Morgunblaðið - 07.12.1960, Qupperneq 3

Miðvilíudagur 7. des. 1960
M O R C FN *? L 4 Ð 11)
3
Hundahald
í borgum
HUNDAHALD í borgum er
víðar vandamál en í Reykja-
vík. Á meðfylgjandi myndum
sjáum við örvæntingu ungs
drengs, er neytir allrar orku
■sjnnar til bjargar bezta vin-
inum, hundinum sem hunda-
breinsariun er kominn að
sækja.
Myndirnar eru frá Sao
Paulo í Brazilíu. Þar gaus
upp hundaæðisfaraldur fyrir
skömmu og bar því brýna
nauðsyn til að heilbrigðisyfir
völdin gripu í taumana hið
snarasta. Öllum flækings-
hundum var lógað. Þeir
hundaeigendur, sem gátu
greitt fyrir rækilega læknis-
rarinsókn á hundum sínum
máttu halda þeim með því að
ganga að vissum skilyrðum
varðandi vörzlu þeirra, —
aðrir misstu hunda sína.
Drengurinn litli á myndun-
um átti ekki peninga til að
borga þessa rannsókn. Hann
á heirna í einum af fátækra-
og hlaut að missa hundinn
sinn ...
Vutn við Andnkíl
þverr óðum
AKRANESI 2. des. — í kvöld
hitti' ég að máli vélstjóra við
Andakílsárvirkjun og spurði
hann frétta af rafmagnsmálum
í Borgarfjarðarhéraði. Störfin
við virkjunina ganga sinn vana-
gang og vatnið hefir enzt fram-
ar vonum, þrátt fyrir hina
óvenju þurrviðrasömu veðróttu.
Nú eru hinar leyndu vatnsæðar
ur hálsunum báðum megin
Skorrádals til þurrðar gengnar
og jörð frosin. Ef ekki breytir
bráðlega til votviðra má búast
við að hörgull verði á vatni hvað
líður.
Viðhorfið í rafmagnsmálum
Borgarfjarðarhéraðs er nú orðið
miklu öruggara og hættuminna
eftir að orkusamband við Sogs-
virkjanírnar komst á.
Iðnaðurinn í kaupstöðum hér-
aðsins krefst árlega aukinnar
raforku. — Oddur.
hverfum borgarinnar og hafði
reyndar naumast efni á að
fæða vin sinn.
Það fór á sama veg fyrir
mörgum öðrum drengjum í ^
Sao Paulo þessa daga. Hafa
líklega margir koddar verið
votir þau kvöldin.
Víðar
vandamál
en i
Reykjavík
Hann gat ekki greitt fyrir
rannsókn
Öldin átjánda
— minnisverb tíðindi 1701-1760
KOMIÐ er út ritverk er nefnist
Öldin átjánda, minnisverð tíð-
indi 1701—1760. Jón Helgason
skil og sögu 19. og 20. aldar voru
gerð í ritverkunum Öldin okkar
og Öldin sem leið. Efnismeðferð
, . , og allt form ritsins er með sama
hefur tekið nt þetta saman, en i snigi j hinum ritverkunum
IÐUNN gefur ut. Það genr sogu báðum Það er byggt upp sem
vorri á átjándu öld sams konar
Oldin
átjðnda
< I NW15VERÐ TIÐINDI 17011760
samtíma fréttablað og um allt
efni þess fjallað á sama hátt og
gert myndi hafa verið af blaöa-
manni á þessum tíma, er segði
tíðindin á líðandi stund.
Átjánda öldin var íslenzku
þjóðinni þung í skauti á fleiri
en einn veg, en hún var sannar-
lega ekki tíðandafá. Hér rekur
hver stórviðburðurinn annan.
Bók sú, sem nú er komin út,
er fyrra bindi af tveimur í síð-
ara bindinu, sem fyrirhugað er
að komi út að ári, verða sögð
tíðindi áranna 1761—1800. Öldin
sem leið rekur söguna 1801—1900
og Öldin okkar tekur yfir árin
1901—1950. Þegar lokið er út-

gáfu Aldarinnar átjándu, hafa
sögu þjóðarinnar í tvær og hálfa
öld verið gerð skil með þessum
hætti.
Bækur þessar eru ekki sagn-
fræðirit í venjulegri merkingu
þess orðs. En þær bregða upp
spegilmynd þjóðlífsins i öllum
sínum margbreytileik, eins og
það horfir við augum blaða-
manns, er segir tíðindi á liðandi
stund. Og það er einmitt þetta
form, sem átt hefur drýgstan
þátt í vinsældum þessara rit-
verka, ásamt hinu fjöibreytta
efni og mikla myndakosti.
Myndirnar eru samtals nálega
hálft annað þúsund að tölu. Og
eins og að líkum lætur eru þær
harla margvíslegar. Hér er mik-
ið safn mannamynda, mikill
fjöldi fréttamyr.da, myndir af
stöðum, mannvirkjum o. m. fl.
Á kápu eru myndir teiknaðar
eftir tréskurðarmyndum frá þess
um tíma. Atli Már Árnason teikn
aði kápuna.
Frágangur bókarinnar er hinn
vandaðisti. Hún er prentuð*
prentsmiðjunni Odda, er bundin
íí Sveinabókbandinu.
Ný þingskjöl
LAGT hefur verið fram á Al-
þingi frumvarp til laga um við-
auka við lög um veð. Byggist
frv. þetta á því, að nokkur vafa-
atriði voru í túlkun eldri laga
og eins hafa atvinnuhættir
breytzt mikið eftir að eldri lög-
in voru sett.
