Morgunblaðið - 29.03.1961, Blaðsíða 6

6
MORGVIS 3LAÐ1Ð
Miðvikudagur 29. marz 1961
Fullfrúar LÍÚ og sölusam■
taka sjávarútvegsins verði
kvaddir til ráðuneytis
FRAMHALDSAÐALFUNDI
Landssambands íslenzkra út-
vegsmanna fyrir starfsárið
1959—1960 lauk hér í Tjarn-
arkaffi sl. föstudag. — Stóð
hann frá kl. 2 til 7 síðdegis.
Fundarstjóri var Jón Árna-
son, alþm., Akranesi, eins og
á fyrri fundunum.
Formaður sambandsins, Sverr-
ir Júlíusson, setti fundinn, bauð
fundarmenn velkomna og gerði
grein fyrir dagskrá fundarins.
Hafsteinn Baldvinsson, skrif-
stofustjóri, gerði grein fyrir hin
um umfangsmklu kjarasamning-
um við sjómenn um land allt.
Stefnan var sú, að breyta veru-
lega skiptagrundvellinum og
samræma samninga þannig, að
kjör sjómanna yrðu allsstaðar
eins. Kvað Hafsteinn þetta hafa
tekizt þannig, að nú væru kjör
bátasjómanna svo til hin sömu
allsstaðar.
Þá *vék Sverrir Júlíusson að
aðalmáli fundarins, samningum
við fiskkaupendur um fiskverð.
Er í þeim um grundvallarbreyt-
ingu að ræða að því leyti, að
nú er um mjög víðtæka verð-
flokkun fisks að ræða, eftir
aldri og gæðum. Langvinnar
athuganir og samningar þurftu
að fara fram um þetta mál en
samt er nokkur tími liðinn, síð-
an stjórn LÍÚ samþykkti samn-
ingana fyrir sitt leyti.
Um málið urðu nokkrar um-
ræður og að þeim loknum var
samningurinn borinn undir at-
kvæði og samþykktur með 470
atkvæðum gegn 62.
Þá urðu umræður um ýmis
önnur mál, þar á.m. um væntan
leg lán af hinum nýja lána-
flokki Stofnlánadeildar sjávar-
útvegsins. Það mál er ekki kom
ið á þann rekspöl, að fyrir
lægju nægilegar upplýsingar
til að gera því skil á fundinum.
Formaður hvatti alla útvegs-
menn og aðra aðila til að skila
nauðsynlegum gögnum til deild-
arinnar, það myndi flýta fyrir
lánveitingum.
Finnbogi Guðmundsson frá
Gerðum tók til máls og ræddi
um utanríkisviðskipti Islendinga
og þau nýju viðhorf, sem í þeim
málum hafa verið að skapast
og líklegt er að muni skapast
á næstunni. Kvað hann nauð-
Bókum stolið
AÐFARANÓTT laugardagsins
var brotizt inn í bókabúð Krist-
jáns Lyngdals á Frakkastíg 16 og
stolið bókum. Var sprengd upp
hurð á verzlunni. Meðal þeirra
bóka sem hurfu voru þjóðsögur
Jóns Árnasonar, Göngur og rétt-
ir, Landpóstarnir og Þjóðhættir
Jónasar frá Hrafnagili. Þeir sem
kynnu að hafa orðið bóka þess-
ara varir, eru beðnir um að gera
rannsóknarlögreglunni aðvart.
