Morgunblaðið - 18.12.1960, Blaðsíða 12

Morgunblaðið - 18.12.1960, Blaðsíða 12
12 MORGUKHTAÐIB Sunnudagur 18. des. 196c PlírrgMitilrlalíili Útg.: H.f Arvakur, Reykjavík. Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson. Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.) Sigurður Bjarnason frá Vigur. Matthías Johannessen. Eyjólfur Konráð Jónsson. Lesbók: Árni Óla, sími 33045. Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson. Ritstjórn: Aðalstræti 6. Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480. Askriftargjald Kr. 45.00 á mánuði innanlands. 1 lausasölu kr. 3.00 eintakið. SAGAN OG ÞJÓÐIN OLL viðleitni, sem miðar að því að kynna íslenzku þjóðinni sögu hennar, er góðra gjalda verð. — Þess vegna ber að fagna þeirri nýjung, sem bókaútgáfan Ið- unn hefur beitt sér fyrir, að gefa út bækur með minnis- verðum tíðindum frá liðnum tímum. í bókum þessum er sagan sögð í nútíma blaða- stíl. Verður frásögnin þannig lífrænni og fjörlegri en á síð- um annála- og sagnfræðirita. Öldin átjánda A miklu veltur þó, að slík endurritun sögunnar sé vand virknisleg og að vel sé vand- að til heimilda. í þeim efn- um hefur fyrrgreindu útgáfu fyrirtæki tekizt vel. Það hef- ur fengið færa blaðamenn og rithöfunda til þess að safna efni til bókanna og vinna úr því. Hin nýjasta þessara bóka er Öldin átjánda. Er þetta fyrra bindi ritsins og nær yf- ir tímabilið 1701—1760. — I þessu riti er brugðið upp myndum af einu mesta hörm ungatímabili íslenzkrar sögu. Árið 1702 er til dæmis greint frá því, að á næstu misserum á undan hafi fallið um 9000 manns í landinu af harðrétti. Af þeim dóu 600 í Skagafjarðarhéraði einu. Mikilsverðir lærdómar En saga 18. aldarinnar er ekki aðeins saga hallæris og hörmunga. Hún er einnig saga margra ágætra og mikil- hæfra manna, sem gáfu þjóð- inni von um betri og bjart- ari framtíð. - íslenzka þjóðin þarf að kunna sem gleggst skil á sögu sinni. Hún greinir frá uppruna hennar, menn ingu og baráttu fyrir sjálf- stæðri tilveru. Án lær- dóma hennar getum við ekki verið. HÉGILJUR TyjARGT er skrifað og skraf- að um ölið um þessar mundir. — Alþingismaður og verkalýðsleiðtogi heldur því m. a. fram, að múrarar og aðrir iðnaðarmenn séu svo veikir á svellinu, að stórkost- leg hætta sé á, að þeir legg- ist í stöðugan drykkjuskap, ef svipaður bjór yrði hér á boðstólum og í hverju ein- asta nágrannalandi okkar. — Aðrir staðhæfa að börn og unglingar muni læra að drekka, ef hér yrði leyfð sala á venjulegum bjór. Kunnir bindindisleiðtogar keppast við að sanna þjóð sinni, að öl með 4—5% áfengismagni sé stórum hættulegri heilsu hennar en 50—60% brenni- vín, sem nú flæðir hér um allar jarðir. Þetta eru aðalrökin, sem færð eru fram gegn því, að svipaðan hátt megi á hafa hér á landi og í ná- lægum löndum um sölu og framleiðslu öls. Eru þetta rök? En eru þetta i raun og sannleika nokkur rök? Nei, þetta eru hégiljur. — Hvað segja múrarar og aðrir iðnaðarmenn um þá stað- hæfingu alþingismannsins og verkalýðsleiðtogans, að þeim sé sérstaklega hætt við að leggjast í ofdrykkju öls? Hvað er að segja um drykkjuskap imga fólksins? Hefur það lært að drekka beinhart brennivín, sem það drekkur í dag, vegna þess að það hafi áður átt kost á áfengu öli? Og hver trúir því, að það sé skaðlegra fyrir heilsu manna að neyta 4—5% áfengis en 50—60% áfengis? Vitleysan veður uppi Það er einhver brotalöm á þessum málflutningi. Ástand- ið í áfengismálum okkar er vissulega ekki gott. Islend- ingar fara illa með vín. En ein ástæða þess er sú, að hé- giljumönnum hefur tekizt að hindra skynsamlegar og sjálf sagðar ráðstafanir til þess að kenna þjóðinni að fara betur með áfengi. Vitleysan hefur vaðið uppi og löggjafarsamkom- an hefur verið eins og strá í vindi skekið gagn- vart áróðri ofstækismanna og sérvitringa. Meðan svo er, eru litlar líkur til að umhótum verði framkomið í þessum efnum. , í fréttunum Lorentzen