Morgunblaðið - 12.11.1960, Blaðsíða 6

6
MORGVNBLAÐIÐ
Laugardagur 12. nóv. 1960
Kornrækt er að ryðja sér
til rúms á Fljótsdalshéraði
Fréttabréf frá Gisla i Skógargerði
26. okt. 1960.
HÉR er lokið einu bezta sumri,
sem lengi hefir komið. Vorið var
gott, greri snemma, og sprettu-
tíð ágæt. Sláttur hófst í allra
fyrsta lagi, og nýting góð fram-
an af. í júlí og ágúst var talsvert
um norðaustan átt og þurrijar
daufir en úrkomulítið. Um Höf-
uðdag brá aftur til landáttar og
þurrka, og hefir ágætis tíðarfar
haldist síðan. Aldrei stormar né
úrfelli, oftast logn og sólskin.
Grasspretta var í allra bezta
lagi, enda munu heyin vera
meiri nú en nokkru sinni áður.
Jarðeplauppskera er víðast
góð. t>ó var heldur þurrt fyrir
sendna garða. Kornrækt er að
ryðja sér til rúms hér. Hinn
ágæti árangur Sveins bónda á
Egilsstöðum undanfarin ár hefir
vakið hjá bændum áhuga fyrir
kornræktinni. 1 sumar hófust
nokkrir handa, var sáð í eina
10 hektara utan Egilsstaða. Sum-
ir brutu land í haust til korn-
yrkju næsta ár. Sennilega eru
allgóð skilyrði hér um Mið-Hér-
að til kornræktar, einkum vegna
þess, að hér er oftast lítið um
storma.
Skógræktarskilyrði munu vera
hin beztu hér. Nokkrir bændur
einkum í Fellum hafa girt lönd
til ræktunar barrviða, og virðist
það ganga vel. Einkum nær lerk
ið skjótum þroska. Einn bóndi
hér í sveit hefir girt um 20 hekt-
ata og plantar út einu til tveim
þús. plöntum á ári.Auðvitað þarf
lengi að bíða eftir tekjum af
þessu, en þær munu koma og
þess ber. að geta sem gert er
fyrir framtíðina.
Verzlunarfélag var stofnað hév
í vor. Það er staðsett við Lagar-
andi hugleiðingar:
♦Blaðið kemur of seint
Heill og sæll Velvakandi:
Ég vil gjarnan koma fram
ánægju minni og þakklæti
fyrir gæði Morgunblaðsins,
sérstaklega eru sunnudags-
blöðin alveg afbragð og sann
kallað tilhlökkunarefni að
vakna á sunnudagsmorgna og
vita blaðið bíða sín, en því
miður verð ég að segja að
börnin, sem bera út í mínu
hverfi, eru of seint á ferð,
blaðið kemur yfirleitt ekki
fyrr en eftir kl. 10 og stund-
um ekki fyrr en kl. 11—12,
en það ætti að mega ætlast til
þess að blaðið sé komið í hús
in íynr kl. 9. Bömunum er
enginn greiði gerður með
slíkri linkind, þetta er flest-
um tilfellum þeirra fyrsta
starf utan heimila, og þau
fljótsbrúna. Þar var reist slátur-
hús í sumar, sem tók við fé i
Efnilegur íslenzk-
ur söngvari
UNGUR Keflvíkingur, Ilreinn
Líndal, tenór-söngvari, lauk í
haust inntökuprófi í fremsta
tónlistarskóla Ítalíu, Accademia
Nazional di Santa Cecilia í Róm.
Þetta er einn elzti og virðuleg-
asti tónlistarskóli Evrópu, enda
kenndur við heilaga Sesselju,
verndardýrling tónlistarmanna.
Hreinn lauk prófinu með mjög
góðum vitnisburði og næst-
hæstu einkunn sem gefin var,
og hlaut hann ókeypis skó’avist.
Hreinn er liðlega tvítugur &ð
aldri og hefur undanfarin tvö
ár stundað nám hjá frú Maríu
Markan-Östlund óperusöngkonu
í Keflavík.
það og skila því vel.
• Gengið á götunum
Svo er það mál, sem seint
virðist vera tekið nógu al-
varlega, en það er öryggi veg
farenda, gangandi og akandi.
