Morgunblaðið - 20.10.1960, Qupperneq 14

14
MORCVNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 20. okt. 1960
Guðrún Ágústsdótti
Minningarorð
Fædd 13. ágúst 1937.
Dáin 10. október 1960
HÖFÐI er yzti bær í Eyrar-
sveit. Stendur á mjórri undir-
lendisræmu, nokkru austar, þar
sem Búlandshöfði skerst í sjó
Iram, og þrýtur á háum sjávar-
hömrum. Alfaraleið heíir legið
wn Búlandshöfða en ógreið og
toep, hefir mörgum gata sú þótt.
sem legið hefir um brattar skrið
urnar ofar hömrunum. Torleiði
'hefir jafnan þótt þar og hætlu-
samt að vetrarlagi þó nægt væri
að klöngrast um fjöru stórgrýtið
undir hömrunum Að austan er
langur vegur og var ærið ógreið
ur í næsta verzlunarstað Ærið
hefir þar verið erfitt að drátta
Samkomur
K.F.U.M. aðaldeildin
Fundur í kvöld kl. 8,30. Séra
Sigurjón Þ. Árnason talar. Allir
karlmenn velkomnir.
ZION, Óðinsgötu 6A.
Almenn samkoma í kvöld kl.
20:30. — Allir velkomnir.
— Heimatrúboð leikmanna.
Filadelfía
Biblíulestur kl. 5 og vakning-
arsamkoma kl. 8.30 hvert kvöld
vikunnar. Ingvar Kvarnström
talar. — Allir velkomnir.
Hjálpræðisherinn
'mmtudaginn kl. 20.30 kvöld-
v a. Veitingar, söngur og hljóð
fai.asláttur. Brigadér og frú Nil-
sen tala og stjórna. — Allir vel-
komnir.
Félagslíf
íþróttafélag kvenna
Munið leikfimina í kvöld kl.
8 í Miðbæjarskólanum.
Skíðafólk, Reykjavík!
Vetrarfagnaður í Framsóknar-
húsinu (uppi) föstudaginn 21.
okt. kl. 9. Dansað til kl. 2.
— Í.R. og K.R.
Skíðadeild K.R.
Um næstu helgi verður skíða-
lyftan reist og sett saman. All-
ir þeir félagar sem ætla að starfa
við það, eru beðnir að hafa sam-
band við Martein Guðjónsson eða
Þóri Jónsson sem fyrst. — Farið
kl. 2 laugardag og kl. 9 sunnud.
— Byggingarnefnd skíðalyftu.
Kennsla
Uátið dætur yðar læra að sauma
5 og 6 mánaða námskeið byrja
4. maí og 4. nóv. Sækið um rífcis-
styrk. — Atvinnumenntun. —
Kennaramenntun tvö ár. — Biðj-
ið um skólaskrá. 4ra mánaða
námskeið 4. jan.,.3ja mánaða 4.
ágúst. G. Hargböl Hansen. Sími
Tlf. 851084. — Sy og lilskærer-
skolen, Nyköbing F, Danmark.
I. O. G. T.
Stúka,n Andvari nr. 265
Fundur í kvöld kl. 8. -— Kl. 8,30
verður farið á kvöldvöku hjá
Bindindisvikunni. Félagar mætið
stundvislega kl. 8. — Æ.t.
til nú, að tækni nútímans er að
ryðja veg um þessar vegieysur.
Náttúra er þarna stórskorin og
hrikalég. Himingnæfandi fjallið
á aðra hönd, en víðfeðmur haf-
flötur Breiðafjarðar á hina. Eigi
ósj-aldan lemur hafaldan stór-
grýtta, klettótta ströndina í
stormum hausts og vetrar. En
um vor þegar náttúran er í sínu
fegursta skarti, sjór ér lognslétt-
ur, og aldan gjálfrar létt við
þangivaxnar flúðirnar neðan við
bakkana sem bærinn scendur á.
