Morgunblaðið - 01.02.1959, Page 10

10
MORCUIS BL AÐ1Ð
Sunnudagur 1. febrúar 1959
Ég vil ekki að fólk segi, þeg-
ar það yfirgefur kvikmynda-
húsið:
— Aldrei hefði ég getað trú-
að þessu upp á hann!
Franska kvikmyndaleikkonan
Martine Carol verður eins og
aðrar starfsystur hennar oft og
tíðum að svara nærgöngulum
spurningum án þess að láta sér
bregða. Forvitnir blaðasnápar
spyrja hana mjög oft um ástina,
en þá hefir hún alltaf svar á reið-
um höndum.
— Ástin? Hún er eilíf. En
ástfangið fólk — það er hverf-
lynt.
myndina á sjónvarpstjaldinu:
— Á sjónvarpstjaldi myndi
Rauða hafið líta út eins og smá-
baðkar!
Hinn kunni franski gaman-
leikari Fernandel gerir aldrei
samning við kvikmyndafélag,
án þess að þar sé greinilega
tekið fram, að hann hafi fulla
heimild til að velja og hafna,
þegar félagið býður honum
hlutverk.
— Sannleikur-
inn er sá, að
fólk almennt
hefir þser hug-
myndir um mig,
að ég geti aldrei
gert neitt ljótt
af mér. Þess
vegna vil ég
ekki taka að
mér að leika
morðingja, þjófa eða rudda-
menni.
hún leiðinleg. En eigi að síður
er ekki hægt að
neita því, að
víðast hvar þar
sem myndin hef
ir verið sýnd,
hefir hún náð
miklum vinsæld
um og gefið af
sér mikinn arð.
S j ón varpsf y rir-
tæki í Banda-
ríkjunum bauð nýlega de Mille
álitlega fjárfúlgu fyrir að fá að
sýna myndina í sjónvarpinu.
En gamli kvikmyndajöfurinn
var ekki á því að sýna kvik-
. Vart er talað meira um annað
í Lundúnum nú, en Margréti
prinsessu og Patrick Plunkett
lávarð, sem er af einni elztu að-
alsættinni í Bretlandi. Hann hef-
ir um mörg undanfarin ár verið
stallari við hirð konungs. Hann
er nú alltaf í fylgd með prinsess-
unni, hvert sem hún fer. Með-
fylgjandi mynd er tekin af þeim
í leikhúsi í Lundúnum. Lávarð-
urinn er 35 ára að aldri.
’ brezka flotan-
andi fyrirmæli
um, hvernig meðhöndla skuli
sjóliða, er þjást af inflúenzu.
1. Liðsforingjar eiga að fá
aspirín og romm. Ef þeir eru
mjög illa haldnir, mega þeir
leggjast í rúmið.
2. Undirforingjar eiga að fá
aspirín og mega leggjast í rúm-
ið, ef þeir eru þungt haldnir.
3. Óbreyttir liðsmenn fá aspi-
rín, ef þeir eru mjög veikir.
í fréttunum
r Nei, Silvana Mangano vill
ekki, hvað sem í boði er, taka
að sér að leika hlutverkið, sem
spánski súrrealistinn Salvador
Daii hefir nýlega boðið henni.
O g h v e r s
vegna ekki? —
Dali hefir skrif-
að kvikmynda-
handrit, sem
fjallar um konu.
sem verður ást-
fangin af hjól
börum. .
— Aldrei hef
ég heyrt getið
um neitt þessu líkt, sagði kvik
myndadísin og skellihló. Að
leika á móti hjólbörum. Nei,
takk. Kemur ekki til mála
jafnvel þó að ég væri að deyja
úr hungri.
Dali hristi aðeins höfuðið yfir
viðbrögðum leikkonunnar.
— Silvana vill ekki taka að
sér bezta hlutverkið, sem henni
hefir boðizt. Þessi kvikmynd er
það snjallasta, sem mér hefir
nokkurn tíma komið í hug.
Silvana hefir látið sér úr greip-
um ganga tækifæri til að verða
ódauðleg í sögu kvikmyndanna.
Mountbatten lávarður, yfir-
maður brezka flotans, hefir orðið
að hlusta á og lesa ýmsar miður
ánægjulegar athugasemdir und-
anfarið vegna nýrrar útgáfu af
i læknisfræðilegri handbók handa
Mörgum hefir þótt hin viða-
mikla kvikmynd Cecil B. de
Milles, Boðorðin tíu, löng, og
sumum hefir m. a. s. fundizt
f-^egcir fU
'cíÍ^uLrh cit
reijjiirncir t/erÁci
Fjórir íslendingar eru nýkomn-
ir úr skemmtilegri för til Bret-
lands. Þeir voru að kynna sér
sjálfvirka siglingafræðinginn,
eins og við getum kallað þetta
nýja tæki, sem nú hefur verið
tekið í notkun í flugþjónustunni.
