Morgunblaðið - 25.11.1960, Qupperneq 17

i?'östudagur 25. nðv 1960
17
MORCTlNnr 4ÐIÐ
Sigurður Ág. Sig-
urðsson — Minning
F. 28. 6. 1916.
D. 16. 11. 1960.
Deyr fé,
deyja frændr,
deyr sjalfr it sama;
en orðstírr
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getr.
í>essi spaklegu orð bafa verið
jafngild alla tíð, en orðstír get-
um við aðeins skapað, sé okkur
auðið nokkurra lífdaga. Enn
einu sinni hefur hin nýja vofa
íslenzkra þjóðvega greitt þungt
högg og skapað auðn og tóm, þar
sem áður ríkti lífshamingja,
starfsgleði og von um bjarta
framtíð. Þótt Sigurður Sigurðs-
son hafi fallið í valinn á bezta
skeiði ævinnar, fullhraustur og
í blóma lífsins, hefur hann vissu-
lega getið sér góðan orðstír,
enda var hann drengskaparmað-
ur, skyldurækinn í starfi og ást-
ríkur heimilisfaðir.
• Sigurður Sigurðsson vann
lengst af í Fálkanum h.f. eða
óslitið síðastliðin 24 ár. Var hann
því einn af elztu starfsmönnum
fyrirtækisins. Okkur, sem með
honum unn,um, er því mikill
sjónarsviftir að hinu sviplega frá
falli hans, og er örðugt að sætta
sig við orðinn hlut Sigurður var
góður félagi á vinnustað. Hann
var mjög hreinskilinn og sagði
það, sem honum bjó í brjósti,
umbúðalaust og við hvern, sem
var. Hann hafði yndi af útivist,
var foringi í skátadeild Hjálpræð
ishersins á yngri árum og stund
aði fjallgöngur og veiðiskap.
Sigurður heitinn var einkar
■góður heimilisfaðir, og mun fá-
títt, að menn noti tómstundir
sínar jafndyggilega og hann til
þess að hlú að heimili sínu.
Kona hans var honum mjög sam
hent um að búa þeim fallegt
heimili, og tókst þeim það vel.
Undanfarna mánuði vann Sig-
urður að því með sonum sínum
að búa sér og fjölskyldu sinni
nýtt og betra heimili, sem honum
entist ekki aldur til að sjá full-
búið.
Sigurður var mikill þjóðhaga-
smiður, og er eigi ofsagt, að hann
væri jafnvígur á iré og málm.
Hjálpsemi og greiðvikni var Sig-
urði í blóð borin, og má segja,
að stundum hafi hann átt í vand-
ræðum með að efna öll sín lof-
orð, því að hann gat aldrei látið
neinn bónleiðan frá sér fara.
Okkur, sem áttum samleið með
honum, reyndist hann ávallt
skapgóður, glettinn og hjarta-
prúður.
Við sjáum á bak Sigurði á
óvæntan og hryggilegan hátt. Og
ekKi grunaði okkur, þegar vinnu
degi lauk hinn 16. þ.m., að við
ættum ekki eftir að sjá hann aft-
ur lífs. En máltækið segir: „Eng-
inn veit sína ævina, fyrr en öll
er“. Það er með miklum sökn-
uði, að við kveðjum nú' hinn
ágæta starfsbróður okkar, Sig-
urð Sigurðsson, og vottum eigin
konu hans, sonum og vandamönn
um innilega samúð
Starfsmenn Fálkans h.f.
f
„DÁINN, horfinn, harmafregn".
Oft erum við mennirnir minntir
á það, hversu mannlífið er fall-
valt og stundum átakanlega. Þeg-
ar ég frétti lát vinar míns og fé-
laga sem þessar línur eru helg-
aðar, þá var ég enn einu sinni
minntur á sannleiksgildi þess að
mannlífið er fallvalt.