Kliður sjófuglanna, sem sveima j
yfir fj.örunni fyllir loftið og í
himingnæfandi hömram ofar i
snarbröttum grasigrónum hlíð-
um býr fýllinn sér hreiður. Út-
sýn er fögur úr fjaUshlíðinm
yfir lygnan flöt hins mikla fjarð
ar til Barðastarandarfiallanna,
sem þar rísa í blámóðu fjarlægð
arinnar, en undirlendi þar alJt
hafi hulið. Þá er unaður barns-
sálinni að hlusta á 'éttan klið i
lækjanna, og kvak mófuglanna
og finna áfenga angan gróðurs-
ins, en frá fjörunni berast hin
margbreytilegu hljóð fugla cg
sjávar, og sjálf er fjaran hinn
síbreytilegi og heillandi ’eik-
völlur.
Á þessum stað fæddist Guð
rún sál. Hún var dóttir hjón-|
anna Ástrósar Halldórsdóttur og
Ágústar Lárussonar. Höfðu þau
byrjað búskap þar af dugnaði og'
bjartsýni. og búið þar um hríð
áður en Guðrún sál. fæddist..
Þau eru þekktar dugnaðar mann |
eskjur, og erfði hún þá kosti í
Finnastaðahjóri sextug
HINN 11. þ. m. var haldin mik
ill og skemmtilegur fagnaður að
Finnastöðum í Eyjafirði. Tilefni
þess var að hjónin þar héldu
hátíðlegt sextugsafmæli sitt. — í
rauninni eru 10 dagar milli af-
ríkum mæli. Ekki var heiglum; mælanna, frú Hólmfríður Páls-
hent að byrja þar búskap á
þeirri erfiðu jörð á þeim tíma.
Mikil er þar flæðihæPa fyrir
sauðfé, og mörg voru sporin, og
mörg handtökin fyrir einyrkja
hjón þar og tímar erfiðir þó
þeim farnaðist vel. Við þessi
skilyrði lifði Guðrún bernsku
sína. Snemma fór hún að hjálpa
foreldrum sínum, sem voru ein
yrkjar á þessari erfiðu jörð Var
þeim hvert handtak, og viðvik,
kærkomið. Voru þau henni og
öllum börnum sínum þakkiát
fyrir. Vorið 1945 fluttist hún
með foreldrum sínum að Kötlu-
holti í Fróðárhreppi. Dvaldist
hún þar á heimili foreldra sinna,
unz hún giftist Gunnari Guð-
laugssyni frá Hellissandi og
bjuggu þau þai^fyrst, en síðar í
Ólafsvík.
dóttir er. fædd hinn 1. okt., en
Ketill Guðjónsson hinn 11.
Fréttamaður biaðsins átti þess
kost að sitja aímælishóf þeirra
hjóna og notaði tækifærið til
þess að laumast afsíðis með Katli
ofurlita stund, ræna hann gest-
um sínum og leggja fyrir hann
nokkrar spurningar.
Við byrjum á byrjuninni.
Ketill er fæddur í Kálfagerði
í Saurbæjarhreppi og sömuleið-
is er Hólmfríður kona hans bor-
inn og barnfæddur Eyfirðingur,
| bróðurdóttir Magnúsar Sigurðs-
sonar á Grund.
j Árið 1908 fluttist Ketill með
foreldrum sínum að Eyvindar-
' stöðum í Sölvadal og átti þar
heima þar til hann hóf búskap
i á Finnastöðum vorið 1923.
Haustið 1919 settist Ketill i
Hvanneyrarskóla og útskrifaðist
þaðan sem búfræðingur árið
1921. Á þeim árum var það tals-
vert algengt að búfræðingar
tækju sér önnur störf en búskap
inn, en um helmingur skólafé-
laga Ketils hafa gerzt bændur
og þykir gott. Þar til Ketill hóf
sjálfstæðan búskap á Finnastöð-
um stundaði hann kaupavinnu
í sveit sinni.
