Morgunblaðið - 12.08.1960, Blaðsíða 13
Föstudagur 12. ágúst 1960
Moncrnvpr 4 ntÐ
13
Sigurmundur
fyrrum bóndi
UM síðustu áramót voru taldir
104 menn hér í hreppi, af þeim
voru 10 fæddir fyrir 1891, hafa
8 af þeim verið búendur hér öll
sín þroska- og manndómsár.
Tvær konur, sem ekki hafa gifzt,
hafa haft með höndum þjónustu
og hliðstæð heimilisstörf öll sín
starfsár hér í sveit.
í þessum hóp var Sigurmund-
Ur Guðmundsson sem andaðist
12. marz síðastliðinn. Foreldrar
hans voru Guðmundur Guð-
mundsson og Gróa Sigurðardótt-
ir, sem þá bjuggu í Bæ. Guð-
mundur var sonur Guðmundar
Guðmundssonar siðast bónda í
Bæ, var hann ættaður úr Nesj-
um og konu hans Ragnhildar
Jónsdóttur, sem ættuð var úr
Suðursveit.
Gróa var dóttir Sigurðar Jóns-
sonar bónda í Þorgeirsstöðum
og konu hans Guðrúnar Þorleifs-
dóttur, voru þau hjón systkina-
börn. Sá ættleggur hefur búið í
Þorgeirsstöðum um 200 ára skeið
og átt jörðina allan þann tíma
og býr þar enn.
Sigurmundur fæddist 4. sept-
ember 1881, hann missti móður
sína, fáum dögum síðar 5 nátta |
gamall. Um 1890 flutti faðir hans
frá Bæ á hálflendu jarðarinnar,
Svínhóla, og bjó þar síðan með
seinni konu sinni Guðrunu Hall-
dórsdóttur, ættaðri úr Nesjum.
Hjá þeim ólst Sigurmundur upp
ásamt Ragnhildi systur sinni.
sem var tveimur árum eldri, síð-
ar lengi Ijósmóðir héi í sveit,
nú til heimilis á Höfn i Horna-
firði.
Sigurmundur tók við búi af
föður sínum 1908 en 1906 kvænt-
ist hann Guðnýju Bjarnadótt-
ur, glæsilegri mannkostakonu.
Bjarni faðir hennar bjó á
hinum helmingi jarðarinnar,
Svínhólum, var hann ættaður úr
Skriðdal, sonur Bjarna Ásmunds
sonar og Guðnýjar Árnadóttur
ljósmóður og skáldkonu. Moðir
Guðnýjar Bjarnadóttur var síð-
ari kona Bjaina, Guðrún Þor-
leifsdóttir frá Hólum, systir Þór
unnar, móðir Þorleifs alþingism.
Eru þær ættir báðar alkunnar.
Sigurmundur og Guðný bjuggu
saman í farsælu hjónabandi í 31
ár, hún andaðist 1937. Þau komu
upp sex mannvænlegum börn-
um sem eru: Ásgerður og Anna
Sigríður báðar húsmæður í
Reykjavík, Svanhildur húsmóðir
á Akureyri, Guðfinna húsmóðir
í Þórisdal, Bjarni ókvæntur
sama stað og Ragnar vélamaður
búsettur á Eskifirði.
Sigurmundur hætti búskap
1938, hafði hann þá búið 30 ár í
Svínhólum, lengstum við lítil
efni. Hann vár ávallt mesta
snýrtimenni bæðí til orðs og æð-
is, öll umgengní á heimili hans
bar vott um þrifnað og staka
hirðusemi, sem fór þeim hjón-
um vel úr hendi, því þau voru
samhent í öllu starfi. Tunið var
girt og túnrækt aukin að mikl-
um mun. Kaupum náði hann á
ábýlisjörð sinni og sá þar með
þann draum raetast að verða
sjálfseignarbóndi. Mjög ríkt var
honum í huga að vera skilvís í
viðskiptum og skulda ekki til
lengdar. Var það meðfædd reglu
semi. Móttökur gesta sem að
garði bar voru hlýjar og nota-
legar, þar hallaðist ekki á með
hvort búið sem var, sömu þjón-
ustu og greiðasemi áttu allir
ferðamenn vísa á báðum heim- '
ilunum, sem voru í þjóðbraut í
við Lónsheiði.
Eftir að börn Sigurmundar !
komust á legg stundaði hann
vegavinnustörf framan af sumri,
ef svo bar undir. Reyndist hann,
sem vænta mátti, trúr og dygg-
ur verkamaður, mjög vel hand-
laginn og hafði glöggt auga fyrir
því sem betur mátti fara, ætíð
kátur og skemmtilegur sam-
verkamaður, sem gaman var að
vinna með.