og fluttist til Rio de Janeiro. Eftir að Maud drottning var dáin og einnig Martha prins- essa var Astrid eini kvenmaður- inn í konungsfjölskyldunni, sem gat tekið að sér opinberar skyld- ur. Hún tók skyldurnar fram yf- ir allt annað, John Ferner kvænt ist fallegri sýningarstúlku, en hjónabandið fór út um þúfur. Astrid og hann fóru aftur að sj'ást saman. Og nú loks hafa þau fengið samþykki konungs og munu brátt ganga í hjónaband. ★ Franska leikkonan Michele Morgan missti í sumar mann sinn, leikarann Henry Vidal. í sínu 'fyrra hjónabandi eignaðist í Kaliforníu. Þá kom kvikmynda framleiðandinn Jerry Wald í spilið og bauð Michéle Morgan hlutverk í ýmsum myndum, sem hún má bara velja um og hver þeirra sem hún óskar verður svo tekin í Kaliforníu. Þarmeð er kvikmyndaframleiðandinn bú inn að fá þessa frægu leikkonu í kvikmynd sína og henni gefst tækifæri til að sjá son sinn. ★ Skyldi reyndar leikhúsmaður eins og Shakespeare gamli ekki hafa haft garnan af, ef hann hefði upplifað eftirfarandi: Eigandi lít- ils kvikmyndahúss einhvers stað- ar út á Bretagneskaga sendi ný- lega skammarbréf til fyrirtækis, sem leigir út kvikmyndir. — í því stendur m. Æa ur um mynd, n .§■ " sem væri full af rómantík og ást JX* — og í staðinn sendið þið mér andstyggilega mynd, sem fjall- ar um ekkert ennað en yfirgang Astrid Noregsprinsessa virðist ákaflega alþýðleg og vera mikil sportmanneskja eins og flestir Norðmenn ,eftir þessari mynd að dæma. Hún er þar að sigla með tilvonandi manni sínum, John Ferner, en bæði hafa mjög gam- an af því að sigla á norsku fjörð unum. Prinsessan mun hafa kynnzt Ferner fyrir 13 árum, þá 17 ára gömul, er þau dönsuðu saman á gamlárskvöld 1948. En þegar báðar nor*ku prinsessurn- ar voru orðnar ástfangnar af ó- konungsbornum mönnum, er sagt að Hákoni afa þeirra hafi þótt nóg um og neitað þeim um að eiga þá menn sem þær vildu. En hann stóðst ekki nema 6 ár tár Ragnhildar og hún fékk sinn og andstyggileg morð — þesshátt ar er ekki fyrir gestina í mínu kvikmyndahúsi! Myndin, sem, kvikmyndahúseigandinn kvart- aði svo undan, var Romeo og Julía. ★ ísiendingar ættu ekki að vera í vandræðum með að halda sál- inni hreinni, ef marka má orð Herberts Hoovers, fyrrv. forseta Bandaríkjanna. Eftirfarandi um- mæli eru eftir honum höfð: — Að fiska veitir tækifæri til að þvo sál sína í hreinni lind. Það færir okkur auðmýkt og anda- gift, jafnframt því sem það kem- ur okkur til að gleyma sorgun- um og skammast okkar fyrir gallana. Að fiska er ágæt þjálfun í lítillæti — því við erum allir jafnir fyrir fiskunum. hún einn son, Mikael, sem nú er 17 ára gamall. En drengurinn er fæddur í Bandaríkjunum og þegar hún flutti þaðan, fékk faðir hans, leikarinn Bill Mars- hall, úrskurð um að hann skyldí halda drengnum. Nú eftir að Michele er orðin ein, langav hana ennþá meira en áður til að sjá drenginn og því fór hún fyrir skömmu til Holtywood. Mike bjó þar hjá henni, þangað til faðir hans sótti hann. Þá reyndi Michéle enn einu sinni að fá dómstólana til að úrskurða, að Mike skyldi heimsækja hana í sumarfríinu, 2 mánuði á ári, þar til hann yrði fullveðja, en var neitað, því Mike vill sjálfur eyða sumarfríunum sínum heima Munið þið eftir henni Shlrlejr Temple, litlu kvikmyndaleikkon unni. Nú er hún orðin stór stúlka, þriggja barna móðir, og um daginn lét hún allt brúðu- safnið sitt, 523 brúður, sem metn ar eru á 50 þús. dollara. Brúð- urnar voru gefnar safninu í Loa Angeles. í brúðusafninu eru m.a, leðurbrúður frá Marocco, fransk ar brúður í silkisokkum, brúð ur úr korni, þurrkuðum eplum og jafnvel brauðbolum og jap- önsk brúða, sem einu sinni gerði Shirley litlu frá sér af hrifningu. Hér er mynd af Shirley og börn um hennar þremur, ásamt nokkr um brúðurn, sem eru iifandi eftirmynd Shirleyar litlu, sem lék í kvikmyndunum hér einu ■ sinni. UTAN UR HEIMI

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.