Þau Ketill og Hólmfríður
gengu í hjónaband sama árið og
þau hófu búskap á Finnastöðum,
eða 1923. Þá þóttu Finnastaðir
meðalkot. Var jörðin i eigu
kirkjunnar á Grund. Þá var
túnið 5,4 ha. og mikið af því
þýft, nokkrar þaksléttur inn á
milli.
Nú er svo komið að sonur Ket-
ils hefur byggt sér nýbýli í landi
jarðarinnar og fengið til afnota
1/3 hennar. Nefnist býli hans
Árbær. Áætlað er að um 60 ha
af landi Finnastaða sé ræktan-
legt, og er þegar lokið ræktun
á 40—45 hö. Þá er að sjálfsögðu
Tæpra átján ára byfjaði Guð-
rún sál. því að halda heimili. |
Vann hún öll sín heimilisstörf (
með þeirri prýði, að nver full-
búið að brjóta allt gamla túnið
að nýju.
Þótt ekki sé miðað við annað
en þetta eitt, er auðséð að Ketill
hefur skila ærnu dagsverki. Ekki
má þó gleyma þætti hinnar
glæsilegu húsfreyju á Finnastöð-
um. Bóndi hennar hefur á bú-
skaparárum þeirra haft ýmsar
frátafir. Hann hefur löngum átt
sæti i hreppsnefnd og verið virk
ur þátttakandi í félagsmálum
bænda frá því um 1930. Hefur
átt sæti á Búnaðarþingi að einu
ári undanskildu frá því 1952 og á
þingum Stéttarsambands bænda
frá árunum 1945—1955. —
í fjarveru Ketils hefir ábyrgðin
á heimilinu og hinu stóra búi
hvílt á húsmóðurinni og hefur
hún vel valdið því hlutverki.
Ketill Guðjónsson hefur alltaf
verið ákveðinn Framsóknarmað-
ur, en segist svo sem aldrei hafa
verið harður í stjórnmálum. —
Ketill á marga vini og fer þar
í engu eftir hvar í flokki þeir
standa; er trauetur vinur vina
sinna, prúður gleðimaður og gott
er að njóta gestrisni þeirra h na.
Eg óska þeim hamingju og bless-
unar í tilefni bessara tímrmóta.
vig.
PILTAR. VV
ef Þ'í eia'6 "nnustuw /f// /A
pi i}éq hrinqaní // /v
/fjj'srrjtr/€ 'vr ^ l ■*
ÖRN CLAUSEN
héraðsdómslögmaður
Málf’utningsskrifstofa.
Bankastræti 12. — Sími 18499.
Árni Guðjónsson
haestaréttarlögmaður
Garðastræti 17
mAlflutningsstofa
Einar B. Guðmunðsson
Guðlaugur Þorláksson
Guðmundur Pétursson
Aðalstræti 6, III hæð.
Símar 12002 — 13202 — 13602.
HRINGUNUM
RACNAR JONSSON
hæstaréttarlögmaður
Yonarstr. 4 VR-húsið. Sími 17752
úögfræðistörl og eignaumsýsls
orðin kona væri fullsæmd af.
Svo lagvirk var hún að segja
má að öll verk léki henni í
hendi. Þeim hjónum varð 4
barna auðið, sem öll eru í
bernsku 5 ára 4 — 2 og það
yngsta á fyrsta ári. Lífssaga
Guðrúnar varð ekki löng, hún
féll frá í blóma tífsins, frá stóru
verkefni sem henni auðnaðist
ekki að Ijúka. Á síðastliðnurn
vetri kom hún til Reykjavíkur
til að fá bót meina þeirra e'r hún
hafði kennt sér um hríð. Lagð-
ist inn á Landakotsspítala, og
átti þaðan ekki afturkvæmt í lif
anda lífi. Hún lá þar í átta mán-
uði cg leið allan þann tíma mikl
ar þjáningar. Ég sem þessar lín-
ur rita man hana vel á bernsku
aldri og þó ég flyttist úr hérað-
inu fylgdist ég með hemi sem
öðrum mínum gömlu nágronn-
um þó úr fjarlægð væti. Hún
var fríð sýnum og vel á sig kom
in, framkoman prúð og Ijúfmann
leg.
