Morgunblaðið - 02.02.1958, Side 20

20
MORGTJTSBLAÐIÐ
Sunnudagur 2Vfebrúar 195H
Eftir
0/1/1 { D ./ /. EDGAR MI'i'TEL HOLZER
fVleðcLl reikcindi 27 /
Þýðii.g:
Sverrir Haraldsson £ k U Cf C] Cl

Buckmaster hafi erft frá henni
eitthviað af saurlífinu, þó að pahbi
segi, að það séu einungis hin stað
arlegu áhrif, sem geri Dorotheu
svona heita og æsta. Veiztu það“,
hvíslaði hún og horfði alltaf á
Luise, — „að pabbi er ástfanginn
af Súsönnu Buckmaster? Hann
dreymir hana og við erum öll
hrædd um það, að hann muni
ganga í svefni einhverja nóttina
og fara í litla bátnum heim til
Buckmasters og reyna að komast
upp í rúmið til Súsönnu — auð-
vitað í svefni, svo að hann er raun
verulega saklaus sjálfur. Það er
einungis hans sterku skapgerð að
þakka, að ekkert slíkt hefur kom-
ið fyrir til þessa. En í Berkelhoost
er holdið máttugt og djöfullinn
leynist í skugga hverrar greinar.
Tekurðu eftir því sem ég er að
segja?“
»Já“.
„Fyrir mörgum árum — áður
en ég fæddist — dreymdi pabba
laglega Indíána-stúlku, sem átti
heima £ þorpinu og níu mánuðum
síðár fæddist svo Osbert. Það
munaði minnstu að mamma yfir-
gæfi pabba, svo mjög gramdist
henni þetta athæfi hans, en honum
tókst að sannfæra hana um það,
að hann væri algerlega saklaus.
Það voru hin staðarlegu 'dirif,
sem höfðu komið honum að óvör-
um. Jæja, nú er þér vist óhætt að
líta í kringum þig. Luise er loks-
ins horfin. Þú hefur líklega ekki
veitt því abhygli, að bú stendur á
steinplötu? Það er leiði Mynheer
Huijsdael. Ef þú sópar burtu
þurra laufinu, geturðu séð nafnið
hans og hauskúpuna og krosslögðu
lærleggina og dagsetningur.a. —
Hann dó árið 1735 og hr. Buek-
master telur, að hann kunni að
hafa verið eigandi Berkelhoost,
áður en Schoonlust-f jölskyldan
kom fram á sjónarsviðið. Mynheer
Ruijsdael gengur ijósum logum
um allt nágrennið. Hann er mjög
hrifinn af húsinu okkar".
„Var það hann, sem batt svo
skjótan endi á ráðstofnuna ykkar
í gærkveldi?“
Hún starði á hann: — „Sagði
pabbi þér frá því?“
„Nei“.
„En hvernig veiztu það þá?“
WE
PALMOLIVE
handsápan
er nú aftur fáanleg í næstu verzlun.
ENNFREMUR:
PALMOLIVE rakkrem
PALMOLIVE raksápa
PALMOLIVE shampoo
O. JOHNSON & KAABER HF.
„Framburðurinn á orðinu er
skizzofrennic. Þú barst hvorki
„sch“ n’ „z“ fram, eins og í þýzk-
unni“.
„Svo það er þannig lagað, eh?“
„Já, mig dreymdi nefnilega að
ég stæði á hleri fyrir framan dyrn
ar á svefnherbergi foreldra þinna.
Mjög athyglisverður draumur".
„Ég skil. Hljóðið, sem við heyrð
um úti á ganginum, var sem
sagt......“
„Þið heyrðuð víst tiil mín, þegar
ég var að fara aftur inn í herberg
ið rnitt", sagði hann og kinkaði
kolli. — „Ég gerði þetta allt í
svefni, svo að við mig er ekki að
sakast, að neinu leyti. Eigum við
nú að fara til baka?“
Hún fann til beiskju gagnvart
honum. AUt í einu virtist hann
lekki vera vinur lengur. Hann
ihafði gengið fram úr skugganum
sínum og opinberað sitt raunveru-
lega sjálf eitt andartak og það
var andstyggilegt sjálf.