Maður á bezta aldri og í fullu
fjöri kveður ástvini sína og þeir
búast við honum heim aftur eftir
stutta stund, en að stundarkorni
liðnu, ó, hve átakanlegt, fá ást-
vinirnir þær fregnir að hann sé
liðið lík.
Ég, sem þessar línur rita,
ikynntist Sigurði fyrst fyrir meira
en 25 árum síðan, en þá bar
fundum okkar saman í Hjálp-
ræðishernum hér í Reykjavík.
Sigurður gaf Guði hjarta sitt
við bænabekk Hjálpræðishers-
ins á unga aldri og gjörðist síðan
hermaður í Hjálpræðishernum
og vann mikið og gott starf í
þágu Guðs og Hjálpræðishersins,
— Að lifa
Framh. af bls. 13.
framfaraanda. Þetta býr í fleir-
um, en á svo lágu stigi, að það
fær ekki útrás, nema þessir sér-
stöku menn komi og kveði það
upp, ef svo má segja“.
„Hvað um framfarir í Súganda
firði?“
„Eftir aldamótin lifnaði yfir
meiri framförum hér en í flest-
um þorpum nærlendis. Þá voru
hér menn ,sem störfuðu betur en
annars staðar. Þeir gerðu reynd-
ar það glappaskot að neita sím-
anum 1908, en það var mest fyr-
ir eins manns atkvæði. Þannig
getur líka einn maður staðið í
vegi stórra framfara. Árið 1914
var byrjað að leggja hér götur,
þá var lögð hér vatnsveita og
byrjað á framkvæmdum við sam
komuhús. Svo kom stríðið og öll
sund lokuðust, en fyrir það hve
mikið var gert þetta ár, voru
Súgfirðingar sjálfstæðari öðrum
á eftir. Þeir áttu báta, sem sigldu
betur en aðrir, höfðu meiri og
betri segl, og þó að lúkararnir
væru litlir, þá voru þeir upphit-
aðir með kamínum".
„Það var óvenjulegt þá?“
„Þeir voru algjörlega á und-
an öðrum í því“.
„Hvernig finnst þér andinn
hér núna?“
„Ekki eins góður. Framfara-
mennirnir láta ekki eins á sér
bera, þó að þeir séu til. Þeim er
haldið niðri“.
„Minnist þú ekki ákveðinna
manna, þegar þú talar um fram-
farirnar eftir aldamótin?“
„Það var til dæmis Kristján A.
Kristjánsson. Hann lét ekki bera
mikið á sér, en var þó okkar
fremsti maður. Hann hélt mál-
fundi og reyndi að fá menn til að
tala. Hann hélt bókfærslunám-
skeið. Hann bjó til leikfimiáhöld,
svo að menn gætu æft leikfimi.
Hann var einn aðalmaður að
stofnun Stefnis, sem er þriðja
eða fjórða elzta íþróttafélag
landsins. Hann stofnaði leikfélag
sem hafði sitt fyrsta aðsetur í
torfkofa, sem var byggður sem
snjógeymsla. Hann lánaði kjall-
ara húss síns til skemmtanahalds
og enn mætti lengi telja“.
. „Hvað finnst þér svo um fram
farirnar með þjóðinni. Telur þú,
að hin margvíslegu erlendu á-
hrif, sem hún hefur orðið fyrir á
síðustu áratugum, hafi orðið
henni til ills eða góðs?“
„Ég veit ekki. Það er nú svo,
að það er ekki enn fullséð. Það
er oft liðinn nokkuð langur tími
áður en hægt er að kveða upp
fullnaðardóma".
„Það finnst ýmsum nokkuð
mikið los á þjóðfélaginu ís-
lenzka“.
„Það er þetta fasta mót og
var meðal annars skátaforingi
innan vébanda Hjálpræðishers-
ins um 3keið.
1 Hjálpræðishernum kynntist
Sigurður eftirlifandi' eiginkonu
sinni og voru þau gefin saman
í hjónaband hinn 5. október árið
1940.
Eignuðust þau fjóra mannvæn-
lega syni, sem allir eru á lífi.