Allar eru mér gömlum ná-
granna úr sveitinni hennar þær
minningar ljúfar, en minmsstæð
ust verður hún mér í sinni erf-
iðu sjúkdómsþraut. Hún bar
sinn kvalafulla sjúkdóm með
því æðruleysi og frábæra still-
ingu að undrum sætti. Sg leit
endrum og eins inn á stofuna
þar sem hún lá og ætíð var hún
jafn mild og Ijúf, og hafði lengst
af von um bata. Svo sterk var
trúin á lífið að þegar móðir
hennar heimsótti hana á spitai-
ann voru það siðustu orð Guð-
rúnar. „Ég verð ekki lengur en
ég þarf“. Að starfinu átti að
hverfa sem skjótast. Svo sterk
var trú hennar á bata að hún
var að talp um að byggja íbúð-
arhús, er hún kæmi heim. Þó
hún væri ætið sárþjáð var hún
viss um bata. Víst hefir hún
fengið bata, þann fullkomnasta
sem völ er á. Við trúum því .og
treystum að hún fai að ein-
hverju leyti að halda áfram líís
starfi því sem hún <mr kölluð
frá, að hún megi vera leiðar-
stjarna barnanna sinna og eigin-
manns. Minningin ein um Guð-
rúnu sál. er svo fögur og göfug,
að hún hlýtur að lýsa og leið-
beina þeim sem þekktu hana.
Systur átti Guðrún sem Lára
heitir, búsett vestur í sveitinni
sem þær fluttust í á unga a’dri.
Voru þær systur svo samrýmdar
sem nokkrar systur geta verið,
vildu allt gera og öllu fórna
hvor fyrir aðra. Þegar Lára
vissi að börf væri á blóði tii að
bæta líðan og heilsu Guðrúnar
systur sinnar, fór hún frá börn-
um og heimili, til að gefa henni
af blóði sínu. Eiginmaður henn
ar reyndist henni mikill drengs
skaparmaður. í hennar þungu
legu. Skömmu eftir að hún lagð
ist, fór hann að heiman frá börn
um þeirra, stundaði vinnu hér
syðra, til að geta verið ná'ægt
henni, og heimsótti hana öllum
stundum seni hann mátti, og
reyndi allt sem hann gat til að
létta henni sína þungu bvrði.
Þungur harmur er honum for-
eldrum hennar og sysfkinum
kveðinn. Þó börnin sökum æsku
sinnar viti ekki hvað þau hafa
misst. En fyrir mér eykur við-
kynningin við hana í hennar
lokabaráttu trúna á gildi mann-
lífsins. Við sem daglega horfum
á fólk gera úlfalda úr mýfiugu
í fánýtu dægurþrasi, fáum meiri
trú á manneskjunni er við sjá-
um æðrulausa baráttu í slíkti
raun.
Hún var ljúf og mild sál og
við sem trúum á þróun manns
ins til æðri fullkomnunar von-
um að henni verði gangan létt á
næsta tilverustigi. Kulda og
hörku þurfti hún ekki að yfir-
vinna. Hennar sál var fail af
ljósi og yl hinns göfuga mann-
kærleika. Hún verður flutt vest-
ur í sveitina sina og búin hinzta
hvíla vestan fjallsins, háa og
hrikalega, sem hún undi hjá í
sínum bernskuleikjum. Hún
verður kvödd á heimili foreldra
sinna í þeirri sömu stofu og hún
var gift, fyrir tæpum 5 árum.
Svo hverfult er mannlífið, og
stutt milli ]jóss og skugga. Aðr-
ir munu nú taka við því mikla
verki sem hún féll frá að ala
upp litlu börnin sín. En þó hún
fari ekki lengur um þau mildum
móðurhöndum, trúi ég því að
andi hennar sem var svo rikur
af kærleika og ástúð vaki yfir
þeim á þeirri lífsbraut.
Ólai’ur Brandsson.