synlegt, að útvegsmenn og fisk-
kaupendur fylgdust sem bezt
með þessum málum og fengju
að hafa áhrif á stefnu ríkis-
valdsins í þeim. Flutti hann í
því sambandi eftirfarandi til-
lögu, sem samþykkt var sam-
hljóða:
„Framhaldsaðalfundur LÍÚ,
haldinn í Reykjavík, föstudag-
inn 24. marz 1961, samþykkir að
beina þeirri ósk til hæstvirtrar
ÞESSI risastóra rússneska
flotkví, sem er búin verk-
stæðum til að gera við fiski-
báta og togara, á að hafa að-
* I bíó á sunnudögum
Ég hitti móður um daginn,
sem hafði af því dálitlar á-
hyggjur að ekki væru sýndar
nógu margar góðar barna-
myndir til að hún gæti leyft
dóttur sinni 6 ára að fara í
bíó á sunnudögum. Það er
út af fyrir sig virðingarvert
að vanda til vals á myndum
fyrir svo lítið barn. En af
hverju þarf 6 ára gamalt barn
endilega að fara í bíó á hverj-
um sunnudegi? '
Jú, það er af því að hinir
krakkarnir fara í bíó á sunnu
dögum. Og eftir hádegi hvern
einasta helgan dag byrjar suð-
ið. Það er sunnudagur. Allir
krakkar fara í bíó. Ég verð að
fara líka.
ríkisstjórnar Islands, að hún
skipi nú þegar nefnd fulltrúa
Landssambands íslenzkra út-
vegsmanna og sölusamtaka
sjávarútvegsins, og eftir tilnefn-
ingu þessara aðila, til að vinna
ásamt þegar skipuðum sérfræð-
ingum að rannsókn og tillögu-
gerð í sambandi við þau vanda-
mál, sem upp hljóta að koma í
utanrikisviðskiptum íslendinga,
vegna þróunar þeirrar, sem nú
setur í Port Pripiski á Kyrra-
hafsströndinni. En flotkvíin
er byggð við Eystrasalt og
mun kæliskip og tveir drátt-
Þetta kröfuhugarfar er ekki
aðeins einkenni á börnum nú-
tímans. Börn vaxa oft og tíð-
um upp við að heyra sífellt
klingja í eyrum sínum, að
þetta „verði“ maður að eign-
ast. — Allir eiga bíl nema
við! Allir geta þetta og hitt,
við verðum að geta það líka.
Lítið barn, sem finnst lífið
alveg ómögulegt, ef það fer
ekki í bíó á hverjum sunnu-
degi, byrjar skömmu seinna
að heimta að fara á ball á
hverjum laugardegi, og að því
sé skemmt á hverju einasta
kvöldi. Ekki af því að því
leiðist svo, heldur barasta af
því að það er venjan.
á sér stað í markaðs- og við-
skiptamálum Vestur-Evrópu og
Norður-Ameríku.
Telur fundurinn eigi nægi-
legt, að ríkisskipuð embættis-
mannanefnd sé ein látin fjalla
um jafnþýðingarmikil mál og
hér um ræðir. Heldur sé einnig
nauðsynlegt, að fulltrúar þeirra
samtaka, sem gerst þekkja
markaðsmál íslendinga, fái
tækifæri til að miðla af þekk-
ingu sinni og reynslu við mót-
un farsælustu lausnarinnar á
þeim fyrirsjáanlegu vandamál-
um, sem snúa að íslenzkum
sjávarútvegi og fiskiðnaði vegna
framkvæmdar Sameiginlega
markaðsbandalagsins og Litla
fríverzlunarsamningsins".
Fleiri mál lágu ekki fyrir
fundinum. Þakkaði formaður
fundarmönnum fundarsóknina
og sleit fundinum.
.arbátar draga hana um Atl-
antshafið og Indlandshaf til
heimahafnarinnar. — Áætlað
er að ferðin takl þrjá og
hálfan mánúð.
• Hvað mundi
fólk halda
Það er vafalaust ofur létt
að losna við krakkana í bíó
á hverjum sunnudegi, og for-
eldrunum finnst það borga sig
að gefa þeim pening og senda
þau í bíó. Og kannski er ekki
hægt fyrir barn í nútíma þjóð-
félagi að sleppa við kröfuhug-
arfarið hvort eð er. Öfund yfir
öllu sem aðrir hafa og kappið
að hafa ekki minna er orðið
svo rótgróið í samfélaginu.
Kannski það eigi sinn þátt í
öllum þessum slitnu taugakerf
um.
Við íslendingar erum alltaf
að hrósa okkur af því að við
séum einstaklingshyggjumenn.
