Morgunblaðið - 14.05.1961, Síða 6

6
MORGUNBLAÐ1Ð
áunnudagur 14. maf 1961
Sýning Benedikts
Gunnarssonar
BENEDIKT Gunnarsson hefur
ekki látið mikið yfir sér síðustu
árin, og munu vera komin sjö ár
síðan hann hélt seinustu einka-
sýningu sína hér. Það var því
nokkur eftirvænting að sjá,
hvernig þessi ungi málari hefur
þróazt að undanförnu og hver
árangur hefur orðið hjá honum.
Nú sem stendur hefur hann sýn-
ingu á verkum sínum í Lista-
mannaskálanum, og er það mikil
sýning að vöxtum, henni lýkur
nú eftir helgina. Yfir sextíu mál-
verk eru á þessari sýningu, og
gefur það áreiðanlega góða mynd
af því, sem átt hefur sér stað
í þróun Benedikts síðan hann
sýndi seinast.
Hér er á ferð ungur málari,
sem leitar mikið fyrir sér og
gerir margar tilraunir í ýmsar
áttir. Það verður ekki annað sagt
en það sé gaman að sjá, hve
víða hugur Benedikts hefur leit-
að sér fanga á seinustu árum.
Sýning Benedikts er að vísu
mjög misjöfn að gæðum, og á
ég þar ekki við, að hann geri
verk sín í mismunandi stílum,
heldur hitt, að ég fæ ekki betur
séð en að misjafnlega hafi tek-
izt. Flestar stærri myndirnar á
þessari sýningu eru gerðar í viss-
um litatón, þ. e. a. s., verkið er
byggt upp í einum tón, sem síð-
an er stilltur á mismunandi hátt
(variations). Hér vinnur Bene-
dikt á nokkuð sérstæðan hátt, og
það, sem aðallega vekur eftir-
tekt í þessum verkum, er sjálf
teikningin í myndfletinum, en
ekki spenna eða átak milli lita.
Þetta er snar þáttur í myndlist
Benedikts, eins Og hún er nú.
Virðist hann leggja miklu meiri
áherzlu á teikningu formsins en
sjálfa litinna. En ef vel á að
til ágætis. Samt verð ég að játa,
að þar er margt, sem ég fæ ekki
skilið og kann ekki að mgta. En
þannig á það að vera. Þeir yngri
eiga að fara aðrar leiðir en þeir
eldri, og þeir eiga að fara sínar
eigin götur fyrst og fremst. Ein-
mitt á þann hátt ' endurnýjast
listin. Það verður gaman að sjá,
hvað skeður í list Benedikts
Gunnarssonar á næstu árum, Og
ég er ekki í neinum vafa um, að
hann á enn eftir að láta til sín
taka.
Benedikt vinnur af mikilli
tækni og snyrtimennsku. Hann
er enn sem komið er í mótum
sem málari, og hann hefur hug-
rekki til að horfast í augu við
viðfangsefnin og er engum kredd
um háður. Allt eru þetta kostir
fyrir ungann málara. Sýning
Benedikts er senn á enda, en
hún er vel þess virði, að henni
sé gaumur gefinn.
Valtýr Pétursson
Benedikt Gunnarsson
vera, þá eiga þessir tveir þættir
málverksins að fara mjög sam-
an og skapa hverju góðu verki
spennu Og tilþrif.
Benedikt Gunnarsson kann vel
að ná hreyfingum og sveiflum í
myndbyggingu sína, og honum
er eiginlegt að gera það á frjáls
an og óþingaðan hátt. Hrynj-
andin í verkum hans verkar örv-
andi og nær tilgangi sínum, hvOrt
heldur hann notfærir sér stranga
eða lausa byggingu í myndflet-
inum. Það er mjög eftirtektar-
vert, hve Benedikt virðist vera
í essinu sínu, er hann byggir á
áhrifum frá hamraveggjum og
öðru úr landslaginu. Þar verður
liturinn meira lifandi en í sum-
um öðrum verkum hans, Og hann
nær fastari tökum á viðfangs-
efninu.