Heimili þeirra var byggt á
bjarginu sem ekki bifast, Jesú
Kristi, þar sem húsmóðirin hafði
einnig gefið Drottni hjarta sitt á
unga aldri.
Sigurður var góður og skyldu-
rækinn heimilisfaðir, vakinn og
sofinn í því að vinna heimili
sínu og ástvinum allt það gagn
er hann mátti og er nú mikill
harmur kveðinn að eiginkonu
hans, sonum, aldraðri móður,
tengdaföður og öðrum ástvinum
við hið sviplega fráfall hans.
En sá Guð, sem verið hefir at-
hvarf fjölskyldunnar á liðnum
árum, er megnugur að veita ást-
vinum hans huggun og styrk í
þessum ungu raunum.
Minningin um þennan vin
minn og félaga lifir í huga mín-
um og ber þar engan skugga á.
Sigurður var drengur góður í
beztu merkingu þess orðs, sem
verður sárt saknað af vinum og
félögum, sem þakka nú við leið-
hreyfingarleysi, sem ríkti á hinni
öldinni, er menn miða við. Menn
vildu ekki hleypa þessum og
þessum straumi inn — útiloka
hann. Það voru til menn í mín-
um uppvexti, sem sögðu: Þessa
bók á maður alls ekki að lesa.
Þeir treystu ekki höfundinum.
Þetta er of langt gengið. Auðvit
að eru sumir menn þannig, að
þeir hafa engar sjólfstæðar skoð
anir, fallast á allt, sem er talað
og ritað. Þar í liggur nokkur
hætta. Einar H. Kvaran var stór-
sýnn og framsýnn, þegar hann
sagði á fundi um Háskólann úti í
Ameríku: Lokum okkur ekki
inni. Það skal vera mitt síðasta
orð hér í kvöld“.
„Þú heldur þá, að okkur tak-
ist að sía hin erlendu áhrif öll-
um til góðs?“
„Það er eins og þegar maginn
þarf að venjast nýjum mat, svo
þarf og þjóðin tíma til að venj-
ast þessu öllu“.
„Þú hræðist víst ekki kjarn-
orkuna?"
„Þessi kjarnorkuhræðsla fólks
er mesta bábilja og varla meiri
en sú, sem greip menn, þegar
fundið var upp járnið og egg-
verkfærin. Þá urðu menn hrædd
ir við þessi verkfæri, sem gátu
skorið allt í sundur. Svo greip
hræðslan um sig að nýju, þegar
byssan kom til sögunnar.
Er nú kjarnorkan svo hræði-
leg. Er ekki uppgötvun hennar
opnun á einhverjum blessunar-
vegi“?
„Þú hefur trú á því?“
„Já, og þjóðirnar hafa notað
miklu ægilegri vopn eins og til
dæmis þjóðtrúna“.
„Þjóðtrúna?"
„Já, og galdratrúna. Það eru
líka voðaleg vopn sem kaþólska
kirkjan hafði í frammi. Bann-
færingarnar eru miklu ægilegri
vopn en kjarnorkan. Eða þá
vopn eins og rannsóknarréttur-
inn á Spáni. Kjarnorkan er eins
og vera, sem stendur í dyrunum
og segir: hingað og ekki lengra,
hér eru takmörkin. Því skyldum
við hræðast hana, sem gæti orð-
ið öllu mannkyni hin mesta
blessunarlind“.
Utan rúðunnar er rökkur ágúst
nætur, milt og kyrrlátt, en
nokkrir dökkir skýjabólstrar
gægjast yfir vesturfjöllin og
boða veðrabrigði. Inni í stofunni
er þögn, en þögnin er bjartsýn
og ég sé, að Valdimar horfir bros
andi út um gluggann. Mér verð-
ur hugsað til þeirra milljóna ung
menna, sem í dag eigra rótlausir
um heiminn. Hræddir við lífið
— við dauðann. Án trúar á neitt
nema tilgangsleysið.
