Morgunblaðið - 04.01.1961, Blaðsíða 11

Miðvikudagur 4. janúar 1961
MORGVNBLAÐIÐ
II
Þús-
undir
biðu
Þannlg var umhorfs á torginu.
milli vonar og ötta
Flugslysið í Munchen var
átakanlegt
í braki og ösku á slysstaðnum.
Sýrlenzkur stúdent kannaðist
við muni tveggja beztu vina
sinna og samlanda. Og 13 ára
gömul stúlka, sem beðið hafði á-
samt yngri systur sinni eftir
móður sinni og eldri systur alla
nóttina, var fengin niður á lög-
reglustöð, þar sem hún kannað-
ist við fatatætlur af móðurinni
og hring af systurinni. Faðir
hennar hafði dáið fyrir ári.
Þetta var átakanlegt, öll borg-
in var gripin skelfingu og full
samúðar. Borgarstjórinn kom
þegar á slysstaðinn, heimsótti
hina slösuðu og bauð borgurum
að stunda ekki léttar skemmtan-
ir fram til jóla í minningu þessa
slyss og í samúðarskyni við að-
standendur.
Klukkan 22,30 um kvöld þessa
hræðilega dags, er hópur forvit-
inna áhorfenda hafði þynnzt,
hélt hljóðlát fylking sem leið lá
til eins kirkjugarðs borgarinnar.
Fyrst óku 15 lögreglubílar og síð-
an var hinum brunna sporvagni
ekið á flutningavagni. Hann var
sveipaður hvítum dúk og í hon-
um lágu hinir látnu. Þeir voru
nú kistulagðir. Aðeins örfáir
voru viðstaddir, embættismenn
og starfsmenn. Engir ættingjar.
Síðan var haldið áfram alla nótt-
ina að hreinsa vegsumerkin eftir
slysið, og þannig lauk þessum
skelfingardegi 49 eru látnir, 49
fjölskyldur syrgja látinn ástvin
og enn fleiri verða að þola kval-
ir örkuml og vonleysi.
En lífið heldur áfram. Hálf-
tíma eftir slysið var skírt barn
í Pálskirkju. Skelfingin, hörm-
ungin og uppnámið mun líða
fólki úr minni. Menn deila loks
aðeins um ástæður slyssins. En
blessuð jólin koma. Hátíð ljóss-
ins, hátíð fagnaðarins: „Sjá, ég
mun boða yður mikinn fögnuð“.
— Þó verða svo mörg döpur
hjörtu þessi jól. En kannske
verða jólin hinum syrgjandi ein-
mitt til styrktar. Það væri bezta
blessun þessarar hátíðar.
— ólm.
Ný, fullkomin ratsjá
Getur „séð" eldflaugar i mörg fyús.
milna fjarlægð rétt eftir að þeim
hefir verið skotið
OFT MÁ lesa í dagblöðum frá-
sagnir af skelfilegum slysum úti
í hinum stóra heimi. Þá láta
menn sér að vonum heldur fátt
um finnast, þau eru vanalega
svo langt í burtu að þeir segja
kannske í mesta lagi. „hræði-
legt“, tæma kaffibollann og
hendast í vinnuna. En öðru vísi
' horfir málið, er s'l'íkur atburð
ur gerist allt í einu á næsta
leyti, rétt við bæjairdyrnar hjá
manni, og breytir fjölförnu og
líflegu svæði á svipstundu. í log
andi víti, bar sem glundroði,
angist og óp brennandi og deyj
andi fó'lks kveða við. Þá verða
ógnir hans skyndilega svo hræði
lega áþreifanlegar og miskunnar
lausar. Og öll milljónaborgin,
jafnvel heil stórþjóð, er gagn-
tekin af skelfingu, meðaumkun
og sorg. Slíkur atburður átti
sér stað í New York fyrir þrem
ur dögum, hér í Múnchen fyrir
tveimur. Bæði slysin voru með
þeim stærstu í sögu þessara
borga. Má með réttu segja, að
eigi sé ein báran stök.
