Morgunblaðið - 26.01.1960, Side 12

12
MORCIJNPT A niÐ
Þriðjudagur 26. jan. 1959
SfltMllfrifr
tJtg.: H.f. Arvakur Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
‘ Matthías Johannessen.
Lesbók: Arni Óla, sími 33045.
Auglýsirgar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Asknftargald kr 35,00 á mánuði innamands.
1 lausasölu kr. 2.00 eintakið
| LÝÐRÆÐISÞJÓÐFÉLAGI
hafa einstaklingar og
stjórnmálaflokkar rétt til
þess að setja fram skoðanir
sínar og berjast fyrir þeim í
ræðu og riti. Það er það sem
kallað er ritfrelsi og mál-
frelsi. Hvorttveggja eru hyrn
ingarsteinar lýðræðisskipu-
lagsins.
Lýðræðisskipulagið byggist
í stuttu máli á því að ein-
staklingarnir hafi frelsi til
þess að velja og hafna, gera
upp á milli stjórnmálaflokka
og stefna þeirra. Forsenda
þess, að þetta frelsi skapi
traust og gott stjórnarfar, er,
að fyrir hendi sé heilbrigð
dómgreind fólksins.
Á hana verður lýðræðis-
skipulagið að setja aflt sitt
traust. Ef h.ún er ekki fyrir
hendi, getur lýðræðið
smám saman grafið undan
sjálfu sér.
Á vegamótum
Islenzka þjóðin er í dag
stödd á vegamótum. Hún hef-
ur á undanförnum árum veigr
að sér við því að líta raunsætt
á eiginn hag og gera nauðsyn-
legar ráðstafanir til þess að
treysta þann afkomugrund-
völl, sem hún af miklum dugn
aði og bjartsýni hefur byggt
upp. Hún hefur ekki viljað
horfast í augu við þá erfið-
leika í efnahagsmálum sínum,
sem of miklar kröfur hennar
á hendur framleiðslutækjun-
um hafa skapað.
Nú er svo komið, að ekki er
lengur hægt að komast hjá
þessu. íslendingar verða eins
og aðrar þjóðir að vita hvar
þeir standa, gera sér ljóst, hve
mikið er til skiptanna af arði
framleiðslutækja þeirra og
miða lífskjör sín við það.
Tækifæri
núverandi stjórnar
Sjálfstæðisflokkurinn hef-
ur ákveðið að beita sér fyrir
raunhæfum viðreisnarráðstöf
unum, sem tryggt geta þjóð-
inni batnandi lífskjör og far-
sæla framtíð, vegna þess að
hann treystir á heilbrigða
dómgreind íslenzks almenn-
ings. Hann treystir því að
þjóðin geri sér ljóst, að það
er ekki lengur hægt að reka
aðalbjargræðisvegi þjóðarinn
ar á grundvelli styrkja- og
uppbótakerfisins. Þetta kerfi
er búið að ganga sér til húð-
ar, og í kjölfar þess hefur
runnið allskonar spilling og
upplausn. Sjálfstæðisflokkur-
inn beiðist því liðsinnis allra
hugsandi og ábyrgra íslend-
inga í baráttunni fyrir efna-
hagslegri viðreisn þjóðfélags
þeirra. Hann bendir á að til-
raun vinstri stjórnarinnar til
þess að ráða fram úr efna-
hagsörðugleikunum mis-
tókst gersamlega. Vinstri
stjórnin fékk sitt tækifæri, en
hún reyndist þess ekki megn-
ug að nota það. Hún gafst
upp frammi fyrir þeim vanda
málum og erfiðleikum, sem
hún sjálf hafði að verulegu
leyti skapað.
Sjálfstæðisflokkurinn og
Alþýðuflokkurinn koma nú
til þjóðarinnar og beiðast
þess fyrst og fremst að hún
láti heilbrigða dómgreind
sína ráða um afstöðuna til
þeirra viðreisnarráðstafana,
sem nú er verið að undirbúa
og senn munu verða lagðar
fyrir þing og þjóð. Núverandi
ríkisstjórn verður einnig að
fá tækifæri til að sýna úrræði
sín og tillögur til lausnar
efnahagsvandamálunum.
Sárbitur reynsla
íslendingar vita, hver úr-
ræði vinstri stjórnarinnar
voru gagnvart verðbólgu-
vandamálinu. Þau voru að-
eins fólgin í álagningu stöð-
ugt nýrra skatta og tolla. —
Vinstri stjórnin eygði ekkert
úrræði annað en leggja stór-
felldar nýjar álögur á almenn
ing til þess að geta haldið
áfram austrinum í hít verð-
bólgunnar og styrkjakerfis-
ins. Niðurstaðan varð sú, að
græðgi verðbólguhítarinnar
fór sívaxandi. Styrkja- og
uppbótarstefnan reyndist
þess ómegnug að stöðva vöxt
dýrtíðarinnar.
