Morgunblaðið - 25.11.1960, Blaðsíða 15

Föstudagur 25. nóv. 1960
MORGVNBLAÐIÐ
15
£ÚtÍGAftefN«V
NÝLEGA var tíðindamaður
blaðsins staddur norður
Húnavatnssýslu og hitti þá
Gísla Pálsson bónda á Hofi í
Vatnsdal. Gísli er ungur og
Ötull og hefir brotið upp á
mörgum nýjungum í búskap
sínum. M. a. varð hann fyrst-
ur til að byggja hér á landi
fjós með rimlaflór.
í haust gerði Gísli tilraun með
að setja lömb sín á bötnunar-
beit á fóðurkáli. Við spyrjum
Gísla nú um árangur þeirrar til-
raunar.
Fóðurkál í 3 ha.
Sáð var fóðurmergkáli á 3 ha.
óræktaðs lands og borinn á al-
hliða tilbúinn áburður heldur
meira en venjulega er gert á full
ræktað tún. Hér var um að ræða
þurrt mólendi. Girtir voru af
60—70 ha. lands með kálreitn-
um. Á þetta voru sett 350 lömb
hinn 20. sept. og voru þau látin
vera þar til 11. okt. Fyrstu dag-
ana voru lömbin daglega rekin
á kálið, á meðan þau voru að
venjast því, síðan lágu þau í því
svo til samfleytt, en leituðu þó
af og til í annan gróður.
Aður en lömbin voru sett á
kálið voru allmörg þeirra vigtuð
og þyngdust þau að meðaltali um
4,8 kg. Til þessa voru valin lömb
er gætu gefið sem nánastan þver
SKurð af öllum hópnum.
Bötnunarheit
og bílflutningur
Lömbin tekin undan ánum
Öll voru lömbin tekin undan
mæðrunum er þau voru sett á
beitina að undanskyldum þrem-
ur, sem höfðu mæður sínar með
sér. Þetta telur Gísli að verið
hafi til skaða því fullorðnu kind-
urnar tolla illa á kálinu, enda
þ^ngdust þau lömb ekki til
jafns við hin.
Fallþungi dilkanna á Hofi
varð í haust 15,10 kg að meðal-
tali og telur Gísli að hann hafi
með kálgjöfinni fengið sem
svarar 1,5 kg. af kjöti af hverj-
um dilk. Hins vegar náði tilraun-
in ekki það langt að fullur sam-
anburður fengist, því engin lömb
voru látin ganga utan káls á
sama tíma.
Þess skal getið að rúmur helm-
ingur lambanna voru lambgimbr-
ar og tvílembingar. Undan
240 ám og 40 gemlingum fékk
Gísli 410 lömb til nytja í haust.
Er því meira en helmingur ánna
tvílembur. Má þetta teljast mjög
góð frjósemi þegar tekið er til-
lit til að alltaf eru nokkrar ánna
geldar og svo koma til lamba-
vanhöld.
Góð flokkun
Þá lét Gísli þess getið að að-
eins 6 lamba hans fóru í 3. flokk,
en öll hins í fyrsta og 2. flokk.
Hefir hann aldrei fengið jafn
góða flokkun á dilkum sínum.
Gísli telur að þetta hafi fleiri
kosti en þann einn að lömbin
bæti á sig holdum. Það er gott
fyrir ærnar að lömbin séu tekin
undan þeim snemma að haust-
inu. Þær braggast þá á haustbeit-
inni og eru betur búnar undir
veturinn. Þá kemur og til að
fjallfé er oft óeirið í heimahög-
um, einkum ef tíð er góð að
haustinu.
Gísli Pálsson segir að kostnað-
ur við þessa kálrækt hafi numið
8 þús. kr. í fræi og áburði. Þá
má geta þess að Gísli lét kýr
sínar ganga á kálinu á sama
tíma. Girti hann þá fóðurkáls-
reitinn niður í smáhólf til þess
að kýrnar træðu kálið ekki
niður. Notaði hann til þess raf-
magnsgirðingu og var strengur-
inn settur það hátt að lömbin
gátu óhindrað gengið undir
hann.
Þessi tilraun er mjög athyglis
verð og þyrfti raunar að gera
hana nákvæmar, sem ekki er
hægt að krefjast af bónda, sem
ekkí gerir þetta í upplýsinga-
skyni.
Bilaflutningar
Gísli gerði í fyrrahaust allná-
kvæma tilraun með bílaflutning
fjár og aðistoðaði Sigfús Þor-
steinsson hann við þá tilraun.
Reksturinn frá Hofi og til
Blönduóss, sem er sláturstaður
Vatnsdælinga, er 36 km. leið.