Ef til vill geta sumir sagt
Dýrfirðinga-
fél. 15 ára
Dýrfirðingafélagið hélt laugar-
daginn 18. þ. m. árshátíð sína að
HQégarði í Mosfellssveit og var
það jafnframt 15 ára afmælis-
fagnaður þess. Var þar margt
manna saman komið, svo sem
húsrúm frekast leyfði.
Hófið hófsit með sameiginlegu
borðhaldi, og undir borðum
skemmti 30 manna bl. kór úr
félaginu undi rstjóm Guðmund-
ar Jóhannessonar forstjóra. Enn
fremur var þar sýndur leikþáttur
sem nokkrir félagsmenn höfðu
æft. Ræður voru fluttar fyrir
minni félagsins, og minni Dýra-
fjarðar, og frumort kvæði flutt i
tilefrii af afmæli félagsins. Á eft-
ir var svo stiginn fjörugur dans.
Dýýrfirðingafélagið var stofn-
að 3. marz 1946. Markmið er
meðal annars að efla og viðhalda
sambandi og kynningu við heima-
héraðið og meðal Dýrfirðinga bú-
settra hér 1 bænum og nágrenni
hans.
Fyrir nokkrum árum gaf fé-
lagið ljósaútbúnað í Núpskirkju
sem þá var verið að endurbyggja.
Enn fremur gaf félagið árið 1956
mjög fagra altarisgripi úr silfri
til Þingeyrarkirkju.
Félagið heldur að jafnaði 5
skemmtifundi á vetri fyrir með
limi sina og gesti þeirra við góða
aðsókn. Þar er venjulega spiluð
félagsvist og oft sýndar kvik-
myndir. Mjög góður félagsandi
og öflugt félagslíf hefir ávallt
verið ríkjandi innan félagssins.
í mörg undanfarin sumur hefir
það eflnt til skemmtiferða til
annara landshluta og upp til
öræfa og hafa þær ferðir orðið
mjög vinsælar. Á s. 1. sumri
rættist x langþráður draumur
margra félagsmanna er félagið
efndi til hópferðar vegtur til
Dýrafjarðar. Farið var í síðusiu
viku júní mánaðar, á Jónsmess-
unni. Var þátttaka mjög mikil,
tóku um 120 manns þátt í ferð-
Framh. á bls. 23
með góðri samvizku að þeir
séu það, en áreiðanlega ekki
allur fjöldinn. Marga langar
Mka sjálfsagt að sleppa úr
hringdansinum, en megna það
ekki. Og ekki er hægt að bera
á móti því, að það er erfitt að
vera öðruvísi en aðrir. Hvað
mundi fól'k þá halda?
En þetta voru lauslegar
hugleiðingar út-frá ummælum
móðurinnar, sem saknar þess
að geta ekki látið dóttur sína
gera sér það að reglu að fara
í bíó á hverjum sunnudegi,
eins og hinir krakkarnir. En
er líka hægt að ætlast til þess
að lítið barn syndi á móti
straumnum meðan fullorðnir
vilja fyrir hvern mun dansa
með?
• Já, það var mikið
Hér kom maður í gær. Hann
hafði orðið fyrir miklu óláni.
Hann hafði tapað aleigunni.
Var það mikið? spurði Vel-
vakandi. Já, það var mikið.
450 krónur og svo 100 kr. seðill
sér í ’hylkinu. Ólán að lenda í
þessu núna, þegar ég er rétt
að byrja að skríða saman,
sagði hann. Aðspurður sagðist
hann hafa verið sjúklingur
lengi, en nú vonar hann að
þetta fari að lagast. En budd-
unni tapaði hann við Gunnars
brautarvagninn á þriðjudags-
morgun, að hann heldur, og
skilur ekkert i' því að hún
skuli hvergi koma fram. Það
voru þó skírteini í henni líka
með nafni hans og heimilis-
fangi. Og hann sem er búinn
að margspyrja bæði hjá stræt-
isvögnunum og lögreglunni
síðan. Ætli þeim sem fann
budduna finnist þetta svona
ómissandi upphæð, eins og
honum? *