Gangandi fólk þarf nauðsyn-
lega að gera sér Ijóst, að ak-
brautir eru ekki fyrir það, og
að þegar ljósatími er kominn
er mjög erfitt fyrir ökumenn
að sjá fólk, sérstaklega dökk
klætt, fyrr en komið er alveg
að því. Það væri ekki úr vegi
að gera smá fræðslukvikmynd
sem sýnir hve lítið skyggni
ökumenn raunverulega hafa 1
myrkri, svo fólk geri sér grein
fyrir hættu þeirri, sem stafar
af því að lalla um akbautir
eins og það væri í skemmti-
garði. Þetta mundi vera at-
haust. Hér var mikil þörf að
fjölga sláturhúsum. Slátrun hef-
ir dregizt óhæfilega langt fram
á baust allt til veturnótta, en
þá eru lömbin farin að leggja
af.
Dilkar munu hafa reynzt í rír-
ara lagi víðast, en þó sums stað-
ar í meðallagi. Þetta stafar af
því að tvílembi fer hér í vöxt
við vaxandi töðugjöf, og mun
aldrei hafa verið meira en í vor.
Arður eftir fóðraða á mun
því í meira lagi. Lömbin fara
líka fljótt að leggja af þegar
grös sölna snemma og jafnt, en
svo var í haust, eins og æfin-
lega þegar snemma grær, og af-
réttir eru snjólausar næstum
eins fljótt og byggðin. Vænst
verður féð þegar gaddur endist
fram að hausti í fjöllum, þá fær
það nýgræðing nokkurn allt
sumarið.
G. H.
Þáltill.
um landhelgina
FORUSTUMENN stjórnarand-
stöðunnar á Alþingi, Hermann
Jónasson, Lúðvík Jósefsson, Ey-
steinn Jónsson og Finnbogi R.
Valdimarsson, hafa.lagt fram svo
hljóðandi tillögu til þingsálykt-
unar um landhelgismál:
„Alþingi ályktar að lýsa yfir
því, að ekki komi til mála að
veita nokkurri erlendri þjóð rétt
til fiskveiða innan fiskveiðiland-
helgi íslands, eins og hún hefur
verið ákveðin, og felur því ríkis-
stjórninni að tilkynna stjórn
Bretlands, að frekari samnings-
viðræður um fiskveiðilandhelgi
íslands komi ekki til mála.
lagið eða Félag íslenzkra bif-
reiðaeigenda. Sömuleiðis er
vítavert, hve algengt það er,
að böm séu að leik á götun-
um. Á fjölfarinni götu í hverfi
því, sem ég bý í, má allan
daginn sjá fjölda barna að
leik og smábörn á þríhjólum
eins og gatan væri leikvöllur,
en þeir standa auðir oftast
nær. Nei, það er sannarlega
ekki öfundsvert að fara leið-
ar sinnar akandi í þessari
borg, og það er mesta furða
að slys skuli þó ekki vera tíð-
ari en raun ber vitni, þar sem
fólk virðist eiga svo bágt með
að átta sig á þvi, að bifreiðin
hefur leyst hestvagninn af
hólmi og að bifreið, sem ekið
er á 30 km hraða þarf 10 m
til að stanza, að minnsta kosti.
(Ekki unnt að fá nákvæma
tölu).
'DZ&uAahJ’:
ÞAÐ er of almenn skoðun, að hagsmunir stjórni.
öllum gerðum manna. Þetta er hættulegur mis-
skilningur. Á honum byggist sú skoðun, að hægt sé
að leysa flest vandamál með því, að bjóða peninga.
Raunverulega er um margs konar árekstra að ræða,
sem ekki stafa af gagnstæðum hagsmunum. Þeir
stafa af því, að virðingu einstaklings, eða fjölda
manna hefur verið misboðið. Það eru lang verstu
deilurnar. Það er ávallt hægt að jafna hagsmuna-
deilur, tilfinningamál aldrei.