„Ég veit ekki hvort ég á að
hata þig“, sagði hún.
„Jæja“.
Einhver örvæntingarfull von-
leysiskennd greip hana stex'kum
tök-um. — „Langar þig til að gera
útaf við mig?“ spurði hún. —
„Kyrkja mig og kasta líkama mín-
um þarna niður í kjallarann. Ég
skal sýna þér hlemminn. Hann er
Ibeint undir þessum þyrniþrunna
iþarna".
Hann brosti, en hún tók eftir
því að fingurnir á honum hreyfð-
ust hægt, eins og regn-kaldir orm
ar, sem lifna við og fyllast nýju
fjöri í lyngum frá viðareldi. En
hún var ekki hrædd aðeins örvænt
ingarfull, vegna einhvers sem
hún var að Ieita lausnar á, ein-
hvers dýrmætis, sem hún óttaðist
að kynni að reynast tóm svik og
blekking. Og hún var líka áhyggju
full. 1 huganum sá hún skína í
glansandi hvítar tennur Gregorys,
þar sem hann laut glottandi nið-
ur að Mabel og kreisti allt loft úr
líkama hennar. Myndi hann telja
freknurnar á maganum á henni
og brjóstum hennar? Eða myndi
hann rekja sundur síðu flétturn-
ar hennar og gráta niður í þær, á
koddanum?
„Hvað eru þessi tré kölluð?"
spurði Gregory.
„Þeytara-tré“.
„Hvers vegna eru þau kölluð
það?“
„Komdu og þá skal ég sýnt þér
það“.
Hann fylgdist með henni, fram
hjá nokkrum þéttum runnum og
burknastóðum og inn í nokkurs
konar helli, myndaðan af vínviðar
flækjum, sem tengdu saman
stofna þriggja, ungra pálma. Þau
urðu að beygja sig og hann heyrði
suð og tif í skordýrum, inni í lauf
krónunum. Stundarkom þagði
hann, fullur af óttablandinni eft-
irvæntingu og staulaðist áfram,
með augljósum kvíða I hverjum
andlitsdrætti. En svo sá hann, að
þetta voru aðeins stórir, dökkir
maurar, sem skriðu í skipulögðum
röðum eftir vínviðnum. Hann hólt
áfram á eftir henni og gætti þess
vandlega, hvar hann steig fæti
hverju sinni, vegna þess að jarð
vegurinn var háll og alls staðar
fullt af lausum, mosavöxnum
múrsteinsbrotum, sem erfitt var
að koma auga á, nema með ýtr-
ustu athygli. Loks höfðu þau rutt
sér braut í gegnum runnagróður
og vafningsflækjur og námu stað
ar skammt frá trjánum, sem Ol-i-
via hafði bent á, er þau stóðu hjá
kjallaraglugganum. Þetta voru
ekki stór tré — það hæsta eitt-
hvað um sjö fet, með beina stofna,
granna og nakta, en greinarnar
uxu lárétt út frá efsta hluta
bolsins. Þetta gátu fremur talizt
stórir runnar en tré.
„Sjáðu nú til“, sagði Olivia. —
„Hver grein hefur aðeins þrjá
sprota. — Með mikilli heppni kynn
irðu kannske að finna eina grein,
með fjórum sprotum. — Jæja, þú
heggur eina grein af bolnum, ekki
lengri en eitt fet og jafnar sprot-
ana sem haglegast og þegar þú
ert svo búinn að skafa allan börk
inn af greininni og sneiða burtu
alla litlu kvistina, þá er þar kom-
inn ágætur þeytari. Með honum
geturðu þeytt bæði rjóma og egg
og margt, margt fleira. Jæja..“.
