fyrir ráðherra-
stól og völd. Til þess að brciða
yfir þessa staðreynd reynir hann
nú að gera sig að píslarvotti
vegna hranalegrar framkomu
„vestfirzkrar húsfreyju“ við sig
fyrir 30 árum!!
Það er hætt við því, að Hanni-
bal fái ekki mikla samúð á Vest-
fjörðum fyrir þetta píslarvætti
sitt. Og frekar verður að teljast
ólíklegt að hinir nýju kjósendur
hans og samherjar í kommún-
istaflokknum í Reykjavík telji
hann hafa vaxið af að rifja upp
viðskilnað sinn við fólkið fyrir
vestan.
Gervitungl og geimfarir