Morgunblaðið - 15.03.1959, Blaðsíða 20

20
MORCVNBL AÐIÐ
Sunnudagur 15. marz 1959
Andstæðingamir von- á óskiipu-
lögðu undanhaldi.
Að vísu vissi Helcn ekki hversu
mikið þeim Sherry og Rutih Ryan
var raunverulega kunnugt um ævi
bennar, um leyndarmál hennar,
um Jan Mötler. Héldu þau kannske
að með handtöku Jans myndi
hneykslið, sem j au vildu særa
fram, brjótast út, án aðstoðar
hennar? Eða var þeim raunveru-
lega Ijóst að Jan hafði gefið sig
Rússunum á vald til þess að
hreinsa nafn hennar? í svipinn
var a. m. k. svo að sjá sem þau
teldu það skynsamlegast að fara
varlega og láta lítið á sér bera.
Ruth Ryan flutti úr herberginu i
Mor rison-höllinni. Sherry aðalrit-
*tjóri lýsti því yfir að hann færi í
„stutt orlof“ og fól staðgenglinum
að taka við störfum sínum. Gamli
Bill flutti í herbergið, sem Ruth
Ryan hafði haft.
Strax daginn eftir viðræðurnar
við Sherry og Rubh Ryan, hafði
Heien farið til Washington í þeim
erindagerðum að skýra utanríkis-
ráðherranum frá ævisögu sinni.
Helen vann dag og nótt.
Hún sannfærðist brátt um það,
hversu Bill hafði haft mikið til
síns máls og hversu erfitt var að
stjórna einu blaði, hvað þá heil-
um blaðahring. „Kalda stríðið"
milli Sovéet-Sambandsins og
Bandaríkjanna var byrjað. Aðal-
ritstjórai-nir við hin sundurleitu
Morrisons-blöð óskuðu eftir bend-
ingu um það, hvaða afstöðu taka
skyldi gagnvart Rússum, sem fyrir
einu ári höfðu verið „ágætir banda
menn“ Ameríku. En það var hlut-
fallslega einfaldast að leysa hin
stóru pólitísku vandamál. 1 Los
Angeles hafði verið stofnað síðdeg
isblað til höfuðs Morrison-Dag-
blaðinu. Þetta nýja dagblað birti
hlífðarlausar æsingargreinar o'g
náði fljótt mikilli útbreiðslu vegna
óskammfeilinna uppljóstrana um
einlkalíf Hollywood-leikaranna. —
Átti Morrison-kvöldblaðið að
leggja inn á sömu braut og keppi-
nautur þess, eða átti það að halda
sömu stefnu og hingað til og eiga
á hættu að missa kaupendur í stór-
um stíl? „Við höldum okkar stefnu
óbreyttri“, símaði Helen til Kali-
forníu. Hún vissi ekki hvort hún
hafði tekið rétta ákvörðun. 1 ann-
að skipti var hershöfðingi hand-
tekinn í Washington, grunaður um
sviksamlegan verknað. Stjórnin
bað Helen að „ýkja“ ekki málið.
Eftir langa láðstefnu við starfs-
lið sitt ákvað Helen að svara
stjórninni á þá leið að ,jblöðin
væru ekki til þess að leyna hneýksl
ismálum fyrir almenningi í land-
inu“. 1 þetta skipti var hún ekki
heldur viss um hvort 'hún hafði
breytt í anda Morrisons. 1 þriðja
skiptið hafði tímarit eitt ráðist á
Morrisonska tímiritið „Today“. —
Hinir ungu ritstjórar vildu ólmir
og uppvægir svara árásinni. —
„Lesendur búast við almennum og
óhlutdrægum frásögnum af okkur,
en ekki neinum blaðadeilum", ákrif
aði hún aðalritstjóranum við „To-
day“. Hún lét það ekkert á sig fá,
þótt hún ætti með þessu á hættu
að einhverjir sökuðu hana um hug
leysi og ragmennsku. Enn einu
sinni fór hún einungis eftir eðlis-
ávísun sinni: Hún réði ekki yfir
þeirri reynslu, sem menn mæla
réttleika láðstafana sinna með.
