Morgunblaðið - 10.03.1961, Blaðsíða 1

24 síður
TiHaga ríkisstjornarinnar samþykkt á AJþingi í gær:
12 mílur tryggðar — opnar dyr fil áiram
hald-
andi út-
fœrslu
TILLAGA til þingsályktun-
ar um lausn fiskveiðideil-
unnar við Breta var sam-
þykkt á Alþingi kl. 6 í gær.
Hlaut hún 33 atkvæði stjórn
arþingmanna, en þingmenn
kommúnista og Framsókn-
arflokksins, 27 að tölu,
greiddu atkvæði gegn henni.
Með samþykkt tillögunnar
má telja 2% árs „stríði“ ‘við
Breta lokið, því að fyrir
liggur vitneskja um, að
brezka ríkisstjórnin telur
iausn á grundvelli orðsend-
ingar utanríkisráðherra eft-
ir atvikum aðgengilega. —
Skortir því aðeins formlegt
samþykki Breta. Er ekki vit-
að ,hvenær það berst, hin
nýja útfærsla öðlast gildi og
fcrezkum togurum verða
heimiluð hin takmörkuðu
veiðiréttindi innan 12 míln-
anna.
Meginatriði samkomulags-
ins er sem kunnugt er, full

Séð yfir þingsalinn, þegar forseti sameinaðs þings, Friðjón Skarphéðinsson, lýsir yfir samþykkt þingsályktunartillögu ríkis-
stjórnarinnar. — Yzt til hægri á myndinni sjást Ólafur Thors, forsætisráðherra, Bjarni Benediktsson, dómsmálaráðherra, og
Emil Jónsson, sjávarútvegsmálaráðherra.
og óafturkallanleg viður-
kenning Breta á 12 mílna
fiskveiðitakmörkum við ís-
land, ásamt mjög þýðingar-
miklum grunnlínubreyting-
um. Gegn því fá Bretar
veiðiréttindi milli 6 og 12
mílna á takmörkuðum svæð-
um og um takmarkaðan tíma
árlega næstu 3 árin. Bæði
ríkin skuldbinda sig til að
fclíta úrskurði Alþjóða-
dómstólsins um ágreining,
sem rísa kann út af frekari
friðunaraðgerðum.
t samkomulaginu er því
lýst yfir, að íslendingar
muni halda áfram að vinna
að frekari útfærslu, en til-
kynna Bretum útfærsluna
með 6 mánaða fyrirvara. —
Með tilliti til þess, að á 2
Genfarráðstefnum börðust
tslendingar fyrir því, að 12
inílna fiskveiðitakmörk yrðu
ákveðin sem alþjóðalög, sem
við yrðum bundnir við, er
Frh. á bls. 2
Alþjdöadómstúllinn tryggöi grund-
völl friðunarinnar 1952
— og réttsýni hans getum v/ð bezt
treyst í framtíðinni
Það eru mjög furðulegar kenn-
ingar, sem hér er haldið fram, að
það sé afsal á einhliða rétti ís-
lendinga til þess að færa út land-
'helgina, ef við föllumst á það, að
ágreiningur af þeim sökum skuli
lagður undir alþjóðadómstól. Því
er haldið fram, að þetta sé mikið
réttindaafsal vegna þess, að al-
þjóðadómstóll hljóti • ætíð að
verða íhaldssamur og verða á
eftir þróuninni í þessum málum.
Forysta Alþjóðadómstóls-
ins um stækkun land-
helginnar
En hver er nú sannleikurinn í
þessu, ef við skoðum þetta mál?
Hvaða stofnun var það, sem varð
þess valdandi, að mjög breyttust
viðhorf í ÖHum landhelgismálun-
um og meira að segja kom af
stað þýðingarmestu breytingunni,
sem enn hefur orðið á landhelgi
íslendinga en það var friðun fló-
anna og fjarða við ísland? Voru
það alþjóðsamþykktir eða samn-
ingar, eða fordæmi 20—30 ríkja
eins og hér er vitnað til, eða var
það kannski Alþjóðadómstóllinn,
sem hafði í því forystuna og var
skapandi þess réttar, sem reynst
hefur okkur mikilsverðastur í
þessu máli?
Það var vitnað hér áðan af hv.
Bjarni Benediktsson
dómsmálaráðherra
2. þm. Vestfirðinga (Hermanni
Jónassyni) í dóminn í máli Norð-
manna og Breta, sem varð undir-
staða aðgerða okkar 1952. Sá dóm
ur var einmitt brautryðjandi i
þessum efnum. Hann kvað á um
það, 'þó að engin sett alþjóðasam-
þykkt væri til, að þá væri það
m.a. vegna lífshagsmuna fólksins,
sem Norðmenn hefðu rétt fyrir
sér, en ekki Englendingar. Það
var hann, þessi Alþjóðadómstóll,
sem mú er sagt að ætíð sé á eftir,
það var hann, sem setti fram i
skýru og stuttu máli þær helstn
röksemdir, sem við höfum fram
á þennan dag byggt á, ekki aðeins
það, sem við gerðum 1952, heldur
einnig réttarlega túlkun á því, að
aðgerðirnar 1958 hafi haft við lög
að styðjast. Það er þess vegna al-
gert öfugmæli og lýsir fullkom-
inni vanþekkingu á sögu þessa
máls, og alls sem í því hefur
gerzt, þegar sagt er að Alþjóða-
dómstóllinn sé þarna á eftir þró-
uninni, 20—30 árum, þegar það
liggur fyrir að í því eina máli
Fraiati. a D s 8