Guðmiutdsson
uð Svínhólum
Lítt hlutaðist hann til um al-
menn mál, en hafði þar sínar
skoðanir og hélt þeim eftir eígin
reynd og sannfæringu.
Þá tvo áratugi efí:r að búskap
hans lauk, dvaldist hann hjá
Guðfinnu dóttur sinni og manni
hennar Agli oddv. Benediktssyni
í Þórisdal, þar undi hann vel
hag sínum, enda heilsugóður til
9Íðustu stundar.
Hann var elzti karlmaðurinn
í þessu byggðarlagi og sóma-
maður í hópi þeirrar kynslóðar,
sem nú er að hverfa af sjónar-
sviðinu. Gamlir félagar og sam-
ferðamenn minnast hans með
þakklátum og hlýjum huga.
Stefán Jónsson.
Joseph A. Walker
Með þreföldum
1 hraða hljóðsins
SÍÐASTLHDINN fimmtudag
setti Joseph A. Walker nýtt
flughraðamet. Flaug hann vél
af gerðinni X-15 og komst upp
í 2.150 mílna hraða á klst.
(3.460 km./klst). Gamla metið
var sett árið 1956 og var 2094
mílur eða 3.369 km.
Tilgangurinn með þessu
flugi Walkers var ekki að
reyna að bæta metið, heldur
að athuga hæfni vélarinnar,
sem er knúin tveim eldflauga
hreyflum. Stór sprengjuflug-
vél flutti X-15 vélina upp í
rúmlega 14 kílómetra hæð þar
sem henni var sleppt. Hraða-
metið var sett í 20 kílómetra
hæð.
Unnið er nú að því að full-
gera nýja eldflaugahreyfla í
X-15, sem eru þrisvar sinnum
aflmeiri en þeir sem nú eru
notaðir, og er þá talið að vélin
muni ná.rúmlega 6.400 kíló-
metra hraða.
Aðspurður sagði Joseph
Walker að lítill munur væri
á því að fljúga svona hratt og
að fljúga með ,,aðeins“ 1.000
mílna (1.609 km.) hraða.
X-15 í lendingu (neðri vélin)
Engin síld til Djúpovíkur
GJÖGRI, 9. ágúst: — Ekkert útlit
er fyrir að söltuð verði síld á
Djúpuvík í sumar. Helgi Kr.
Jónsson, sem undanfarin ár hef-
ur staðið fyrir söltun hjá h.f.
Djúpavik, kom til Djúpuvíkur
fyrir u. þ. b. mánuði með einn
síldarmatsmann og tvær ráðskon-
ur. —
En þess má geta, að síld hefur
ekki sézt hér um slóðir í sumar,
fyrr en nú síðustu dagana, að
sjómenn á Gjögri hafa fengið lít-
ilsháttar af síld í lagnet. Sú síld
er smá og horuð og þar af leið-
andi ekki söltunarhæf. — Regína.
Rósavendir
á kr. 15.00
Gróðrarstöðin við Miklatorg.
Símar 22822 og 19775.
Hverager&i
Góð 3ja herbergja íbúð til sölu í Hveragerði. Uppl.
gefa Snorri Arnason, lögfr., Selfossi og Kristján
Einarsson frá Djúpalæk, Hveragerði.
4-5 herbergja íbúð
óskast nú þegar eða fyrir 1. október.
Upplýsingar í síma 16098.
Bjargey Magnúsdóttir
\ 13. okt. 1893 — D. 10. nóv. 1959
EIÐIR okkar Bjargeyjar Magn-
rsdóttur lágu saman á Seyðis-
cirði fyrir mörgum árum. Hún
var grannkona mín þar aðeins
um tveggja ára bil, svo að sam-
vistirnar urðu ekki langar, en
skildu eftir margar hugþekkar
minningar.
Hún bjó í húsi, sem Nóatún
nefnist, ásamt vinkonu sinni,
Margréti Sigurðardóttur, nudd-
konu. í þessu húsi bjuggu þær
mörg ár og eignuðust vináttu
fjölmargra, sem sóttu þangað
bót meina sinna. Er þeirra minnzt
af mörgum hér eystra með miklu
þakklæti og hlýju.
Ýmsir munu hafa haldið, að
þessar konur væru systur, eða
nákomnir ættingjar, en svo var
ekki. Fundum þeirra bar fyrst
saman árið 1922 og úr þeirri kynn
ing varð ævilöng vinátta og sam-
búð, sem þeim báðum var ómet-
anlega mikils virði.