Þá hefur Pétur Sigurðsson lagt
fram frumvarp þess efnis, að
skipverjar á varðskipum skuli
njóta sömu áhættuþóknunar og
löggæzlumenn í landi og skuli
hún greiðast eftir sömu reglum.
Þingmenn og uppbótaþing-
menn Norðurlandskjördæmis
vestra flytja þáltill. um að reisa
verksmiðju til niðurlagningar
eða niðursuðu síldar á Siglufirði.
Ast og
hatur
BÓKAFORLAG Odds Björnsson
ar á Akureyri hefir gefið út skáld
söguna „Ást og hatur“ eftir Ingi-
björgu Sigurðardóttur.
Bók þessi er róman, sem gerist
í sveit á íslandi og fjállar um
ástir og örlög Jónatans og Lilju,
sem eru bæði einbirni en foreldr
ar þeirra svarnir hatursmenn.
Á síðari árum hefir farið mjög
í vöxt að konur hafi tekið til að
rita sveitarómana, sem náð hafa
miklum vinsældum. Ingibjörg
Sigurðardóttir hefir áður ritað
róman, sem hlotið hefir vinsæld-
ir hjá þeim, sem gaman hafa af
sveitaævintýrum.
Launakjör kenn-
ara verði bætt
FÉLAG kennara í Keflavik héit
nýlega aðalfund.
Á fundinum var samþykkt að
vara eindregið við þeirri þróun,
sem léleg launakjör barnakenn-
ara muni hafa í för með sér.
Krefst fundurinn þess að stjórn
fræðslumála láti einskis ófreistað
til að bæta laun kennara nú þeg-
ar. —
Stjórn félagsins skipa:
Eyjólfur Þór Jónsson, foi’mað
ur; Ingvar Guðmundsson, ritari,
og Þorsteinn Kristinsson, gjald-
keri.
8TAKSTEINAR
„Fr amsóknarkom' nar ‘ ‘
Forystugrein í Alþýðublaðinu
í gær hljóðar svo:
„Hver dagur leiðir nú í ljós
nýja samvinnu milli kommúnista
og Framsóknarmanna. Virðist •-
þarfi að tala um tvo stjórnar-
andstöðuflokka, þar sem þeir
koma hvarvetna fram sem einn
flokkur.
Þegar Alþýðuflokkurinn og
kommúnistar voru í stjórnar-
andstöðu 1950—56 var þessu á
annan veg farið. Þá dró Alþýðu-
flokkurinn algjörlega línur á
milli, ekki sízt í utanríkismál-
um. Sú stjórnarandstaða reynd-
ist flokknum vel, hann hefur síð-
an fengið aukið fylgi og meiri
völd en nokkru sinni fyrr. Fram
sókn stefnir riú — í faðmi komm
anna — í þveröfuga átt.“
Þá var Þórarinn úti
Menn minnast þess, að í haust
var Tíminn í 3 eða 4 daga skrif-
aður sem andkommúnistiskt
blað. Þá var Þórarinn Þórarins-
son ristjóri erlendis. Einhverjir
kipptu þó í spottann og aftur
hófust hálfkommúnistisk skrif.
Og einhverjir blaðamanna Tím
ans frömdu annað skammarstrik
meðan Þórarinn var erlendis.
Þeir birtu hina athyglisverðu
grein eftir Adólf Petersen, þar
sem lýst er innanflokksástandi
kommúnista á íslandi. Sagt er
að þessi grein hafi lengi legið
á Tímanum og ekki fengizt birt,
fyrr en Þórarinn var víðs fjarri.
Kisuþvottur
Eitthvað mun þó ritstjóri Tím-
ans vera farinn að óttast „komm
únistaorðið“ á blaði sínu og
einkum og sér í lagi sýúlfum
sér, því að í gær birtir hann
ritstjórnargrein um Atlantshafs-
bandalagið, þar sem skynsam-
lega er af stað farið og meðal
annars segir:
„Þess verður fastlega að vænta
að sá tími komi fyrr en seinna
að samkomulag náist um afvopn
un, er útiloki styrjöld. Meðan
það tekst ekki, er það óhjá-
kvæmilegt að vestrænar þjóðir
haldi áfram varnarsamtökum
sinum og tryggi jafnvægi í
kjarnorkuvopnabúnaði, þvi að
það, fremur en nokkuð annað,
gerir styrjöld ólíklega.
Meðan svo háttar er þátttaka
íslands í Atlantshafsbandalag-
inu eðlileg. Hún er trygging
þess, að ísland verði ekki inn-
limað með vopnavaldi þegjandi
og hljóðalaust eins og orðið hef-
ur hlutskipti sumra hlutlausra
landa, seinast Tíbets“.
Tilgangurinn
En í lok ritstjórnargreinar
Tímans verður ljóst, hver til-
gangurinn er með ritun hennar.
Öðrum þræði er tilætlunin sjálf-
sagt sú, að reyna að reka ,,komm
únistaorðið á Tímanum“ af blað-
inu, en fyrst og fremst beinast
skrifin þó að því að gera dvöl
varnarliðsins tortryggilega. Þar
er talað um það, að forsendurnar
fyrir herveldarsamningnum séu
orðnar úreltar og síðan látið að
því liggja að íslendingum beri
að krefjast þess að varnarliðið
verði flutt brott.
Þessi leiðari er þvi ekki frem-
ur en önnur skrif Framsóknar-
blaðsins að undanförnu til þess
fallinn að þvo „kommúnistaorð-
ið“ af blaðinu heldur til „að
koma kommúnistaorði á Tím-
ann“, því að allir vita að einmitt
það er æðsta von kommúnista að
gera ísland varnarlaust.