Morgunblaðið - 30.10.1957, Qupperneq 12

1S
MORGVNULAÐIÐ
Miðvikuðagur 3C. okt. 1957
1
I
I
I
A
ustan
Edens
eftir
John
Steinbeck
169
i
i
Mér þykir leitt að þetta skyldi
koma fyrir í kvöld' , sagði Aron.
„í>að var ekki þér að kenna,
gleymdu því bara“. Hann snéri
sér við og þeir gengu samhliða
tS baka. — ,,Mig langar til að
sýna þér dálítið", sagði Cal. —
„Viltu koma með mér?“
„Hvað ætlarðu að sýna mér?“
„Oh, það er dálítið, sem á að
koma þér á óvart. Ég er viss um
að þú hefur mjög gaman af því“.
„Tekur það langan tíma?“
„Nei, ekki mjög langan. Nei,
i»ei, í>að þarf ekki að taka langan
líma“.
iÞeir gengu áfram Central
Avenue í áttina til Castroville
Stareet.
5.
Axel Dane undirforingi opnaði
venjulega útboðsskrifstofuna í
San José, klukkan átta á morgn-
»na, en þegar eitthvað hmdiaði
hann, eða hann kom of seint,
opnaði Kemp iiðþjálfi hana og
Kemp var ekki líklegur til að
kvarta undan slíkum smámunum.
Axel Dane var engin undantekn-
ing í þessu. Þriggja ára herþjón-
usta á friðartímanum milli
spánska stríðsins og heimsstyrj-
aldarinnar hafði gert hann óhæf-
an til að lifa hinu kalda óreglu-
□-
-□
Þýðing
Svemi Haraldsson
□-------------------□
lega lífi embættismannsins. Mán-
uðirnir áður en.hann lét herskrá
sig aftur höfðu sannfært hann um
það. Sex ára hermannalíf á friðar
timum hafði gert hann illa fall-
inn til hermennsku og hann hafði
lært aðferð til að sleppa við hana.
Útboðsstarf hans í San José sýndi
að hann kunni að aka s-jglum sín-
um eftir vindi. Hann var að elta
ólar við yngstu dóttur Guido
Riccr og hún átti heima í San
José.
Kemp liðþjálfi hafði aðeins
gegnt herþjónustu i eitt ár, en
var samt þegar fai'inn að læra
meginregluna: — Komdu þér vel
við sjálfan höfuðpaurinn og forð-
astu alla liðsforingja, ems og þér
framast er mögulegt. Hann tók
það ekki nærri sér, þótt Dane
undirforingi væri sífellt að ávíta
hann og áminna.
Klukkan hálf níu kom Dane
inn á skrifstofuna og þar mætti
honum óviðfeldin sjón. Kemp lið-
þjálfi lá steinsofandi fram á skrif-
borðið sitt, en þreyttur og svefn-
Bifreiðaverksfæðið
MIJLI
Suðurlandsbraut 121
Sími 32131
Nýsmíði; réttingar; viðgerðir
Trésmiðufélag Reyhjavíkur
Félagsfundur í Baðstofunni miðvikudaginn 30. okt.
klukkan 8,30 e.h.
Dagskrá: 1. Inntaka nýrra félag?>.
2. Samningarnir.
3. Önnur mál.
Stjórnin.
vana ungur piltur sat á bekknum
og beið. Dane leit til unga iranns
ins, en gekk svo að borðinu og
lagði hendina á öxl hins sofanai
liðþjálfa.
„Vakna þú sem sefur“, sagði
hann. — „Lævirkjarnir syngja og
nýr dagur er í vændum".
Kemp lyfti höfðinu frá hand-
leggnum, þurrkaði sér um nefið
með handarbakinu og hnerraði
hraustlega.
„Svona já“, sagði undirforing-
inn. — „Bezt að vakna. Hérna er
fyrsti viðskiptavinurinn þegar
kominn".
Kemp gaut útundan sér hálf
luktum augum: — „Ekkert liggur
nú á“, sagði hann og geispaði. —
„Stríðinu lýkur ekki svo fljót-
lega“.
Dane virti piltinn betur fyrir
sér. — „Herra minn trúr“, sagði
hann lágt. — Drengurinn er feg-
urri en nokkur engill. Við skillum
vona að þeir annist hann vel.
Liðþjálfi, þú heldur líklega að
hann þjáist af óstjórnlegri löng-
un til að berjast við óvinina. Ég
held hins vegar að hann þjáist
sökum misheppnaðra ástamála“.
Kemp þótti vænt um að undir-
foringinn skyldi ekki vera fylli-
lega allsgáður: — „Heldurðu að
hann hafi ætlað að kála sér vegna
einhverrar stúlku?“ Hann lék
hvern þann leik sem undirforing-
inn vildi. — „Eigum við að setja
hann í útlendinga-hersveitina?“
„Kannske er hann á flótta und-
an sjálfum sér“.
„Já, þá kvikmynd hefi ég séð“,
sagði Kemp. — „Undirforinginn í
henni var sannarlega ekkert lamb
að leika við“.