— ★ —
Jólin voru á næstu grösum og
borgarbúar í Múnchen voru önn
um kafnir við margskonar und
irbúning. Verzlanir voru opnar,
því þetta vár Síðasti laugardagur
fyrir jól. Allir, sem vettlingi
gátu valdið, notuðu tækifærið
til þess að gera jólainnkaup.
Alls staðar ríkti ánægja og eftir
vænting. Hjúkrunarlið Bæjar-
spítalans var líka að undirbúa
jólahaldið. Og þeir, sem eru
fjarri heimilum sínum, láta hug
ann reika heim: íslendingar í
Múnohen voru einmibt að lesa
jólakveðjur á segulband til ást
vina sinna heima, til flutnings í
Ríkisútvarpinu um jólin.
— ★ —
Og tólf amerískir stúdentar
við Maryland-háskólann við
Múnchen voru á leið til foreldra
sinna, sem voru í Bretlandi, til
þess að vera hjá þeim yfir jól
in. Gert hafði verið ráð fyrir því
að fara með lest, en skyndilega
bauðst þeim far með enskri
Convair 346 flugvél, sem einmitt
var að halda til Englands um
þetta leyti. Hafði hún daginn
áður flutt enskan generál til
Múnchen og skyldi halda tóm
af stað heimleiðis. Því var stúd
endtunum boðið að fljúga með,
þeim til mikillar gleði. Kl. er
14,05. Það er þoka. Flugvélin
hefur sig á loft, og rétt á eftir
tilkynnir flugmaðurinn, að ann
ar hreyfillinn sé bilaður, hann
ætli að snúa við og lenda. Hann
getur reitt haldið hæðinni á öðr
um hreyflinum og aðeins snúið
á annan veginn, í stórum sveig.
Þegar flugvélin er yfir miðri
borginni, yfir Theresíuvöllum,
þar sem október-hátíðin fræga
er haldin á sumrum og allir
skemmta sér, gerir flugmaðurinn
árangursilausar tilraunir til þess
að hækka flugið. Allt í einu rof
ar til og hinn voldugi turn Páls
kirkjunnar gnæfir yfir húsþök
unum framundan. Á einn kross
þess turns reikst flugvélin, rifnar
og hendist síðan yfir nærliggj-
andi götur og tætist í sundur svo
að hlutar af henni lágu sem hrá
viði á víð og dreif um ná-
grennið.
— ★ —
Sporvagn, fullur af fólki, sem
«r að koma frá jólainnkaupum,
bíður við umferðarljós. Aftari
vagninn verður fyrir bi-ennandi
blutum vélarinnar og fuðrar
strax upp. 4000 lítrar af benzíni
flæða um alla götuna,, svo að
hún er öll eitt logandi eldhaf
á svipstundu. Neyðaróp berast
úr sporvagninum. Fóik brennur
lifandi. Fáir komast út. Einn er
orðinn vitstola af kvöilum, æðir
í eintóma hringi með logandi
klæði og hörund unz hann hníg
ur niður. Þá er allt andlit hans
brunnið inn að beini. Akandi
bíll lendir mitt í eldinum. Bíl-
stjórinn er snarráður og ýtir
konu sinni, sem situr með hon
um í framsætinu, út úr bílnum
og fer sjálfur á eftir.
Þau verða viðskila í eldinum,
og hann staudast um og hrópar
látlaust. „Bjargið konunni
minni“. Loks hnígur hánn niður.
Þeim var báðum bjargað úr eld
inum, en hvort hann fær nokk-
urn tíma að sjá konu sína aftur,
er vafasamt. Hún er með 80
brunasár. „Fiugslys í Múnchen“,
49 fórust.
— ★ —
ömurleg var aðkoman á slys-
staðinn einni stundu síðar. Enn
logaði hér og þar og slökkviliðs-
menn og björgunarmenn unnu að
kappi við að lægja eldinn og
bjarga brunnum líkum út úr
flakinu. Kváðust jafnvel hinir
reyndustu þessara m,ahna sjaldan
hafa unnið svo átakanlegt verk.