— Við vorum fjórir, sagði Þór-
arinn Jónsson, flugdeildarstjóri
hjá Loftleiðum, þegar við hittum
hann að máli. Jóhannes Mark-
ússon, flugstjóri hjá Loftleiðum,
Björn Jónsson, framkvstjóri
flugöryggisþjónustunnar, Jóhann
Gíslason yfirflugumferðarstjóri
hjá Flugfélaginu — og ég.
— Eins og allir vita, þá ér
þröngin í loftinu orðin mjög mik-
il. Samkvæmt núgildandi reglum
á að vera 1.000 feta hæðarmunur
á flugvélum, sem fljúga með
sömu stefnu á sömu flugleiðinni
og þær mega ekki leggja upp með
skemmra millibili en 30 min., ef
þær eru jafnhraðfleygar. Og ætli
þær hver fram úr annarri verð-
ur fjarlægðin milli þeirra að
vera 120 sjómílur. Flugvélar í
áætlunarflugi verða því oft fyrir
miklum töfum vegna þess.að loft-
ið er „fullt'.
— Bretinn er nú búinn að finna
upp nýtt tæki, sem talið er mjög
öruggt svo að hægt á að vera að
minnka biiiö milli flugvélanna í
loftinu til muna. Hér er um að
ræða sjálfstýrð leiðsögutæki. Það
er sjálfritandi og ritar leið flug-
vélarinnar og stöðu á landabréf.
— Við vorum boðnir út til
Bretlands á vegum DECCA, sem
framleiðir þetta tæki. Fyrst var
það tekið í notkun 1946, en siðan
hefur það verið fullkomnað mjög
og mörg flugfélög hafa sett það
í allar flugvélar sínar — svo sem
BEA og Air France.
— I rauninni er hér um að ræða
þríhyrningsmælingar, sem þetia
sjálfvirka tæki gerir. DECCA hef
ur reist fjölda stöðva bæði í
Evrópu og Bandaríkjunum — og
þessar stöðvar senda út hljóð-
merkin, sem hin sjálfritandi leið-
sögutæki fara eftir.
— Við flugum með Comet í
þriggja stunda ferð yfir Bretlands
eyjar og þar voru tækin sýnd
okkur. Þau eru svo nákvæm, að
flugmaðurinn verður strax var
við vik af ákveðinni stefnu — og
Bretarnir segja, að hér sé um
óbrigðult tæki að ræða.
— Þeir ætla nú að reyna að fá
ICAO til þess að lögleiða DECCA
tækin í millilandaflugvélar, en
takist það ekki munu Bretar
setja þau skilyrði ekki síðar en
1963, að allar fiugvélar, sem
fljúga til Bretlands hafi þessa
sjálfvirku leiðsögu „menn“. Það
er því ljóst hvert stefnir. En þá
yrði auðvitað að reisa slíka stöð
á íslandi.
— Þróunin virðist því vera sú,
að loftsiglingafræðingurinn verði
bráðlega óþarfur — og ekki nóg
með það: Nú er DECCA að full-
komna tækið svo, að það mæli
Þórarinn Jónsson
Leiðsögutækið er fyrir ofan gluggann í stjórnklefanum
bæði hraða fiugvélar miðað við
yfirborð jarðar svo og hliðar-
vind — og flugmaðurinn hafi upp
iýsingarnar jafnan á ilftelum fyr-
ir framan sig. Jafnframt það, að
tækið gefi sjálfkrafa upp staðar-
ákvörðun flugvélarinnar, þegar
flugumferðarstjórn kallar flug-
vélina upp og biður um ákvörðun.
— Þá virðist hlutverk ioft-
skeytamannsins farið að minnka
— og ekki er það síður merkilegt,
að farið er að senda mannlausar
flugvélar yfir hafið. Frá jörðu er
bæði flugtaki og len’dingu stjórn-
að — af meiri nákvæmni en flug-
mönnum er fært, segja sumir.
Hlutverk flugmannsins virðist
því einnig fara minnkandi og sá
tími virðist geta komið, að engra
flugmanna sé í rauninni þörf
nema þá til frekara öryggis. Og
auðvitað verða þá sjálfvirkar
flugfreyjur.
Og við spyrjum því Þórarin:
— Hvenær verða flugvélarnar
svo fullkomnar, að ekki verður
lengur nauðsynlegt að hafa far-
þega í farþegaflugvélunum?
— Ja, það er ekki gott að segja.
En eitt er víst. Loftleiðavélar
verða aldrei svo fullkomnar. Þar
er alltgf upppantað.