Hún lækkaði róminn og hvíslaði:
„Nú er tækifærið komið fyrir þig.
Sjáðu þarna vinstra megin við
okkur. Þarna er hlemmurinn. —
Hann lokar ekki alveg gatinu. —
Það er múrsteinn, sem settur hef-
ur verið á milli og þú getur kippt
honum til hliðar, með því að taka
í járnhringinn. Hringurinn sést
ekki, vegna þesis að hann er hul-
inn undir mosa og lauifi".
Hún kom fast að honum.
„Þú getur gert það núna. —
Kæfðu mig, eins og þú kæfðir
Brendu. Og fleygðu iíkinu niður
um hlemmgatið. Kjallarinn er all-
ur mosavaxinn og rakur innan,
svo að ég mun rotna mjög fljótt,
auk þess sem þar er mjög heitt
— og þangað kemur tæplega nokk
ur maður vikum saman, svo að þú
þarft ekki að óttast nályktina. —
Það eru aðeins krákurnar sem
munu renna á hana. Og gamm-
arnir. Hérna köllum við þá hræ-
krákur. Hausinn á þeim er ljós-
rauður á litinn. Þeir munu finna
leiðina inn í kjallarann og éta mig
u-pp til agna á einum — tveimur
dögum og bein mín rnunu liggja
við hliðina á beinum systranna,
Luise og Mevrouw — og ég verð
þjóðsöguleg persóna. Ég mun
ganga aftur og reika aftur og
fram um allan skóginn. Langar
þig ekki til að drepa mig?
Hann stóð hreyfingarlaus og
starði framhjá henni, gegnum
skugiga þeytara-trjánna, á myrka
opið sem blasti við þeim — munni
vandlega hulinn á milli mosavax-
inna múrsteina og votra lauifblaða
og greina. Hann heyrði eitthvert
suð eða þyt, líkast því sem einhver
bjallan væri að þenja vængi sína
í röku myrkrinu fyrir neðan.
„Auðvitað reyni ég að brjótast
um, en þú verður mér yfirsterk-
ari, sérstaklega þar sem þú ert
vitfirringur. Særði þetta þig? —■
Hafi svo verið, þá þykir mér vænt
um það. Mér er fylista alvara.
Svo muntu sjá tunguna lafa út úr
mér og ég verð þvöl, stirðnuð og
dauð — eins og aumingja Brenda.
Gerðu það. Ljúktu því af sem
fyrst. Það er ekki víst að þú fáir
strax aftur tækifæri til þess. Ég
er illgjörn manneskja. Ég gæti
jafnvel gert sjálfri mér illt, ef ég
héldi að það yrði þér til verð-
skuldaðs meins. Þú ert bara hler-
andi morðingi, elskandi eiginkonu
þinnar".
Hann brosti: — „Nú skulum
við halda heimleiðis".
„Skemmtirðu þér?“
„Já, alveg konunglega".
Hún starði hvasst á hann stund
arkorn, sagði svo: — „Jæja, gott
og vel. Við skulum fara“.
Þegar þau gengu framhjá kjall-
araglugiganum, spurði hún: —.
„Hvað var það, sem þið pabbi vor-
uð að tala um í þessi tvö skipti,
sem þú minntist á, áðan?“
„Aðallegia um lífið og trúar-
brögð“.
„Ætlarðu að koma til kirkju 4
morgun?"
»Já“.
„Ttrúirðu á Krist sem mann?“
»Já“.
M ARKtJS
Eftir Ed Dodd
1) — Þú átt við að Króka-
Refur sé leiðsögumaður Markús-
ar. — Já, Anna.
2) — Hann hefir eitthvað illt
í huga.....Svona, stúlkur, far-
ið að hafa ykkur til.......Við
erum að leggja af stað til Alaska.
3) — Bíddu róleg, Anna. —
Ekkert þvaður, Oddur, hringdu
strax til umboðsmanns okkar í
Anchorage í Alaska og segðu hon
um að hafa til á stundinni við-
leguútbúnað handa fjórum ..
og miklar birgðir af vindlum.