Allt eru þetta staðreyndir,
sem þjóðin gerþekkir og hef-
ur af sárbitra reynslu.
Sjálfstæðismenn treysta
enn sem fyrr á heilbrigða
dómgreind íslenzks almenn-
ings. Þess vegna munu þeir
ekki hika við að leggja það
til, sem þeir telja skynsam-;
legast og líklegast til þess að
ráða í senn fram úr þeim
erfiðleikum, sem nú steðja að,
og skapa þjóðinni möguleika
til áframhaldandi uppbygg-
ingar.
Fyrsti bíll undir brúna
ÖLL dagblöðin í vestur-
hluta Ástralíu voru sam-
mála um að kjósa Peter
Webster „mann dags-
ins“ í sambandi við há-
tíðahöld, er ný brú var
opnuð yfir Perth-sund-
ið. Webster, sem er um-
boðsmaður fyrir Volks-
wagen-bifreiðir í Perth,
vakti nefnilega meiri
eftirtekt en sjálf vígslu-
athöfnin. Hann hafði
framlengt „púströrið“
á VW-bifreið sinni með
slöngu, sett loftinntaks-
rör ofan á blöndunginn
og bátsskrúfu í samband
við hreyfilinn. — Síðan
„sigldi“ Webster í þessu
farartæki sínu fram og
aftur um Swan-ána í
rúma klukkustund.
Þegar brúin hafði ver-
ið opnuð, öslaði bíllinn í
fararbroddi fyrir fjölda
af fagurlega skreyttum
hraðbátum og skemmti-
snekkjum upp eftir ánni
— og varð þar með fyrst
ur allra bíla til að fara
UNDIR hina nýju brú.
Bandaríkjamenn
áfram í Japan
WASHINGTON og PEIPING, 18.
jan. (Reuter) — Talið er að Eis-
enhower forseti og Akihito muni
bráðlega skiptast á heimsóknum.
Forsætisráðherra Japan, Nou-
suke Kishi er nú í þriggja daga
heirasókn í Bandaríkjunum og
mun á þriðjudag undirrita nýjan
varnarmálasamning, sem heimil-
ar Bandaríkjunum hersetu í Jap-
an í tíu ár í viðbót.
Stjórn Kína hefur fordæmt
samning þennan og telur hann
„mjög alvarlegt spor“ í þá átt að
umkringja Sovétríkin og Kína.
Aðstoðarforsætisráðherra Kína,
Li Hsien-Nien, sagði í hófi, sem
haldið var fyrir austur-þýzka
samninganefnd, að auðséð væri
að samningurinn boðaði endur-
sköpun hernaðarstefnu Japana.
Þorp
jafnað
v/ð jörðu
FYRIR um það bil mánuði
stóð lítið þorp, Leverange, í
suðurhlíðum Alpafjalla, fyrir
norðan Brescia. íbúarnir voru
aðeins fimm hundruð. Þcir
lifðu rólegu og nægjusömu
lífi í hinu friðsæla, en hrika-
lega umhverfi — og undu
glaðir við sitt. — Nú er þarna
ekkert þorp lengur, en gín-
andi gil í fjallahlíðinni og há-
ir hólar af aur, leðju og grjóti,
þar sem skriðan stöðvaðist,
segja sína sögu um endalok
þess.
— ★ —
Eins og menn munu minn-
ast, gengu mikil óveður yfir
Evrópu í desember, og skriðu-
fjöll og flóð ollu miklu mann
tjóni og eigna. — Það var þá,
sem hinir 500 íbúar Leverange
fengu aðvörun um, að þorpið
þeirra væri í hættu, og að
þeir skyldu forða sér á burt
tafarlaust. Hinar miklu rign-
ingar höfðu grafið sundur og
losað um jarðveginn í fjallinu
fyrir ofan þorpið — og búast
mátti við, að skriður féllu þar
á hverri stundu
r- ★ —
Og það mátti ekki tæpar
standa. Hinir síðustu, sem yfir
gáfu þorpið, sáu úr fjarlægð,
þegar aurskriðan byltist niður
fjallshlíðina á ofsahraða og
skall yfir það! — Að fáeinum
andartökum liðnum, var ekki
urmull eftir af hinu friðsæla
fjallaþorpi, sem verið hafði
heimkynni þessa nægjusama
fólks.
Á minni myndinni, sem hér
birtist, sést einn af íbúum
Leverange vera að búast til
brottferðar með fátæklegar
eigur sínar. — Hin myndin er
tekin á hinu örlagarika andar
taki, þegar skriðan skall yfir
þorpið.
UTAN UR HEIMI
HEILBRIGÐ
DÓMGREIND