Morgunblaðið - 02.09.1958, Blaðsíða 2

Morgunblaðið - 02.09.1958, Blaðsíða 2
MORCUNBLAÐIÐ ÞYiðjudagur 2. september 1958 Brezka herskipið hefur flæmt ísienzka varðbátinn frá landhelgisbrjótnum og hindrað töku hans. — Brezk herskíp Framh. af bls. 1 hins vegar sú breyting á, að að minnsta kosti Jieir beigískir og þýzkir togarar, sem vitað var um nálægt fjögurra sjómílna tak mörkunum í gærkvöldi höfðu flutt sig út fyrir 12 sjómílna takmörkin í morgun. Hins vegar er vitað um um það bil 11 brezka togara, er í nótt söfnuðust saman undir vernd fjögurra brezkra herskipa og eins birgðaskips á þremur nánar tilteknum svæðum á milli fjögurra og tólf sjómílna takmarkanna. Eitt þessara svæða er út af Dýrafirði, annað norður af Horni og hið þriðja fyrir Suð- austurlandi, milli Hvalbaks og lands, en þar var dimmviðri í morgun og því erfitt um athug- anir. Á hinum stöðunum var bjartviðri, og voru flestir togar- anna út af Dýrafirði. Snemma í morgun hófu varðskipin aðgerðir gegn þessum togurum, en þá beitti eitt brezka herskipið strax valdi til þess að hindra að varð- skipið kæmist að sökudólgnum. Gerðist það með þeim hætti, að brezka freigátan „Palliser“ kom á mikilli ferð með mannaðar fall' byssur og sigldi á milli varðskips ins og landhelgisbrjótsins, þann- ig að varðskipið komst ekki að togaranum. Til frekari árekstra hefur ekki komið, en hins vegar hafa náðst nöfn og númer allra þeirra brezkra landhelgisbrjóta, sem eru að gera tilraun til að veiða innan hinna nýju takmarka og verða mál þeirra tekin fyrir eins og venja er.“ Atbiarðirnir fyrir vestan f bítið í gærmorgun lögðu blaðamaður og ljósmyndari Mbl. af stað flugleiðis vestur fyrir land á sömu slóðir og kvöldið áður. Nóttin var nú liðin, hin nýja landhelgislína, 12 mílna línan hafði þegar verið í gildi nokkrar klukkustundir. En enn þá höfðu engar fregnir borizt af viðbrögðum brezku togaranna, sem kvöldið áður höfðu verið að toga i óða önn við 12 mílna lín- una eða eilítið fyrir innan hana — en þá I fullum rétti. Höfðu þeir farið inn fyrir línuna um miðnættið og haldið áfram veið- um sínum þar, eins og ensku blöðin staðhæfðu undanfarna daga að verða mundi? Og hvað höfðust þá íslenzku yarðskipin að? Bretarnir í hnapp út af Dýrafirði Við komum út á flugvöll skömmu eftir að fullbjart var orðið af degi. Þá voru brezkir fréttaritarar nýlega farnir vestur flugleiðis sömu erinda í tveiinur flugvél- um og var mikill handagangur í öskjunni, þegar upp í þá ferð var lagt því nú skyldi verða frá miklu að segja um viðskipti Breta og íslendinga! Þegar yfir Patreksfjörð kom sáum við úr fjarska hvar eftir- litsskipið H. M. S. Russel lá all- djúpt út af Dýrafirði. Þegar nær dró kom í ljós að fleiri skip en Russel voru á þessum slóðum. Reyk frá allmörgum togurum lagði til himins og í ljós kom von bráðar að þarna var fyrir þyrping togara í kring um her- skip „hennar hátignar“. Togar- arnir voru á mjög svipuðum slóðum og við höfðum hitt þá fyrir kvöldið áður, út af strönd- inni, þar sem er Arnarfjörður og skömmu norðar mynni Dýra- fjarðar, en nú virtust þeir þó komnir ívið grynnra. Tvö íslenzk varðskip Flugvélin sveif yfir hópinn og sáum við þá hvar voru tvö ís- lenzku varðskipanna. Það reyndust vera Albert og Óðinn. Ægir, sem þarna hafði verið daginn áður var nú horf- inn. Skipin voru mjög þétt, ekki nema á ca. 5—10 kílómetra svæði og togararnir voru allir að veiðum. Það vakti athygli okkar að þeir virtust flestir vera gömul skip og allir voru þeir frá Grims- by, þeir hinir sömu sem þarna höfðu verið að veiðum daginn áður en nokkrir nýir komnir í hópinn. Alls voru þeir nú 9 tals- ins, og voru meðal þeirra Churchill, Stoke City, Barnett, Coventry City, King Sol, York City og Derby County. Syðst á þessu svæði var Albert og hafði hann siglt upp að einum hinna brezku togara