,Því trúi ég ekki“, sagði Dane.
— „Stattu á fætur, ungi maður og
komdu hingað að. Átján ára, geri
ég ráð fyrir?“
„Já, sir“.
Dan snéri sér að liðþjálfanum:
— „Hvað heldur þú um það, lið-
þjálfi?"
„Ef þeir eru nógu stórir, þá eru
þeir nógu gamlir“, sagði Kemp.
— „Það er a.m.k. mín skoðun".
„Þá segjum við að þú sért átján
ára“, sagði Dane. — „En þá verð-
urðu líka alltaf að halda því
fram“.
„Já, sir".
„Jæja. Taktu þá þetta eyðu-
blað og fylltu það út. Svo verð-
urðu að reikna út hvenær þú
sért fæddur og skrifa ártalið
hérna. Heldurðu að þú munir
þetta?“
I. KAFLI
Jœ kunni því illa, að Kate
skyldi sitja hreyfingariaus og
stara fram yfir sig-klukkustund
eftir klukkustund. Það gaf til
kynna, ag hún væri að hugsa og
þar sem andlit hennar var alger-
lega svipbrigðalaust, þá hafði Joe
engan aðgang að hugsunum henn-
ar. Það olli honum óróa. Hann
vildi ekki að þetta fyrsta, veru-
lega mikla tækifæn slyppi ónot-
að úr höndum sér.
Sjálfur hafði bann bara eitt
áform-að halda henni í óvissu og
æsingu, þar til hún kæmi upp um
sig. Þá gat hann skorist í leikinn
óg breytt samkvæmt því sem að-
stæður kröfðust. En hann gat ekk
ert getið sér til um hugrenninga
hennar, svo lengi sem húij sat
þannig og starði á vegginn. Var
hún æst og óróleg, eða var hún
það ekki?
Joe vissi að hún hafði ekki hátt
að og þegar hann spurði, hvort
hún vildi fá morgunverð, hristi
hún höfuðið svo hægt, að það var
næstum ómögulegt að segja nokk-
uð um það, hvort hún heíði heyrt
spurningu hans.
Joe ráðlagði sjálfum sér: —
„Gerðu ekki neitt. Bíddu bara
þolinmóður og notaðu vel augu
og eyru“. Stúlkurnar í húsinu
vissu, að eitthvað hafði komið
fyrir, en engar tvær þeirra höíðu
sömu sögu að segja. — Þvílikir
hænuhausar.
Kate hugsaði hreint ekki neitt.
Áhrif og hugmyndir flögruðu
bara í gegnum huga hennar, eins
og leðurblökur í kvöldhúminu.
Hún sá fyrir sér andlitið á ljós-
hærða, laglega piltinum, sá aug-
un, æðisleg og leiftrandi. Hún
heyrði hin ljótu orð, sem hann
beindi meira að sjálfum sér en
henni. Og hún sá dökka bróður-
inn, og hallaði sér upp að dyra-
stafnum og hló.
Kate hafði líka hlegið gripið
til beztu og fljóttækustu sjálfs-
varnarinnar. Hvað myndi sonur
hennar gera? Hvað hafði hann
gert?
Hún hugsaði um augun í Cal,
minntist þess hvernig í þeim
hafði speglast lymska og logandi
grimmd, þegar hann leit til henn-
ar um leið og hann lokaði dyrun-
um, hægt og rólega,
Hvers vegna hafðj hann komið
með bróður sinn? Hvað var það
eiginlega, sem hann vildi? Hvað
ætlaðist hann fyrir? Ef hún vissi
það, þá gæti hún gert sínar ör-
yggisráðstafanir. En hún vissi það
ekki.
Hún fékk aftur kvalir í hend-
urnar og jafnframt á öðrum og \
nýjum stað. Það var því likast
sem hnífur væri rekinn í hægri
FAST FÆÐI
Get tekið nokkra menn í fast fæði. — Upplýsingar
á Barónsstíg 23, neðri hæð, eítir klukkan 7 í kvöld
og næstu kvöld.
OUR NEW
publismer's okav, mark, but
/VULLS IS A BUSINESSMAN AND
HE'S TRVING TO IMPnOVE THE
MARKOS Eftir Fd Dodd
I DON'T KNOW EVACTLV..
SHE'S KIND OF A NtCE LITTLE
HOMfcBOOY AND HE
OEFINITELY
ISN'T. ..YOU KNOW
HOW THOSE
THIN6S ARE /
1) — Markús, nýi útgefándi
daðsins er í sjálfu sér ágætur.
3ann er þó harður í horn að taka
ig ætlar sér að b*ta tímaritið.
2) — Hann hefur þegar rekið
marga gamla starfsmenn og ég
vona að þú verðir ekki fyrir barð
inu á honum.
3) — Það var annað sem ég ætl-
aði að segja þér. Vermundur
skildi við konuna sina fyrir einu
ári.
— Jæja, hvernig stóð á því.