Eftir 20 ára dvöl á Seyðisfirði,
fluttu þær stallsystur að Selfossi
og hafa búið þar síðan. Þar lézt
Bjargey sl. haust. Bjargey Magn-
úsdóttir var mæt kona og merk,
fyrir margra hluta sakir, en fáir
vita kosti þeirra, sem í kyrrþey
starfa og þjóna.
Einurð og skapfesta einkenndu
hana mjög. Hún var gjörð og get-
in svo sem sagt er. Var greind
kona og gjörvileg í framkomu.
Ekki var hún allra, en þeir, sem
eignuðust vináttu hennar, áttu
líka sannan tryggðavin og hauk í
horni þar sem hún var. Bjargey
var ágætlega myndvirk. Húsmóð-
urstörf öll létu henni afburðavel
svo og öll handavinna. Hún
prjónaðí jafnan mikið fyrir aðra
jafnframt því sem hún hélt hús
fyrir þær, vinkonurnar.
Mér er að sjálfsögðu minnis-
stæðast heimilið þeirra í Nóa-
túni. Þar fór allt saman, sem
heimili prýðir mest, frábær þrifn
aður, reglusemi og sá hlýleika-
blær, sem gerir hvert heimili að-
laðandi. Þó að Bjargey væri
fyrst og fremst húsmóðir og sér-
staklega upplögð við allt, sem
að húshaldi lýtur, gat hún einn-
ig tekið til höndum við ýmis önn
ur erfið störf. Gekk hún ódeig
að hverju verki og tók hressilega
til höndum, enda var hún þrek-
mikil og heilsuhraust fram eftir
ævi.
Bjargey hafði mikið yndi af
börnum og hændi jafnan mörg
að sér og það svo rækilega, að
sum þeirra héldu jafnvel fastar í
pilsfald hennar en mæðra sinna.
Veit ég ekki, hversu mörg slík
fósturbörn hún eignaðist um dag-
ana, en þau áttu mörg sterk ítök
í henni til fullorðinsára og hún í
þeim. Síðast, er ég heimsótti
Bjargey á Selfossi, þurfti hún að
flýta sér í búð, en var tafin af
lítilli indælli hnátu, sem kom
hlaupandi og grátandi til henn-
ar og mátti ekki af henni sjá.
Skildi ég fljótt, hvernig í öllu lé
og hvað gerzt hafði þeirra í milli.
Ég hafði séð hið sama gerast milli
Bjargeyjar og lítillar dóttur
minnar fyrir nokkrum árum. Hún
bjó yfir ríku móðureðli. Það
fundu börnin og hændust að
henni. Hún vár líka óvenju fórn-
fús og eflaust hefur fórnfýsin
verið rikust alls í fari hennar.
Sjálf þurfti hún ætíð svo lítils
með, en það var yndi hennar að
gleðja og gefa öðrum og var það
gert af rausn.
Sú manneskja, sem hún bar
fyrir brjósti umfram allar aðrar
var Margrét sambýliskona henn-
ar. Hún annaðist hana ætíð sem
hjartfólgna dóttur.
Margrét hefur gegnt mjög
þreytandi starfi, þar sem eru
nuddlækningar. Er hún vel
þekkt og víða fyrir það ágæta
starf sitt. Hitt vita eflaust færri,
hvílíkan þátt Bjargey hefur átt í
hinu mikla og góða líknarstarfi
með því að stuðla að því að
vernda og varðveita þrek og
heilsu Margrétar, sem oft hefur
staðið tæpt, þótt hún hafi staðið
við líknarstörf sín sem heil væri.
Ég votta henni og aldraðri móð-
ur Bjargeyjar innilegustu samúð
mína. Hina látnu vinkonu mína
kveð ég með hjartagróinni þökk
frá mér og fjölskyldu minni
fyrir trygga vináttu og óteljandi
velgjörðir.
Blessuð sé hennar minning.
Vinkona.
Sparisjóðurinn PIJIMDIÐ
Klapparstíg 25
ávaxt.ar sparifé með hæstu
innlánsvöxtum.
Opið kl. 10,30—12 f.h.
og 5—6,30 e.h.
Héraðsmót I). M. S. K.
verður haldið í Kópavogi dagana 13. og 14. ágúst n.k.
Keppnin fer fram á íþróttasvæðinu við Kópavogs-
braut og heíst kl. 2 báða dagana.
Stjórn og íþróttaráð.
Skrifstofustúlka
Verkfræði- og innflutningsfyrirtæki óskar að ráða
sem fyrst stúlku til skrifstofustarfa. Stúdents- eða
Verzlunarskóiamenntun áskilin. Laun eftir samkomu-
lagi. Tilboð sendist Mbl. merkt: „Skrifstofustörf
— 812“.