Hin gamla fyrirskipun Morri-
sons, að allt sem snerti að ein-
hverju ieyti Þjóðverjann Jan
Möller, skyldi lagt fyrir „hús-
bóndann“ var látin halda sér. —
Fréttirnar frá Berlín voru fáar og
óákveðnar. Svissneskt blað flutti
dag noikkurn einkafrétt frá frétta-
ritaia sínum í Berlín, þar sem
sagt var að Jan Möller hefði farið
inn á rússneskt umráðasvæði, til
„að veita sérstakri konu uppreisn,
þar eð hún hefði lent í hættulegri
aðstöðu af hans sökum“. Engar
nákvæmari upplýsingar fengust
enda þótt Helen léti gera leynileg
a'r fyrirspurnir. Járntjald þagnar
innar féll yfir manninn sem horfið
hafði bak við járntjaldið.
Og svo, fimm vikum eftir komu
Helen Cuttler-Morrisons til New
York, gáfu læknamir leyfi til þess
að Morrison færi flugleiðis til
Ameríku. Þeir gerðu það með
ýmisskonar varúðarráðstöfunum
og skilyrðum, meðal annars því,
að Morrison færi þegar á eitthvert
hressingarhæli, þegar til New
Youk kæmi. Þar yrði hann, sögðu
þeir, að njóta fullkominnar hvíld-
ar í nokkra mánuði.
Rauða-Kross-flugvélin lenti
hinn 9. febrúar á La Guardia-flug
vellinum. Sjúklingurinn var þegar
tekinn í sjúkrabifreið og fluttur
beint til Long Island. Sam'kvæmt
skýlausum óskum læknanna var
Helen ekkj á flugvellinum. — Það
var fyrst daginn eftir ,sem hún
mátti heimsækja Morrison.
Hún hafði óeðlilega mikinn
hjartslátt þegar hún steig inn í
bifreiðina sem flytja átti hana til
Long Island.
Ferðin tók venjulega fjörutíu
og fimm mínútur. Það var nap-
ur febrúarmorgun. Hrollkalt regn-

Það er barnaleikur að strauja þvott-
inn með „Baby“ borðstrauvélinni.
Baby er einasta borðstrau-
véiin, sem stjórnað er með
fæti og því hægt að nota
báðar hendur við að hagræða
þvottinum.
Nýja verðið er kr.: 3816.—
Takmarkaðar birgðir
Jfekla
Austurstræti 14
Símar 11687.
ið féll yfir New York. Og þegar
bifreiðin kom út á skagann, virt-
ist Helen þokan koma æðandi, eins
og öldur sem velta á land frá báð-
um hlíðum.
Bifreiðin ók hægt og með fullum
ljósum áfram. Að lokum yfirgaf
bifreiðin aðalgötuna og ók inn á
steinlagðan hliðarveg, sem lá heim
að „Heilsulhæli dr. Jensens". Háa
steypujárnshliðið opnaðist 'hægt.
Trjágarðurinn var gróðurvana og
auður. Bliknuð og blaðlaus tré
teygðu granna, kræklótta greina-
sprotana upp í stálgráan himinn-
inn. Skyndilega kom hin gráa,
kuldalega hælisbygging í ljós, út
úr þokunni.
Helen hafði lofað að heimsækja
forstöðumann hælisins áður en
hún færi inn til eiginmanns síns.
Dr. Jensen, sem tók á móti henni
í Skrifstofu sinni, var Ijóshærður
risi með augljóst skandinaviskt út-
lit. Enda þótt hann væri aðeins
rétt fertugur að aldri, naut hann
þegar mikils álits sem sérfræðing-
ur í taugasjúkdómum. Hann gekk
með löngum, klunnalegum skref-
um, sem eru eimkennandi fyrir há-
vaxna menn, til móts við Helen,
þrýsti hönd hennar helzt til fast
og bauð henni til sætis.
„Ég vildi tala við yður, áður en
þér heimsæktuð eiginmann yðar“,
sagði dr. Jensen. — „Tjtlit hans
mun sennilega koma yður mjög á
óvart".