Það er skemmtilegt að skoða
þessa sýningu Benedikts Gunn-
arssonar, og hún hefur margt sér
Skátarnir brugðu
skjótt við
Akranesi 12. maí.
f GÆRKVÖLDI kl. 11, er skátar
ásamt öðrum áhorfendum voru
að horfa á kvikmynd Björns flug
manns, kom kallið. Skátarnir
spruttu upp úr sætum og stóðu
ferðbúnir eftir nokkrar mínútur.
Dagskipan skátaforingjans var:
Leita að manni í Akrafjalli, sem
farið hafði í fjallið til eggja-
töku: Var það Arthur Eyjólfsson,
Bjarkargötu 5 og hafði hann far-
ið af stað upp úr hádeginu. En
sem skatarnir voru í þann veg-
inn að leggja af stað, hringir
síminn cg hann hafði góðar frétt-
ir að færa. Arthur var kominn
heim, eftir að haía verið í 4
tíma að vilJast í niða þoku á
fjallinu. Hafði hann 25 egg.
— Oddur
• Hvernig er þér
* innarrbrjósts?
ÚTVARPSÞÆTTIR Svavars
Gests eru vinsælir. Þar heyr-
um við stundum, að fólk er
ekki rótt innanbrjósts, þegar
verið er að rökja úr því gam
irnar. En hveimg Svavari lið
ur, það vitum við ekki. Þess
vegna ákváðum við að spyrja
han.n:
Hvernig er þér innanbrjósits,
þegax þú átt að vera skemmti
legur frammi fyrir fuUsetnum
ábeyrendabekjum? Br það
rétt, að þú bregðist illia
við, þegar þér er svarað full-
um hálsi í útvarpsþættum?
Hann svaraði:
, Að sjálfsögðu kýs ég að
sva/ra síðari urningunni á
undan. Það er af og frá að
ég bregðist illa við, eins og
þeir vita bezt, sem verið hafa
í útvarpssal þegar þátturinn
ifer fram. Clg útvarpshlust-
endu.r hljóta lika að hafa
heyrt, því það skemmtir eng-
inn sér eins vel og ég þegar
einhver þorir að standa upp
í hárin/u á mér.
Satt að segja hafa alílt of
margir af þeim, sem komið
iiafa fram í þættinum *erið
hræddir og feimnir að svara
fyrir sig, en fyrir bragðið hef-
ur stoku útvarpshlustanda
fundist ég vera full persónu-
legur í spumingum míoum.
En tilgangur mian er sá einn,
að fá fólfkið til að leysa frá
skjóðunni í þeirri von, að
sjálft hafi það frá einhverju
skemmtilegu að segja — því
þetta er eingöngu skemmti-
þáttur.
7HIcuíAahJ*:
♦ Eins og sements-
hrærivél
Hvemig mér er innanbrjóst
þegar á hólminn er komið er
önnur saga. Hún hefst 2—3
dögum fyrir þáttinn með því,
að ég get helzt ekkert borð-
að og þegair (komið er lað
sunnudegd er maginn í mér
eins og í sementshrærivél,
sem er í fullum gangi. Og
meðan á þættimum stendur
drekk ég allit að tvo potta
af vatni. Ég er sannkallaður
spítalamatur — og í þofcka-
bót verð óg að vera skemmti-
legur!
• Fleirikunningjaj^
Þaninig hefur mér alltaf
liðið þegar ég hefi átt að
skemmta fóiki, hvort sem það
er í útvarpinu eða á mið-
Við sjálf
FERDIIM AIMI>
Íí-'A %$\\(!t! \
VIÐ ættum að vera góð og nærgætin við sjálf okk-
ur. Góður reiðmaður byrjar ekki á því að hleypa
hesti sínum á stökk, heldur lætur hann fyrst fara á
hægu tölti, meðan hesturinn er að liðkast. Því síður
knýr hann þreyttan reiðskjóta sinn sporum.