Tekur hann því tvo daga eða því
sem næst. Gísli lét bílflytja 100
lömb og reka jafn mörg. Voru
báðir flokkarnir vegnir nákvæm
lega áður en flutningurinn hófst
og jafnað þunga í báðum flokk-
um. Tilraunin gaf þá raun að
bílflutti flokkurinn reyndist gefa
400 gr. méíra af kjöti. Flokkun
var 'svipuð. Þessi tilraun var
gerð á tveimur stöðum öðrum í
Húnavatnssýslu og gaf þar svip-
aða raun.
í fyrrahaust kostaði 5 kr. að ' hafa þessar athuganir orðið til
flytja hverja kind umrædda þess að nú gera þetta flestir þar
vegalengd, en þá fengust 8 kr. ' nyrðra. Þegar metinn er hagn-
fyrir umrædd 400 gr. af kjöti.' aðurinn af þessu er enn ótalinn
Það virðist því engum vafa (vinnusparnaðurinn vi* bílflutn-
bundið að það borgi sig að bíl- ] inginn.
flytja féð til sláturstaðar, enda . vig.
4
LESBÓK BARNANNA
28
GRETTISSAGA
69. Eftir þdó 'ujost Grettir \
til sunds og kastaði af sér
klæðunum. Hann fór í kufl
einn klæða og söluváðartoræk
ur. Hann toatt að sér kufl-
inn með basttaug og hafði
með sér kerald. Síðan hljóp j
hann fyrir toorð. Hann synti |
nú yfir þvert sundið og gekk (
þar á land. Hann sér þar
standa eitt hús og heyrði það-
an mannamál og glaum mik-
inn. Grettir sneri að húsinu.
★
70. Nú er að segja frá
þeim, er fyrir voru, að hér
voru komnir synir Þóris í
Garði, en þeir voru að fara
til fundar við Ólaf konung.
Þeir höfðu legið þar margar
nætur og toeðið byrjar. Þeir
höfðu setzt til drykkju og
voru tólf saman. Þeir lágu
I meginhöfninni, og var þar
gert sæluhús mönnum þeim
til ívistar, er fóru með landi
fram, og var toorinn í húsið
hálmur mikill. Eldur var og
mikill á gólfinu.
71. Grettir ræður nú inn í
húsið og vissl eigl, hverjir
fyrir voru. Kuflin var sýldur
allur, þegar hann kom á land,
og var hann furðu mikill tU-
týndar, sem tröll væri. Þeim,
*em fyrir voru, torá mjög við
þetta, og hugðu, að óvættur
mundi vera. Börðu þeir hann
með öllu því, er þeir fengu
tU, en Grettir hratt þeim fast
af handleggjum. Sumir börðu
hann með eldibröndum. —
Hraut þá eldurinn um allt
húsið.
•
72. Komst Grettir við það
út með eldinn og fór svo aft-
ur tU félaga sinna. Lofuðu
þeir mjög hans ferð og frækn
leik og kváðu engan hans
jafningja mundu vera. Leið
nú af nóttin, og þóttust þeir
þegar hólpnir, er þetr fengu
eldinn. Um morguninn eftir
hjuggust kaupmenn til ferðar,
töluðu þá um, að þeir skyldu
finna þá, er fyrir eldinum
höfðu ráðið. Leystu þeir nú
skipið og fóru yfir sundið.
SAGAN OM BOGGU UTLU
ÞAÐ var hérna um dag-1 fara að baka pönnukökur,
' inn, að mamma ætlaði að I en vantaði mjólk til að
*
hræra hveitið út í. Hún
leit út um gluggann og
sá, hvar Bogga hjólaði á
gangstéttinni fyrir fram-
an húsið.
„Viltu skreppa í búð-
ina, fyrir mig?“, kallaði
hún.
„Það skal ég gera“,
sagði Bogga og hljóp til
að sækja körfuna, sem
hún hafði á hjólinu sínu,
þegar hún fór að kaupa
eitthvað. Svo þaut hún af
stað. Litlu fæturnir henn-
ar stigu hjólið svo hratt
að varla mátti auga á
festa. Hún þurfti oft að
hringja bjöllunni, af því
að lítill hvolpur hljóp á
undan henni. Bogga stopp
aði alveg og hringdi og
hringdi.
„Voff“, sagði hvolpur-
inn.
„Farðu frá“, sagði
Bogga, „ég er að flýta
mér, af því mamma ætl-
ar að baka pönnukökur".
„Voff“, sagði hvolpur-
inn og vék úr vegi.
í búðinni var margt
fólk og Bogga varð að
bíða lengi áður en að
henni kom.