4) — Ég veit það ekki. Það er
sagt að hún hafi verið mjög
htimakær kona, alger andastæða
við hann og þú veizt hvernig
þetta fer stundum.
mjöðm hennar, þegar hún hreyfði
sig til. — „Kvalirna- breiðast
út“. hugsaði hún með sér. —
„Og fyrr eða síðar munu þær
leggja undir sig a.Uan Jíkamann,
eins og rottur í hræi“.
Þrátt fyrir sinar eigin aðvaran-
ir, gat Joe ekki látið Kate af-
skiptalausa. Hann kom með te-
bakkann að dyrum hennar. bank-
aði létt á hurðina. opnaði dyrnar
og gekk inn. Hann gat ekki séð
að hún hefði hreyft sig hið
minnsta.
„Ég kom hérna með te, miss
Kate“, sagði iiann.
„Settu það þarna á borðið“,
sagði hún og bætti því næst víð,
eins og eftir nánari umhugsun:
„Þakka þér fyrir, Joe“.
„Líður yður ekki vel, miss
Kate?“
„Þrautirnar eru byrjaðar aftur.
Ég hélt að meðalið hefði alveg
ráðið bót á þeim“.
„Get ég gert nokkuð fyrir
yður?“
Hún lyfti báðum höndum frá
borðinu: — „Höggðu þær af, þess
ar hérna-um úlnliðinn“. Hún
gretti sig, vegna þess að hreyfing-
in jók kvalirnar. — „Þetta gerir
mann svo vonlausan og örvænt-
ingafullan", kjökraði húrt.
Þetta var í fyrsta skiptið sem
Joe hafði heyrt hana kvirta og
eðlishvötin sagði honurn að nú
væri tími til frekari aðgerða af
hans hálfu. Hann sag'ði: — „Þér
kærið yður kannske ekki um að
heyra það nú, en ég hefi fengið
nýjar fréttir af henni, — Þér vit-
ið hverja ég á við“.
Hann fann það á hinni stuttu
þögn, að eftirvæntingin haíði
Kate algerlega á valdj sínu.
„Fréttir af hverri?"
„Oh er það Ethel sem þér eigið
við?“
„Henni, þér vitið, miss Kate“.
,Já, miss Kate“.
„Æ, ég er orðin þreytt á þessari
ÍUtltvarpiö
miðvikudagur 30. október.
Fastir liðir eins og venjulega.
12,50—14,00 Við vinnuna: Tónleik
ar af plötum. 18,30 Tal og tónar:
Þáttur fyrir unga hlustendur
(Ingólfur Guðbrandsson náms-
stjóri). 1.8,55 Framburðarkennsla
í ensku, í sambandi við bréfaskóla
Sambands ísl. samvinnufélaga. —-
19,05 Þingfréttir. — Tónleikar. —
20,30 Lestur fornrita: Hallfreðar
saga: I. (Einar Ól. Sveinsson
prófessor). 20,55 Einleikur á pía-
nó Edwin Fischer leikur (plötur).
21,25 ~lréf úr myrkri, annar frá-
söguþáttur eftir Skúla Guðjónsson
bónda á Ljótunnarstöðum (Andrés
Björnsson flytur). 21,50 Tónleik-
ar (plötur). 22,10 íþróttir (Sig-
urður Sigurðsson). — 22,25 Frá
íslenzkum dægurlagahöfundum:
Hljómsveit Kristjáns Kristjánsson
ar leikur lög eftir Þórunni Franz
og Valdimar Auðunsson. Sigrún
Jónsdóttir og Ragnar Bjarnason
syngja með hljómsveitinni. Kynn-
ir þáttarins: Jónatan Ólafsson.
23,10 Dagskrárlok.
Fimrnludaeiir 31. október:
Fastir liðir eins og venjulega.
12,50—14,00 „Á frivaktinni", sjó-
mannaþáttur (Guðrún Erlends-
dóttir). 18,30 Fornsögulestur fyr-
ir börn (Helgi Hjörvar). — 18,50
Framburðarkennsla í frönsku,. I
sambandi við bréfaskóla Sam-
bands ísl. samvinnufélaga. 19,05
Þingfréttir. — Tónleikar. — 20,30
Einsöngur: Hertha Töpper óperu
söngkona frá Miincheii syngur;
Franz Mixa leikur undir á pianó
(Hljóðritað á tónl. í Austurbæjar
bíói 11. júní s.l.). 21,00 „Landið
okkar“, dagskrá úr ritum Pálma
Hannessonar rektors (Flytjend-
ur: Gils Guðmundsson rithöfund-
ur, Jón Eyþórsson veðurfræðing-
ur og Vilhjálmur Þ. Gíslason út-
varpsstjóri). 21,45 íslenzkt mál
(Dr. Jakob Penediktsson). 22,10
„Söngsins unaðrmál“: Guðrún
Sveinsdóttir talar um þróun söng
listar. 22,40 Vinsæl iög: Franeis
Scott og hljómsveit hans leika —
(plötur). 23,00 Dagskrárlok.