„Það getur varla verið verra en
í London“, sagði Helen og reyndi
að brosa.
„Jú og nei“, sagði læknirinn. —
„Nú er búið að taka mest allar
umbúðirnar. 1 dag munuð þér sjá
hr. Morrison sitja í hægindastóln-
um sínum. Á höfðinu hefur hann
aðeins einar litlar umbúðir. Eitt
ör á andlítinu er mjög ljótt, en
það er hægt að fjarlægja, hvenær
sem er með skurðaðgerð".
Þessi inngangur læknisins jók
taugaviðkvæmni hennar um allan
helming.
„Annars mun það ekki 'hafa far-
ið fram hjá yður“, hélt dr. Jensen
áfram — „að það e.r samkvæmt
beinum tilmælum starfsbræðra
minna í London, sem hr. Morrison
var fluttur hingað. Þessi stofnun
mín heitir „Heilsuhæli", en aðeins
í sálfræðilegum skilningi. Við
fáumst eklkert við skurðlækningar
hér. Ég er taugalæknir. Hr. Morri
son er hér á taugalækningahæli".
Helen varð náföl í framan.
„Er það sama sem að ........“,
stamaði hún.
Læknirinn 'hristi höfuðið.
„Nei, frú Morrison, taugalækn-
ingahæli er ekki sama og ....“.
Hann hikaði andartak — „er ekki
sama og geðveikrahæli. Hins veg-
ar er það staðreynd, að við fáumst
eingöngu við sjúklinga sem hafa
lamað eða ruglað taugákerfi. Því
miður er því 'þannig farið með eig-
inmann yðar“.
Helen sat eins og dauðadæmd.
„Verið ekki að hlífa mér við sann-
leikanum, herra læknir", sagði
hún loks með erfiðismunum.
„Það væri fullkomið ábyrgðar-
leysi, ef ég gerði það“. Hann h-all-
aði sér aftur á bak í sætinu. —
„Leikmenn gera sér oft hinar frá-
leitustu hugmyndir um tauga-
veikrahæli. Ég tek það greinilega
fram að við höfum enga ástæðu til
að halda að hr. Morrison hafi bil-
að á geðsmunum. Hins vegar hefðu
þær afleiðingar sem slys af þessu
tagi hljóta að leiða af sér, átt sam
kvæmt allri læknisfræðilegri
reynslu, að vera löngu horfnar.
a
r
L
#
u
ó
l’M GOINð TO
MISS MILO...HE
WAS A LOT OF
COMPANV/
1) „Vesalings gamli þrjótur-
2)
„Fyrirgefið mér. Ég vissi
vinur vina sinna. Stundum virt-
3) „Ef til er nokkur Paradís
tnr! Hann hafði ekkert að gera
1 klærnar á þessum vörgum".
ekki að hann mundi elta mig“.
„Honum geðjaðist vel að yður,
ist hann næstum hafa manns
vit“.
fyrir dýrin, þá er ég viss um
að Miló fer þangað“.
Sússanna. Og hann var góður
Það eru þær ek)ki“. Hann tók sér
stutta málhvíld og horfði rannsak
andi augum á Helen. „Ég get e'kki
sagt að orð og athafnir hr. Morri-
sons séu beislínis sálsýkislegar, en
þær eru líka jafnfjarri því að geta
kallast eðlilegar eða heiltbrigðar.
Þér munið sjálfar sannfærast um
það. Við verðum að byrja á því að
rannsaka sjúklinginn mjög sam-
vizkusamlega. Að þeirri rannsókn
lokinni getum við fyrst ákveðið
hvort um alvarlega, e. t. v. ólælkn-
andi skemmd á taugakerfinu er að
ræða“. Hann stóð á fætur. „Sam-
vinna yðar, frú Morrison er mjög
þýðingarmikil. Að því er ég bezt
veit eruð þið til þess að ge.ra ný-
lega gift. Sjú'klingurinn elskar yð-
ur. Fundurinn við yður getur haft
mjög læknandi áhrif — eða eyði-
lagt allt sem við læknamir kepp-
gflútvarpið
Sunnudagur 15. niarz:
Fastir liðir eins og venjulega.