I sporvagninum lágu lík hvert
ofan á öðru á gólfinu eða héngu
út um glugga og hurðir og sum
rétt fyrir utan.
Snögglega var bundinn endi á
jólaundirbúninginn á Bæjarspít-
alanum. Látlaust var komið með
slasað fólk af slysstaðnum, hálf-
brunnið, limlest, varla þekkan-
legt. Sumir voru látnir. Níu
liggja milli heims og helju.
— ★ —
Sporvagnsstjórinn bjó rétt við
slysstaðinn. Kona hans kom
þangað og fann látinn mann
sinn sjálf. Þar settist hún við
hlið hans og grét og það þurfti
að bera hana burtu. Líkin voru
sveipuð pappír og prestar Páls-
kirkju gengu um og blessuðu
hina látnu. Einnig gengu rann-
sóknarlögreglumenn um. Þeir
tíndu saman pjáturshnappa, fata
tætlur, hringa, lykla. Þeir voru
að reyna að þekkja brunnin lík-
in. Slíkir hlutir voru einu ábend-
ingar, hverjir hinir látnu voru.
Um kvöldið hafði aðeins tekizt
að þekkja tvö lik. Annað þeirra
var sporvagnsstjórans.
Er' á leið fylltust borgarbúar
angist. Látiáúst var hringt á lög-
reglustöðvarnar og lýst eftir ætt
inga eða vini, sem ekki hafði
komið heim um daginn. Gæti
verið, að hann...... þúsuhdir
fjölskyldna biðu milli vonar og
ótta margar langar og skelfileg-
ar stundir. Sumir voru boðaðir á
lögreglustöðina til þess að skoða
hina fundnu muni og hjálpa til
að þekkja líkin. Það hafa verið
hræðileg spor. Og þungu fargi
hefur verið af margri fjölskyld-
unni létt, er hún var öll aftur
saman komin.
— ★ —
En nokkrir biðu án árangurs,
og nokkrir þekktu innan um
munina hring, men eða nisti ást-
vina sinna. Ungur piltur hafði
verið í miðborginni og tekið spor
vagn heim í stað þess að sækja
föður sinn á skrifstofuna, eins og
hann var vanur. Er flðirinn kom
heim, var pilturinn enn ókominn
og móðirin miður sín af angist og
kvíða. Faðirinn reyndi að róa
hana og sagði, að hann væri ef-
laust að horfa á vegsummerkin
eftir slysið. En þau biðu árang-
urslaust. Pilturinn var ekki að
horfa á, hann hafði verið í ó-
happavagninum, og daginn eftir
könnuðust foreldrarnir við
nokkra muni, sem fundizt höfðu
London —• (Reuter) —
F R E G N I R tóku að
berast út um það um
áramótin, að brezkir vís-
indamenn hafi nú lokið
smíði nýrrar og mjög full-
kominnar gerðar ratsjár, sem
getur á svipstundu „séð“, ef
eldflaug er skotið á loft, jafn
vel þótt það sé þúsundir
mílna í burtu.
— ★ —
Síðdegisblaðið „Evening Stand
ard“ í London, segir að hin nýja
ratsjá, sem getur gefið aðvörun
um eldflaugarskot, löngu áður
en flugskeytið er komið upp fyr
ir sjóndeildarhringinn, sé byggff
á uppfinningu bandarisks vis-
indamanns, dr. William Thaler,
sem gangi undir nafninu „Tepee“
— ★ —
Blaðið segir, að nú, þegar unnt
sé að fá vitneskju um eldflaugar
skot nokkrum sekúndum eftir aff
það hefir verið framkvæmt, sé
lokið fyrsta áfanganum á þeirri
leið að finna upp ratsjárkerfi, er
geri kleift að sprengja óvina-
flugskeyti í loft upp á skotstöðv
um þeirra — eða beina eldflaug
um af leið þeirri, sem þeim sé
ætlað að fara. — Segir blaðið,
að rannsóknir á þessu sviði haldi
áfram, með fullum stuðningi
brezku ríkisstjórnarinnar.