í þann mund sem við flugum þarna yfir. Nokkru norðar var H. M. S. Russel, Óðinn þar skammt frá en lengra flestir togararnir í hnapp, og furðuðum við okkur á því hve skammt var á milli þeirra við veiðarnar. Veður var hið bezta, lítil alda og skyggni gott. En engin önnur skip sáust svo langt sem augað eygði. Við renndum fyrst niður að Albert, þar sem hann var kominn mjög nálægt brezka togaranum. Það reyndist vera togarinn Coventry City, togarinn sem fréttaritari Reuters er staddur á. Hann var að veiðum, gamall togari ryðg- aður og illa viðhaldið. H.M.S. Russel elti ís- lenzku varðbátana Albert var nokkra stund ör- skammt frá togaranum, en þegar hér var komið sögu hafði hið stóra herskip H. M. S. Russel, snúið stefni sínu í átt til Alberts og gengu hvítfyssandi öldur und- an bógunum, þar sem það hélt áleiðis til íslenzka varðskipsins. Annað var ekki að sjá en að skip herra brezka herskipsins teldi fulla ástæðu til þess að fylgjast með því sem milli Alberts og Coventry City færi. En þegar brezka herskipið átti skamma leið ófarna hélt Albert frá tog- aranum og hægði þá H. M. S. Russel ferðina og hélt í humátt á eftir Albert. Það virtist augljóst að brezku togararnir voru þarna allir að veiðum innan við 12 mílna lín- una og ekki var annað að sjá en íslenzku varðskipin væru að gera tilraun til þess að vinna gæzlustörf sin af mestu sam- vizkusemi. íslenzku varðbátarnir gátu lítið aðhafzt Meðan þessu fór fram hélt Óð- inn, sem nær var togarahópunum í átt til eins togarans. Hann var brátt kominn upp að hlið hans og við sáum að það var togarinn Barnett, sem þar var um að ræða. Við fljúgum lágt yfir Óðin og togarann. Á þeim brúarvængn- um sem að togaranum snýr stend ur einn af yfirmönnum skipsins og háseti og kallar hann fyrir- skipanir í mikinn lúður yfir í tog- arann. En eftir því sem við fáum bezt séð skeyta togaramenn því engu og virða íslenzka varðskip- ið ekki svars, en halda áfram að veiða sinn landhelgisfisk. Hinum megin á stjórnpallinum er einn skipsmanna að gera staðarákvörð un og við sjáum að íslenzku varð skipin tvö, sem þarna eiga i höggi við togarana 9 og H.M.S. Russel virðast hafa þann háttinn á að rita upp nöfn og einkennisstafi togaranna, gera staðarákvörðun við hvern þeirra og reyna að ná tali af skipstjórunum í hátalara. Lengra er þeim líklega ekki kleift að ganga eins og sak- ir standa við gæzlu landhelginn- ar. Óðinn siglir síðan að næsta togara og rennir einnig mjög ná- lægt honum og tekur staðar- ákvörðun. En þegar H.M.S. Russ- el verður þess vart hvað Óðinn hefst að breytir það um stefnu og siglir nú í kjölfar hans, til þess að hindra allar frekari að- gjörðir íslenzka varðbátsins. Veiðiþjófnaður undir hervernd Við vorum á flugi yfir brezku togurunum þama út af Dýrafirði í um það bil hálfa klukkustund. Allan þann tíma endurtók þessi sama saga sig: íslenzku varðskip- in tóku staðarákvarðanir við hlið togaranna. En hvert sem þau fóru um hafsvæðið þar sem þeir lágu með vörpuna og toguðu, fylgdi þeim brezka herskipið. Flagg- skip brezka flotans á íslandsmið- um kom ávallt í humátt á eftir þeim eða sigldi framfyrir þau. Það var kyndugur eltingarleik ur og dólgslegar aðfarir. En mark mið brezka skipherrans var aug- Ijóst: Að koma í veg fyrir það, að íslenzku varðskipin, sem bæði voru sem smábátar við hlið þess, gætu tekið hina erlendu land- helgisbrjóta. Hér var á daginn komið hver „hernaðaraðferð“ brezku herskipanna var. Þannig hugðust þau koma í veg fyrir að íslenzku varðskipin gætu tekið brezku togarana, sett menn um borð og siglt til hafnar. Þannig var veiðiþjófnaðurinn fram- kvæmdur á miðunum út af Dýra- firði undir hervernd fyrsta dag- inn sem reglugerðin um hina nýju landhelgislínu var í gildi. Eftir að við höfðum enn virt þetta þóf brezka herskipsins og íslenzku varðbátanna