Þykist þú kannski geta sefað afbrýðisama konu,
með því að bjóða henni bætur eða eyðslufé? Það
kynni að vera mögulegt, ef hún væri það, sem mjög
réttilega er kallað „áhugasöm“ eða vill giftast til
fjár. Þá væri hún heldur ekki raunverulega af-
brýðisöm. En ef hún er ástfangin, þá mun slíkt
tilboð einungis trylla hana. Það eru ekki peningar
sem hún vill, það er endurgoldin ást og fyrst og
fremst auðmýking sambiðils síns og keppinautar. Sá
maður, sem skilur við auðuga eiginkonu, vegna þess
að hann varð ástfangin af fallegri stúlku, sem ekki
átti grænan eyri, er ekki að gæta hagsmuna sinna,
heldur lætur tilfinningarnar ráða.
Sama máli gildir um þjóðir. Þau tilfelli koma fyr-
ir, þegar ríkisstjórn veit, að hún muni fæla frá sér
beztu viðskiptavini sína með óhyggilegri yfirlýsingu
eða ógætilegum framkvæmdum. Samt lætur hún
það ekki hindra sig í framkvæmdum. Hvers vegna?
Stundum af hugsjónalegum ástæðum, oftast vegna
stærilætis. Menn geta lifað án brauðs, a. m. k. um
stuttan tíma, en ekki án sjálfsvirðingar. Bretar fóru
í stríðið 1914, ekki af hagsmunalegum ástæðum,
heldur vegna þess að þeir fundu, að þeir gátu ekki
með heiðarlegu móti fyrirgefið árásina á Belgíu.
Af þessum sökum er það mjög mikilvægt að þeir
sem bera ábyrgð á utanríkisstefnum þjóða, séu hug-
myndaríkir menn, sem geta gert sér í hugarlund
tilfinningar annarra.
„Bera stóran staf og tala blíðlega", sagði Teddy
Roosevelt oft. Áherzlan er á „blíðlega11. Það skiptir
ekki mestu máli, hvað þú segir, hvað þú býður,
hverju þá stingur upp á, heldur hitt, hvernig þú
segir það, býður það eða stingur upp á því. Öllu,
sem ber keim af fyrirlitningu, er illa tekið. Einstakl-
ingur getur, ef það er nauðsynlegt, kingt móðgun.
Engin stjórn getur þolað það, sem þjóðin myndi telj'a
móðgun. Hún myndi brátt hætta að vera stjórn.
Jafnvel gjöfum og þjónustu getur verið illa tekið,
ef þær eru ekki veittar í jafnaðaranda. Vanþakklæti,
gleymska á veittar velgerðir, eru ekki meðal fag-
urra einkenna mannlegs eðlis. Því verður ekki neit-
að, að þau eru samt mjög algeng. Þjónusta gleymist
fyrr en móðgun. Það sem meira er, henni er oft
breytt í móðgun. Stjórn, ekki síður en einstaklingur,
ætti að gera vini greiða fúslega og með nærgætni.
Það sem gefið er án nokkurra skilyrða er oft meira
bindandi en ákveðnir skilmálar.
Lögreglan setti að taka úr
umferð allar bifreiðir, sem
aka með of sterk ljós í bæn-
um, og ætti það ekki að vera
vandaverk að finna þær. —
Áberandi er hve lágu ljósin
á sumum jeppum eru sterk.
Það er ekki víst að ökumenn-
irnir sjálfir viti hve sterk
Ijós þeirra eru, en þeir sem
mæta þeim vita, að þeir geta
verið búnir að slasa eða deyða
manneskju áður en þeir hafa
ráðrúm til að stanza, og ekki
verður öryggið meira, þegar
frost og ísing kemur 1 viðbót
við myrkrið. Lögreglan tekur
að mínu áliti alltof létt á
umferðarbrotum. Það segir
sig sjálft, að eftir því sem
borgin stækkar, þarf fastari
reglur og sterkari eftirlit.
• Yfirvöldin stuðla
að smyglinu
Og svo enn eitt. Því í ósköp
unum láta yfirvöldin það við-
gangast, að sjómönnum og
flugmönnum sé greiddur svo
stór hluti af launum sínum
í erlendum gjaldeyri, þar sem
öllum er ljóst, að mikið af því
fer í kaupa smyglvarning, og
síðan á almenningur að bera
kostnaðinn af starfi tollþjóna
við að rífa sundur farartækin
til að finna þetta rusl. Þetta
er að mínum dómi hrein endi.
leysa.
Lilja.