í morgun vaknaðir þú örþreyttur. Þú hafðir farið
of seint að sofa í gærkvöld. Þú svafst illa. Auk þess
er rigning úti og þú hefur höfuðverk. Samt þarftu
margt að gera. Farðu að mínum ráðum: Byrjaðu á
léttasta og auðveldasta verkinu. Byrjaðu á hægu
tölti. Létt verk vekur sál þína og líkama. Skuggar
næturinnnar munu eyðast og hverfa.
í starfi mínu sem rithöfundur hefi ég fylgt þess-
ari reglu. Ef ég er ekki vel fyrir kallaður að fást
við hina erfiðu bók, sem ég er að vinna að, þá opna
ég bók einihvers mikils rithöfundar og gef sjálfum
mér, með því að lesa nokkrar aðdáanlegar blaðsíður,
fordæmi og takmark. Ef það heppast ekki, þá reyni
ég eitthvert létt ritverk: blaðagrein eða sendibréf.
Með því er ég ekki að eyða tíma mínum til ónýtis.
Þessa hluti varð líka að gera.
Hinn mikli Goethe gaf ungum rithöfundum hlið*-
stætt ráð: „Hví skyldir þú reyna að semja langt
söguljóð, þegar það er auðveldara og alveg jafn
gott að skrifa stutt verk, sem e. t. v. getur verið
snilldarverk? Það er miklu síðar á ævinni sem mað-
ur getur reynt að skrifa Faust“.
Hvorki þú né ég mun rita Faust, en eins og allar
mannlegar verur verðum við að skipuleggja líf
okkar og gera áætlanir og áform. Við skulum vera
góð og sanngjörn við okkur sjálf. Það eru of margir,
bæði karlar og konur, sem hafa tilhneigingu til að
gera lítið úr sjálfum sér ef þeim mistekst eitthvað.
„Ég er til einskis nýtur“, segja þeir. „Ég mun aldrei
gera neitt stórt. Lítið þið bara á hina gáfuðu vini
mína! Þeir gera allt áreynslulaust....!“
Hvernig veiztu það? Þeir sögðu þér aldrei frá
mistökum sínum. Kannski voru þeir nógu skyn-
samir til að hætta við það, sem þeir voru vanmegn-
ugir að gera og einbeita sér að; öðru, sem hæfði
þeim betur.
Þú skalt ekki meta sjálfan þig of mikils, en var-
astu einnig að vanmeta getu þína og hæfileika. —
Lærðu að gera mun á því verki sem er ofvaxið
getu þinni og hinu, sem er við þitt hæfi. Þroski
og reynsla munnu auka möguleika þína. Treystu
hæfileikum þínum. Og talaðu aldrei illa um sjálfan
þig. Vinir þínir munu annast það.
nætursikemimituin í Austur-
bæjarbiói — að ég tali n.ú
ekki um mitt fyrsta og eina
leikhlutverk. Þegar ég var í
bamastúku lék ég í leiikriti.
6em átti að standa í 15 mín-
útur. Ég átti að segja nokkr-
um setningar hér og hvar í
leikriitinu ,en vegna bess hvað
ég var óstyr-kur á taiugum,
þá hespaði ég þeim öllum af
á einu bretti og tjaildið féll
eftir fi-mm mínútur. Ég þarf
náttúrlega ekki að tiaika fram,
að leikritið var ekki sýnt oft-
ar.
En maður fyllist satt að
segja sæluti'lfin'ninigu þegar
maður fær staðfestingu á því,
iaSð mannd hefiur tekizt að
skemmta fóiki. Fyrir tilstilld
útvarpsþátta rninina ' assa tvo
vetur, hefi ég elgnazt fleirl
kunnimgja heldur en ég hefi
eignazt á allri lífsleiðinni,
Húsimæður brosa vingjarn-
legia til mín í strætó, alþing-
ismenn tafca ofan fyrir mér
á götu, sjómenn fætra mér
nýjasta danslagið frá Þýzfca-
landi, toaiupmenn þora nú
loks að Skrifa hjá mér og ég
get hvenær sem er fengið
lánaða skelh 'Jðru hjá hvaða
sendisiveini sem er.
svavar gests '