Morgunblaðið - 24.03.1959, Page 16

16
MOKCVNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 24. marz 1959
SINFÓNlUHLJÓMSVElT fSLANDS
Tónleikar
í Þjóðleikhúsinu í kvöld kl. 8,30.
Stjórnadi: Dr. Thor Johnson.
Einleikari: Þorvaidur Steingrímsson.
Viðfangsefni eftir Bach. Sibelíus og Effinger
Aðgöngumiðar seldir í Þjóðleikhúsinu.
KjólðSuumastofa
mín er aftur opin að Hólatorgi 2 upp. Hefi undan-
farin 4 ár unnið hjá ýmsum beztu Tízkuhúsum New
York borgar við „Model“ kjólasaum og kjólateikn-
ingar. Sími 13085 milli 2—4.
Hildur Sívertsen.
Aðalfundyr Svifflugfélags íslands
verður haldinn í kvöld (24. marz) kl. 8,30 í Aðal-
stræti 12 uppi.
Venjnleg aðalfundarstörf.
STJÓBNIN.
Sfúlka óskast
til afgreiðslustarfa strax.
Hffatvælabúðin
Efstasundi 99.
Til leigu
Ný íbúð í Austurbae.íbúðin er 130 íerm. 5 herbergi.
Umsóknir sendist afgreiðslu blaðsins fyrir mið-
vikud. merkt: „Ný íbúð — 5490‘‘.
6 herb. íbúð
Góð efri hæð um 100 ferm. 3 herb. eldhús og bað
ásamt þrem súðarherb. í rishæð við Mjóuhlíð til sölu.
Hitaveita. Væntanleg skipti á góðri 4ra herb. íbúðar-
haeð sem væri sér á góðum stað í bænum möguleg.
INfýja Fasteignasalan
Bankastræti 7.
Sími 24300 og kl. 7,30—8,30 e.h. sími 18546.
Járnvarið timburhús
1 hæð 100 ferm. sem hentaði fyrir verkstæði eða
iðnað við Álfhólsveg til sölu. Um 1000 ferm. lóð
fylgir. Útb. aðeins 20 þús.
IMýja Fasteignasalan
Bankastræti 7.
Sími 24300 og kl. 7,30—8,30 e.h. sími 18546.
Málverkasýning
Baldurs Edwins
í Þjóðminjasafninu
opin daglega, alla bæna- og páskadagana. kl. 2—10.
1
Císli Jónsson bifreiða-
smíðameistari — Minnin'r
í DAGLEGU tali segjum við að
okkur líði vel, þegar við erum
við góða heilsu og höfum það,
sem þarf til að viðhalda okkar
líkamlegu þörfum. Þetta er líka
rétt svo langt sem það nær. En
maðurinn lifir tlú ekki af einu
saman brauði, eins og réttilega
er sagt. Nei, hvort okkur líður
vel, fer mjög eftir því hvernig
okkur semur við það samferða-
fólk sem við lifum og störfum
með. Að kynnast mönnum sem
maður getur með réttu talið vini
sina, er ekki hvað minnst virði
til þess að manni liði vel í lífinu.
Þetta veit ég að flestir munu
kannast við. Þess vegna er það
ekki heldur sársaukalaust þegar
við verðum að sjá á bak slíkum
mönnum, og það miklu fyrr en
eðiilegt getur talist, en slík eru
hin grimmu örlög, sem við verð-
um líka að beygja okkur fyrir.
Einn af þessum góðu samferða-
mönnum og vinum var Grsli Jóns-
son bifreiðasmíðameistari, sem
við kveðjum hinztu kveðju í dag.
Gísli Jónsson var fæddur i Hró-
arsholti í Flóa 27. febrúar 1901
og ólst þar upp, en lézt í Lands-
spítalanum 15. þ.m. 20 ára gam-
all giftist hann eftirlifandi eigin-
konu sinni Guðrúnu Magnúsdótt-
ur frá Björgvin á Eyrarbakka.
Þau eignuðust sex velgefin og
myndarleg börn, sem öll eru á
lífi og uppkomin.
Gísli Jónsson var smiður af
guðs náð, fjölhæfur og góður iðn-
aðarmaður í orðsins fyllstu merk-
ingu, enda gerði hann þær kröfur
til samstarfsmanna sinna og ann-
arra iðnaðarmanna að þeir ynnu
verk sín af skyldurækni og trú-
mennsku, en fordæmdi óstundvísi
og óvandvirkni eða þáð, sem
hann kallaði sjálfúr einu nafni.
„fúsk“.
Hann var vel gefinn og fljótur
að sjá hvernig hlutirnir fóru
bezt, sjálfur var hann snyrti-
menni, hvort heldur var á vinnu
stað eða á heimili sinu.