fyrir okkur nokkra stund tókum við stefnu til lands. Flugmaðurinn mældi hve langt togarahópurinn var undan landi ,eftir því sem kostur var. Á að gizka 10 mílur sagði hann um leið og hann beygði upp að Kópanesinu og tók stefnuna suður yfir Látrabjarg. — ggs. Gilchrist gekk á fund Hermanns Samtíningur og sitthvað um land- helgismálið í REUTERSFRÉTT í gær segir mættust á miðunum í dag. 1 til- frá því þegar H. M. S. Palliser beitti ofbeldi til að koma í veg fyrir, að íslenzkt varðskip tæki landhelgisbrjót. Þá segir enn- fremur í fréttinni, að íslenzlta landhelgisgæzlan hafi „skrifað niður“ brezku landhelgisbrjót- ana og hyggist ná þeim síðar. Ekki sé hægt að dæma landhelgis brjótana fyrr en þeir komi í höfn. En togaraeigendur geti hæglega komið í veg fyrir slíka dóma, með því að skipta um skipstjóra. Ekki sé hægt að dæma skipið, heldur skipstjórann. Þá segir ennfremur í skeytinu, að leýhitillaga, sem Bandaríkja- menn hafi lagt fram til lausnar landhelgisdeilunni hafi verið felld af Islendingum. Þá hefur brezka flotamála- ráðuneytið gefið öllum brezkum togurum fyrirmæli um að efna ekki til ófriðar við íslenzk varð- skip og bíða brezku eftirlitsskip- anna, ef varðskipin hyggist taka þá. Fréttaritari Reuters á miðun- um símaði í gærkvöldi, að allt gengi að óskum. Þá er þess loks getið í Reutersskeytinu, að Þór og María Júlía hafi heilsað frei- gátunni Eastbourne, þegar skipin Rússneskir kafbátar á íslandsmiðum ? í REUTERSFREGN til Mbl. í gærkvöldi segir, að rússneskir kafbátar hafi fylgzt með brezku togurunum á leið á íslands- mið. Brezka flotamálaráðuneytið sagði í gærkvöldi, að um flotaæfingar væri að ræða, ef rússneskir kafbátar væru við ísland. kynningu flotamálaráðuneytisins segir, að skipin hafi siglt „mjög nálægt“ hvort öðru. Þá er þess og getið, að Gilchrist, sendiherra Breta á Is- landi, hafi í gær gengið á fund Hermanns Jónassonar „til að ganga úr skugga um, að ekki væri um neinn misskilning að ræða í veigamiklum atriðum“, eins og það er orðað. Loks segir í skeytinu, að matvælaráðuneyti Vestur-Þýzka- lands hafi skýrt togurum sínum frá því, að ríkisstjórn landsins geti ekki varið þá innan nýju landhelginnar. Bezta ráðið til að forðast árekstur sé — að fiska fyrir utan 12 sjómílna landhelg- ina. íslenzku varðskipunum gefnar fyrirskipanir um að sýna fyllstu varúð FORSÆTIS- og dómsmálaráð- herra Hermann Jónasson, sem samkvæmt embætti sínu er yfir maður landhelgisgæzlunnar, gerði í gær heyrinkunnugt, aðal- efni þeirra fyrirmæla, sem ís- lenzku varðskipunum hafa venð gefin um viðskipti sín við brezku landhelgisbrjótana og brezku her skipin. í yfirlýsingu þessari kem ur fram, að varðskipunum hafa verið gefin fyrirmæli um það að fara sem gætilegast að öllu í störfum sinum og sýna fyllstu varúð í samskiptum sínum við hin brezku skip. Skulu þau taka ljósmyndir af þeim brezku tog- urum, sem sigla inn fyrir hin nýju fiskveiðitakmörk og hefja þar veiðar. Nöfn þeirra togara, sem brotlegir verða, skulu skrif- uð upp, ásamt einkennisstöfum þeirra, staðarákvarðamr verða gerðar og annarra sannanna afl- að í því skyni að unnt verði að taka umrædd skip og höfða mál á hendur forráðamönnum þeirra. ef þau leita síðar til hafnar hér á landi. Austíjarðaþokan skýlir landhelgis- brjótunum EINN af fréttamönnum Mbl. á Austfjörðum skýrði frá því í sím tali við blaðið í gær, að hann hefði gert sér ferð upp á Staðaskarð milli Fáskrúðs- fjarðar og Reyðarfjarðar, en þaðan sést til Hvalbaks í góðu skyggni. í gær var skyggni hins vegar slæmt, þoka yfir sjávarfletinum í 2—300 m hæð, og sást því ekki neitt til hinna brezku togara, sem sagðir eru að veiðum innan fiskveiði- takmarkanna út af Hvalbak. Ekkert hefur frétzt nánar af veiði brezku togaranna á þessum «lóðum.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.