11,00 Messa í Hallgrímskirkju
(Prestur: Séra Sigurjón Þ. Árna-
son. Organleikari: Páll Halldórs-
son). 13,15 Erindi um náttúru-
fræði; VI: Unnsteinn Stefánsson
efnafræðingur talar um efnin í
sjónum. 14,00 Hljómplötuklúbb-
urinn (Gunnar Guðmundsson). —
15.30 Kaffitíminn, Öskar Cortes
og félagar h-ans leika. 16,30 End-
urtekið efni: .„Dagur í Eyjum“,
dagskrá á vegum Vestmannaey-
ingafélagsins Heimakletts, gerð af
Birni Th. Björnssyni (áður flutt
25. janúar; nú endurtekin með úr-
fellingum). 17,30 Barnatími
(Skeggi Ásbjarnarson kennari).
18.30 Miðaftantónlei'kar (plötur).
20.20 Hljómsveit Ríkisútvarpsins
'leikur í hátíðarsal Háskólans. —
Stjórnandi: Hans Antolitsoh. Ein
lei'kari á fiðlu: Anker Buck. 21,00
„Vogun vinnur — vogun tapar“.
Stjórnandi þáttarins: Svéinn Ás-
geirsson hagfræðingur. 22,05
Danslög (plötur). 23,30 Dagskrár
k>k.
Mánudagur 16. marz:
Fastir liðir eins og venjulega.
13,15 Bændavikan hefst: a) Ávarp
(Steingrímur Steinþórsson búnað
armálastjóri). b) Frá starfi verk
færanefndar (Ölafur Guðmunds-
son framkvæmdastjóri). c) Lamba
sjúkdómar (Páll A. Pálsson dýra-
læknir). 18,30 Tómstundatími
barnanna (Jón G. Þófarinsson
kennari). 18,50 Bridgeþáttur (Ei
ríkur Baldvinsson). 19,05 Þing-
frétti r. — Tónleikar. 20,30 Ein-
söngur: Guðrún Tómasdóttir syng
ur; Fritz Weisshappel leikur und-
ir á píanó. 20,50 Um daginn og
veginn (Andrés Kristjánssin
blaðamaður). 21,10 Tónleikar
(plötur). 21,30 ■ Útvarpssagan:
veginn (Andrés Kristjánsson
mann Guðmundsson; VI. (Höfund
ur les). 22,10 Passíusálmur (41),
22.20 Upplestur: „Það eðla fljóð“,
saga eftir Stefán Jónsson; fyrri
hluti (Gísli Halldórsson leikari).
22.45 Nútímatónlist (plötur). —
23,10 Frá afmælissundmóti K.R.
(Sigurður Sigurðsson). — 23,30
Dagskrárlok.
Þriðjudagur 17. niarz:
Fastir liðir eins og venjulega.
13,15 Erindi bændavikunnar: a)
Starfsemi jurtakynbótastöðvarinn
ar (Sturla Friðriksson magister).
b) Ræktun í gróðurhúsum (Óli
Valur Hansson ráðun.). c) Um
áburð (Björn Bjarnason ráðu-
nautur). 18,30 Bainatími: ömmu
sögur. 18,50 Framburðankennsla í
esperanto. 19,05 Þingfréttir. Tón-
leiikar. 20,25 Daglegt mál (Árni
Böðvarsson kand. mag). 20,30 Tón
leikar Sinfóníuhljómsveitar 1«-
lands í Þjóðleikhúsinu; fyrri
hluti. Stjórnandi: Thor Johnson.
Einleikari á píanó: Gísli Magnús-
son. 21,15 Erindi: Heimur versn-
andi fer (Séra Pétur Magnússon).
21.45 Iþróttir (Sigurður Sigurðs-
aon). 22,10 Passíusálmur (42).
22,20 Upplestur: „Það eðla fljóð“,
saga eftir Stefán Jónsson; síðari
hluti (Gísli Halildórsson leikari).
22.45 Íslenzkar danshljómsveitir:
Karl Jónatansson og hljómsveit
hans leika. Söngkona: Rósa Sig-
urðardóttir. 23,15 Dagskrárlok.