Eins og fleiri menn hafði hann
yndi af veiðiskap og vár flestum
fróðari um þá hluti. Mig langar
að segja hér stutta sögu, sem ég
tel lýsa Gísla nokkuð. Á sumrum
fór hann oft i frístundum sínum
austur í Flóa, til_ að veiða, eins
og hann sagði: Ég komst einu
sinni með honum í slika ferð. Þeg
ar við komum á áfangastaðinn,
sem var niður undir sjó, var það
. .. . 4
SKIPAUTGCRB RIKfSINS
HERÐUBREIÐ
vestur um land í hringíerð hinn
31. þ. m.
Tekið á móti flutningi til Horna
fjarðar, Djúpavogs, Breiðdals-
víkur, Stöðvarfjarðar, Mjóafjarð-
ar, Borgarfjarðar, Vopnafjarðar,
Bakkafjarðar, Þórshafnar og
Haufarhafnar í dag og á morgun.
Farseðlar seldir á mánudaginn
31. þ. m.
HEKLA
ausíur um land í hringferð hinn
1. n. m.
Tekið á móti flutningi til Fá-
skrúðsfjarðar, Reyðarfjarðar,
Eskifjarðar, Norðfjarðar, Seyðis-
fiaraðar, Kópaskers og Húsavík-
ur.
Tekið á móti flutningi
síðdegis í dag og á morgun.
Farseðlrr seldir 31. þ. m.
SKJALDBREÍÐ
vestur um land til ísafjarðar
hinn 2. n. m. Tekið á móti flutn-
ingi til Ólafsvíkur, Grundar-
fjarðar, Stykkishólms, Flateyjar,
og Vestfjarðarhafna á morgun og
árdegis þriðjudaginn 31. m. mán.
Farseðlar seldir 1. n. m.
M.s. Helgi Helgason
fer til Vestmannaeyja í kvöld. —
Vörumóttaka í dag.
fyrsta sem hann sagði við mig
þegar ég var að líta í kringum
mig. „Þarna sérðu Hróarsholts-
kletta“ og benti mér í þá átt, og
lýsti síðan bæjunum í kringum
þá. Þá skildi ég, að annað og
meira var á bak við þessar veiði-
ferðir hans austur í Flóa. Það
voru æskustöðvarnar, sem hann
naut svo innilega að sjá héðan af
átthagatryggð, sem með honum
bjó.
Hann var líka tryggur og trúr
í öllum sinum störfum á heimili
sínu og utan þess.
Hann gegndi ýmsum trúnaðar-
störfum fyrir stéttarfélag sitt. En
minnisstæðastur verður hann
mér sem fulltrúi þess í fram-
kvæmdastjórn Iðnráðs Reykja-
víkur, sem hann var í mörg ár.
Hann var þar mjög traustur og
góður starfsmaður, sem allir
virtu mjög, enda ,var hann sann-
gjarn, réttsýnn og skyldurækinn
fulltrúi.
Við kveðjum þig Gísli og þökk
um áriægjulegt samstarf í mörg
ár. Einnig sendum við eftirlif-
andi eiginkonu, börnum og fjöl-
skyldu okkar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Blessuð sé minningin um þig.
G. Ó.
★
GÍSLI Jónsson var fæddur 27. 2.
1901, að Hróarsholti í Flóa. Ekki
kann ég að rekja ætt hans, en því
betur lærði ég að þekkja skap-
lyndi hans og mannkosti, eftir að
kynrii okkar hófust.
Leiðir okkar lágu fyrst saman
árið 1938, er starfsmannahópur sá,
er undanfarin 6—8 ár hafði starf-
að að smíði yfirbygginga á bif-
reiðum, stofnaði félag, sem skyldi
vinna að því, að þessi starfsgrein
yrði gerð eftir sérstakri iðngrein.
Var hann einn af hvátamönnum
þessarar félagsstofnunar.
Síðan biíreiðasmiðir fengu iðn-
réttindi 1942, hefur Gísli Jónsson
ætíð gegnt fleiri en einni trún-
arstöðu í félagi bifreiðasmiða,
fyrst formaður í nokkur ár. Próf-
nefndarmaður var hann frá 1942.
Iðnráðsfulltrúi var hann alla tíð
fyrir félagið og jafnan í stjórn
Iðnráðs og varaformaður þess
undanfarin ár.
Öll störf sin í þágu félags bif-
reiðasmiða rækti hann af sér-
stakri nákvæmni og reglusemi og
vildi hlut félagsins ætíð sem
stærstan og beztan. Hélt hann
jafnan fast fram skoðunum sín-
um, en félagsþroski hans var svo
mikill að sjaldan kom til harðra
átaka.
Margir af þeim, sem starfað
hafa fyrir félagið leituðu ráða
hjá honum, er vanda bar að hönd-
um og gekk þaðan enginn bón-
leiður til búðar.