Furðuleg hugtök, æska og elli.
Högni Egilsson.
arlok einlæga vináttu og hjálp
hins látna.
En það er huggun harmi gegn
að Sigurður lifir ennþá, þó að
sál hans hafi varpað af sér líkams
hj úpnum.
Jesús sagði: Ég lifi og þér mun
uð lifa. Himinninn er yfir gröf-
inni og nú bíður Sigurður ástvina
siiina á landi lifenda.
Við vinir hans og samherjar í
Hjálpræðishernum, þökkum hon
um gott og fórnfúst starf og ein-
læga vináttu og biðjum Guð að
hugga og styrkja eiginkonu hans,
syni og aðra ástvini í hinum þung
bæra harmi þeirra.
Skáldið segir: „Hittum vér þá
hjartakæru, hér sem vorum skil-
in frá. Fáum vér um eilífð alla,
aftur þeim að dvelja hjá“.
Þessa kveðju langar mig til
þess að senda þér Betzy mín
og sonum þínum, sem hafið misst
svo mikið. Megi fögur minning
um elskulegan eiginmann og föð-
ur verma hjörtu ykkar og draga
úr harmi ykkar og vissan um
það að þið fáið að sjá hann aftur
á bak við gröf og hel.
Bjarni Þóroddsson.
Félagslíf
Kf. Þróttur handknattleiksdeild
Aðalfundur deildarinnar verð
ur haldinn þriðjudaginn 29. nóv
n.k. kl. 8,30 e.h. í Grófinni 1, uppi
Dagskrá. Ver.juleg aðalfundar-
störf. Félagar fjölmennið ag tak
ið með nýja félaga. Stjórnin.
Sundfélagið Ægir
Aðalfudnir sund- og sundr
knattleiksdeild félagsins verða
haldnir laugard. 26. þ.m. fcl. 2 e.
h. að Grundarstíg 2 (fundarsal
Í.S.Í.) — Stjórnin
B i I a s a I a n
Klapparstíg 37. Simi 19032
Chevrolet ’55 sendiferðabíll
1. tonns í fyrsta flokks
standi til sýnis og sölu í dag
B i I a s a I a n
Klapparstíg 37. Simi 19032.
Sauðfjárbú
Vantar fjármann að stóru sauðfjárbúi, skammt frá
Reykjavík. Unglingspiltur eða eldri maður koma
helzt til greiny. Vinsamlegast sendið nafn og heim-
ilisfang til Morgunblaðsins, fyrir lok þessa mánaðar,
merkt: „Létt vinna — 1282“.
ATHUGIÐ
Annast viðgeiðir og breytingar á vatns, skolp, mið-
stöðvarlögnum og hreinlætistækjum. Sími 22771.
Peysufatadunsleikur
í Breiðfirðingabúð í kvöld kl. 9.
Hljómsveit Árna Isleifssonar.
Helgi Eysteinsson stjórnar.
Fokheldar íbúðir
Tvær 5 herb. ibúðir og ein 3ja herb. íbúð til sölu í
fokheldu ástundi. Bílskúrar fylgja uppsteyptir. Sér
inngangur. Sanr.gjarnt verð og skilmálar.
MÁLFLUTNINGSSKRIFSTOFA
Ingi Ingimundarson hdl.
Vonarstræti 4 II. hæð — Sími 24753.
Til leigu
2 herbergja íbúð í Gufunesi.
Upplýsingar í síma 32000.
GUÐBJARTUR JÓNSSON.
Vélabókhald
Get nú þegar bætt við mig nokkrum fyrirtækjum
til færslu og uppgjörs á bókhaldi, söluskatti, birgðum
og vinnusKyvslum fyrir áramót. Uppl. í síma 18307.
Skrifstofustúlka oskast
Stúlka vön vélritun óskast á málflutningsskrifstofu
nú þegar eða sem fyrst. Tilboð merkt: „Austurstræti
— 36“ sendíst afgr. Mbl. fyrir 29. þ.m.