SJJlItvarpiö
Sunnudagur 2. febrúari
Fastir liðir eins og venjulega.
11,00 Messa í Kirkjubæ, félags-
heimili óháða safnaðaring i Rvík
(Prestur: Séra Emil Björneson.
Organleikari: Jón Isleifsson). —=■
13,15 Erindaflokkur útvai-psin*
um vísindi nútímans; I: Stjörnu
fræði (Trausti Einarsson prófess-
or). 14,00 Miðdegistónleikar (pl.).
15.30 Kaffitímlnn: a) Jan Mora-
ve,- og félagar hans leika. b) Létt
lög af plötum. 16,30 „Víxlar með
afföllum" eftir Agnar Þórðarson;
2. þáttur endurtekinn. — Leik-
istjóri: Benedikt Ámason. 17,10
Einleikur: Cor de Groot leikur á
píanó (plötur). 17,30 Barnatími
(Helga og Hulda Valtýsdætur),
18.30 Miðaftantónleikar. Lúðra-
sveit Reykjavíkur leikur; Paul
Pampichler stjórnar. 20,20 Ávarp
um fornsögulestur fyrir börn
(Helgi Hjörvar). 20,30 Hljómsveit
Ríkisútvarpsins leikur. Stjóm-
andi: Hans-Joachim Wunderlicih.
21,00 Um helgina. — Umsjónar-
menn: Páll Bergþðrsson og Gest-
ur Þorgrímsson. 22,05 Danslög;
Sjöfn Sigurbjörnsdóttir kynnir
plöturnar. 23,30 Dagskrárlok.
Mánudagur 3. febrúar:
Fastir liðir eins og venjulega.
13.15 Búnaðarþáttur: Vatnsþörf
til kælingar mjólkur (Ásgeir L.
Jónsson ráðuriautur). 18,30 Forn-
sögulestur fyrir börn (Helgi Hjör-
var). 18,50 Bridgeþáttur (Eiríkur
Baldvinsson). 19,05 Lög úr kvik-
myndum (plötur). 20,30 Um dag-
inn og veginn (Andrés Kristjáns-
son blaðamaður). 20,50 Einsöngur
Þuríður Pálsdóttir; Fritz Weiss-
happel leikur undir á píanó. 21,10
Spurt og spjallað: Umræðufund-
ur í útvarpssal. — Fundarstjóri:
Sigurður Magnússon fulltrúi. —
Ræðumenn: Benedikt Gíslason frá
Hofteigi, Níels Dungal prófessor,
Sigurður Grímsson lögfræðingur
og séra Sveinn Víkingur. — 22,10
Lestur Passíusálma hefst (Lesari;
Ólafur Ólafsson kristniboði). —
22,20 Hæstaréttarmál (Hákon Guð
mundsson hæstaréttarritari). —
22,40 Kammertónleikar (plötur).
23.15 Dagskiárlok.
Þriðjudagur 4. febrúar:
Fastir liðir eins og venjulega.
18.30 trtvarpssaga barnanna: —
„Hanna Dóra“ eftir Stefán Jóns-
son; I. (Höfundur les). 18,55 —
Framburðarkennsla í dönsku. —,
19,05 Óperettulög (plötur). 20,30
Daglegt mál (Árni Böðvarsson
kand. mag.). 20,35 Erindi: Vísind
in og vandamál mannfélagsins;
fyrra erindi (Dr. Björn Sigurðs-
son). 21,00 Tónleikar (plötur).
21.30 Útvarpssagan: „Sólon ls-
landus" eftir Davíð Stefánsson
frá Fagraskógi; III. (Þorsteinn
ö. Stephensen). 22,10 Passíusálm
ur (2.). 22,20 „Þriðjudagsþáttur-
inn“. — Jónas Jónasson og Hauk-
ur Morthens hafa umsjón með
höndum. 23,20 Dagskrárlok.