Gísli Jónsson lærði járnsmíði
ungur. Árið 1924 réðist hann til
Kristins Jónssonar vagna- og bíla-
smiðju og vann hjá því fyrirtæki
til æviloka, seinni ár sem verk-
stjóri.
Margra ánægjustunda hefi ég
notið á heimili hans, Frakkastíg
12 og hans ágætu konu, Guð-
rúnar Magnúsdóttur, og margt
var rætt yfir rjúkandi kaffiboll-
um á kyrrlátum kvöldstundum,
en aldrei minnist ég þess að um-
ræður snerust um fánýta hluti á
heimili hans.
Gísli Jónsson var karlmenni 1
lund og æðrulaus með öllu.Aldrei
heyrði ég hann kvarta yfir neinu,
ekki einu sinni eftir að hann
kenndi þess sjúkleika, sem nú
hefur riðið honum að fullu og
hann gekk ekki dulinn að var
hættulegur. Það var ekki lítill
styrkur fyrir eftirlifandi konu
hans og sex uppkomin born, að
taka við þeim arfi æðruleysis og
karlmennsku er einkenndu hann.
Ég kveð þig Gísli, með söknuði,
en man drenglundað karlmenni
Gunnar Björnsson.
— Kjördæmamálið
Framh. af bls. 14.
lagt þarna fram undirskriftir úr
þremUr hreppum í N.-Múlasýslu.
Hann er ötull og duglegur í sinu
starfi. En mig langar líka að þið
vitið hvað fólk er látið skrifa
undir. Það er eftirfarandi yfirlýs-
ing: „Vegna ummæla í útvarpi og
blöðum undanfarið um fyrirhug-
aða breytingu á kjördæmaskipun
landsins viljum við undirritaðir
Alþingiskjósendur tjá hæstv. Al-
þingi ,að vér teljum það bæði rétt
og sjálfsagt að leiðrétta það mis-
rétti sem orðið hefur á kjördæma
skipuninni vegna breyttrar bú-
setu í landinu.Hins vegar viljum
vér eindregið skora á Alþ. að leið-
rétta það misrétti, án þess að
skertur verði möguleiki hinna
dreifðu *g fámennari byggða
landsins til þess að geta kynnt
og skýrt sjónarmið sin og viðhorf
á löggjafarsamkundu þjóðarinn-
ar. „Undir þetta er skrifað í fáum
hreppum. En hver er að tala um
að svipta hinar dreifðu byggðir
möguleikunum til að geta kynnt
og skýrt sjónarmið sín og við-
horf á löggjafarsamkomu þjóð-
arinnar? Hver mundi ekki skrifa
undir þetta? Þessi texti er búinn
til hér í Reykjavík og sendur
héðan austur í N.-Múlasýslu til
undirskriftar. Svo byrjar smölun-
in. Og nú langar mig til að kynna
ykkur eitt sýnishorn þessarar
iðju. Ur Fljótsdalshreppnum er
eitt blað með nokkrurh nöfnum,
þar sem engin yfirskrift er, en
þar eru „undirskriftir". Og svo
stendur á þessu blaði fyrir neð-
an: „Ég skrifaði þessi nöfn inn á
skjalið, en eiginhandaskriftina er
hér að sjá“! Ja, hver er þessi „ég“
sem skrifaði nöfnin inn á skjalið?
Það er bara einhver „ég“, sem
fyrst býr til undirskriftir, hefur
svo sennilega fengið bakþanka og
hugsað, ja, það er nú kannske
vissara að ég fari og tali við fólk-
ið. Lætur það svo skrifa á eitt-
hvert blað — þetta er eins og eig-
inhandarsýnishorn, — og sendir
það svo til Alþingis!
Ég held, að hér sé of langt
gengið.
Réttlætið mun sigra.
Við sjáum ekki fyrir lok þessa
máls. Hvorki á þingi, né i kosn-
ingum. Það kostar oftast harða
baráttu að koma miklum réttlætis
málum fram. Misrétti, — rang-
læti, sem menn hafa lengi búið
við, bakað sig við og eflt sig við
að óréttu, sleppa menn ógjarnan.
Við munum reyna það í þeirri
baráttu sem framundan er. En í
þeirri baráttu mun Sjálfstæðis-
mönnum eins og endranær veit-
ast sá styrkur, sem í því felst að
berjast fyrir góðum málstað.
Við ætlum ekki að svipta
neina landsmenn nokknum
rétti. Við ætlum að reyna að
leiðrétta misrétti, sem lengf
hefir ríkt, og lagfæra misfell-
ur í stjórnskipun okkar, sem
eru undirrót margra mein-
semda.
Góðir landsfundarfulltrúar!
Látum það finnast, þegar
lýkur þessum fundi — þegar
þessi stóri fundur dreifist aftur
um landið allt, í borg og bæ,
til sjávar og sveita, að við mun
um heyja baráttuna fyrir
bættri stjórnskipun í landinu
með áræði og festu og fullri
sigurvissu.